Przejdź do zawartości

Jędrzej Śniadecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jędrzej (Andrzej) Śniadecki
Filozoficzny Próżniak Wileński, Sotwaros, Szlachcic na łopacie, Uważnicki Bogumił, szlachcic oszmiański, Włóczęga Guliwer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1768
Rydlewo

Data i miejsce śmierci

11 maja 1838
Wilno

Zawód, zajęcie

lekarz, biolog, chemik, filozof, publicysta

Faksymile

Jędrzej (Andrzej) Śniadecki, krypt. i ps.: „Filozoficzny Próżniak Wileński; J. Ś.; Sotwaros; Szlachcic na łopacie; Uważnicki Bogumił, szlachcic oszmiański; Włóczęga Guliwer” (ur. 30 listopada 1768 w Rydlewie koło Żnina, zm. 11 maja 1838 w Wilnie[1]) – polski lekarz i naukowiec: biolog, chemik i filozof, a także publicysta-satyryk[2].

Był młodszym bratem Jana Śniadeckiego i ojcem Ludwiki Śniadeckiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie mieszczańskiej pochodzenia szlacheckiego (herbu Leliwa), jako syn Andrzeja i Franciszki z Giszczyńskich[2]. Wykształcenie średnie zdobywał w Gimnazjum w Trzemesznie. Naukę kontynuował w krakowskich Szkołach Nowodworskich, które ukończył w lipcu roku 1787 otrzymując medal „Diligentiae” (wyróżnienie królewskie). W okresie od 1787/1788 do 1790/1791 studiował medycynę w Szkole Głównej Koronnej. Wkrótce potem wyjechał do Padwy (przez Wiedeń), gdzie jesienią roku 1791 rozpoczął studia w zakresie medycyny praktycznej, chemii i fizjologii[2]. Był profesorem chemii i medycyny w Szkole Głównej Wielkiego Księstwa Litewskiego (w 1803 przekształconej w Cesarski Uniwersytet Wileński) i Akademii Medyko-Chirurgicznej w Wilnie. W latach 1806–1836 był prezesem Towarzystwa Medycznego Wileńskiego. Był członkiem rzeczywistym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk[3]. Zmarł w wieku 69 lat w Wilnie 11 maja 1838. Został pochowany na wiejskim cmentarzyku w Horodnikach w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego, położonym niedaleko rodzinnego majątku Śniadeckich w Bołtupiu[2].

Praca naukowa

[edytuj | edytuj kod]
Portret Jędrzeja Śniadeckiego drzeworyt sztorcowy Feliksa Zabłockiego, przed 1874
Strona tytułowa oryginalnego wydania I tomu z 1804 roku
Strona tytułowa oryginalnego wydania II tomu z autografem autora (nad pieczęcią)
Jędrzej Śniadecki

Pracował nad teorią procesów rozpuszczania. W roku 1808 w pracy Rozprawa o nowym metalu w surowej platynie odkrytym... ogłosił odkrycie nowego pierwiastka, który nazwał „west”, łac. Vestium (od Westy). Nie zostało jednak oficjalnie potwierdzone i odkrycie pierwiastka o liczbie atomowej 44, czyli rutenu przypisuje się obecnie Karlowi Clausowi z datą 1844[4][5][6].

Opracował zręby polskiej terminologii chemicznej oraz napisał pierwszy polski podręcznik chemii (Początki chemii, inny tytuł: Krótki rys chemii...[7]). Jego terminologia chemiczna, znacznie odbiegająca od ogólnie przyjętej terminologii chemicznej na świecie, obowiązywała w polskich podręcznikach chemii aż do końca lat 70. XX w. i do dzisiaj jest obecna w nietypowych, polskich nazwach pierwiastków (wodór, węgiel, krzem, siarka, kwasoród dla tlenu), które w innych europejskich językach pochodzą bezpośrednio od ich nazw łacińskich.

