Przejdź do zawartości

Jacek Rotmil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Rotmil
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1888
Petersburg

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1944
Warszawa

Zawód

scenograf filmowy

Jacek Rotmil (ur. 24 listopada 1888 w Petersburgu, zm. 26 lipca 1944 w Warszawie) – pochodzący z Rosji niemiecki i polski inżynier, scenograf filmów międzywojennych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rotmil był z wykształcenia architektem. Współpracę z branżą filmową rozpoczął w Berlinie tuż po I wojnie światowej. Dla wytwórni niemieckich pracował jako Jacques (lub Jack) Rotmil[1]. Tworzył scenografię m.in. do znanych filmów Die Königin des Weltbades (1926) i Die blaue Maus (1928).

Z powodu żydowskiego pochodzenia po przejęciu władzy przez nazistów przeniósł się na stałe do Polski[2]. Z inż. Stefanem Norrisem założył firmę, która zmonopolizowała polski rynek dekoracji filmowej.

W okresie międzywojennym pracował przy ponad 170 filmach niemieckich i polskich[3]. W wielu z nich był także dyrektorem artystycznym[1].

W czasach okupacji ukrywał się. Aresztowany, został rozstrzelany przez Niemców w ruinach warszawskiego getta[4].

Stanisław Janicki nakręcił o nim w 2013 film dokumentalny Scenograf rekordzista – Jacek Rotmil[5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Był twórcą scenografii w następujących filmach[1]:
1919

  • Der Bastard (jako Jacques Rotmil)

1920

  • Durch Seligkeit und Sünden

1921

1922

  • Monna Vanna
  • Praschnas Geheimnis

1923

  • Das goldene Haar
  • Das Milliardensouper

1924

  • Colibri (jako Jacques Rotmil)

1925

  • Das Herz am Rhein
  • Die vom Niederrhein, 2. Teil
  • Im Krug zum grünen Kranze
  • Der Bastard
  • Die vom Niederrhein
  • Niniche

1926

  • Die Fahrt ins Glück
  • Vater werden ist nicht schwer... (jako Jacques Rotmil)
  • Die Königin des Weltbades (jako Jacques Rotmil)
  • Der lachende Ehemann
  • Die keusche Susanne
  • Die geschiedene Frau (jako Jacques Rotmil)
  • Wien, wie es weint und lacht (jako Jacques Rotmil)
  • Familie Schimeck – Wiener Herzen
  • Der Abenteurer (jako Jacques Rotmil)
  • Die Gesunkenen
  • Die da unten
  • Das Mädchen aus der Fremde
  • Der größte Gauner des Jahrhunderts (jako Jacques Rotmil)

1927

  • Eheferien
  • Der Orlow (jako Jacques Rotmil)
  • Liebesreigen (jako Jack Rotmil)
  • Liebelei (jako Jacques Rotmil)
  • Der Fürst von Pappenheim (jako Jacques Rotmil)
  • Ich habe im Mai von der Liebe geträumt (jako Jacques Rotmil)
  • Ein rheinisches Mädchen beim rheinischen Wein (jako Jacques Rotmil)
  • Die tolle Lola (jako Jacques Rotmil)
  • Das Fürstenkind (jako Jacques Rotmil)
  • Die Bräutigame der Babette Bomberling (jako Jacques Rotmil)
  • Stolzenfels am Rhein (jako Jacques Rotmil)
  • Faschingszauber (jako Jacques Rotmil)

1928

  • Die blaue Maus (jako Jacques Rotmil)
  • Schneeschuhbanditen (jako Jacques Rotmil)
  • Die Yacht der sieben Sünden (jako Jack Rotmil)
  • Vom Täter fehlt jede Spur (jako Jacques Rotmil)
  • Der Tanzstudent (jako Jacques Rotmil)
  • Die geheime Macht (jako Jacques Rotmil)
  • Du sollst nicht stehlen
  • Die Leibeigenen (jako Jacques Rotmil)

1929

  • Die lustigen Vagabunden (jako Jack Rotmil)
  • Wenn du einmal dein Herz verschenkst (jako Jacques Rotmil)
  • Schwarzwaldmädel (jako Jacques Rotmil)
  • Der Sträfling aus Stambul (jako Jacques Rotmil)
  • Adieu Mascotte (jako Jacques Rotmil)
  • S.O.S. Schiff in Not (jako Jacques Rotmil)
  • Ihr dunkler Punkt (jako Jacques Rotmil)

1930

  • Das alte Lied
  • Die Csikosbaroneß
  • Das Donkosakenlied (jako Jack Rotmil)
  • Phantome des Glücks (jako Jack Rotmil)
  • Na Sybir

1931

  • Der Draufgänger (jako Jack Rotmil)
  • Der Herr Bürovorsteher
  • Reserve hat Ruh
  • Die Faschingsfee (jako Jack Rotmil)
  • Die Försterchristl (jako Jacques Rotmil)

1932

  • Lügen auf Rügen
  • Es war einmal ein Walzer

1933

1934

1935

1936

1937

1938

1939

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jacek Rotmil (1888–1944). Internet Movie Database (IMDb). [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  2. Thomas Staedeli: Porträt des Filmausstatter Jacques Rotmil. cyranos.ch. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  3. Jacek Rotmil. Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl. [dostęp 2015-08-16].
  4. Władysław Bartoszewski: Warszawski pierścień śmierci 1939–1944. Warszawa: Interpress, 1970, s. 416.
  5. Scenograf rekordzista – Jacek Rotmil. telemagazyn.pl. [dostęp 2015-08-16].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy