Japonia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912
| ||||||
| Kod MKOl |
JPN | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912 Sztokholm | ||||||
| Chorąży | ||||||
| Liczba zawodników |
2 w 4 konkurencjach w 1 dyscyplinie | |||||
| ||||||
Reprezentacja Cesarstwa Japonii na V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie liczyła dwóch sportowców startujących w jednej z szesnastu dyscyplin sportowych[1]. Chorążym reprezentacji był 26-letni sprinter Yahiko Mishima[2], a drugim reprezentantem był 20-letni maratończyk Shizō Kanakuri. W swoim debiucie olimpijskim Japończycy nie zdobyli żadnych medali[1].
Najlepszym wynikiem, jaki osiągnęli reprezentanci Japonii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 było zakwalifikowanie się do półfinału biegu na 400 m mężczyzn Yahiko Mishimy, dla którego były to jedyne igrzyska olimpijskie w karierze.
Liczba japońskich sportowców biorących udział w igrzyskach w Sztokholmie była najmniejsza w historii startów tego kraju na igrzyskach olimpijskich[2].
Tło startu
[edytuj | edytuj kod]Kiedy baron Pierre de Coubertin formułował zasady nowożytnego olimpizmu chciał by był to ruch na skalę globalną. Jednak żadne azjatyckie państwo nie brało udziału w czterech pierwszych letnich igrzyskach olimpijskich. Kristian Hellström ze Szwedzkiego Komitetu Olimpijskiego wysłał pytanie do japońskiego rządu, czy zdecydują się wziąć udział w V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie[3]. Rząd Japonii nie chcąc ośmieszyć się na arenie międzynarodowej przyjął zaproszenie. Za przygotowania odpowiedzialny był minister edukacji, który poprosił o pomoc Jigorō Kanō, twórcę judo. Kanō, po rozmowie z francuskim ambasadorem w Japonii i przeczytaniu wiadomości przysłanej przez Szwedów, zgodził się zostać członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[4]. Minister okazał się niechętnie współpracującą osobą, więc cała odpowiedzialność spadła na ramiona judoki. Stworzył więc Japońskie Stowarzyszenie Wychowania Fizycznego (Nippon Taiiku Kai) oraz Japońskie Stowarzyszenie Sportu Amatorskiego (Dai Nippon Tai-iku Kyokai), którego został prezydentem. Stowarzyszenie zostało następnie przekształcone w Japoński Komitet Olimpijski[5].
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]
Lekkoatletyka
[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą konkurencją z udziałem Japończyków był bieg na 100 metrów. Startował w niej jeden japoński zawodnik — Yahiko Mishima. Eliminacje zostały rozegrane 6 lipca. Mishima wystartował w biegu szesnastym, który okazał się najszybszym z biegów eliminacyjnych. Z nieznanym czasem Japończyk zakończył bieg na ostatnim, piątym miejscu i odpadł z dalszej rywalizacji. Konkurencję wygrał Amerykanin Ralph Craig[6].
10 lipca zostały rozegrane eliminacje biegu na 200 metrów. Mishima wystartował w biegu trzynastym biegu eliminacyjnym. W biegu tym liczyli się jedynie Amerykanin Young i Brytyjczyk Seedhouse, zaś Japończyk został z tyłu i z nieznanym czasem zajął czwarte miejsce i odpadł z dalszej rywalizacji[7]. Konkurencję wygrał Amerykanin Ralph Craig[8].
12 lipca rozegrano eliminacje ostatniej konkurencji sprinterskiej z udziałem Mishimy — biegu na 400 metrów. Japończyk wziął udział w czwartym biegu eliminacyjnym. Jego jedynym przeciwnikiem był Szwed Paul Zerling. Przez pierwszą połowę biegu Mishima prowadził, lecz ostatecznie bieg został wygrany przez reprezentanta gospodarzy. Japończyk zakończył bieg z czasem 55,5 sekundy i zakwalifikował się do półfinału[9]. Miał wziąć udział w półfinale czwartym, lecz nie pojawił się na starcie. Konkurencję wygrał Amerykanin Charles Reidpath[10].
Maraton na igrzyskach w Sztokholmie (rozgrywany na trasie o długości 40,2 km)[11] odbył się 14 lipca przy temperaturze ponad 30 stopni w skali Celsjusza[12]. Wziął w nim udział drugi z zawodników japońskich, Shizō Kanakuri. W okolicach 30. kilometra Japończyk zatrzymał się przy jednym z domów (zamieszkałym przez rodzinę Petre) i poprosił gospodarzy o szklankę wody. Po jej wypiciu zasnął, budząc się dopiero następnego dnia rano. Organizatorzy nie wiedząc gdzie znajduje się Kanakuri o pomoc w poszukiwaniach poprosili policję. Zawstydzony swoim zachowaniem lekkoatleta początkowo odmówił powrotu do ojczyzny[13]. Konkurencję wygrał zawodnik południowoafrykański Kenneth McArthur[11]. W 1967 roku Szwedzki Komitet Olimpijski z okazji 55. rocznicy igrzysk w Sztokholmie zaprosił Kanakuriego do występu w Maratonie Sztokholmskim. Japończyk dokończył swój bieg z igrzysk olimpijskich; czas jaki uzyskał to: 54 lata, 8 miesięcy, 6 dni, 5 godzin, 32 minuty i 20,3 sekundy[12].
Zawodnicy:
| Zawodnik | Konkurencja | Eliminacje | Półfinał | Finał | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wynik | Poz. | Wynik | Poz. | Wynik | Poz. | ||
| Yahiko Mishima | 100 metrów[6] | b.d. | 5. w swoim biegu[14] | NQ | |||
| 200 metrów[8] | b.d. | 4. w swoim biegu[15] | NQ | ||||
| 400 metrów[10] | 55,5 | 2. w swoim biegu Q[16] | - | DNS[17] | NQ | ||
| Shizō Kanakuri | Maraton[11] | — | − | DNF[11] | |||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Japan at the 1912 Stockholm Summer Games. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-19)]. (ang.).
- ↑ a b Japan. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-29)]. (ang.).
- ↑ Allen Guttman: Japanese Sports: A History. University of Hawaii Press, 2001, s. 31. ISBN 0-8248-2464-4.
- ↑ Allen Guttman: Japanese Sports: A History. University of Hawaii Press, 2001, s. 197. ISBN 0-8248-2464-4.
- ↑ Allen Guttman: Japanese Sports: A History. University of Hawaii Press, 2001, s. 117-118. ISBN 0-8248-2464-4.
- ↑ a b Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 100 metres. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ FIELD AND TRACK ATHLETICS.. la84foundation.org. s. 355. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ a b Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 200 metres. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-05)]. (ang.).
- ↑ FIELD AND TRACK ATHLETICS.. la84foundation.org. s. 357. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ a b Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 400 metres. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-05)]. (ang.).
- ↑ a b c d Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Marathon [online], Sports-Reference.com [dostęp 2014-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-07] (ang.).
- ↑ a b Edan Corkill: Better late than never for Japan’s first, “slowest” Olympian. The Japan Times, 2012-07-15. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Szwecja uczci maraton w czasie którego jeden zawodnik zmarł, a jeden... zasnął [online], wprost.pl, 14 lipca 2012 [dostęp 2014-05-08] (pol.).
- ↑ Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 100 metres Round One. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-02)]. (ang.).
- ↑ Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 200 metres Round One. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-05)]. (ang.).
- ↑ Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 400 metres Round One. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-05)]. (ang.).
- ↑ Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 400 metres Semi-Finals. Sports-Reference.com. [dostęp 2014-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-05)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Japan at the 1912 Stockholm Summer Games [online], Sports-Reference.com [dostęp 2014-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-19] (ang.).
| Afryka | |
|---|---|
| Ameryka | |
| Azja | |
| Europa | |
| Australia i Oceania |