Hrabstwo Luksemburga
| monarchia feudalna | |||
| 963–1354 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Data powstania | |||
| Data likwidacji | |||
| Zarządzający | |||
Położenie na mapie Hrabstwo Luksemburga na mapie Niderlandów ok. 1350 | |||
Hrabstwo Luksemburga (luks. Grofschaft Lëtzebuerg) – historyczne państwo, istniejące w Europie Zachodniej w latach 963–1353, kraj Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
W 963 hrabia Moselgau, Zygfryd I, nabył zamek Luksemburg[1][2], który stał się zalążkiem nowego kraju i przystąpił do jego rozbudowy. W kolejnych stuleciach stopniowo rozbudowywano stolicę i rozszerzano granice kraju. Na początku XIV wieku ród Luksemburgów uzyskał znaczącą pozycję w obrębie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, gdy hrabia Henryk VII Luksemburski jako pierwszy z rodu uzyskał godność cesarza rzymskiego[1], a jego syn Jan Luksemburski został królem Czech[2]. Syn Jana, Karol I, sięgnął po obie godności, osiadając w Pradze i skupiając się na polityce czeskiej, traktując Luksemburg jako kraj odległy. W międzyczasie zrzekł się tytułu hrabiego Luksemburga w 1353 na rzecz brata, Wacława I, i w 1354 podniósł hrabstwo do rangi księstwa[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Luxemburg [online], www.newadvent.org [dostęp 2020-06-29].
- ↑ a b c Lussemburgo nell'Enciclopedia Treccani [online], www.treccani.it [dostęp 2020-06-29] (wł.).