Przejdź do zawartości

Johann Friedrich Hugo von Dalberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Friedrich Hugo von Dalberg
Ilustracja
Imię i nazwisko

Johann Friedrich Hugo Nepomuk Eckenbert von Dalberg

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1760 (data chrztu)
Moguncja

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1812
Aschaffenburg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, pisarz

Johann Friedrich Hugo Nepomuk Eckenbert von Dalberg[1] (ochrzcz. 17 maja 1760 w Moguncji[1], zm. 26 lipca 1812 w Aschaffenburgu[1][2][3]) – niemiecki duchowny, kompozytor, pianista i pisarz muzyczny, baron[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej[3]. Studiował teologię w Getyndze[1][2][3]. Uczył się kompozycji i teorii muzyki u Ignaza Holzbauera[1][3]. Około 1775 roku odbył podróż do Włoch[1][2], w 1798 roku odwiedził natomiast Anglię[2]. Był kanonikiem katedr w Trewirze, Wormacji i Spirze[1][3]. Pełnił ponadto funkcję kanclerza na dworze elektorskim w Trewirze i Koblencji[2]. Przez dłuższy czas przebywał także w Erfurcie[1]. Koncertował jako pianista[2][3].

Skomponował m.in. 7 sonat skrzypcowych, Oktet, Trio fortepianowe, utwory na instrumenty klawiszowe, melodramat Eva’s Klagen na głos i instrumenty, 2 kantaty[1], ponadto pieśni świeckie i religijne[1] do tekstów niemieckich, francuskich i angielskich[2]. Napisał muzykę do Ody do radości Friedricha Schillera (1799)[2]. Był jednym z prekursorów stylu romantycznego w muzyce[1][3].

Nie był profesjonalnie wykształconym muzykiem, posiadał jednak rozległą wiedzę[2]. Poza muzyką zajmował się m.in. prawem, meteorologią i badaniami nad Orientem[3]. Znał antyczną i średniowieczną teorię muzyki, a także poglądy XVIII-wiecznych myślicieli takich jak Jean-Jacques Rousseau i Johann Gottfried Herder[1]. Rozległość zainteresowań i niezbyt ścisłe traktowanie tematów powodują jednak, że jego pisma mają dyletancki charakter[1].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

  • Blicke eines Tonkünstlers in die Musik der Geister (Mannheim 1787)
  • Vom Erfinden und Bilden (Frankfurt nad Menem 1791)
  • Untersuchungen über den Ursprung der Harmonie und ihre allmählige Ausbildung (Erfurt 1801)
  • Die Äolsharfe. Ein allegorischer Traum (Erfurt 1801)
  • Über die Musik der Indier (Erfurt 1802)
  • Lieder der Inder und anderer orientalischer Völker (Erfurt 1802)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 325. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 779. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d e f g h i The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 192. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy