Jeghisze Czarenc
Jeghisze Czarenc (Եղիշե Չարենց, właśc. J. Soghomonian, ur. 25 marca 1897, Kars (Turcja), zm. 29 listopada 1937, Erywań) – poeta ormiański. Studiował w Moskwie[1]. Wczesne wiersze tworzył pod wpływem symbolizmu[2]. W 1917 był uczestnikiem rewolucji październikowej[2]. Był autorem poematów, w tym utworów poświęconych Leninowi, wierszy patriotycznych opisujących naród ormiański, historię, przyszłość i przyszłe odrodzenie Armenii. Polskie przekłady wierszy Czarenca znalazły się w tomach Poezje wybrane (1962) i w antologii Poezja armeńska (1984)[2]. Autor stał się ofiarą terroru stalinowskiego[2][1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Charents Yeghishe. armenianlanguage.am. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-24)]. (ang.).
- ↑ a b c d Czarenc Jeghisze, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-04-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Egisze Czarenc: Poezje wybrane. Wybrał i zredagował Andrzej Mandalian, wstępem opatrzył Geworg Emin. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1962, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).
Kontrola autorytatywna (osoba):