Henryka Beyer
| |
| Imię i nazwisko |
Henryka Zofia Maria Beyer |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Henryka Zofia Maria Beyer z Minterów (pierwotnie: Henriette Sophie Marie, ur. 7 marca 1782 w Szczecinie, zm. 24 października 1855 w Chrzanowie pod Warszawą) – malarka polska niemieckiego pochodzenia, działająca w Polsce. Najmłodsza siostra Wilhelma Mintera, architekta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początkowo pobierała nauki u malarza Petera Schmidta ze Szczecina. W roku 1805 przeniosła się do Berlina do brata Karola Fryderyka i pobierała nauki u sławnego wówczas malarza kwiatów i dyrektora KPM – Königliche Porzellan-Manufaktur, Gottfrieda Wilhelma Volkera.
W 1811 zamieszkała w Warszawie, gdzie szkoliła się u Antoniego Brodowskiego. W roku 1813 poślubiła dyrektora warszawskiej loterii Jana Gottlieba Wilhelma Beyera (zm. 1819), przechodząc z wiary luterańskiej na kalwinizm. Mieli trzech synów, w roku 1818 urodził się najmłodszy Karol Adolf, uznany później za pierwszego fotografa w Warszawie[1]. Wcześnie owdowiała, Henryka musiała utrzymać trzech synów i w 1824 roku otworzyła w Warszawie szkołę malarstwa i rysunku dla kobiet. Prowadziła ją do roku 1833. Malowała martwe natury, głównie akwarele, zwykle w ciemnych ciepłych kolorach. Sygnowała je Hka Beyer.
Pochowana obok synów na cmentarzu kalwińskim w Warszawie (kw. E, rząd 3, nr 1). Poeta Stanisław Jachowicz uczcił jej pamięć następującym wierszem wniesionym do nekrologu: Prosta jak kwiatek, co go malowała/W niebiańskie strojny klejnoty,/Prawda w jej słowie, a w czynach jej – chwała,/W życiu zachęta do cnoty.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Danuta Jackiewicz: Karol Beyer 1818–1877. Dom Spotkań z Historią, Muzeum Narodowe w Warszawie, 2012. ISBN 978-83-62020-48-5. OCLC 888633909.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Władysław Janiszewski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 478. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.
- Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Warszawa 1989.