W 1822 Śniadecki jako pierwszy opisał metodę leczenia krzywicy za pomocą zwiększonej ekspozycji na światło słoneczne (co powoduje endogenną produkcję witaminy D w skórze)[8][9]. Był też promotorem higieny i dietetyki oraz pionierem wychowania fizycznego w Polsce.

Śniadecki jest autorem oryginalnej i nowatorskiej pracy pt. „Teorya Jestestw Organicznych” wydanej w 1804 (Warszawa), w której opisuje wyjątkową cechę organizmów żywych, jaką jest ciągła przemiana materii. Był również pedagogiem, o czym świadczy rozprawa z 1805 roku „O fizycznym wychowaniu dzieci”. Jest to jedna z pierwszym polskich prac o teorii wychowania fizycznego, w której Śniadecki podkreśla, że sensem wychowania dziecka jest kształcenie umysłowe oraz dbałość o zdrowie, traktowane jako nierozerwalna całość[10].

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Rozprawy[2]:

  • Mowa o niepewności zdań i nauk na doświadczeniu fundowanych, przy otwarciu nauk w Szkole Głównej Litewskiej z roku 1799 na rok 1800. Czytana przez... (Wilno 1799)[11], wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe poz. 1 t. 3; fragm.: Krytyka Lekarska rocznik 2 (1898), nr 11
  • Początki chemii stosownie do teraźniejszego tej umiejętności stanu dla pożytku uczniów i słuchaczów ułożone i na wzór lekcji akademickich służyć mające. Przez... t. 1-2, Wilno 1800, wyd. następne poprawione i rozszerzone: wyd. 2 Wilno 1807 (pt. Początki chemii dla użycia słuchaczów akademickich ułożone przez...)[12]; wyd. 3 Wilno 1816-1817[13][14]; fragmenty przedr.: zobacz Wydania zbiorowe poz. 3; B. Suchodolski w: Nauka polska w okresie Oświecenia (Warszawa) 1953
  • Teoria jestestw organicznych t. 1, Warszawa 1804; t. 2, Wilno 1811; wyd. następne: t. 1-3, Wilno 1838; t. 1 (1-3), Wilno 1861; wyd. jubileuszowe staraniem redakcji „Nowin Lekarskich”, z przedmową A. Wrzoska, t. 1-2, Poznań 1905; fragm.: „Krytyka Lekarska” rocznik 2 (1898), nr 11; zobacz Wydania zbiorowe poz. 3; przedr. B. Suchodolski jak wyżej poz. 2; H. Hinz, A. Sikora w: Polska myśl filozoficzna. Oświecenie. Romantyzm (Warszawa 1964); przekł.: francuski (Paryż 1825), niemiecki (Królewiec 1810)
  • Uwagi o fizycznym wychowaniu dzieci, „Dziennik Wileński” 1805 nr 5-7, wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe poz. 1 t. 1 i odb., Warszawa 1840; wyd. K. J. Turowski, Sanok 1855 „Biblioteka Polska” nr 16-17[15]; Wilno 1856; Poznań 1867; wyd. nowe ze słowem wstępnym J. Korczaka, wyd. A. Tom, Warszawa 1920; oprac. W. Okoń, Wrocław 1956; fragm.: „Krytyka Lekarska” rocznik 2 (1898), nr 1; zobacz Wydania zbiorowe poz. 3
  • O rozpuszczeniu. Rzecz do Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie posłana w maju roku 1805, Wilno (1805); przedrukowana pt. Rzecz o rozpuszczeniu, „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 5 (1808), s. 521–554[16]
  • Rozprawa o nowym metalu w surowej platynie odkrytym przez... Czytana na publicznym posiedzeniu Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego dnia 28 czerwca 1808, Wilno (1808)
  • Krótki rys chemii dla użytku szkół narodowych Księstwa Warszawskiego, powst. 1810 na zamówienie Komisji Edukacyjnej, tekst nieznany, przedmowę z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3152 ogł. A. Wrzosek, „Wszechświat” 1903 nr 11 (podręcznik odrzucony przez Komisję)
  • Próżniacko-filozoficzna podróż po bruku, „Wiadomości Brukowe” 1818 nr 97, 99, 102, 105; 1819 nr 109, 111, 115, 120, 126, 128, 132, 137, 140, 150, 154, 157; 1820 nr 161, 169, 174, 181, 189, 193, 201, 205, 209; 1821 nr 216, 220, 224, 232, 235, 240, 247; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe poz. 1 t. 4-6; poz. 2 cz. 1-3; wybór przedr. Z. Skwarczyński w: Wiadomości Brukowe. Wybór artykułów, Wrocław (1962) „Biblioteka Narodowa” seria I, nr 78; fragm. zobacz Wydania zbiorowe poz. 3; rękopis: Biblioteka Akademii Nauk LSRR w Wilnie sygn. 422 III.

Artykuły i drobniejsze rozprawy Śniadecki umieszczał w czasopismach: „Dziennik Medycyny, Chirurgii i Farmacji” (1830 t. 1), „Dziennik Wileński” (w latach 1805–1806, 1815–1822, artykuły z zakresu chemii i medycyny oraz: Przemowa, 1805 nr 1; Wiadomość o życiu i dziełach Schillera, 1805 nr 7; List do redaktora „Dziennika Wileńskiego” z powodu wyjątku z dzieła pani Staël-Holstein O Niemczech: Jak wiele nauka języków wpływa na rozwinięcie władz umysłowych w dzieciach, 1815 t. 1), „Pamiętnik Lwowski” (tu przedr. niektórych rozpraw z „Dziennika Wileńskiego” m.in.: O pokarmach, napojach i sposobie życia w ogólności..., 1817 t. 5, nr 20; t. 6, nr 21-22), „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawa” (1837 t. 1, 1839 t. 2), „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Wilno” (tu m.in.: Krótkie opisanie gorączki w 1812 i 1813, jaka w Wilnie i na całej Litwie panowała, 1818 t. 1), „Pamiętnik Warszawski” (tu: List do redaktora „Pamiętnika Warszawskiego” o tworzeniu nowych wyrazów naukowych, zwłaszcza w chemii, z powodu sporu o nie z hr. Aleksandrem Chodkiewiczem, 1817 t. 8), „Tygodnik Polski” (tu: Filozoficzny Próżniak Wileński Warszawskiemu Świstkowi zdrowia, spokojnego snu i smacznego apetytu, 1819 nr 22), „Tygodnik Wileński” (tu: wierszowany logogryf, 1816 t. 1, s. 237; Filozoficzny Próżniak... jak wyżej, 1819 nr 141), „Wiadomości Brukowe” (tu: List do redaktora „Wiadomości Brukowych”. Dodatek do rozdz. V i VI podróży do Laputy, 1817 nr 56; Dalszy ciąg postrzeżeń włóczęgi Guliwera, 1818 nr 59; Z logiki: Co jest rozum? Rozmowa w Niemieży, 1818 nr 66; Jeszcze postrzeżenia włóczęgi Guliwera, 1818 nr 68; Pisma periodyczne, 1818 nr 76; Synonimy, 1818 nr 79; Z medycyny. Juromania, choroba nie nowa, ale ciężka..., 1818 nr 83-85; Znowu postrzeżenia włóczęgi Guliwera, 1818 nr 86; Obwieszczenie, 1821 nr 263; Lament i raport szlachcica na łopacie, 1822 nr 277; Dalszy ciąg raportu szlachcica na łopacie, 1822 nr 284; niektóre artykuły przedr.: K. Bartoszewicz: Księgi humoru polskiego t. 3, Petersburg 1897, s. 142–177; Z. Skwarczyński jak wyżej poz. 8)[2].

Niektóre jego rozprawy ogłaszano w czasopismach zachowane są w rękopisach (autografach i odpisach) Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3150. Inne rękopisy pism Śniadeckiego znajdują się w Bibliotece Akademii Nauk LSRR w Wilnie sygn. 1990/III (Mowa Ajaksa domagającego się o zbroję Achilla) i Bibliotece Jagiellońskiej sygn. 3137 (Wyprawa przeciwko gęsiom); Biblioteka PAN Kraków sygn. 1864 (odpisy wierszy)[2].

Wydania zbiorowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Dzieła..., wyd. M. Baliński, t. 1-6, Warszawa 1840; zawartość t. 1: M. Baliński: Życie J. Śniadeckiego; Ważniejsze dzieła poz. 4 – t. 2-3: Pisma medyczne, pisma fizyczno-chemiczne i pisma rozmaite drukowane uprzednio w czasopismach oraz Ważniejsze dzieła poz. 1 – t. 4-6: Ważniejsze dzieła poz. 8 oraz: Pisma rozmaite szubrawskie, drukowane uprzednio w czasopismach
  • Pisma satyryczne... Do druku przygot. i przedmową opatrzył A. Wrzosek cz. 1-3, Warszawa 1908 „Biblioteka Dzieł Wyborowych” nr 559-560, 563; zawartość: A. Wrzosek: Przedmowa; przedrukowan t. 4-6 poz. 1 (w nieco zmienionym układzie)
  • Wybór pism naukowych i publicystycznych, oprac. B. Skarżyński (Warszawa) 1952; zawartość: m.in. fragmenty z: Ważniejsze dzieła poz. 2-4, 8 oraz rozprawy Skarżyńskiego: Życiorys J. Śniadeckiego (wewnątrz tekst i faksymile listu do A. Chodkiewicza, zobacz Listy i materiały poz. 8); Śniadecki jako chemik i biolog; Śniadecki jako lekarz higienista; Śniadecki jako publicysta[2].

Listy i materiały

[edytuj | edytuj kod]
  • Do Jana Śniadeckiego z Pawii 12 kwietnia 1792, ogł. M. Baliński, „Przyjaciel Ludu” rocznik 7 (1840), t. 1 i odb.; przedr. zobacz poz. 2
  • Do Jana Śniadeckiego 13 listów – z roku 1792 (jak wyżej poz. 1), z lat 1806–1830 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3135); do S. Stubielewicza z 29 października 1803 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3093); do córek, Zofii i Ludwiki, 19 listów z lat 1814–1833 (z archiwum J. Grabowskiego); do ministra spraw wewnętrznych (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3162); do M. Balińskiego 5 listów z lat 1819–1830 (z archiwum J. Grabowskiego); do Uniwersytetu Wileńskiego z 21 maja 1821 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3137); do wnuków z okresu 1825-1838 (z archiwum J. Grabowskiego); notatka szubrawska (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3038); papiery ze śledztwa w sprawie Towarzystwa Szubrawców (z rękopisu Biblioteki Czartoryskich: Archiwum Kuratorii Wileńskiej); ogł. A. Wrzosek w: J. Śniadecki. Życiorys i rozbiór pism t. 1, Kraków 1910
  • Do T. Czackiego 8 listów z lat 1803–1805 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3151); do Jana Śniadeckiego 2 listy z: 2 grudnia 1804 i 20 stycznia 1807; tezy z obrony pracy doktorskiej odbytej 2 marca 1793 w Pawii (tekst łaciński, oryginał w Bibliotece Jagiellońskiej sygn. 3162 t. 2 i 5); ogł. M. Baliński: Pamiętniki o Janie Śniadeckim t. 2, Wilno 1865, s. 125–126, 180-182, 203-224, 250-255
  • Do F. K. Dmochowskiego z 6 grudnia 1803; od Jana Śniadeckiego z 19 maja 1830; rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 3140
  • Do F. K. Dmochowskiego z 28 maja 1804, rękopis: Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego (w zbiorach listów Jana Śniadeckiego)
  • Do A. J. Czartoryskiego 9 listów z lat: 1804-1805, 1807, 1810, 1816-1817; ogł. A. Wrzosek: Listy J. Śniadeckiego do ks. A. Czartoryskiego kuratora Wileńskiego Okręgu Naukowego. Z autografów... Archiwum XX. Czartoryskich w Krakowie (Archiwum Kuratorii Wileńskiej nr 125)..., „Krytyka Lekarska” rocznik 7 (1903), nr 1-2 i odb. Kraków 1903 (tu również faksymile listu z 20 sierpnia 1804)
  • Do Jana Śniadeckiego 5 listów z lat: 1811, 1815-1816 (z rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3135, 3513); do W. Schastra z 18 sierpnia 1811 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3757); do córki Zofii 3 listy z lat: 1820, 1828 (z archiwum J. Grabowskiego); do córki Ludwiki z 25 sierpnia 1821 (jak wyżej); do M. Balińskiego z 8 czerwca 1826 (jak wyżej); do żony z 18 lipca 1826 (jak wyżej); do wnuków 2 listy bez daty (jak wyżej); od A. J. Czartoryskiego z 18 listopada 1807 (z rękopisu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 3513); od A. Razumowskiego z 30 października 1811 (jak wyżej); od gen. Kosseckiego z 15 lipca 1826 (jak wyżej); od N. N. Nowosilcowa 2 listy z lat 1826–1827 (jak wyżej); dyplom doktorski z uniwersytetu w Pawii (z rękopisu Archiwum Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego); odezwa Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego z roku 1807 z podpisem J. Śniadeckiego (jak wyżej); dyplom członkostwa honorowego Akademii Medyczno-Chirurgicznej w Petersburgu z 5 października 1837 (jak wyżej); ogł. A. Wrzosek: Materiały do życiorysu J. Śniadeckiego, „Krytyka Lekarska” rocznik 9 (1905), nr 4, 6-7
  • Do A. Chodkiewicza 2 listy, rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 3157; oraz list z 16 października 1807 z rękopisu Muzeum Narodowego Kraków ogł. B. Skarżyński, zobacz Wydania zbiorowe poz. 3 (tam również faksymile)
  • Listy w zbiorze z lat 1702–1810, rękopis: Biblioteka Kórnicka sygn. 1851
  • Do M. Balińskiego 28 listów z lat 1819–1835, rękopis: Biblioteka Narodowa sygn. 2882
  • Do córki Z. Balińskiej 44 listy z lat 1820–1837, rękopis: Biblioteka Narodowa sygn. 2880
  • Do S. B. Lindego z roku 1820, rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 3468
  • Do S. K. Potockiego, rękopisy: Archiwum Główne Akt Dawnych (Archiwum Wilanowskie sygn. 265, 271)
  • Do Prokudina Gorskiego, policmajstra wileńskiego, z roku 1834, rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 7862 IV, k. 122-123
  • Do wnuków Balińskich, rękopis: Biblioteka Narodowa sygn. 2881 (Korespondencja rodziny Śniadeckich z lat 1815–1871)
  • Od T. Czackiego z 21 kwietnia 1804 i z roku 1805, rękopis (odpis): Biblioteka Jagiellońska sygn. 3132, ogł. F. Kojsiewicz: Korespondencja listowna H. Kołłątaja z T. Czackim t. 2, Kraków 1844, s. 387–392
  • Od A. J. Czartoryskiego z 12 października 1805, rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 3104; kolejny list od Czartoryskiego w zbiorze jego korespondencji z J. Twardowskim z lat 1822–1844, rękopis: Biblioteka Czartoryskich (Archiwum Kuratorii Wileńskiej nr 116)
  • Od Jana Śniadeckiego z 27 lipca 1810 i 21 listopada 1827, rękopis znajdował się w Bibliotece Krasińskich sygn. 5146; odpisy L. Kamykowskiego zachowane w Bibliotece PAN Kraków (Korespondencja Jana Śniadeckiego, t. 3: listy z lat 1808–1830)
  • Od różnych osób: A. J. Czartoryskiego z roku 1822, W. Pelikana z roku 1830, T. Kuczkowskiego z roku 1834; rękopis: Biblioteka Jagiellońska sygn. 3513; (zobacz także poz. 7)
  • Inwentarz Zakładu Chemii dawnego Uniwersytetu Wileńskiego zapoczątkowany przez... w roku 1797 i doprowadzony do końca przez Ignacego Fouberga, wyd. K. Sławiński, brak miejsca wydania 1938
  • Memoriał w sprawie założenia klinik na Wydziale Lekarskim w Szkole Głównej Litewskiej, z rękopisu Biblioteki Raczyńskich ogł. A. Wrzosek, „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny” t. 10 (1930)
  • Uwagi nad statutem Uniwersytetu Wileńskiego z lat 1806–1807, rękopis: Biblioteka Czartoryskich (Archiwum Kuratorii Wileńskiej nr 15, poz. 4, 18, 26, 33, 36)
  • Fragm. notatki o początkach medycyny, z autografu Biblioteki Jagiellońskiej sygn. 7863 IV ogł. J. Strojnowski, „Archiwum Historii Medycyny” t. 28 (1965), zeszyt 3, s. 285–286
  • Autografy (drobne notatki, poświadczenia itp.), rękopisy: Biblioteka Czartoryskich sygn. 5021, Biblioteka Narodowa sygn. 2683, Biblioteka PAN Kraków sygn. 1815, Ossolineum sygn. 5257/III
  • Opisy służby J. Śniadeckiego z lat: 1805–1817, 1819–1822, 1828–1829; rękopisy: Biblioteka Czartoryskich (Archiwum Kuratorii Wileńskiej nr 271-275, 279-280, 282, 285, 289).

Bardziej szczegółową bibliografię jego twórczości podaje A. Wrzosek: J. Śniadecki. Życiorys i rozbiór pism t. 2, Kraków 1910; przedr. B. Skarżyński, zobacz Wydania zbiorowe poz. 3[2].

Opracowania nt. twórczości Śniadeckiego

[edytuj | edytuj kod]

Monografie i zarysy monograficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • (J. Weigel): Żywot i prace naukowe i społeczne J. Śniadeckiego, Kraków 1898
  • L. Świeżawski: J. Śniadecki, jego żywot, naukowe i społeczne stanowisko, Petersburg 1900 „Życiorysy Sławnych Polaków” nr 13
  • S. Brzozowski: J. Śniadecki, jego życie i dzieła, Warszawa 1903
  • A. Wrzosek: J. Śniadecki. Życiorys i rozbiór pism t. 1-2, Kraków 1910
  • B. Górnicki: J. Śniadecki – żywot i dzieła, „Warszawskie Czasopismo Lekarskie” 1938 nr 45 i odb.[2]

Wybrane biografie i studia ogólne

[edytuj | edytuj kod]
  • Korespondencja Jana Śniadeckiego. Listy z Krakowa t. 1:1780-1787, wyd. L. Kamykowski, Kraków 1932 PAU, „Archiwum Komisji do Dziejów Oświaty i Szkolnictwa w Polsce” nr 1; t. 2: 1787-1807, wyd. M. Chamcówna, S. Tync, Wrocław 1954; t. 3: 1808-1830, odpisy L. Kamykowskiego w Bibliotece PAN Kraków
  • H. Kołłątaj: Korespondencja... z Tadeuszem Czackim (sprzed 1812), wyd. F. Kojsiewicz, t. 1-4, Kraków 1844-1845
  • Korespondencja ks. A. (J.) Czartoryskiego i rektora (J.) Twardowskiego z l. 1822-1824, wyd. J. Ogończyk, „Rocznik Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznań” t. 26 (1900) i odb. (Poznań 1899)
  • K. A. Vieilh de Boisjoslin: Biographie universelle..., Paryż 1826-1831
  • (M. Baliński): J. Śniadecki, „Wizerunki i Roztrząsania Naukowe” 1838 t. 1; przedr. jako wstęp do: Teoria jestestw organicznych wyd. 2, t. 3, Wilno 1838
  • J. Śniadecki, „Magazyn Powszechny” 1838 nr 27
  • S. B. Jundziłł: Pamiętniki życia (powst. w latach 1835–1840), wyd. A. M. Kurpiel, Kraków 1905 jako odb. z „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce” t. 13 (1914)
  • M. Baliński: Życie J. Śniadeckiego, „Przyjaciel Ludu” rocznik 7 (1840), nr 1-4, 6-9 i osobno (Leszno 1840); przedr. w: Dzieła J. Śniadeckiego t. 1, Warszawa 1840
  • H. Skimborowicz: Wspomnienie życia śp. J. Śniadeckiego, Warszawa 1840 (tu także: L. Trynkowski: Na uczczenie śp. J. Śniadeckiego; wyd. osobne zmienione pt. Mowa pogrzebowa o J. Śniadeckim, Wilno 1861)
  • J. Frank: Pamiętniki (powst. przed rokiem 1842), z francuskiego przetłum. W. Zahorski, Wilno 1913[2].

Wybrane opracowania dot. twórczości

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Dąbrowski, P. F.: Ocena pierwszego wydania Początków chemii Śniadeckiego, „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 2 (1801)
  • J. I. Kossakowski: J. Śniadeckiego... Teoria jestestw organicznych. Rys krótki tego dzieła, „Dziennik Wileński” 1805 nr 3
  • (Początki chemii... Rec.): „Dziennik Wileński” 1816 t. 4; „Ćwiczenia Naukowe” 1818 t. 1; „Pamiętnik Naukowy” 1821 t. 1
  • S. Majorkiewicz: (Dzieła. Rec.), „Przegląd Warszawski” 1840 t. 3, s. 166–171
  • A. Chodkiewicz: Odpowiedź na niektóre uwagi J. Śniadeckiego umieszczone w „Dzienniku Warszawskim” na miesiąc sierpień, „Pamiętnik Warszawski” t. 19 (1817), s. 59–77
  • H. Feldmanowski: Zalecenie dziełka o fizycznym wychowaniu dzieci przez J. Śniadeckiego, „Szkoła Polska” 1851 zeszyt 11
  • L. Gąsiorowski: Zbiór wiadomości o historii sztuki lekarskiej w Polsce t. 3-4, Poznań 1853-1855
  • H. Kułakowski: Uwagi nad życiem organicznym, „Gazeta Lekarska” t. 7 (1869)
  • H. Struve: Wykład systematyczny logiki t. 1, Warszawa 1870, s. 194–197
  • W. Wilczyński: Teoria jestestw organicznych J. Śniadeckiego wobec pojęć ówczesnych, „Gazeta Lekarska” t. 12 (1872)[2].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
  • Bracia Śniadeccy są bohaterami powieści biograficznej - Anna Mierzecka, Patrz w serce: Rzecz o braciach Śniadeckich (1969, 1986)[17].
  • Wydział Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk na mocy uchwały Sesji Plenarnej Wydziału z dnia 8 czerwca 1972 r. przyznaje Nagrodę Naukową im. Jędrzeja Śniadeckiego. Od 1997 r. jest ona przyznawana wraz z brązowym Medalem im. Jędrzeja Śniadeckiego[18].
  • Krzesimir Dębski napisał na 250-lecie urodzin naukowca (2018) utwór Ku pamięci Jędrzeja Śniadeckiego[19].
  • Emilia Sadowska nakręciła film Jędrzej Śniadecki[19].
  • W 2018 r. Poczta Polska z okazji 250. rocznicy urodzin Jędrzeja Śniadeckiego wydała w nakładzie 100 tys. sztuk upamiętniający go znaczek pocztowy o nominale 2,60 zł[20].
Patronat
  • woda zdrojowa im. Śniadeckiego w Kudowie-Zdroju.
  • Liceum Ogólnokształcące nr XVIII im. Jędrzeja Śniadeckiego w Łodzi.
  • Zespół Szkół im. Jędrzeja Śniadeckiego w Pionkach
  • Zespół Szkół nr I im. Jędrzeja Śniadeckiego w Ełku
  • Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących nr 4 im. Jędrzeja Śniadeckiego w Chorzowie

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Śniadecki Jędrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-21].
  2. a b c d e f g h i j k l T. 6, cz. 1: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 300–308.
  3. Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832: monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe: epilog: 1831-1836, 1906, s. 497.
  4. Ruten wczoraj i dziś – od Śniadeckiego do Grubbsa. Roman Edmund Sioda, Różność czy identyczność Vestium /Rutenu?, Vestium vel Ruten. Rajmund Sołoniewicz, Jędrzej Śniadecki jako chemik-analityk
  5. Na podstawie dotychczasowych publikacji słuszny jest jedynie ostrożnie wyrażony następujący pogląd: nie można wykluczyć, iż Śniadecki pierwszy wyodrębnił z rudy platynowej sól nowego pierwiastka westu-rutenu, a może i sam pierwiastek, ale udowodnić tego w sposób przekonywujący nie jesteśmy dzisiaj w stanie. (Roman Mierzecki, Jędrzej Śniadecki i ruten)
  6. Ruthenium: historical information. webelements. [dostęp 2012-04-30].
  7. Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, T. 6, cz. 1, Oświecenie, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 302.
  8. Świat Nauki” (nr 197), Warszawa: Prószyński Media, styczeń 2008, ISSN 0867-6380.
  9. Jerzy Wicha, Droga pod słońce. Wczesna historia witaminy D, „Wiadomości Chemiczne”, 66 (7–8), 2012, s. 671–696.
  10. O fizycznym wychowaniu dzieci. Pedagogiczna Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-11-13].
  11. Jędrzej Śniadecki, Mowa o niepewności zdań i nauk na doświadczeniu fundowanych, przy otwarciu nauk w Szkole Główney Litewskiey z ru 1799 na rok 1800, wyd. 1799. [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  12. Jędrzej Śniadecki, Początki chemii dla uzycia słuchaczow akademickich ułozone. T. 2, wyd. 1807. [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  13. Jędrzej Śniadecki, Początki chemii : dla użycia słuchaczów przy Imperatorskim Wileńskim Uniwersytecie. T. 1, wyd. 1816 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  14. Jędrzej Śniadecki, Początki chemii : dla użycia słuchaczów przy Imperatorskim Wileńskim Uniwersytecie. T. 2, wyd. 1817. [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  15. Jędrzej Śniadecki, Fizyczne wychowanie dzieci : dzieło Jędrzeja Śniadeckiego ; wyd. Kazimierza Józefa Turowskiego, wyd. 1855. [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  16. Jędrzej Śniadecki, Rzecz o rozpuszczeniu, Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, t.5 (1808), s.521-554. [online], polona.pl [dostęp 2018-06-20].
  17. Patrz w serce (1969), drugie wydanie z 1986
  18. Wydział Lekarski [online], wl.cm.uj.edu.pl [dostęp 2022-10-08].
  19. a b Marek Zaradniak, Pamięci Jędrzeja Śniadeckiego, w: Głos Wielkopolski, dod. Pasaż Poznański, 26.01.2018, s. 7.
  20. 2018.11.30. 250. rocznica urodzin Jędrzeja Śniadeckiego. kzp.pl. [dostęp 2024-05-24]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Elwira Kosnarewicz: Śniadecki Jędrzej. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 193-194.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy