Przejdź do zawartości

Jan Tacina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Tacina
Data i miejsce urodzenia

25 października 1909
Oldrzychowice

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1990
Katowice

Miejsce spoczynku

Nowy Cmentarz Ewangelicki w Bielsku-Białej

Zawód, zajęcie

muzykolog, etnograf, pedagog

Alma Mater

Konserwatorium w Katowicach

Wyznanie

ewangelicko-augsburskie[1]

Jan Tacina (ur. 25 października 1909 w Oldrzychowicach, zm. 16 grudnia 1990 w Katowicach) – polski muzykolog, etnograf i pedagog.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Naukę rozpoczął w polskim gimnazjum w Cieszynie, kontynuował w seminarium nauczycielskim w Bobrku. Początkowo pracował jako nauczyciel w Ustroniu, potem w Hołdunowie pod Lędzinami, jednocześnie rozpoczął studia w Konserwatorium w Katowicach, które ukończył w roku 1938. W okresie II Rzeczypospolitej zebrał i przekazał Polskiej Akademii Umiejętności kolekcję cieszyńskich pieśni ludowych. Zebrał też ponad 600 pieśni i tańców śląskich oraz 50 zapisów fonograficznych, przekazanych do archiwum fonograficznego w Poznaniu. Wiosną 1940 został aresztowany przez Gestapo i uwięziony w obozach koncentracyjnych w Dachau i Gusen do końca 1941, a następnie pracował w hucie w Linzu. W okresie wojny zebrał wspólnie z Aleksandrem Kulisiewiczem 550 pieśni i wierszy obozowych.

Po II wojnie światowej zamieszkał w Bielsku-Białej i podjął pracę w szkolnictwie. W latach 1950–1961 był pracownikiem Instytutu Sztuki PAN, gdzie gromadził pieśni i tańce ludowe z terenu Śląska Cieszyńskiego, Górnego i Opolskiego. W roku 1956 ukończył Konserwatorium w Katowicach i zajął się stworzeniem nowej metody wychowania muzycznego w szkole podstawowej. W roku 1967 rozpoczął pracę w dziale etnografii Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej. Opublikował wiele artykułów na temat folkloru śląskiego w periodykach śląskich. W roku 1976 przeszedł na emeryturę. Zajął się opracowaniem chorałów dla parafii polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

W 1982 roku uhonorowany Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia[2]. W roku 1983 otrzymał Nagrodę im. Karola Miarki[3]. W 1977 roku został laureatem Nagrody im. Oskara Kolberga[4]. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Zmarł w 1990. Spoczywa na Nowym Cmentarzu Ewangelickim w Bielsku-Białej[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Tacina. historia.luter2017.pl. [dostęp 2017-03-01]. (pol.).
  2. Jan Tacina. historia.luter2017.pl. [dostęp 2022-06-15]. (pol.).
  3. Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [online] [dostęp 2016-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-03].
  4. Jan Tacina - laureat Nagrody Kolberga 1977 [online], www.nagrodakolberg.pl [dostęp 2024-01-10].
  5. Ewidencja Miejsc Pamięci Województwa Śląskiego. www.katowice.uw.gov.pl. [dostęp 2017-03-01]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Turek, K. Jan Tacina jako śląski folklorysta muzyczny. w: Z zagadnień folkloru muzycznego na Śląsku Cieszyńskim. Katowice 1977, s. 138–16?.
  • Pieczka, K.: Na 70-lecie urodzin Jana Taciny – folklorysty i pedagoga. Kalendarz Ewangelicki, 1980, s. 293–297.
  • Tomiczek, M.: Jan Tacina - śląski folklorysta muzyczny. Podbeskidzie, 1983, zesz. 1–2, s. 40–42.
  • B. Turno, In Memoriam. Jan Tacina 1909–1990, "Lud", tom 75, 1992, s. 349–350. cyfrowaetnografia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-25)].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy