Przejdź do zawartości

Jasmine Flury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jasmine Flury
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1993
Davos

Klub

SC Engelberg

Debiut w PŚ

11.01 2014, Altenmarkt (33. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

18.12 2016, Val d’Isère
(11. miejsce – supergigant)

Pierwsze podium w PŚ

9.12 2017, Sankt Moritz
(1. miejsce – supergigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata
złoto Courchevel/Méribel 2023 Zjazd
Strona internetowa

Jasmine Flury (ur. 16 września 1993 w Davos) – szwajcarska narciarka alpejska, mistrzyni świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 2 grudnia 2008 roku w Davos, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu superkombinacji. W 2010 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc, zajmując 17. miejsce w zjeździe i 32. miejsce w supergigancie. Jeszcze czterokrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepsze wyniki osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Québecu (2013) i mistrzostw świata juniorów w Jasnej (2014), gdzie zajmowała czwarte miejsca w zjazdach.

Często startowała w zawodach Pucharu Europy, kilkukrotnie stając na podium. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2014/2015, kiedy zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej oraz drugie w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 11 stycznia 2014 roku w Altenmarkt, zajmując 33. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 18 grudnia 2016 roku we Val d’Isère, kończąc rywalizację w supergigancie na jedenastej pozycji. Na początku sezonu 2017/2018, 9 grudnia 2017 roku w Sankt Moritz, po raz pierwszy stanęła na podium zawodów pucharowych, wygrywając supergiganta. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio swą rodaczkę, Michelle Gisin i Tinę Weirather z Liechtensteinu.

Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła złoty medal w zjeździe. Wyprzedziła tam Austriaczkę Ninę Ortlieb i swą rodaczkę, Corinne Suter. Na rozgrywanych rok wcześniej igrzyskach olimpijskich w Pekinie była dwunasta w supergigancie i piętnasta w zjeździe. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie zajęła 27. miejsce w supergigancie, a rywalizacji w zjeździe nie ukończyła.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
18. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:21,11 +2,19 Czechy Ester Ledecká
DNF 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:39,22 - Włochy Sofia Goggia
12. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +0,92 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
15. 15 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:31,87 +2,13 Szwajcaria Corinne Suter
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
17. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:32,34 +1,94 Austria Nicole Schmidhofer
12. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 +1,51 Słowenia Ilka Štuhec
DNF 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 - Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNS2 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 - Słowenia Ilka Štuhec
20. 11 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 1:47,71 +1,36 Francja Alexis Pinturault
22. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +1,67 Włochy Marta Bassino
1. 11 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
32. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +2,31 Francja Marine Gauthier
17. 4 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Zjazd 1:20,89 +1,83 Francja Jéromine Géroudet
26. 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 +7,05 Szwecja Sara Hector
6. 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:28,23 +0,96 Włochy Elena Curtoni
DNF1 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:42,69 - Austria Stephanie Brunner
DNF1 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:45,02 - Norwegia Ragnhild Mowinckel
24. 5 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:06,99 +1,41 Norwegia Annie Winquist
8. 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 1:00,89 +1,31 Austria Stephanie Venier
4. 26 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:11,18 +0,32 Francja Jennifer Piot
6. 3 marca 2014 Słowacja Jasná Supergigant 1:14,71 +1,13 Szwajcaria Corinne Suter
DNF2 3 marca 2014 Słowacja Jasná Superkombinacja 2:11,34 - Austria Elisabeth Kappauer
4. 5 marca 2014 Słowacja Jasná Zjazd 1:24,19 +1,33 Szwajcaria Corinne Suter

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Sankt Moritz9 grudnia 2017 (supergigant) – 1. miejsce
  2. Niemcy Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Francja Val d’Isère16 grudnia 2023 (zjazd) – 1. miejsce
  4. Szwajcaria Crans-Montana16 lutego 2024 (zjazd) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy