Istota

Istota, esencja, eidos (gr. είδος, łac. essentia) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna przy pogłębionym poznaniu świata. W uproszczeniu: istota bytu jest tym, co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.

Według Kanta sztuka i metafizyka mają ten sam cel – poznanie istoty bytu.

Martin Heidegger: twierdzi, że „Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji”.

Niektórzy mistycy, tak Wschodu, jak Zachodu twierdzą, że istotę bytu można poznać poprzez medytację.

Wedyjskie pisma za pierwotną istotę uważają Puruszę. Bóg, Najwyższa Osoba, jest doskonały i pełny sam w sobie. Jako że jest całkowicie doskonały, wszelkie Jego emanacje, takie jak ten zjawiskowy świat, są idealnie wyposażonymi, doskonałymi pełniami. Cokolwiek powstaje z Doskonałej Pełni, samo też jest pełne. Bóg jest Doskonałą Pełnią, dlatego – chociaż emanuje z Niego tyle doskonałych pełni – pozostaje On w doskonałej równowadze.

Zobacz też

• natura
• tathata
• dharmadhatu

Linki zewnętrzne

• Bogusław Paź, Istota, Powszechna Encyklopedia Filozofii, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, ptta.pl [dostęp 2024-05-05].
• TeresaT. Robertson TeresaT., PhilipP. Atkins PhilipP., Essential vs. Accidental Properties, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 18 kwietnia 2016, ISSN 1095-5054 [dostęp 2017-12-30]  (ang.). (Istota i przypadłości)