Przejdź do zawartości

Justyna Kowalczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justyna Kowalczyk
Ilustracja
Justyna Kowalczyk w Trondheim (2009)
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1983
Limanowa

Klub

AZS-AWF Katowice

Wzrost

173 cm

Debiut w PŚ

09.12.2001, Cogne (64. miejsce – sprint F)

Pierwsze punkty w PŚ

19.12.2001, Asiago (30. miejsce – sprint C)

Pierwsze podium w PŚ

07.01.2006, Otepää (3. miejsce – 10 km C)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

27.01.2007, Otepää (10 km C)

podpis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 30 km s.klasyczny
złoto Soczi 2014 10 km s.klasyczny
srebro Vancouver 2010 Sprint s.klasyczny
brąz Turyn 2006 30 km s.dowolny
brąz Vancouver 2010 15 km bieg łączony
Mistrzostwa świata
złoto Liberec 2009 15 km bieg łączony
złoto Liberec 2009 30 km s.dowolny
srebro Oslo 2011 15 km bieg łączony
srebro Oslo 2011 10 km s.klasyczny
srebro Val di Fiemme 2013 30 km s.klasyczny
brąz Liberec 2009 10 km s.klasyczny
brąz Oslo 2011 30 km s.dowolny
brąz Falun 2015 Sprint druż. s.dow.
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Sollefteå 2003 Sprint s.dowolny
Mistrzostwa świata młodzieżowców
złoto Kranj 2006 10 km s.klasyczny
złoto Kranj 2006 15 km bieg łączony
Uniwersjada
złoto Seefeld 2005 15 km s.klasyczny
złoto Pragelato 2007 5 km s.dowolny
złoto Pragelato 2007 Sprint s.dowolny
złoto Pragelato 2007 10 km bieg łączony
srebro Seefeld 2005 5 km s.dowolny
brąz Pragelato 2007 Sztafeta
Puchar świata
Kryształowa kula
2008/2009
Kryształowa kula
2009/2010
Kryształowa kula
2010/2011
Kryształowa kula
2012/2013
srebro 2. miejsce
2011/2012
brąz 3. miejsce
2007/2008
Puchar świata (klasyfikacja dystansów)
Mała kryształowa kula
2008/2009
Mała kryształowa kula
2009/2010
Mała kryształowa kula
2010/2011
Mała kryształowa kula
2012/2013
srebro 2. miejsce
2011/2012
brąz 3. miejsce
2007/2008
Puchar świata (klasyfikacja sprintów)
Mała kryształowa kula
2009/2010
srebro 2. miejsce
2012/2013
Tour de Ski
złoto 1. miejsce
2009/2010
złoto 1. miejsce
2010/2011
złoto 1. miejsce
2011/2012
złoto 1. miejsce
2012/2013
Bieg Wazów
złoto 1. miejsce
2015
Bieg Piastów
złoto 1. miejsce
2017
złoto 1. miejsce
2019
Australia/New Zealand Cup
srebro 2. miejsce
2012/2013
brąz 3. miejsce
2013/2014
Inne nagrody
BMW xDrive Trophy
złoto 1. miejsce
2012/2013
Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
złoto 1. miejsce
2009
złoto 1. miejsce
2010
złoto 1. miejsce
2011
złoto 1. miejsce
2012
złoto 1. miejsce
2013
złoto Superczempion
2020
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa
Justyna Kowalczyk podczas Tour de Ski – Praga 2007 rok
Justyna Kowalczyk odznaczona Orderem Odrodzenia Polski w 2010 roku przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego

Justyna Maria Kowalczyk-Tekieli (ur. 19 stycznia 1983 w Limanowej[1]) – polska biegaczka narciarska, mistrzyni i multimedalistka olimpijska[2], mistrzyni i multimedalistka mistrzostw świata, czterokrotna zdobywczyni Pucharu Świata w biegach narciarskich. W latach 2018–2021 asystentka trenera głównego Narodowej Kadry Kobiet w biegach narciarskich. Od 26 marca 2021[3] do 12 października 2022 była dyrektorem sportowym Polskiego Związku Biathlonu[4].

Jedna z dwóch biegaczek narciarskich w historii tej dyscypliny (obok Finki Marjo Matikainen), które zdobywały Puchar Świata trzy razy z rzędu[5]. Jako jedyna w historii zdobyła 4 Puchary Świata w ciągu pięciu lat[6]. Jedyna zawodniczka, która 4 razy z rzędu zwyciężyła w prestiżowym cyklu Tour de Ski. Zwyciężczyni 91. Biegu Wazów (2015)[7]. Dzięki zdobyciu w sumie 5 medali olimpijskich, jest najwybitniejszym (pod względem liczby medali) polskim sportowcem w historii zimowych igrzysk olimpijskich i drugą, po Irenie Szewińskiej, najbardziej utytułowaną Polką pod względem medalowych zdobyczy na letnich i zimowych igrzyskach olimpijskich. Ma stopień naukowy doktora nauk o kulturze fizycznej[8].

Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 19 grudnia 2001 w Asiago po zajęciu 30. miejsca w sprincie stylem klasycznym. Po raz pierwszy na podium Pucharu Świata stanęła 7 stycznia 2006, zajmując 3. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym w Otepää. Pierwsze pucharowe zwycięstwo odniosła rok później, 27 stycznia 2007, również w Otepää w biegu na 10 km stylem klasycznym. W ramach Pucharu Świata zwyciężyła w 50 zawodach i 104 razy stawała na podium (stan na 4 lutego 2017)[9]. Zarówno w liczbie zwycięstw, jak i miejsc na podium ustępuje jedynie jednej zawodniczce, Norweżce Marit Bjørgen, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji wszech czasów.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ma troje starszego rodzeństwa: siostry Ilonę i Wiolettę oraz brata Tomasza[10].

W latach 2020–2023 jej mężem był Kacper Tekieli (wspinacz, alpinista i były mąż pisarki Małgorzaty Lebdy[11]), który zginął 17 maja 2023 w lawinie na szczycie Jungfrau w Szwajcarii[12]. Po ślubie przyjęła dwuczłonowe nazwisko[13]. 2 września 2021 w Krakowie urodziła syna, Hugo[14].

Na początku czerwca 2014 opowiedziała w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”, że w maju 2013 poroniła. Oznajmiła również, że zdiagnozowano u niej stany depresyjne[15].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotna mistrzyni olimpijska[2], dwukrotna mistrzyni świata, pięciokrotna medalistka olimpijska, ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata, czterokrotna zdobywczyni Pucharu Świata, czterokrotna zwyciężczyni prestiżowego Tour de Ski. Trzecia, po Irenie Szewińskiej i Otylii Jędrzejczak Polka, która zdobyła trzy medale podczas jednych igrzysk olimpijskich. Jest także pierwszą i jak do tej pory jedyną kobietą, która zdobyła olimpijskie mistrzostwo dla Polski na zimowych igrzyskach. W dniu 21 marca 2010 roku stała się pierwszą biegaczką narciarską, która przekroczyła próg 2000 punktów w sezonie Pucharu Świata.

Mistrzyni, wicemistrzyni i brązowa medalistka olimpijska z Vancouver, mistrzyni olimpijska z Soczi oraz brązowa medalistka olimpijska z Turynu[2], podwójna mistrzyni świata i brązowa medalistka mistrzostw Świata w Libercu (2009), podwójna wicemistrzyni świata i brązowa medalistka mistrzostw świata z Oslo (2011), wicemistrzyni świata mistrzostw świata z Val di Fiemme (2013), brązowa medalistka mistrzostw świata z Falun (2015), czterokrotna zdobywczyni Pucharu Świata (2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2012/2013) i czterokrotna zwyciężczyni Tour de Ski (2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013), wicemistrzyni świata juniorów, dwukrotna młodzieżowa mistrzyni świata.

Absolwentka AWF im. Jerzego Kukuczki[8]. Po uzyskaniu tytułu magistra na katowickiej AWF w 2011 rozpoczęła studia doktoranckie na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Jej promotorem został profesor Szymon Krasicki[8]. 24 września 2014 obroniła z wyróżnieniem pracę doktorską pt. „Struktura i wielkość obciążeń treningowych biegaczek narciarskich na tle ewolucji techniki biegu oraz zróżnicowanych poziomów sportowych” i otrzymała stopień doktora[8].

Odznaczenia państwowe

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Reklama

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 Kowalczyk została uznana za 9. najcenniejszą gwiazdę polskiego show-biznesu[36]. W tym samym roku wzięła udział w kampanii reklamowej dla Polbanku[37] oraz, wspólnie z Michałem Żebrowskim, w kampanii Mercedesa[38]. W badaniu przeprowadzonym przez firmę badawczą Pentagon Research zajęła trzecie miejsce (34,5% wskazań respondentów) wśród sportowców, którzy najlepiej promowali Polskę za granicą w okresie październik 2012–październik 2013[39].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata Justyna Kowalczyk zadebiutowała 9 grudnia 2001 (sezon 2001/2002) w Cogne, zajmując 64. miejsce w kwalifikacjach sprintu stylem dowolnym na 1,5 km[40], zaś swe pierwsze punkty w zawodach tej rangi zdobyła 10 dni później. 19 grudnia 2001 w Asiago uplasowała się bowiem na 30. pozycji sprintu techniką klasyczną na 1,5 km[41]. W następnych sezonach kilkunastokrotnie zajmowała w nich miejsca tuż za pierwszą dziesiątką, co zapewniło jej w sezonie 2004/2005 zakwalifikowanie się do grona czołowych zawodniczek tego cyklu (tzw. „grupy czerwonej”). Ponadto zdobywała medale mistrzostw świata juniorów, uniwersjady oraz kilkakrotnie tytuł mistrzyni Polski.

Jej wyniki podczas Mistrzostw Świata 2005 w Oberstdorfie (m.in. 4. miejsce na 30 km stylem klasycznym) były najlepszymi w historii startów polskich biegaczek narciarskich w imprezach tej rangi (Bernadetta Bocek zajęła 7. miejsce w MŚ 1993), zostały jednak anulowane po ogłoszeniu wyników testów antydopingowych, które w jej wypadku dały wynik pozytywny. 15 czerwca 2005 zdyskwalifikowano ją na 2 lata. Dyskwalifikacja była efektem wzięcia przez nią w dniu zawodów deksametazonu, niedozwolonego medykamentu z grupy glikokortykosteroidów, którym, jak twierdziła, leczyła kontuzjowane ścięgno Achillesa[42]. Po kolejnych apelacjach zakaz startów został skrócony do 6 miesięcy i ostatecznie do sportowej rywalizacji powróciła już w grudniu 2005.

Sezon 2005/2006 (Olimpijski)

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

7 stycznia 2006 po raz pierwszy znalazła się na podium Pucharu Świata[43], zajmując 3. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną w Otepää[44]. Na miesiąc przed igrzyskami olimpijskimi, 22 stycznia w Oberstdorf zajęła 4. miejsce[45].

Reprezentowała Polskę na igrzyskach olimpijskich w Turynie[46].

W piątek 24 lutego 2006 roku, w ostatnim swoim występie na tych igrzyskach w Pragelato zdobyła swój pierwszy olimpijski medal, wywalczając brąz w biegu na 30 km techniką dowolną ze startu wspólnego. Pierwsze miejsce zajęła Czeszka Kateřina Neumannová, a drugie miejsce wywalczyła Rosjanka Julija Czepałowa[47][48].

Sezon po zimowych igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Po igrzyskach, 8 marca przystąpiła do rywalizacji w Falun, gdzie odbył się bieg łączony 2x5 km, który ukończyła na 4. miejscu, tracąc do zwyciężczyni niespełna pięć sekund[49].

Dzień później przystąpiła do rywalizacji w norweskim Drammen, w którym rozegrano sprint na dystansie 1 km[50]. Po biegu ćwierćfinałowym i półfinałowym, w których nie ustąpiła żadnej rywalce, w finale zajęła 4. pozycję[50]. 11 marca w kolejnej norweskiej miejscowości – Oslo, została sklasyfikowana na mecie na 13. miejscu w biegu na 30. km techniką dowolną[51].

W przedostatnich zawodach pucharu świata rozegranych w Czangchun odpadła w biegu ćwierćfinałowym z dalszej rywalizacji i zajęła ostatecznie 18. pozycję w całych zawodach[52]. Zwieńczenie sezonu miało miejsce w kolejnej azjatyckiej miejscowości – Sapporo, w której odbył się bieg łączony na dystansie 2x7,5 km, który ukończyła na 10. miejscu[53].

Łącznie w owym sezonie zdobyła 392 punkty, zajmując 13. miejsce w klasyfikacji generalnej[53].

Sezon 2006/2007

[edytuj | edytuj kod]

Tour de Ski 2006/2007

[edytuj | edytuj kod]

W ostatnim dniu roku 2006 przystąpiła do rywalizacji w Tour de Ski, którą rozpoczęła od zajęcia 53. miejsca w sprincie stylem dowolnym[54]. W dwóch kolejnych zawodach rozgrywanych w Niemczech uplasowała się na 19[55]. i 12. pozycji[56].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

27 stycznia 2007 w Otepää osiągnęła historyczny sukces, wygrywając po raz pierwszy zawody narciarskiego Pucharu Świata[57], jako pierwsza Polka w historii. Tego dnia okazała się najlepsza na dystansie 10 km stylem klasycznym, deklasując wszystkie rywalki na swej ulubionej trasie[57][58]. Dzień później uplasowała się na 7. miejscu w sprincie[57][59].

Podczas mistrzostw Polski wygrała bieg sprinterski[60] oraz sztafetowy w składzie z Kornelią Marek, Aleksandrą Prekurat i Sylwią Jaśkowiec[61].

Poza tym osiągnięciem raz zajęła 4. i raz 5. miejsce. W łącznej klasyfikacji Pucharu Świata za sezon 2006/2007 zajęła 8. miejsce zdobywając 484 punkty.

Podczas mistrzostw świata w Sapporo najwyższym miejscem Kowalczyk okazała się 9. pozycja w biegu łączonym na 15 km na dochodzenie, rozegranym 25 lutego 2007[62]. Zajęła również 17. miejsce w sprincie i 18. miejsce na 10 km stylem dowolnym. Porażką natomiast zakończył się start na głównym dystansie 30 km stylem klasycznym – Kowalczyk nie ukończyła tego biegu.

Sezon 2007/2008

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 1 grudnia 2007 roku w fińskiej Ruce, Justyna Kowalczyk wzięła udział w sprincie stylem klasycznym, w którym zajęła 7. miejsce, a dzień później w niedzielę 2 grudnia 2007 roku w biegu na 10 km techniką klasyczną zajęła 3. pozycję[63].

W kolejnych zawodach, które odbyły się w sobotę 8 grudnia 2007 roku w szwajcarskim Davos odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym. Polka zajęła w nim 11. miejsce[64].

Tour de Ski 2007/2008

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 3. pozycję w biegu narciarskim techniką klasyczną na 3,3 km, inaugurującym cykl Tour de Ski[65]. W kolejnych zawodach przybyła na metę na 15. miejscu[66]. W trzecim dniu rywalizacji do przystąpiono w Pradze, podczas której uplasowała się na 6. pozycji[67]. Dnia następnego w biegu na 10 km stylem dowolnym przybyła na metę na 9. miejscu[68]. Ostatnie zawody na terenie Czech zakończyła na 8. pozycji[69].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

We wtorek 22 stycznia 2008 roku w kanadyjskim Canmore, Justyna Kowalczyk wygrała drugie zawody w Pucharze Świata[70]. Był to bieg łączony (skiathlon) na dochodzenie (7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym). W kolejnym dniu w środę 23 stycznia 2008 roku, Polka stanęła na trzecim stopniu podium w biegu sprinterskim stylem klasycznym na 1,2 km[71]. W piątek 25 stycznia 2008 roku w biegu na 10 km techniką dowolną Kowalczyk zajęła 3. miejsce[72].

Finał sezonu

[edytuj | edytuj kod]

W sumie Justyna Kowalczyk w całym sezonie raz zwyciężyła, dwa razy zajęła 2. i trzy razy 3. miejsce. W klasyfikacji Pucharu Świata w biegach narciarskich za sezon 2007/2008 zdobyła 1096 punktów i zajęła 3. miejsce, jako pierwsza zawodniczka w historii polskiego narciarstwa stając na podium łącznej klasyfikacji.

Sezon 2008/2009

[edytuj | edytuj kod]

Tour de Ski 2008/2009

[edytuj | edytuj kod]

W biegu na 2,8 km techniką dowolną w Oberhofie, który rozpoczynał Tour de Ski zajęła 3. pozycję[73]. W kolejnym biegu również stanęła na 3. miejscu podium[74]. Trzecie zawody zakończyła tuż za pierwszą dziesiątką, na 11. miejscu[75]. W czwartym etapie uplasowała się na 4. pozycji[76]. Noworoczne zawody zakończyła na 26. miejscu[77], a kolejne na 15. pozycji[78]. W ostatnim etapie zajęła 4. miejsce[79], ostatecznie zajmując 4. pozycję w całym cyklu Tour de Ski[80].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

Po Tour de Ski wzięła udział w zawodach rozgrywanych w Whistler, podczas których odbyły się dwa biegi: 16 stycznia sprint na 1,3 km techniką klasyczną, a dzień później bieg łączony (7,5 km techniką klasyczną i 7,5 km techniką dowolną)[81]. W kwalifikacjach w pierwszym dniu rywalizacji zajęła 2. miejsce[82], na którym również zakończyła bieg finałowy, ustępując jedynie Alenie Prochazkovej[81]. Podczas biegu łączonego triumfowała, po raz trzeci w sezonie[81].

Wyścig po kryształową kulę przeniósł się do Europy, na ziemie estońskie, na których przystąpiono do współzawodnictwa w: biegu na 10 km techniką klasyczną i sprincie na 1,2 km techniką klasyczną[83][84]. Pierwsza konkurencja zakończyła się kolejnym, drugim z rzędu zwycięstwem Polki[83]. Następnego dnia, 25 stycznia podczas sprintu finału B uplasowała się na 1. pozycji, co ostatecznie dało 7. lokatę w zawodach[84].

Do kolejnych zawodów przystąpiono w Rybińsku, w którym w dniach 30 i 31 stycznia rozegrano bieg: na 10 km ze startu wspólnego i sprinterski na 1,2 km techniką klasyczną[85][86]. W pierwszym wyścigu zajęła 12. miejsce[85]. W kolejnym dniu rywalizacji wygrała kwalifikacje i ćwierćfinał, a w finale A znalazła się, jako „szczęśliwa przegrana[87]. Konkurencję zakończyła na 5. lokacie[87]. 1 lutego miał odbyć się bieg łączony, lecz ze względu na zbyt niską temperaturę zawody zostały odwołane[88].

Wykorzystując przerwę między zawodami wzięła udział w zgrupowaniu w Livigno, podczas którego przygotowywała się do mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym[89]. Wkrótce prezes Polskiego Związku Narciarskiego, Apoloniusz Tajner ogłosił kadrę na mistrzostwa świata, w której znalazła się biegaczka[90].

Dalsza część sezonu miała miejsce w Valdidentro, w którym 13 lutego przystąpiono do rywalizacji w biegu sprinterskim[91]. Z kwalifikacji przebrnęła do ćwierćfinału z czwartym czasem[91]. Swój bieg ćwierćfinałowy zakończyła na 5. lokacie[91], zajmując 21. miejsce w zawodach[92][93]. Następny dzień rywalizacji we włoskiej miejscowości przyniósł kolejne zwycięstwo w karierze biegaczki[92]. Odniosła je w biegu na 10 km stylem klasycznym[92].

19 lutego 2009 w biegu na 10 km techniką klasyczną Kowalczyk zajęła 3. miejsce na mistrzostwach świata w Libercu[94]. Tym samym zdobyła pierwszy medal mistrzostw świata w historii polskich kobiecych biegów narciarskich[95]. 21 lutego 2009 Kowalczyk osiągnęła jeszcze większy sukces, zdobywając złoty medal w biegu na 15 kilometrów (7,5 kilometra techniką klasyczną i 7,5 kilometra techniką dowolną)[96]. Pięć dni później polska sztafeta biegaczek w składzie Justyna Kowalczyk, Kornelia Marek, Sylwia Jaśkowiec, Paulina Maciuszek zajęła szóste miejsce[97], które było największym sukcesem polskich biegów od 20 lat[98]. 28 lutego 2009 Kowalczyk zdobyła drugi złoty medal na MŚ w Libercu, w biegu na 30 kilometrów techniką dowolną[99]. Było to jej trzecie podium na tych mistrzostwach[99]. Zarazem mistrzostwa w Libercu zapisały się za sprawą Kowalczyk jako najlepsze spośród dotychczasowych występów reprezentacji Polski (w 1978 w Lahti Józef Łuszczek wywalczył dwa medale – złoty i brązowy, potem Adam Małysz w 2001 zdobył złoto i srebro, a w 2003 – dwa złote medale).

Sezon po mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

Po mistrzostwach świata przyszła kolej na dalszą część sezonu, którego kontynuacja nastąpiła 7 marca w Lahti[100]. W pierwszych zawodach podczas biegu sprinterskiego na 1,2 km w kwalifikacjach zajęła 7. miejsce, a w ćwierćfinale przybiegła na metę z czasem pozwalającym na awans do półfinału, jako „szczęśliwa przegrana[100]. Swój bieg półfinałowy zakończyła na 5. lokacie, co dało jej ostatecznie 11[100]. lub 10[101]. pozycję w wyścigu. W następnym dniu zmagań w Finlandii odniosła kolejny, czwarty triumf w sezonie[102]. Bieg na 10 km stylem dowolnym zakończyła z ponad 10-sekundową przewagą nad drugą Charlotte Kallą[102].

Kolejne miejsce na podium przypadło w kolejnych zawodach, rozegranych 12 marca w Trondheim[103]. W półfinale biegu sprinterskiego zameldowała się na mecie z czasem pozwalającym jej na start w finale, w którym finiszowała na 3. miejscu[103]. Dzień później zostały rozegrane zawody wg nowych zasad zgodnie, z którymi zaczęto przyznawać premie punktowe: na 9,9 km, 18,2 km i 26,5 km[104]. Dodatkowe punkty: 15, 10 i 5 zaczęto przyznawać dla odpowiednio pierwszej, drugiej i trzeciej zawodniczki, która zameldowała się na premiowanym dystansie[104]. Wskutek nowych przepisów zwycięstwo nie było równoznaczne z otrzymaniem największej liczby punktów przez triumfatora biegu, co można było zaobserwować podczas tego biegu[104]. Polka odnotowała kolejne w swojej karierze miejsce na podium[104]. Zmagania w biegu na 30 km techniką klasyczną zakończyła na 2. lokacie, ale uzyskała 20 pkt więcej od zwyciężczyni dzięki bonifikatom punktowym zdobytym za zajęcie trzykrotnie pierwszego miejsca na punktach pomiarowych[104].

Finał sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Zawody w Sztokholmie stanowiły część wielkiego finału Pucharu Świata rozgrywanego od 18 marca[105]. W biegu kwalifikacyjnym zajęła 4. pozycję, a w półfinale 2. miejsce, które umożliwiło jej start w półfinale[105]. Rywalizacja w tej części zawodów skutkowała występem w finale B, w którym zajęła miejsce dające jej 10. lokatę w pierwszym dniu współzawodnictwa w Szwecji[105]. W kolejnym dniu zmagań przystąpiono do biegu na dystansie 2,5 km, który był prologiem ostatnich w tym sezonie zawodów Pucharu Świata w Falun[106]. Po raz kolejny stanęła na podium, na 3. stopniu[106], które powtórzyła dzień później w biegu łączonym[107]. 22 marca rozegrano ostatnią konkurencję sezonu – bieg pościgowy, w którym jako pierwsza minęła linię mety, co wiązało się z triumfem w wielkim finale, jak i klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[108]. Podczas całego sezonu, ani razu nie biegła w żółtym plastronie liderki[108].

Zdobyła Puchar Świata za sezon 2008/2009, wygrywając łącznie w pięciu zawodach w tym sezonie i zajmując czterokrotnie niższe miejsca na podium. Została tym samym pierwszą w historii narciarką klasyczną, która wygrała klasyfikację łączną Pucharu Świata, pochodzącą z kraju, który nigdy nie organizował zawodów Pucharu Świata w biegach narciarskich. Przy okazji zdobyła najwięcej w historii punktów w jednym sezonie Pucharu Świata w biegach narciarskich – 1810.

Pierwszego dnia rywalizacji w mistrzostwach Polski przystąpiono do biegu na 15 km stylem klasycznym, w którym triumfowała[109]. Kolejnego dnia, 27 marca odbył się sprint, w którym zdobyła kolejny złoty medal[110]. Do następnego współzawodnictwa z pozostałymi zawodniczkami doszło podczas biegu na 5 km techniką dowolną, który ukończyła na 1. pozycji[111]. Czwartą konkurencją, w której wzięła udział był bieg w sztafetach, gdzie wraz Agnieszką Szymańczyk, Aleksandrą Prekurat i Kornelią Marek uplasowała się na 1. miejscu[112]. Pierwszego dnia kwietnia przystąpiła do rywalizacji w biegu na 30. km, w którym okazała się najlepsza[113].

Podczas mistrzostw Polski uzyskała wszystkich pięć tytułów[113].

Sezon 2009/2010 (Olimpijski)

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2009/2010

[edytuj | edytuj kod]

Przygotowania do sezonu rozpoczęła 12 maja 2009 od obozu w Sierra Nevada[114], który zakończyła 5 czerwca[115]. Następnie trenowała w Alpach w Austrii[115]. Kolejna część przygotowań do sezonu odbywała się w białoruskiej miejscowości Raubiczy[116].

14 i 15 sierpnia wzięła udział w zawodach nartorolkowych w Otepää, w których odbyły się biegi na dystansach 3,75 km (prolog) i 12 km (3x4 km) na dochodzenie[117]. Obie konkurencje okazały się dla niej zwycięskie[117].

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Justyna Kowalczyk rozpoczęła sezon 21 listopada 2009 roku w norweskim Beitostølen od biegu na 10 km techniką dowolną, w którym zajęła 12. miejsce[118].

W dniu 28 listopada 2009 roku w fińskim w Ruce, odbył się sprint stylem klasycznym na dystansie 1,2 km. Po dobrym biegu ćwierćfinałowym i wygranym biegu półfinałowym, Justyna zakwalifikowała się do biegu finałowego. W finale sprintu zajęła 1. miejsce pokonując Słowenkę Petrę Majdič. Były to pierwsze zawody Pucharu Świata w tej specjalności, które Polka wygrała[119].

19 grudnia 2009 roku w słoweńskiej Rogli zdobyła 2. miejsce w sprincie stylem klasycznym za Norweżką Marit Bjørgen[120], natomiast dzień później Justyna Kowalczyk wygrała bieg na 15 km stylem klasycznym ze startu wspólnego. Było to drugie zwycięstwo Polki w sezonie[121].

Tour de Ski 2009/2010

[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2010 jako faworytka wystartowała w czwartej edycji Tour de Ski, kończąc 2,8-kilometrowy prolog w Oberhofie na trzecim miejscu[122]. W następnym biegu zawodów zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata uplasowała się na pierwszym miejscu[123]. 3 stycznia po raz kolejny stanęła na podium, w sprincie na 1,6 km techniką klasyczną w Oberhofie zajęła drugie miejsce[124]. W kolejnych zawodach w Pradze w sprincie na 1,2 km techniką dowolną zajęła 19. pozycję[125]. Dwa dni później stanęła na najniższym miejscu podium w biegu na dochodzenie na dystansie 16 km techniką dowolną[126]. 7 stycznia triumfowała w bieg na 5 km techniką klasyczną[127]. Podczas kolejnego biegu na 10 km ze startu wspólnego uczestniczyła w kraksie, przez co ukończyła zawody w trzeciej dziesiątce, na 23. miejscu[128]. Przed finałowym startem we włoskim Val di Fiemme znajdowała się na drugim miejscu za Słowenką Petrę Majdič, do której miała 31,4 s straty[129]. 10 stycznia, na ostatnim dziewięciokilometrowym odcinku zdecydowanie pokonała Słowenkę, wypracowując na mecie przewagę 19,6 sek[130]. Oprócz prestiżowego zwycięstwa zainkasowała 400 pkt do klasyfikacji Pucharu Świata i 150 tysięcy franków szwajcarskich[130].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 16 stycznia 2010 roku w estońskim Otepää Polka wygrała bieg na 10 km stylem klasycznym, pokonując Marit Bjørgen i Aino-Kaisę Saarinen[131].

23 stycznia 2010 roku w rosyjskim Rybińsku, wygrała bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym[132].

Justyna Kowalczyk na najwyższym stopniu podium biegu na dystansie 30 km techniką klasyczną na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku

12 lutego 2010 roku jako ostatnia reprezentantka Polski złożyła ślubowanie olimpijskie[133].

Jako liderka klasyfikacji Pucharu Świata uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich. W pierwszej konkurencji, 15 lutego w biegu na 10 km techniką dowolną zajęła 5. miejsce, nieznacznie przegrywając czwartą lokatę ze Szwedką Anną Haag[134]. Dwa dni później, w sprincie indywidualnym stylem klasycznym zdobyła srebrny medal, przegrywając jedynie z późniejszą trzykrotną mistrzynią tych igrzysk Marit Bjørgen, a pokonując Słowenkę Petrę Majdič[135], która startowała, jak się później okazało, z żebrami złamanymi wskutek upadku przed eliminacjami[136]. W kolejnym biegu, łączonym 2x7,5 km stylem klasycznym i dowolnym, wywalczyła brązowy medal, wygrywając na finiszu o pół stopy z Norweżką Kristin Størmer Steirą[137]. Nie startowała w sprincie drużynowym, a w sztafecie 4x5 km, biegnąc na drugiej zmianie techniką klasyczną, osiągnęła najlepszy czas wśród zawodniczek startujących tą techniką. Przejmując zmianę od Kornelii Marek zniwelowała dużą stratę i wyprowadziła polską sztafetę na prowadzenie na półmetku zawodów. Wynik ten został później anulowany z uwagi na wykrycie zabronionych środków dopingowych w organizmie Kornelii Marek[138]. W ostatnim biegu igrzysk, 27 lutego wystartowała na dystansie 30 km techniką klasyczną. Zawody te wygrała, pokonując Bjørgen na finiszu o 0,3 s[139]. Był to drugi złoty medal reprezentanta Polski w historii zimowych igrzysk olimpijskich, po sukcesie Wojciecha Fortuny na igrzyskach w Sapporo w 1972[139].

Sezon po zimowych igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Justyna Kowalczyk wywalczyła drugą Kryształową Kulę[140], Małą Kryształową Kulę w biegach dystansowych[141] i Małą Kryształową Kulę w sprintach[142]. Jako pierwsza w historii zdobyła ponad 2000 punktów w Pucharze Świata[143].

Sezon 2010/2011

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2010/2011 rozpoczęła od 7. miejsca w biegu na 10 km rozegranym w Gaellivare[144]. Podczas inauguracyjnego konkursu minitouru Ruka Triple 2010 rozgrywanego w sprincie stylem klasycznym, Kowalczyk zajęła 11. pozycję ze względu na przesunięcie za zrobienie kilku kroków stylem łyżwowym[145]. W kolejnym biegu na 5 km stylem klasycznym, o ponad 2 sekundy przegrała z Marit Bjørgen[146]. W biegu na 10 km stylem dowolnym zajęła 2. miejsce i takie same w cały cyklu Ruka Triple 2010[147].

Kowalczyk nie wystartowała w Düsseldorfie[148]. Pojawiła się dopiero w Davos, gdzie w pierwszym biegu rozgrywanym na 10 km stylem dowolnym, zajęła 2. miejsce przegrywając o prawie 30 sekund z Marit Bjørgen[149]. Dzień później w sprincie stylem dowolnym, Polka zajęłaby 3. pozycję, lecz została cofnięta na miejsce 6. z powodu blokowania na finiszu Amerykanki Kikkan Randall[150]. 18 grudnia we francuskim La Clusaz zajęła 2. miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym, przegrywając z Marit Bjørgen o 1 sekundę[151].

Tour de Ski 2010/2011

[edytuj | edytuj kod]

W ramach Tour de Ski wygrała 31 grudnia prolog w Oberhofie, pokonując o 1,5 sekundy Szwedkę Charlotte Kallę[152]. Dzień później zwyciężyła w biegu na dochodzenie na 10 kilometrów stylem klasycznym[153]. 2 stycznia w Oberstdorfie zajęła 2. miejsce w sprincie techniką klasyczną na dystansie 1,2 km przegrywając ze Słowenką Petrą Majdič[154], dzień później zaś zajęła 5. miejsce w biegu łączonym na 10 km[155]. Najgorszy start w zawodach zanotowała w sprincie techniką dowolną, w którym odpadła w ćwierćfinale, zajmując ostatecznie 22. pozycję[156]. Dużo lepszy występ zanotowała w biegu pościgowym na 15 km techniką dowolną, w którym zmagania zakończyła na 1. pozycji[157], jednak rywalki zmniejszyły stratę w klasyfikacji generalnej cyklu. W kolejnym biegu na 10 km stylem klasycznym w Val di Fiemme, biegnąc przez dłuższy czas z Norweżką Therese Johaug pokonała wyraźnie pozostałe rywalki, zwyciężając powiększyła przewagę do ponad dwóch minut nad drugą w klasyfikacji Włoszką Marianną Longą[158]. 9 stycznia 2011 roku w ostatnim biegu Tour de Ski Polka obroniła wypracowaną dzień wcześniej przewagę zwyciężając po raz drugi z rzędu w Tour de Ski[159]. Finałowy etap z morderczą wspinaczką na Alpe Cermis zakończyła na 4. pozycji[159].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

Po Tour de Ski odpuściła starty w Libercu[160]. Pojawiła się dopiero w Otepää, gdzie na 10 km techniką klasyczną musiała uznać wyższość Marit Bjørgen[161]. Dzień później zajęła 4. miejsce w sprincie na 1,2 km techniką klasyczną[162]. Po dwóch tygodniach przerwy puchar świata zawitał do Rybińska. Tam Kowalczyk podczas nieobecności Bjørgen wygrała pierwszy bieg łączony 5+5 km, przed Marianną Longą i Aino Kaisą Saarinen[163]. Dzień później była trzecia w wyścigu sprinterskim stylem dowolnym[164]. Podczas ostatniego sprawdzianu przed mistrzostwami świata, Polka była 2. w biegu na 10 km techniką klasyczną w norweskim Drammen[165]. Zapewniła sobie dzięki temu trzeci triumf w karierze w klasyfikacji dystansów. Dzień później odpadła w ćwierćfinale sprintu (złamała kijek na podbiegu) i została sklasyfikowana w trzeciej dziesiątce. Mimo 28. pozycji w sprincie Kowalczyk zapewniła sobie trzeci z rzędu triumf w PŚ, co wcześniej w historii udało się tylko Fince Marjo Matikainen w latach 1985–1988.

Justyna Kowalczyk i Marit Bjørgen podczas biegu na 30 km stylem dowolnym na mistrzostwach świata w Oslo w 2011 roku

W pierwszej konkurencji mistrzostw Justyna Kowalczyk zajęła 5. miejsce w sprincie indywidualnym techniką dowolną[166]. Był to najlepszy występ polskiej zawodniczki w tej konkurencji w historii mistrzostw świata[potrzebny przypis]. Zwyciężyła Marit Bjørgen[166]. Drugą konkurencją był bieg łączony, w którym Kowalczyk broniła mistrzowskiego tytułu z Liberca[potrzebny przypis]. Jednak i tu faworytka gospodarzy Bjørgen okazała się być najlepsza, a Polce przypadł medal srebrny[167]. Był to jej czwarty krążek wywalczony podczas mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i ósmy w karierze seniorskiej, uwzględniając igrzyska olimpijskie. W biegu na 10 km stylem klasycznym Justyna Kowalczyk ponownie zajęła 2. miejsce i zdobyła swój dziewiąty medal w karierze na imprezie najwyższej rangi. Polska zawodniczka prowadziła przez większą część trasy, jednak w końcówce osłabła, co wykorzystała Marit Bjørgen, zdobywając swoje trzecie złoto w tych mistrzostwach[168]. Kolejny start Justyna Kowalczyk zanotowała w sztafecie 4 × 5 km. Kowalczyk pobiegła na drugiej zmianie (styl klasyczny), wyprowadzając polską reprezentację z 13. na 4. pozycję. Biegnące po niej Paulina Maciuszek i Agnieszka Szymańczak nie zdołały utrzymać tak wysokiego miejsca. Ostatecznie Polki przybiegły jako ósme. Partnerką Kowalczyk (na pierwszej zmianie) była także Ewelina Marcisz[169]. 5 marca Polka zdobyła brązowy medal w biegu na 30 km stylem dowolnym. Do mety dobiegła za Therese Johaug i Marit Bjørgen[170]. Był to dziesiąty medal Kowalczyk w imprezie najwyższej rangi. Polska biegaczka tym samym zrównała się w liczbie medali z Adamem Małyszem.

Sezon 2011/2012

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011/2012 rozpoczęła od 10. miejsca w biegu na 10 km stylem dowolnym rozegranym w Sjusjoen[171]. W pierwszym dniu zmagań cyklu Ruka Triple 2011 uplasowała się na 13. miejscu, po odpadnięciu w ćwierćfinale w biegu sprinterskim techniką klasyczną[172]. W drugim dniu zmagań w Ruce w biegu na pięć kilometrów techniką dowolną zajęła 5. miejsce[173]. W ostatnim etapie fińskiego cyklu zajęła 9. pozycję[174], plasując się w końcowej klasyfikacji Ruka Triple 2011 na 5. miejscu[175]. W kolejnych zawodach w Düsseldorf nie wzięła udziału[176]. 10 grudnia w Davos w biegu na 15 km techniką dowolną zajęła 5. pozycję[177]. Kolejnego dnia w biegu sprinterskim na dystansie 1,5 km techniką dowolną uplasowała się na 8. miejscu[178]. Jednak podczas kolejnego PŚ w Rogli odniosła pierwsze w tym sezonie zwycięstwo w biegu ze startu wspólnego na 10 km techniką klasyczną[179].

Tour de Ski 2011/2012

[edytuj | edytuj kod]

Następnymi biegami były te wchodzące w skład elitarnego cyklu Tour de Ski. Wygrała 29 grudnia prolog 3,1 km stylem dowolnym w Oberhofie, pokonując o 0,4 sekundy Marit Bjørgen[180]. Fakt ten przepowiadał, że między tymi zawodniczkami odbędzie się zacięta rywalizacja. Dzień później zwyciężyła w biegu na dochodzenie na 10 kilometrów stylem klasycznym[181]. 31 grudnia w Oberstdorfie zajęła 1. miejsce w sprincie stylem klasycznym[182]. W noworocznych zmaganiach zajęła 2. miejsce w biegu łączonym 5 km + 5 km, przegrywając tylko z Bjørgen[183]. W kolejnym biegu na 3,3 km techniką klasyczną w Dobiacco zajęła 2. miejsce, ponownie przegrywając jedynie z główną rywalką[184]. 4 stycznia w sprincie na 1,2 km techniką dowolną zajęła 3. pozycję[185]. Kolejnego dnia w biegu na 15 km techniką dowolną po raz kolejny stanęła na podium, na 2. miejscu[186]. Ósmy etap cyklu, bieg na 10 km ze startu wspólnego techniką klasyczną okazał się zwycięski dla niej[187]. 8 stycznia morderczy bieg pod Alpe Cermis zakończyła na 2. miejscu i tym samym 6. edycję Tour de Ski[188]. Było to jej trzecie zwycięstwo z rzędu w Tour de Ski, poprawiając rekord w liczbie zwycięstw w cyklu[188].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

W kolejnych zawodach w Mediolanie nie wzięła udziału[189]. 21 stycznia przyszło jej rywalizować w estońskim Otepää, gdzie zwyciężyła w sprincie na 1,2 km stylem klasycznym[190]. Było to jej 40. podium w karierze[191]. W następnym dniu zwyciężyła w biegu na 10 km techniką klasyczną[192]. W Moskwie, po raz pierwszy w historii swoich startów w Pucharze Świata, wygrała sprint stylem dowolnym i jednocześnie odebrała nieobecnej Bjørgen żółtą koszulkę liderki Pucharu Świata[193]. W Rybińsku 4 lutego Kowalczyk zajęła 7. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym i jednocześnie straciła koszulkę liderki pucharu świata na rzecz Bjørgen, która wygrała bieg[194]. Następnego dnia w biegu łączonym zajęła 2. miejsce i dzięki świetnym postawom na lotnych premiach (15 i 12 pkt.) odebrała prowadzenie w pucharze świata Bjørgen, która była trzecia. Natomiast bieg wygrała Therese Johaug z przewagą 26,9 s przewagi nad Kowalczyk i 52,9 s nad Marit Bjørgen. Tydzień później w Novym Měscie, mistrzyni olimpijska z Vancouver zajęła 2. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym (start masowy), który wygrała Marit. Polka ponownie straciła żółtą koszulkę liderki Pucharu Świata. 17 lutego 2012 roku zawody odbyły się w Polsce w Szklarskiej Porębie, był to sprint techniką dowolną na 1,4 km. Polka zajęła tam 16. miejsce. Kowalczyk odrobiła 6 punktów w pucharze świata do Bjørgen, która była 22. Dzień później 18 lutego odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym. Polka zajęła w nim 1. miejsce z przewagą 36,1 s nad Bjørgen i 50,4 s nad Johaug. Odebrała Norweżce koszulkę liderki pucharu świata, wyprzedzając ją o 14 punktów. 3 marca 2012 roku w biegu łączonym na 15 km zajęła 8. miejsce w Lahti, gdzie zwyciężyła Therese Johaug, a druga była Bjørgen. Przez to Polka straciła koszulkę liderki PŚ. Następnego dnia w sprincie techniką klasyczną, który wygrała Bjørgen, Kowalczyk była trzecia. W rezultacie strata Polki do Norweżki urosła do 78 punktów. Również w sprincie w norweskiej miejscowości Drammen Polka zajęła 3. miejsce, po pechowym upadku w finale. Przewaga Bjørgen wzrosła do 118 punktów. 11 marca w biegu na 30 km stylem klasycznym Kowalczyk zajęła 2. miejsce i tym samym przewaga Bjørgen wzrosła do 138 punktów.

Finał sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Szwedzki cykl finałowy wygrała Norweżka. Kowalczyk w Falun (na koniec tego finału) ostatecznie była piąta i tym samym pozostała na drugim miejscu w końcowej klasyfikacji Pucharu Świata.

Po sezonie 2011/2012

[edytuj | edytuj kod]

20 marca 2012 roku, tuż po zakończeniu sezonu, przeszła zabieg artroskopii kolana[195].

Sezon 2012/2013

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu rozpoczęła od 27. miejsca w biegu na 10 km stylem dowolnym, rozegranym 24 listopada 2012 w Gällivare[196]. Dzień później został rozegrany bieg w sztafecie, w którym Polska reprezentacja w składzie: Justyna Kowalczyk, Sylwia Jaśkowiec, Kornelia Kubińska i Paulina Maciuszek zajęła 12. pozycję[197].

30 listopada doszło do kolejnych zmagań, tym razem w ramach Ruka Triple, które rozpoczęła od wygranej w kwalifikacjach i ćwierćfinale pierwszych zawodów w fińskiej miejscowości Ruka[198]. W półfinale, w którym przyszło jej się mierzyć m.in. z Marit Bjørgen, Evgenią Shapovalovą i Kikkan Randall, zajęła 3. miejsce[198]. Ze względu, że drugi półfinał okazał się jeszcze szybszy, nie została „lucky looser-em” i ostatecznie uplasowała się na 7. pozycji w sprincie stylem klasycznym[198]. W kolejnym dniu zmagań przystąpiono do biegu na 5 km stylem dowolnym, w którym zajęła 11. miejsce, co pozwoliło jej na przesunięcie się w klasyfikacji generalnej cyklu na 4. pozycję[199]. Ostatniego dnia zmagań doszło do rywalizacji w biegu pościgowym na 10 km techniką klasyczną[200]. Ruszyła z 4. miejsca, za Marit Bjørgen, Kikkan Randall i Kristą Lahteenmaki[200]. Szybko wyprzedziła Amerykankę i Finkę, co podobnie postąpiły dwie Norweżki Heidi Weng i Therese Johaug, które wraz z Polką goniły Marit Bjørgen[200]. Ostatecznie Kowalczyk przybiegła na metę na 2. miejscu, ze stratą 1:21.4 s do zwyciężczyni, Marit Bjørgen[200]. Zajęcie 2. pozycji na mecie wiązało się z zakończeniem cyklu Ruka Triple na 2. stopniu podium[200], po dwuletniej przerwie oraz z przesunięciem się na 3. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[201].

13 grudnia 2012 Justyna Kowalczyk odniosła pierwsze zwycięstwo w tym sezonie w biegu na 10 km techniką klasyczną w kanadyjskim Canmore i jednocześnie znalazła się na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej, ze stratą 75 punktów do Bjøergen[202]. 15 grudnia 2012 r. w Canmore zajęła dopiero 21. miejsce w sprincie techniką dowolną, odpadając już w ćwierćfinale. W klasyfikacji generalnej spadła na 3. pozycję, tracąc do Kikkan Randall i Marit Bjørgen 65 punktów. Dnia 16 grudnia 2012 roku zajęła pierwsze miejsce w biegu łączonym 7,5 km + 7,5 km, pokonując drugą na mecie Finkę Anne Kyllönen i trzecią Norweżkę Vibeke Skofterud. Wygrała również obie lotne premie i objęła prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, a także umocniła się na prowadzeniu w klasyfikacji biegów długodystansowych.

Tour de Ski 2012/2013

[edytuj | edytuj kod]

29 grudnia w niemieckim Oberhofie w ramach siódmej edycji Tour de Ski Justyna Kowalczyk zajęła 3. miejsce w biegu na 3,1 km stylem dowolnym przegrywając nieznacznie z drugą Charlotte Kallą o 0,3 s i zwyciężczynią biegu Kikkan Randall o 4,7 s. Następnego dnia Polka zajęła 1. miejsce w biegu pościgowym na 9 km. stylem klasycznym z przewagą nad drugą Therese Johaug o 41,4 s stając się liderką cyklu. Po dniu przerwy, 1 stycznia narciarka zajęła 7. pozycję w sprincie stylem dowolnym w szwajcarskim Val Müstair. 3 stycznia wystartowała z przewagą 50,3 s nad drugą Therese Johaug zajęła 1. miejsce w biegu na dochodzenie na dystansie 15 km stylem dowolnym wygrywając z drugą Charlotte Kallą o 18,3 s. Jej przewaga w klasyfikacji generalnej stopniała. Następnego dnia we włoskim Toblach-Dobiacco, nie dała szans nikomu i wygrała bieg na 3,3 km stylem klasycznym. 5 stycznia wygrała kolejny bieg na 10 km stylem klasycznym ogromnie powiększając przewagę do 2:08:0 nad drugą Therese Johaug i wyruszy na ostatni etap jako zdecydowana liderka i kandydatka do zwycięstwa w Tour de Ski. 6 stycznia wygrała ostatni, siódmy etap Tour de Ski, zachowując część przewagi wypracowanej nad Johaug w poprzednich etapach. Ostateczny łączny czas Kowalczyk to 2:25.21,6. Druga na mecie Therese Johaug miała czas o 27,9 s gorszy. Tym samym Kowalczyk odniosła czwarte z rzędu zwycięstwo w całym cyklu.

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

Po udanym występie w Tour de Ski, zajęła drugie miejsce w biegu sprinterskim stylem klasycznym w czeskim Libercu za Finką Moną–Liisą Malvalehto. Następnie Puchar Świata przeniósł się do francuskiej miejscowości La Clusaz. W dniu swoich 30 urodzin Polka zajęła 3. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym przegrywając z Therese Johaug i Marit Bjørgen. 1 lutego odbył się sprint techniką dowolną w próbie przedolimpijskiej w Soczi, gdzie Justyna Kowalczyk po raz pierwszy od pięciu lat nie zdołała zakwalifikować się do finałów. Następnego dnia z powodu złego wyboru nart zeszła z trasy z biegu łączonego. Po dwóch tygodniach przerwy Puchar Świata zagościł do szwajcarskiego Davos, Kowalczyk pokazała tam świetną formę. Najpierw 16 lutego wygrała sprint techniką klasyczną, a dzień później zajęła 2. miejsce w biegu interwałowym na 10 km stylem dowolnym przegrywając o 8,9 s z Therese Johaug.

W pierwszej konkurencji mistrzostw – sprincie indywidualnym techniką klasyczną – zajęła 6. miejsce[203]. W finale konkurencji Polka wywróciła się na podbiegu. Zwyciężyła Marit Bjørgen, obrończyni tytułu. Drugą konkurencją był bieg łączony, w którym Kowalczyk zajęła 5. miejsce przegrywając z czterema Norweżkami. Także tu najlepsza okazała się Bjørgen[204]. Po nieudanych dwóch występach biegaczka wspólnie z trenerem podjęli decyzję o wycofaniu się z biegu na 10 km techniką dowolną, aby oszczędzić więcej sił na sztafetę 4x5 km i bieg na 30 km stylem klasycznym, który od początku sezonu był celem Kowalczyk. 28 lutego zajęła 9. miejsce w biegu sztafetowym 4x5 km wspólnie z Agnieszką Szymańczak, Pauliną Maciuszek i Kornelią Kubińską[205]. 2 marca zdobyła srebrny medal w biegu na 30 km stylem klasycznym przegrywając z Marit Bjøergen na finiszu o 3,7 s[206]. Po zdobyciu tego medalu została najbardziej utytułowanym polskim narciarzem klasycznym, pod względem liczby zdobytych medali na IO i MŚ.

Sezon po mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

9 marca zajęła 10. lokatę w biegu sprinterskim stylem dowolnym w fińskim Lahti. W swoim półfinale zajęła piąte miejsce, co nie dało jej awansu do finału. Dzień później wygrała bieg na 10 km stylem klasycznym pokonując drugą na mecie Bjøergen o 23,1 s. 3 dni później 13 marca, zapewniła sobie czwartą kryształową kulę w Pucharze Świata, co wcześniej udało się tylko Norweżce Bente Skari i Rosjance Jelenie Välbe, zdobywając 1. miejsce w biegu sprinterskim stylem klasycznym po raz pierwszy w Norwegii w miejscowości Drammen. 17 marca Justyna zajęła 2 lokatę w biegu na 30 km stylem dowolnym w norweskim Holmenkollen przegrywając z Therese Johaug o 46,6 s.

Finał sezonu

[edytuj | edytuj kod]

20 marca rozpoczął się ostatni cykl Pucharu Świata. W szwedzkim Sztokholmie zdeklasowała rywalki w sprincie stylem klasycznym obejmując prowadzenie w cyklu. 22 marca zajęła 5. miejsce w biegu na 2,5 km stylem dowolnym w szwedzkim Falun tracąc do zwyciężczyni Marit Bjøergen 10,8 s. Następnego dnia uplasowała się na 4. pozycji w biegu na 10 km techniką klasyczną. W ostatnim biegu sezonu 24 marca na 10 km techniką dowolną Polka nie wystartowała kończąc sezon z dorobkiem 2017 punktów.

Justyna Kowalczyk wywalczyła czwartą Kryształową Kulę, Małą Kryształową Kulę w biegach dystansowych i drugie miejsce w sprintach.

Sezon 2013/2014 (Olimpijski)

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon olimpijski zaczął się inaczej niż poprzednie. W fińskiej miejscowości Ruka, na inaugurację Pucharu Świata wygrała sprint stylem klasycznym. Było to najlepsze rozpoczęcie w karierze przez Polkę. Dzień później również wygrała w biegu na 5 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego o 3 sekundy z Marit Bjøergen. 30 listopada wyruszyła na trasę biegu pościgowego na 10 km stylem dowolnym jako liderka cyklu Ruka Triple 2013. Jednak nie zdołała utrzymać przewagi i ostatecznie dobiegła na metę zajmując 4. miejsce. 7 grudnia wygrała na norweskiej ziemi w Lillehammer bieg na 10 km stylem klasycznym przed Szwedką Charlotte Kallą (12 sekund straty) i Marit Bjøergen (25 sekund straty). W zawodach w szwajcarskim Davos, zajęła 11. i 25. miejsce odpowiednio w biegu na 15 km i sprincie stylem dowolnym. Po zawodach w Szwajcarii zawody Pucharu Świata zagościły po kilkuletniej przerwie do włoskiego Asiago. Zajęła w eliminacjach drugie miejsce, lecz we wszystkich kolejnych biegach Justyna triumfowała wygrywając całe zawody.

Tour de Ski 2013/2014

[edytuj | edytuj kod]

Kolejnym punktem było Tour de Ski, lecz wycofała się z niego z powodu niekorzystnych dla niej zmian w układzie biegów (5 stylem dowolnym i 2 stylem klasycznym).

5 stycznia 2014 roku pobiegła w amatorskim biegu narciarskim Rampa con i Campioni na Alpe Cermis, którego trasa była identyczna jak finałowy etap Tour de Ski. Zajęła 4. miejsce wśród wszystkich zawodników, a 1. miejsce wśród kobiet. Wygrał Maciej Kreczmer sparingpartner Justyny. Bieg odbywał się przed finałowym etapem Tour de Ski[207].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

11 stycznia w czeskim Novym Měscie, zajęła 34. lokatę w biegu sprinterskim stylem dowolnym nie zdobywając punktów Pucharu Świata. Dzień później wystąpiła, po raz pierwszy w swojej karierze, w drużynowym sprincie stylem klasycznym z Agnieszką Szymańczak. Zawodniczki zajęły 8. miejsce w swoim półfinale i odpadły z dalszej rywalizacji[208].

Kolejne zawody odbyły się w Polsce w Szklarskiej Porębie na Polanie Jakuszyckiej. W sobotę 18 stycznia 2014 w sprincie stylem dowolnym zajęła 17. miejsce, natomiast w niedzielę 19 stycznia 2014 roku w biegu na 10 km stylem klasyczny ze startu wspólnego zajęła 1. miejsce wyprzedzając reprezentantki Rosji, Juliję Czekalową (41,8 sekund straty) i Juliję Iwanową (75,2 sekund straty). Tego dnia Justyna Kowalczyk obchodziła swoje 31 urodziny. Od organizatorów zawodów otrzymała tort i kwiaty, 30 czerwonych róż i jedną pomarańczową, a zgromadzeni na trybunach stadionu kibice zaśpiewali tradycyjne 100 LAT[209]. Po igrzyskach w Sochi w jednym z wywiadów oznajmiła, że to podczas imprezy urodzinowej doznała kontuzji stopy, gdyż przez nieuwagę uderzyła nią o nogę stołu[210].

1 lutego 2014 roku we włoskim Toblach (Dobbiaco) zajęła 5. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego. Justyna biegła z kontuzją lewej stopy, którą odniosła po zawodach w Szklarskiej Porębie[211]. Po biegu Justyna wyruszyła do wioski olimpijskiej w Soczi.

W czwartek 6 lutego 2014 roku w wiosce olimpijskiej złożyła ślubowanie olimpijskie[212].

Pierwszy bieg narciarski na igrzyskach olimpijskich odbył się 8 lutego 2014 roku[213]. Był to bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym, w którym zajęła 6. miejsce[213][214]. Wygrała Norweżka Marit Bjørgen, drugie miejsce zajęła Szwedka Charlotte Kalla, a trzecie miejsce wywalczyła Norweżka Heidi Weng[213][214].

Następnego dnia poinformowała, że przeprowadzone po biegu łączonym prześwietlenie RTG kontuzjowanej lewej stopy wykazało wielowarstwowe złamanie piątej kości śródstopia[215]. Jednocześnie zapewniła, że nadal będzie walczyć o medale[215].

W kolejnym tygodniu, 13 lutego 2014 roku, w biegu na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego, nie oddała ani przez chwilę pierwszej pozycji i wywalczyła złoty medal olimpijski[216][217]. Drugie miejsce zajęła Szwedka Charlotte Kalla, a trzecie miejsce wywalczyła Norweżka Therese Johaug[216][217]. Był to drugi złoty medal olimpijski zawodniczki, a w sumie piąty z pozostałymi medalami[217]. Dzięki temu osiągnięciu Kowalczyk stała się najbardziej utytułowanym polskim sportowcem w historii zimowych igrzysk olimpijskich (stan na 2 lutego 2015)[218].

Dwa dni później odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym[219]. Polska reprezentacja w składzie: pierwsza zmiana Kornelia Kubińska (styl klasyczny), druga zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), trzecia zmiana Sylwia Jaśkowiec (styl dowolny), czwarta zmiana Paulina Maciuszek (styl dowolny) zajęła 7. miejsce[219][220]. Bieg wygrała drużyna Szwecji, drugie miejsce zajęła drużyna Finlandii, a trzecie drużyna Niemiec[219][220].

Do kolejnej konfrontacji zespołowej doszło 19 lutego 2014 roku kiedy to odbył się sprint drużynowy stylem klasycznym (6x1,25 km), w którym polska drużyna zajęła 5. miejsce[221][222]. Polki biegły w składzie: pierwsza, trzecia i piąta zmiana Sylwia Jaśkowiec, druga, czwarta i szósta zmiana Justyna Kowalczyk[221]. Bieg wygrała drużyna Norwegii, drugie miejsce zajęła drużyna Finlandii, a trzecie drużyna Szwecji[221][222].

W sobotę 22 lutego 2014 roku po około 12,5 km zeszła utykając z trasy biegu na 30 km techniką dowolną ze startu wspólnego[223]. Podczas biegu uderzyła się w kontuzjowaną stopę, co uniemożliwiło jej kontynuowanie rywalizacji[223].

Przed godziną 4 rano, 25 lutego 2014 roku wróciła z Soczi do Polski[224].

Sezon po zimowych igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Po powrocie do Polski poddała szczegółowym badaniom swoją kontuzjowaną lewą stopę. Mimo optymistycznej diagnozy dotyczącej gojenia się kontuzji, 27 lutego 2014 roku podjęła decyzję o zakończeniu występów w Pucharze Świata 2013/2014 w biegach narciarskich i skupieniu się na rehabilitacji[225].

Justyna Kowalczyk zakończyła sezon na 12. miejscu z 618 punktami.

Po sezonie 2013/2014

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 9 kwietnia 2014 roku, do drużyny Justyny Kowalczyk, dołączyła Sylwia Jaśkowiec[226].

Sezon 2014/2015

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczął się w sobotę 29 listopada 2014 roku w fińskiej miejscowości Ruka. Pierwszymi zawodami był sprint stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk po dobrym biegu ćwierćfinałowym, w półfinale prowadząc pod koniec biegu potknęła się i zakończyła rywalizację na trzecim miejscu nie kwalifikując się do biegu finałowego. Całe zawody Justyna Kowalczyk zakończyła na 7. miejscu[227]. Dzień później, w niedzielę 30 listopada 2014 roku w biegu na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego zajęła 4. miejsce.

W piątek 5 grudnia 2014 roku wystartował norweski minicykl Lillehammer Tour. W pierwszym dniu zawodów nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów sprintu stylem dowolnym. W kwalifikacjach zajęła 37. miejsce. W sobotę 6 grudnia 2014 roku w biegu na 5 km stylem dowolnym ze startu indywidualnego zajęła 28. miejsce. W niedzielę 7 grudnia 2014 roku w ostatnim dniu zawodów w Lillehammer w biegu pościgowym na 10 km stylem klasycznym, wystartowała z 30. pozycji, a na metę przybiegła na 10. miejscu.

W sobotę 13 grudnia 2014 roku w szwajcarskim Davos, w kolejnym biegu na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego zajęła 7. miejsce. Natomiast w niedzielę 14 grudnia 2014 roku nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów sprintu stylem dowolnym. W kwalifikacjach zajęła 53. miejsce. Jeszcze przed kwalifikacjami podjęła decyzję, że do końca 2014 roku nie będzie startowała w kolejnych zawodach Pucharu Świata 2014/2015 i skupi się na treningu. Wystartuje dopiero w sobotę 3 stycznia 2015 roku w niemieckim Oberstdorf, biegu który rozpoczyna Tour de Ski 2015[228].

W ramach treningu wystartowała w trzydniowych zawodach Pucharu Kontynentalnego w austriackim Hochfilzen. W piątek 19 grudnia 2014 roku w pierwszym dniu zawodów wygrała sprint stylem klasycznym. W sobotę 20 grudnia 2014 roku zajęła 1. miejsce w biegu na 5 km stylem klasycznym. Natomiast w niedzielę 21 grudnia 2014 roku zajęła 4. miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym.

Tour de Ski 2015

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 3 stycznia 2015 roku w niemieckim Oberstdorf, od prologu na dystansie 3,2 km techniką dowolną ze startu indywidualnego, rozpoczął się 9. Tour de Ski. Zajęła w tym biegu 10. miejsce. W niedzielę 4 stycznia 2015 roku, w drugim dniu zawodów w Oberstdorf w biegu pościgowym na 10 km stylem klasycznym, Justyna Kowalczyk wystartowała z 10. pozycji, a na metę przybiegła na 6. miejscu. We wtorek 6 stycznia 2015 roku w szwajcarskim Val Müstair, w kwalifikacjach sprintu stylem dowolnym zajęła 30. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. W swoim biegu ćwierćfinałowym zajęła 3. miejsce i do szóstego biegu ćwierćfinałowego była tak zwaną „szczęśliwą przegraną (lucky loser)”. W piątym biegu wyprzedziła ją Amerykanka Kikkan Randall przez co Justyna nie zakwalifikowała się do półfinałów. Całe zawody zakończyła na 15. miejscu. W środę 7 stycznia 2015 roku Tour de Ski przeniósł się do włoskiego Toblach (Dobbiaco), gdzie odbył się bieg na 5 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego, w którym zajęła 5. miejsce. W czwartek 8 stycznia 2015 roku w kolejnym dniu zawodów w Toblach (Dobbiaco) odbył się bieg pościgowy na 15 km stylem dowolnym. Wystartowała z 4. pozycji, a na metę przybiegła na 6. miejscu. W sobotę 10 stycznia 2015 roku w przedostatnim dniu Tour de Ski we włoskim Val di Fiemme, odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym ze startu wspólnego, w którym zajęła 7. miejsce. W niedzielę 11 stycznia 2015 roku w ostatnim dniu zawodów Tour de Ski, rozegrany został bieg pościgowy na 9 km stylem dowolnym, zakończony tradycyjnie „wspinaczką” na Alpe Cermis. Wystartowała z 5. pozycji, ale po przebiegnięciu około 8 km Justyna zemdlała na trasie biegu i została przewieziona do punktu medycznego, a następnie do szpitala na badania[229]. Po kilku godzinach badań została wypisana[230]. Nieukończenie ostatniego biegu spowodowało, że nie została uwzględniona w klasyfikacji generalnej Tour de Ski 2015.

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 17 stycznia 2015 roku w estońskiej Otepää odbył się sprint stylem klasycznym, który był pierwszym biegiem Pucharu Świata po Tour de Ski 2015. W kwalifikacjach sprintu zajęła 12. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. W swoim biegu ćwierćfinałowym zajęła 4. miejsce i nie pobiegła w półfinale. Ostatecznie zajęła 16. miejsce. W niedzielę 18 stycznia 2015 roku w drugim dniu zawodów w Otepää odbył się sprint drużynowy stylem dowolnym (6x1,20 km). Biegła na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie, natomiast Sylwia Jaśkowiec na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Polki wygrały swój bieg półfinałowy i zakwalifikowały się do finału, w którym zajęły 3. miejsce. Sprint wygrała reprezentacja Szwecji, natomiast 2. miejsce zajęła reprezentacja Norwegii. Było to pierwsze w historii biegów narciarskich miejsce na podium w Pucharze Świata dla polskiej drużyny.

W piątek 23 stycznia 2015 roku w rosyjskim Rybińsku, odbyły się kolejne zawody Pucharu Świata. Był to bieg na 10 km stylem dowolnym ze startu indywidualnego, w którym zajęła 36. miejsce. W sobotę 24 stycznia 2015 roku w kolejnym dniu zawodów w Rybińsku odbył się sprint stylem dowolnym. Polka zrezygnowała ze startu w tym biegu[231]. W ostatnim dniu zawodów w Rosji, odbył się pierwszy w tym sezonie Pucharu Świata bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym, w którym Justyna Kowalczyk również nie pobiegła[232].

Po zawodach w Rosji, Justyna Kowalczyk udała się na treningi do włoskiej Santa Caterina di Valfurva, gdzie przygotowywała decydującą fazę BPS (bezpośrednie przygotowanie startowe) przed Mistrzostwami Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 w szwedzkim Falun[233]. Podjęła również decyzję, że nie wystąpi w kolejnych zawodach Pucharu Świata 2014/2015 w szwedzkim Östersund i od razu po treningu we Włoszech pojedzie przygotowywać się na trasach w Falun[234].

W czwartek 19 lutego 2015 roku odbył się pierwszy bieg narciarski na mistrzostwach świata. Był to sprint stylem klasycznym. W kwalifikacjach sprintu zajęła 1. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Wygrała swój ćwierćfinał i półfinał. W finale sprintu zajęła 4. miejsce.

W niedzielę 22 stycznia 2015 roku odbył się sprint drużynowy stylem dowolnym (6x1,20 km). Justyna Kowalczyk biegła na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie, natomiast Sylwia Jaśkowiec na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Polki zajęły drugie miejsce w swoim biegu półfinałowym i zakwalifikowały się do finału, w którym wywalczyły brązowy medal mistrzostw świata. Jest to pierwszy medal polskiej drużyny w historii polskich biegów narciarskich[235].

We wtorek 24 lutego 2015 roku rozegrany został bieg na 10 km stylem dowolnym ze startu indywidualnego, w którym Justyna Kowalczyk wystąpiła w roli komentatora dla TVP Sport wraz z Przemysławem Babiarzem i Markiem Jóźwikiem[236].

W czwartek 26 lutego 2015 roku odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym. Polki biegły w składzie: pierwsza zmiana Kornelia Kubińska (styl klasyczny), druga zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), trzecia zmiana Ewelina Marcisz (styl dowolny), czwarta zmiana Sylwia Jaśkowiec (styl dowolny). Polska drużyna zajęła 5. miejsce.

W sobotę 28 lutego 2015 roku rozegrany został bieg na dystansie 30 km stylem klasycznym ze startu wspólnego, w którym Justyna Kowalczyk zajęła 17. miejsce.

W niedzielę 1 marca 2015 roku rozegrany został bieg na 50 km stylem klasycznym ze startu wspólnego mężczyzn, w którym Justyna Kowalczyk ponownie wystąpiła w roli komentatora dla TVP Sport wraz z Przemysławem Babiarzem i Markiem Jóźwikiem.

Sezon po mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed mistrzostwami świata zapowiedziała, że po mistrzostwach nie wystartuje w zawodach Pucharu Świata 2014/2015 rozgrywanych w fińskim Lahti. Zamiast tego pobiegnie w niedzielę 8 marca 2015 roku w maratonie narciarskim Bieg Wazów[237]. W Pucharze Świata wystąpi dopiero w środę 11 marca 2015 roku w norweskim Drammen.

W niedzielę 8 marca 2015 roku po raz pierwszy wystartowała i wygrała 91. edycję Biegu Wazów, który jest najdłuższym i najstarszym maratonem narciarskim na świecie rozgrywanym w Szwecji od 1922 roku. Polka maraton wygrała jako pierwsza w historii zawodniczka z Polski. Bieg odbywał się na dystansie 90 kilometrów i był rozgrywany stylem klasycznym. Wystartowała z numerem 513 w drużynie Russian Marathon Team. Do biegu zgłosiło się 15 800 zawodników, w tym około 2000 kobiet[7]. Justyna Kowalczyk w klasyfikacji generalnej biegu zajęła 71. miejsce. Jest to najwyższe miejsce jakie do tej pory zajęła kobieta. Najlepsza pozycja, jaką biegaczka w Biegu Wazów uzyskała przed Polką, to 91. miejsce[238].

W środę 11 marca 2015 roku w norweskiej miejscowości Drammen odbył się sprint stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk zajęła 31. miejsce w kwalifikacjach i nie dostała się do ćwierćfinałów sprintu. Był to ostatni występ Polki w zawodach Pucharu Świata w sezonie 2014/2015.

Zakończyła sezon na 13. miejscu z 411 punktami.

Po sezonie 2014/2015

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 19 marca 2015 roku przeszła zabieg artroskopowy prawego kolana. Podobny zabieg Justyna przeszła trzy lata wcześniej[239][240].

W dniu 29 kwietnia 2015 roku drużynę Justyny Kowalczyk opuściła Sylwia Jaśkowiec, która wróciła do kadry A-mix[241].

Sezon 2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

W maju 2015 roku w Zakopanem rozpoczęła przygotowania do nowego sezonu w biegach narciarskich[242].

W sobotę 8 sierpnia wystartowała i wygrała maraton Ushuaia Loppet w Argentynie[243]. Bieg był rozgrywany stylem dowolnym na dystansie 42. kilometrów[243]. W klasyfikacji generalnej biegu zajęła 2. miejsce[243].

Poinformowała o jej absencji na 40. Biegu Piastów ze względu na odbywające się w ten sam dzień zawody Pucharu Świata – Ski Tour Kanada, których był to debiut w kalendarzu biegów[244][245].

Zgrupowanie we włoskiej miejscowości Val Senales było zwieńczeniem przygotowań, które odbywały się w Zakopanem, Sierra Nevada, Sankt Moritz, Otepää, Ameryce Południowej, Raubicze i Cetniewie[246].

W piątek 30 października 2015 roku oficjalnie potwierdziła, że przystąpiła do profesjonalnej międzynarodowej drużyny narciarstwa biegowego Team Santander, specjalizującej się w biegach długodystansowych. W barwach drużyny Team Santander, Polka będzie biegała maratony narciarskie[247].

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozpoczął się w piątek 27 listopada 2015 roku w fińskiej miejscowości Ruka[245]. Pierwszymi zawodami był sprint stylem klasycznym, który był również pierwszym biegiem cyklu Ruka Triple 2015[248]. W kwalifikacjach zajęła 21. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[249]. W swoim biegu ćwierćfinałowym zajęła 6. miejsce i nie pobiegła w półfinale[249]. Ostatecznie zajęła 29. miejsce[249]. Dzień później odbył się bieg na 5 km stylem dowolnym ze startu indywidualnego, w którym zajęła tę samą pozycję, co dzień wcześniej[250]. 29 listopada 2015 roku w ostatnim dniu zawodów cyklu w biegu pościgowym na 10 km stylem klasycznym, na metę przybiegła na 8. miejscu, co ostatecznie pozwoliło jej na zajęcie 11. pozycji w klasyfikacji generalnej Ruka Triple[251].

W sobotę 5 grudnia 2015 roku w norweskim Lillehammer odbył się bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym, w którym Polka zajęła 32. miejsce[252].

6 grudnia 2015 roku po raz pierwszy w sezonie 2015/2016 wystartowała w maratonie narciarskim – La Sgambeda[253]. Bieg odbywał się stylem klasycznym i wyjątkowo na dystansie 24 kilometrów[253]. Powodem skrócenia 35 kilometrowej trasy był brak wystarczającej ilości śniegu[253]. Zajęła 3. miejsce za stratą 0,8 sekundy do pierwszego miejsca[253]. Bieg wygrała Czeszka Kateřina Smutná również z tego samego zespołu, co Polka[253].

Nie startowała 12 i 13 grudnia 2015 roku w szwajcarskim Davos, ponieważ zaplanowano tam na te dni wyłącznie biegi stylem dowolnym[254].

Po krótkiej przerwie 20 grudnia 2015 roku wróciła na trasy Pucharu Świata 2015/2016[255]. Tego dnia we włoskim Toblach (Dobbiaco) odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym[256]. Polka w tym biegu zajęła 8. miejsce[256]. Dzień wcześniej odbył się sprint stylem dowolnym, w którym nie biegła[257].

Tour de Ski 2016

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec grudnia poinformowano, że ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne etapy Tour de Ski zaplanowane na 5 i 6 stycznia 2016 roku dojdą do skutku, lecz w programie zawodów wprowadzono zmiany, które były korzystne Polki – biegi zostaną rozegrane techniką klasyczną[258]. W piątek 1 stycznia 2016 roku w szwajcarskim Lenzerheide rozpoczęła się 10. edycja Tour de Ski[259]. Pierwszym etapem był sprint stylem dowolnym[259]. W kwalifikacjach sprintu zajęła 59. miejsce i nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[260]. Następnego dnia odbył się kolejny etap, ponownie w Lenzerheide[261]. Był to bieg na 15 kilometrów stylem klasycznym ze startu wspólnego[261]. Polka wystartowała w szóstej dziesiątce, a przybiegła na metę na 19. miejscu[261][262]. Trzeci etap odbył się w 3 stycznia 2016 roku, ostatni raz w szwajcarskim Lenzerheide[263]. Rozgrywany był tego dnia bieg na 5 kilometrów stylem dowolnym na dochodzenie[263]. Do rywalizacji z powodów zdrowotnych nie przystąpiła Astrid Jacobsen, która była przed Polką w klasyfikacji Tour de Ski, dzięki czemu zawodniczka z Limanowej wystartowała z 20. miejsca, a na metę przybiegła na 21. pozycji[264]. Czwarty etap odbył się we wtorek 5 stycznia 2016 roku niemieckim Oberstdorf[265]. Był to sprint stylem klasycznym[265]. W biegu kwalifikacyjnym zajęła 17. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[266]. W swoim biegu ćwierćfinałowym zajęła 3. miejsce i nie dostała się do półfinałów[267]. Ostatecznie została sklasyfikowana na 14. pozycji[265]. Piąty etap odbył się 6 stycznia 2016 roku, ponownie w Oberstdorf i był to bieg na 10 kilometrów stylem klasycznym ze startu wspólnego[268]. Przybiegła na metę na 17. miejscu[269]. Po dniu przerwy w piątek 8 stycznia 2016 roku, we włoskim Toblach (Dobbiaco) odbył się szósty etap[270]. Był to bieg na 5 kilometrów stylem dowolnym[270]. Polka zajęła w tym biegu 18. miejsce[270]. 9 stycznia 2016 roku we włoskim Val di Fiemme, odbył się bieg na 10 kilometrów stylem klasycznym ze startu wspólnego, który był siódmym etapem. Na metę przybiegła na 23. miejscu[271][272]. W niedzielę 10 stycznia 2016 roku do rywalizacji w cyklu przystąpiono ponownie we włoskim Val di Fiemme, gdzie odbył się ostatni, ósmy etap Tour de Ski 2016[273]. Był to bieg pościgowy na 9 km stylem dowolnym, zakończony tradycyjnie „wspinaczką” na Alpe Cermis[274]. Tour de Ski 2016 ukończyła na 23. miejscu[273]. Po zakończonej imprezie w biegach narciarskich zapowiedziała, że był to jej ostatni występ w Tour de Ski[275].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z zapowiedziami przedsezonowymi nie wzięła udziału w zawodach odbywających się w Planicy i Nowym Mieście na Morawach[276].

W sobotę 23 stycznia 2016 roku po raz drugi w sezonie 2015/2016 wystartowała w maratonie narciarskim – La Diagonela[277]. Był to bieg stylem klasycznym na dystansie 55 kilometrów[278]. Trasa maratonu uległa skróceniu[278]. Powodem skrócenia 65 kilometrowej trasy był brak wystarczającej ilości śniegu[278]. Zajęła 9. miejsce ze stratą 7:13,4 do pierwszej zawodniczki[279].

31 stycznia 2016 roku po raz trzeci wystartowała w maratonie narciarskim[280]. Był to włoski maraton Marcialonga[280]. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 70 kilometrów[280]. Przybiegła na 6. miejscu ze stratą 7:42,5 do pierwszego miejsca[280].

Na trasy Pucharu Świata 2015/2016 wróciła 3 lutego 2016 roku[281]. Pierwszym biegiem po przerwie był sprint stylem klasycznym w norweskim Drammen[281]. W kwalifikacjach zajęła 48. pozycję i nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[282].

Następne zawody miały miejsce 7 lutego 2016 roku w norweskim Oslo, gdzie odbył się bieg na 30 kilometrów stylem klasycznym, w którym zajęła 10. miejsce[283].

W czwartek 11 lutego 2016 roku ponownie odbył się sprint stylem klasycznym, tym razem w stolicy Szwecji w Sztokholmie[283]. Zajęła 34. pozycję w kwalifikacjach przez co nie przebrnęła do ćwierćfinałów[284]. Do kwalifikacji zabrakło 0.57 sekundy[284].

Kolejna walka o punkty w klasyfikacji generalnej pucharu świata odbyła 13 lutego 2016 roku w szwedzkim Falun, w którym rozegrano bieg na 5 kilometrów stylem klasycznym[285]. Do tego wyścigu była jedyną reprezentantką Polski w pucharze świata w sezonie 2015/2016, Martyna Galewicz i Marcela Marcisz stanęły również starcie[286]. Na metę przybiegła na 6. miejscu[287]. Dzień później odbył się bieg na 10 km stylem dowolnym, z którego zrezygnowała[288].

Ostatnie zawody przed Ski Tour Kanada odbyły się 20 i 21 lutego 2016 roku w fińskim Lahti[289][290]. Pierwszego dnia rozegrano sprint stylem dowolnym, do którego nie przystąpiła zgodnie ze swoimi zapowiedziami przedsezonowymi[289]. W dniu kolejnym odbył się bieg łączony[290]. Po części klasycznej biegu, zajmowała 4. miejsce, całe zawody ukończyła na 14. pozycji[290].

We wtorek 1 marca 2016 roku w kanadyjskim Gatineau rozpoczęła się 1. edycja Ski Tour Kanada[291]. Pierwszym etapem cyklu był sprint stylem dowolnym[292]. W kwalifikacjach sprintu zajęła 51. miejsce i nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[292]. Następnego dnia w Montrealu odbył się drugi etap, którym był bieg na 10,5 kilometra stylem klasyczny ze startu wspólnego. Zajęła w tym biegu 5. miejsce, najlepsze w sezonie Pucharu Świata 2015/2016[293]. Trzeci etap został rozegrany w 4 marca 2016 roku w mieście Quebec. Był to ponownie sprint stylem dowolnym. W kwalifikacjach sprintu zajęła 31. miejsce i nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Polce zabrakło 0,14 sekundy, aby wejść do ćwierćfinałów[294]. Czwarty etap odbył się 5 marca 2016 roku ponownie w mieście Quebec. Tym razem był to bieg pościgowy na 10 kilometrów stylem dowolnym. Wystartowała z 13. miejsca, a na metę przybiegła na 17. miejscu[295]. Po dwóch dniach przerwy, piąty etap odbył się 8 marca 2016 roku w Canmore. Był to sprint stylem klasycznym. W kwalifikacjach sprintu zajęła 21. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Wygrała swój bieg ćwierćfinałowy, natomiast w półfinale zajęła 3. miejsce ale czas jaki uzyskała nie dał jej awansu do półfinału jako „szczęśliwej przegranej (lucky loser)”. Całe zawody zakończyła na 7. miejscu[296]. Szósty etap odbył się 9 marca 2016 roku ponownie w Canmore. Był to bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym. Po części klasycznej biegu, zajmowała 11. miejsce, cały bieg ukończyła na 13. miejscu[297]. Po jednym dniu przerwy, siódmy etap odbył się 11 marca 2016 roku kolejny raz w Canmore. Był to bieg na 10 kilometrów stylem dowolnym, w którym zajęła 15. miejsce. Był to również 300. bieg Justyny Kowalczyk w Pucharze Świata[298].

Sezon 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

Wystartowała w piątek 11 listopada 2016 roku w fińskim Muonio w sprincie stylem klasycznym, w którym zajęła 1. miejsce[299]. Natomiast 12 listopada 2016 roku wygrała bieg na 5 km stylem klasycznym[300]. Zawody odbyły się w ramach Pucharu FIS.

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata rozpoczął się w sobotę 26 listopada 2016 roku w fińskiej miejscowości Ruka (Ruka International Ski Stadium). Pierwszymi zawodami w sezonie był sprint stylem klasycznym. W kwalifikacjach zajęła 5. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Pobiegła w pierwszym biegu ćwierćfinałowym, w którym uplasowała się na 4. miejscu i do piątego biegu ćwierćfinałowego była tak zwaną „szczęśliwą przegraną (lucky loser)”, ale czas jaki uzyskała nie dał jej ostatecznie awansu do półfinału. Została sklasyfikowana na 16. pozycji[301]. Następnego dnia ponownie w Ruce odbył się bieg na 10 kilometrów stylem klasycznym ze startu indywidualnego, w którym zajęła 9. miejsce[302].

W piątek 2 grudnia 2016 roku w norweskim Lillehammer odbył się sprint stylem klasycznym, który był pierwszym etapem Lillehammer Tour 2016. W kwalifikacjach sprintu zajęła 19. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. W swoim biegu ćwierćfinałowym na metę przybiegła na 3. pozycji i nie przystąpiła do rywalizacji w półfinale. Ostatecznie zajęła 16. miejsce[303]. Kolejnego dnia odbył się drugi etap. Był to bieg na 5 kilometrów stylem dowolnym ze startu indywidualnego. Została sklasyfikowana na 53. pozycji[304]. W niedzielę odbył się trzeci etap, bieg pościgowy na 10 kilometrów stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk wystartowała z 45. pozycji, a na metę przybiegła na 19. miejscu, uzyskując dziewiąty czas netto. Był to również ostatni występ Polki w Pucharze Świata w 2016 roku[305].

Tour de Ski 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie Justyna Kowalczyk nie wzięła udziału w Tour de Ski[306][307].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

W piątek 3 lutego 2017 roku, zgodnie z przedsezonowymi zapowiedziami, po dwumiesięcznej przerwie w startach w Pucharze Świata, Justyna Kowalczyk wystartowała w sprincie stylem klasycznym w południowokoreańskim Pjongczangu. Zawody te to tak zwana „próba przedolimpijska” przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 2018 w Pjongczangu, na starcie zabrakło czołowych zawodniczek świata[308]. Polka w kwalifikacjach zajęła 2. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Polka biegła w piątym biegu ćwierćfinałowym, który wygrała. W drugim biegu półfinałowym zajęła 2. miejsce i awansowała do finału. W finale zajęła 4. miejsce[309]. W kolejnym dniu, w sobotę 4 lutego 2017 roku odbył się bieg łączony (skiathlon), czyli (7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym), który Justyna Kowalczyk wygrała. Było to 50. zwycięstwo Polki w Pucharze Świata[310].

W niedzielę 19 lutego 2017 roku w estońskim Otepää odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego, w którym Polka zajęła 5. miejsce[311].

W niedzielę 26 lutego 2017 roku odbył się sprint drużynowy stylem klasycznym (6x1,30 km). Na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie biegła Ewelina Marcisz, natomiast Justyna Kowalczyk na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Polki zajęły 5. miejsce w swoim biegu półfinałowym i zakwalifikowały się do finału jako „szczęśliwe przegrane (lucky loser)”, w którym zajęły 9. miejsce[312]. Był to pierwszy bieg Justyny Kowalczyk na mistrzostwach świata w Lahti.

We wtorek 28 lutego 2017 roku odbył się bieg na 10 km stylem klasycznym ze startu indywidualnego, w którym Justyna Kowalczyk zajęła 8. miejsce[313].

W czwartek 2 marca 2017 roku odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym. Polki biegły w składzie: pierwsza zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), druga zmiana Ewelina Marcisz (styl klasyczny), trzecia zmiana Kornelia Kubińska (styl dowolny), czwarta zmiana Martyna Galewicz (styl dowolny). Polska drużyna zajęła 8. miejsce[314].

Sezon po mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed mistrzostwami świata Polka zapowiedziała, że w sobotę 4 marca 2017 roku wystartuje w 41. maratonie narciarskim Bieg Piastów w Szklarskiej Porębie na Polanie Jakuszyckiej. Justyna Kowalczyk wystartowała w tym biegu po raz pierwszy i wygrała go w kategorii kobiet. Bieg odbywał się na dystansie 50 kilometrów i był rozgrywany stylem klasycznym. Do biegu zgłosiło się 1600 zawodników z 26 krajów. Justyna Kowalczyk w klasyfikacji generalnej biegu zajęła 6. miejsce[315]. Maraton zaliczany jest do cyklu Worldloppet.

W niedzielę 12 marca 2017 roku, odbyły się kolejne zawody Pucharu Świata w norweskim Oslo. Był to bieg na 30 kilometrów stylem klasycznym, w którym Justyna Kowalczyk zajęła 6. miejsce. Był to również ostatni bieg Polki w Pucharze Świata 2016/2017[316].

W sobotę 18 marca 2017 roku Polka wystartowała w norweskim maratonie narciarskim Birkebeinerrennet, w którym zajęła 1. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 54 kilometrów. Maraton zaliczany jest do cyklów Worldloppet i Visma Ski Classics[317].

Justyna Kowalczyk zakończyła sezon na 21. miejscu z 404 punktami.

Po sezonie 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 25 marca 2017 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w szwedzkim maratonie narciarskim Årefjällsloppet. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 55 kilometrów. Polka zajęła w nim 4. miejsce. Maraton zaliczany jest do cyklu Visma Ski Classics[318].

W sobotę 1 kwietnia 2017 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w kolejnym norweski maratonie narciarskim Reistadløpet, w którym zajęła 1. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 50 kilometrów. Maraton również zaliczany jest do cyklu Visma Ski Classics[319].

W sobotę 8 kwietnia 2017 roku Polka wystartowała w fińskim maratonie narciarskim Ylläs-Levi, w którym zajęła 3. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 67 kilometrów. Maraton również zaliczany jest do cyklu Visma Ski Classics. Był to ostatni bieg Justyny Kowalczyk w sezonie 2016/2017[320].

Sezon 2017/2018 (Olimpijski)

[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2017 roku Justyna Kowalczyk oficjalnie potwierdziła, że zmieniła profesjonalną międzynarodową drużynę narciarstwa biegowego Team Santander specjalizującą się w biegach długodystansowych na Team Trentino Robinson Trainer. W barwach nowej drużyny, Polka będzie biegała maratony narciarskie[321].

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata w sezonie 2017/2018 rozpoczął się w piątek 24 listopada 2017 roku w fińskiej miejscowości Ruka (Ruka International Ski Stadium) zawodami Ruka Triple. Pierwszym biegiem w sezonie był sprint stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk w kwalifikacjach zajęła 27. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Pobiegła w piątym biegu ćwierćfinałowym, w którym uplasowała się na 4. miejscu i nie pobiegła w półfinale. Cały sprint zakończyła na 20. miejscu[322]. Następnego dnia, w sobotę 25 listopada 2017 roku, ponownie w Ruce odbył się bieg na 10 kilometrów stylem klasycznym ze startu indywidualnego. Polka zajęła w nim 18. miejsce[323]. Natomiast w niedzielę 26 listopada 2017 roku, ostatnią konkurencją Rukka Triple 2017 był bieg pościgowy na 10 km stylem dowolnym. Justyna Kowalczyk wystartowała z 22. pozycji, a na metę przybiegła na 24. miejscu. Takie też miejsce zajęła w Ruka Triple 2017[324].

W sobotę 2 grudnia 2017 roku w norweskim Lillehammer odbył się sprint stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk w kwalifikacjach sprintu zajęła 14. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Pobiegła w piątym biegu ćwierćfinałowym, w którym uplasowała się na 2. miejscu i zakwalifikowała się do półfinałów. Pobiegła w drugim biegu półfinałowym, w którym uplasowała się na 3. miejscu, jednak czas jaki uzyskała nie pozwolił na bieg w finale sprintu. Ostatecznie Polka została sklasyfikowana na 7. miejscu[325]. W kolejnym dniu, w niedzielę 3 grudnia 2017 roku odbył się bieg łączony (skiathlon), czyli (7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym). Po pierwszej części Polka zajmowała 14. miejsce, jednak w okolicach 13. kilometra zeszła z trasy i nie ukończyła biegu[326].

Kolejne zawody w których wzięła udział Justyna Kowalczyk, odbyły się w sobotę 16 grudnia 2017 roku we włoskim Toblach (Dobbiaco). Był to bieg na 10 kilometrów stylem dowolnym ze startu indywidualnego, w którym zajęła 50. miejsce[327]. W niedzielę 17 grudnia 2017 roku odbył się bieg pościgowy na 10 kilometrów stylem klasycznym. Zawodniczki startowały z opóźnieniem z jakim przybiegły na metę w sobotę. Polka wystartowała z 49. pozycji, a na metę przybiegła na 37. miejscu[328].

Tour de Ski 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie Justyna Kowalczyk nie wzięła udziału w Tour de Ski[329].

Sezon po Tour de Ski

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 20 stycznia 2018 roku, Justyna Kowalczyk zgodnie z przedsezonowymi zapowiedziami, po miesięcznej przerwie w startach w Pucharze Świata, wystartowała w sprincie stylem klasycznym w słoweńskiej Planicy. Polka w kwalifikacjach zajęła 35. miejsce i nie zakwalifikowała się do ćwierćfinałów[330]. Następnego dnia, w niedzielę 21 stycznia 2018 roku, w Planicy odbył się bieg na 10 kilometrów stylem klasycznym ze startu indywidualnego. Justyna Kowalczyk zajęła 8. miejsce[331].

W czwartek 8 lutego 2018 roku w wiosce olimpijskiej Justyna Kowalczyk złożyła ślubowanie olimpijskie[332].

W sobotę 10 lutego 2018 roku odbył się pierwszy bieg narciarski na igrzyskach olimpijskich. Był to bieg łączony (skiathlon), czyli 7,5 km stylem klasycznym i 7,5 km stylem dowolnym, w którym Polka zajęła 17. miejsce. Wygrała Szwedka Charlotte Kalla, drugie miejsce zajęła Norweżka Marit Bjørgen, a trzecie miejsce wywalczyła Finka Krista Pärmäkoski[333].

W kolejnym tygodniu, 13 lutego 2018 roku, Justyna Kowalczyk wystartowała w sprincie stylem klasycznym. W eliminacjach biegu zajęła 22. miejsce i zakwalifikowała się do ćwierćfinałów. Podczas losowania biegów ćwierćfinałowych Polka wybrała 5. ćwierćfinał, w którym uplasowała się na 5. miejscu i nie zakwalifikowała się do półfinałów. Justyna Kowalczyk ostatecznie zajęła 22. miejsce[334]. Sprint wygrała Szwedka Stina Nilsson, drugie miejsce zajęła Norweżka Maiken Caspersen Falla, a trzecie miejsce wywalczyła Rosjanka Julija Biełorukowa startująca jako olimpijka z Rosji (OAR).

W sobotę 17 lutego 2018 roku odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym. Polki biegły w składzie: pierwsza zmiana Ewelina Marcisz (styl klasyczny), druga zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), trzecia zmiana Martyna Galewicz (styl dowolny), czwarta zmiana Sylwia Jaśkowiec (styl dowolny). Polska drużyna zajęła 10. miejsce. Bieg wygrała drużyna Norwegii, drugie miejsce zajęła drużyna Szwecji, a trzecie drużyna olimpijek z Rosji (OAR)[335].

W środę 21 lutego 2018 roku odbył się sprint drużynowy stylem dowolnym. Justyna Kowalczyk biegła na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie, natomiast Sylwia Jaśkowiec na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Polki biegły w drugim biegu półfinałowym, w którym zajęły piąte miejsce i zakwalifikowały się do finału jako „szczęśliwe przegrane (lucky loser)[336]. W biegu finałowym polska drużyna zajęła 7. miejsce, a bieg wygrała drużyna USA, drugie miejsce zajęła drużyna Szwecji, a trzecie drużyna Norwegii[337].

W niedzielę 25 lutego 2018 roku, w ostatnim dniu igrzysk olimpijskich, odbył się bieg na 30 kilometrów stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk zajęła 14. miejsce. Wygrała Norweżka Marit Bjørgen, drugie miejsce zajęła Finka Krista Pärmäkoski, a trzecie miejsce wywalczyła Szwedka Stina Nilsson[338].

Sezon po zimowych igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 17 marca 2018 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w 80. edycji norweskiego maratonu narciarskiego Birkebeinerrennet, w którym zajęła 1. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 54 kilometrów. Maraton zaliczany jest do cyklów Worldloppet i Visma Ski Classics[339].

Justyna Kowalczyk zakończyła sezon na 54. miejscu ze 106 punktami.

Po sezonie 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Polski 2018
[edytuj | edytuj kod]

W piątek 23 marca 2018 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w Mistrzostwach Polski w Szklarskiej Porębie na Polanie Jakuszyckiej. Był to bieg stylem klasycznym na dystansie 15 kilometrów, w którym Polka zajęła 1. miejsce[340].

W sobotę 24 marca 2018 roku odbył się sprint drużynowy stylem dowolnym. Justyna Kowalczyk biegła na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie, natomiast Katarzyna Stokfisz na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Obie reprezentowały klub AZS-AWF Katowice. Zawodniczki zajęły 2. miejsce, a bieg wygrała drużyna LKS Markam Wiśniowa Osieczany, natomiast trzecie miejsce zajęła drużyna MKS Istebna[341].

W niedzielę 25 marca 2018 roku odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym. Zawodniczki AZS-AWF Katowice biegły w składzie: pierwsza zmiana Magdalena Czusz (styl klasyczny), druga zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), trzecia zmiana Katarzyna Stokfisz (styl dowolny), czwarta zmiana Martyna Galewicz (styl dowolny). Drużyna AZS-AWF Katowice wygrała sztafetę, drugie miejsce zajęła drużyna LKS Markam Wiśniowa Osieczany, a trzecie drużyna Halicz Ustrzyki Dolne[342].

Koniec startów w Pucharze Świata

[edytuj | edytuj kod]

W piątek 23 marca 2018 roku Justyna Kowalczyk poinformowała kibiców, że prawdopodobnie nie wystartuje już indywidualnie w Pucharze Świata, oraz że nie wyklucza występu w Mistrzostwach Świata „jeśli będzie potrzebna sztafecie”[343].

Nowa rola – asystentka głównego trenera

[edytuj | edytuj kod]

W czwartek 29 marca 2018 roku Polski Związek Narciarski poinformował, że Aleksander Wierietielny będzie głównym trenerem Kadry Narodowej Kobiet w biegach narciarskich, a Justyna Kowalczyk będzie pełniła funkcję asystenta głównego trenera[344][345].

Po sezonie 2017/2018 – ciąg dalszy

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 7 kwietnia 2018 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w Norwegii w kolejnym maratonie narciarskim Reistadløpet. Zajęła w nim 2. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 50 kilometrów. Maraton również zaliczany jest do cyklu Visma Ski Classics[346].

W sobotę 14 kwietnia 2018 roku Polka wystartowała w fińskim maratonie narciarskim Ylläs-Levi, w którym zajęła 4. miejsce. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 70 kilometrów. Był to ostatni maraton zaliczany do cyklu Visma Ski Classics w sezonie 2017/2018 oraz ostatni bieg Justyny Kowalczyk w sezonie 2017/2018[347].

W poniedziałek 25 czerwca 2018 roku Justyna Kowalczyk zdobyła najwyższą górę AfrykiKilimandżaro[348].

Sezon 2018/2019

[edytuj | edytuj kod]

Początek sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pierwszy sezon, w którym Justyna Kowalczyk nie wzięła udziału w Pucharze Świata.

W niedzielę 2 grudnia 2018 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w maratonie narciarskim we włoskim Livigno należącym do serii maratonów Ski Classics. Był to bieg na 28 kilometrów stylem klasycznym. Polka przybiegła na metę na 3. miejscu[349].

W sobotę 12 stycznia 2019 roku Polka wzięła udział w kolejnym maratonie cyklu Ski Classics w austriackim Seefeld. Był to Bieg Cesarza Maksymiliana (Kaiser Maximilian Lauf) na dystansie 40 km stylem klasycznym. Justyna Kowalczyk przybiegła na metę na 3. miejscu[350]. Bieg planowo liczy 60 kilometrów, ale w 2019 roku z powodu dużych opadów śniegu został skrócony[351].

W niedzielę dnia 27 stycznia 2019 roku Justyna Kowalczyk wystartowała we włoskim maratonie Marcialonga należącym do cyklu Ski Classics. Bieg odbył się na dystansie 70 kilometrów stylem klasycznym. Polka maraton zakończyła na 5. miejscu[352].

W sobotę 16 lutego 2019 roku Polka wystartowała w kolejnym włoskim maratonie narciarskim Gsieser Tal-Lauf, w którym zajęła 1. miejsce. Bieg odbył się na dystansie 42 kilometrów stylem klasycznym. Maraton jest drugim po maratonie Marcialonga największym biegiem narciarskim we Włoszech.

W niedzielę 24 lutego 2019 roku odbył się sprint drużynowy stylem klasycznym (6x1,30 km). Na pierwszej, trzeciej i piątej zmianie biegła Justyna Kowalczyk, natomiast Monika Skinder na drugiej, czwartej i szóstej zmianie. Polki zajęły w swoim biegu półfinałowym 5. miejsce i zakwalifikowały się do finału[353], w którym zajęły 10. miejsce[354]. Był to pierwszy bieg Justyny Kowalczyk na mistrzostwach świata w Seefeld. Wzięły w nim również udział: trenerka Justyna Kowalczyk i zawodniczka Monika Sinder[355].

W czwartek 28 lutego 2019 roku odbył się bieg sztafetowy 2x5 km stylem klasycznym i 2x5 km stylem dowolnym. Polki biegły w składzie: pierwsza zmiana Monika Skinder (styl klasyczny), druga zmiana Justyna Kowalczyk (styl klasyczny), trzecia zmiana Izabela Marcisz (styl dowolny), czwarta zmiana Urszula Łętocha (styl dowolny). Polska drużyna zajęła 13. miejsce[356].

Sezon po mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed mistrzostwami świata w Seefeld, Justyna Kowalczyk zapowiedziała, że w sobotę 2 marca 2019 roku wystartuje w 43. maratonie narciarskim Bieg Piastów w Szklarskiej Porębie na Polanie Jakuszyckiej. Polka wystartowała w tym biegu po raz drugi i wygrała go w kategorii kobiet. Bieg odbywał się na dystansie 50 kilometrów i był rozgrywany stylem klasycznym. Maraton zaliczany jest do cyklu Worldloppet.

W sobotę 16 marca 2019 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w 81. edycji norweskiego maratonu narciarskiego Birkebeinerrennet. Polka po raz trzeci zajęła 1. miejsce[357]. Bieg odbył się stylem klasycznym na dystansie 54 kilometrów z plecakiem o wadze 3,5 kilograma. Maraton zaliczany jest do cyklów Worldloppet i Visma Ski Classics[358].

Po sezonie 2018/2019

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Polski 2019
[edytuj | edytuj kod]

W niedzielę 31 marca 2019 roku Justyna Kowalczyk wystartowała w Mistrzostwach Polski w Szklarskiej Porębie na Polanie Jakuszyckiej w biegu stylem klasycznym na dystansie 15 kilometrów, w którym zajęła 1. miejsce[359].

Po sezonie 2018/2019 – ciąg dalszy

[edytuj | edytuj kod]

W sobotę 13 kwietnia 2019 roku Polka wzięła udział w fińskim maratonie narciarskim Ylläs-Levi, w którym zajęła 8. miejsce. Bieg odbył się na dystansie 70 km stylem klasycznym. Był to ostatni bieg cyklu Ski Classics w sezonie 2018/2019[360].

Asystentka głównego trenera

[edytuj | edytuj kod]

W poniedziałek 29 kwietnia 2019 roku Polski Związek Narciarski poinformował, że pracę trenera Kadry Narodowej Kobiet w biegach narciarskich będzie kontynuował Aleksander Wierietielny, a Justyna Kowalczyk będzie nadal pełniła funkcję asystenta głównego trenera[361]. Polka pełniła tę funkcję do marca 2021 roku[362].

Nowa rola - funkcja dyrektora sportowego w biathlonie

[edytuj | edytuj kod]

26 marca 2021 roku biegaczka została wybrana na funkcję dyrektora sportowego Polskiego Związku Biathlonu[362]

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

Justyna Kowalczyk-Tekieli w rywalizacji kobiet została zwycięzcą 47. Biegu Piastów. Dystans 25 kilometrów pokonała w czasie 1:17.17. O blisko 6,5 minuty wyprzedziła drugą na mecie Czeszkę Terezę Tuzilovą[363].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
8. 12 lutego 2006 Włochy Pragelato 15 km bieg łączony 42:48,7 +36,9 Estonia Kristina Šmigun
DNF 16 lutego 2006 Włochy Pragelato 10 km stylem klasycznym 27:51,4 Estonia Kristina Šmigun
44. 22 lutego 2006 Włochy Pragelato Sprint stylem dowolnym 2:12,3 Kanada Chandra Crawford
3. 24 lutego 2006 Włochy Pragelato 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:22:25,4 +2,1 Czechy Kateřina Neumannová
5. 15 lutego 2010 Kanada Whistler 10 km stylem dowolnym 24:58,4 +21,7 Szwecja Charlotte Kalla
2. 17 lutego 2010 Kanada Whistler Sprint stylem klasycznym 3:39,2 +1,1 Norwegia Marit Bjørgen
3. 19 lutego 2010 Kanada Whistler 15 km bieg łączony 39:58,1 +9,3 Norwegia Marit Bjørgen
25 lutego 2010 Kanada Whistler bieg sztafetowy 4×5 km[a] DSQ[b]  Norwegia
1. 27 lutego 2010 Kanada Whistler 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:30:33,7
6. 8 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana 15 km bieg łączony 38:33,6 +56,1 Norwegia Marit Bjørgen
1. 13 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana 10 km stylem klasycznym 28:17,8
6. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana bieg sztafetowy 4×5 km[c] 53:02,7 +1:36,2  Szwecja
5. 19 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Sprint drużynowy stylem klasycznym[d] 16:04,05 +31,49  Norwegia
DNF 22 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:11:05,2 Norwegia Marit Bjørgen
17. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang 15 km bieg łączony 40:44,9 +1:45,9 Szwecja Charlotte Kalla
22. 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sprint stylem klasycznym 3:03,84 Szwecja Stina Nilsson
10. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang bieg sztafetowy 4×5 km[e] 51:24,3 +3:06,6  Norwegia
7. 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sprint drużynowy stylem dowolnym[f] 15:56,47 +36,01  Stany Zjednoczone
14. 25 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:22:17,6 +5:04,2 Norwegia Marit Bjørgen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
48. 20 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme 10 km stylem klasycznym 25:47,0 +4:25,0 Norwegia Bente Skari
31. 26 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint stylem dowolnym 3:28,8 Norwegia Marit Bjørgen
9.[g] 17 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf 10 km stylem dowolnym 26:27,6 Czechy Kateřina Neumannová
13[g]. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf 15 km bieg łączony 42:16,8 Rosja Julija Czepałowa
12[g]. 22 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sprint stylem klasycznym 2:15,5 Szwecja Emelie Öhrstig
4.[g] 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:27:05,8 Norwegia Marit Bjørgen
17. 22 lutego 2007 Japonia Sapporo Sprint stylem klasycznym 2:50,9 Norwegia Astrid Jacobsen
9. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo 15 km bieg łączony 41:27,5 +42,0 Rosja Olga Zawjałowa
18. 27 lutego 2007 Japonia Sapporo 10 km stylem dowolnym 23:58,4 +1:34,1 Czechy Kateřina Neumannová
DNF 3 marca 2007 Japonia Sapporo 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:29:47,1 Finlandia Virpi Kuitunen
3.brąz 19 lutego 2009 Czechy Liberec 10 km stylem klasycznym 28:12,8 +11,5 Finlandia Aino-Kaisa Saarinen
1.złoto 21 lutego 2009 Czechy Liberec 15 km bieg łączony 40:55,3
6. 26 lutego 2009 Czechy Liberec bieg sztafetowy 4×5 km[h] 54:24,3 +1:12,1  Finlandia
1.złoto 28 lutego 2009 Czechy Liberec 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:16:10,6
5. 24 lutego 2011 Norwegia Oslo Sprint stylem dowolnym 3:03,9 +1,8 Norwegia Marit Bjørgen
2.srebro 26 lutego 2011 Norwegia Oslo 15 km bieg łączony 38:08,6 +7,5 Norwegia Marit Bjørgen
2.srebro 28 lutego 2011 Norwegia Oslo 10 km stylem klasycznym 27:39,3 +4,1 Norwegia Marit Bjørgen
8. 3 marca 2011 Norwegia Oslo bieg sztafetowy 4×5 km[i] 53:30,0 +2:49,2  Norwegia
3.brąz 5 marca 2011 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:23:45,1 +1:34,0 Norwegia Therese Johaug
6. 21 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sprint stylem klasycznym 3:16,6 +6,3 Norwegia Marit Bjørgen
5. 23 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme 15 km bieg łączony 39:04,4 +27,1 Norwegia Marit Bjørgen
9. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme bieg sztafetowy 4×5 km[j] 1:00:36,5 +3:35,0  Norwegia
2.srebro 2 marca 2013 Włochy Val di Fiemme 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:27:19,9 +3,7 Norwegia Marit Bjørgen
4. 19 lutego 2015 Szwecja Falun Sprint stylem klasycznym 3:26,63 +1,43 Norwegia Marit Bjørgen
3.brąz 22 lutego 2015 Szwecja Falun Sprint drużynowy stylem dowolnym[k] 14:29,57 +8,48  Norwegia
5. 26 lutego 2015 Szwecja Falun bieg sztafetowy 4×5 km[l] 49:04,7 +1:52,3  Norwegia
17. 28 lutego 2015 Szwecja Falun 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:24:47,0 +3:56,0 Norwegia Therese Johaug
9. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy stylem klasycznym[m] 20:20,56 +48,99  Norwegia
8. 28 lutego 2017 Finlandia Lahti 10 km stylem klasycznym 25:24,9 +1:34,5 Norwegia Marit Bjørgen
8. 2 marca 2017 Finlandia Lahti bieg sztafetowy 4×5 km[n] 52:21,5 +3:22,0  Norwegia
10. 24 lutego 2019 Austria Seefeld Sprint drużynowy stylem klasycznym[o] 15:14,93 +46,06  Szwecja
13. 28 lutego 2019 Austria Seefeld bieg sztafetowy 4×5 km[p] 1:00:25,7 +5:04,7  Szwecja
Justyna Kowalczyk przed startem w Otepää

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2001/2002 103.
2002/2003 80.
2003/2004 46.
2004/2005 44.
2005/2006 13.
2006/2007 8.
2007/2008 3.
2008/2009 1.
2009/2010 1.
2010/2011 1.
2011/2012 2.
2012/2013 1.
2013/2014 12.
2014/2015 13.
2015/2016 16.
2016/2017 21.
2017/2018 54.

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Przypisy
1. 27 stycznia 2007 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 30:54,2
2. 22 stycznia 2008 Kanada Canmore 15 km bieg łączony 42:30,3
3. 17 stycznia 2009 Kanada Whistler 15 km bieg łączony 40:41,3
4. 24 stycznia 2009 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 26:25,6
5. 14 lutego 2009 Włochy Valdidentro 10 km stylem klasycznym 29:37,4
6. 8 marca 2009 Finlandia Lahti 10 km stylem dowolnym 24:38,6
7. 18–22 marca 2009 Szwecja Sztokholm, Falun 25 km 1:06:06,8 Finał PŚ
8. 28 listopada 2009 Finlandia Ruka Sprint stylem klasycznym 3:00,5
9. 20 grudnia 2009 Słowenia Rogla 15 km stylem klasycznym (start masowy) 45:01,9
10. 1-10 stycznia 2010 Niemcy/Czechy/Włochy Tour de Ski 60 km 2:37:49,5 Tour de Ski 2010
11. 16 stycznia 2010 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 26:52,7
12. 23 stycznia 2010 Rosja Rybińsk 15 km bieg łączony 41:50,8
13. 6 lutego 2010 Kanada Canmore Sprint stylem klasycznym 3:28,7
14. 31 grudnia–9 stycznia 2011 Niemcy/Włochy Tour de Ski 60 km 2:47:31,0 Tour de Ski 2010/2011
15. 4 lutego 2011 Rosja Rybińsk 10 km bieg łączony 27:04,2
16. 17 grudnia 2011 Słowenia Rogla 10 km stylem klasycznym (start masowy) 32:49,7
17. 29 grudnia–8 stycznia 2012 Niemcy/Włochy Tour de Ski 63 km 2:52:45,0 Tour de Ski 2011/2012
18. 21 stycznia 2012 Estonia Otepää Sprint stylem klasycznym 3:18,4
19. 22 stycznia 2012 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 29:44,8
20. 2 lutego 2012 Rosja Moskwa Sprint stylem dowolnym 3:39,9
21. 18 lutego 2012 Polska Szklarska Poręba 10 km stylem klasycznym 28:43,9
22. 13 grudnia 2012 Kanada Canmore 10 km stylem klasycznym (start masowy) 28:58,4
23. 16 grudnia 2012 Kanada Canmore 15 km bieg łączony 42:51,5
24. 29 grudnia–6 stycznia 2013 Niemcy/Szwajcaria/Włochy Tour de Ski 50,4 km 2:25,21,6 Tour de Ski 2012/2013
25. 16 lutego 2013 Szwajcaria Davos Sprint stylem klasycznym 3:56,1
26. 10 marca 2013 Finlandia Lahti 10 km stylem klasycznym 25:38,9
27. 13 marca 2013 Norwegia Drammen Sprint stylem klasycznym 3:14,3
28. 7 grudnia 2013 Norwegia Lillehammer 10 km stylem klasycznym 24:59,4
29. 21 grudnia 2013 Włochy Asiago Sprint stylem klasycznym 3:14,03
30. 19 stycznia 2014 Polska Szklarska Poręba 10 km stylem klasycznym (start masowy) 34:34,2
31. 4 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang 15 km bieg łączony 43:54,7

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Zawody PŚ Etapy zawodów PŚ Łącznie
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2001/2002
2002/2003
2003/2004
2004/2005
2005/2006 1 1 1 1
2006/2007 1 1 1 1
2007/2008 1 2 3 6 2 2 1 2 5 8
2008/2009 5 2 2 9 4 4 5 2 6 13
2009/2010 6 4 1 11 3 2 2 7 9 6 3 18
2010/2011 2 7 1 10 4 4 1 9 6 11 2 19
2011/2012 6 3 2 11 5 4 1 10 11 7 3 21
2012/2013 6 4 1 11 5 1 6 11 4 2 17
2013/2014 3 3 2 2 5 5
2014/2015
2015/2016
2016/2017 1 1 1 1
2017/2018
Suma 31 22 11 64 19 10 11 40 50 32 22 104

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni
1. 7 stycznia 2006 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 27:09,4 +19,1 3. Hilde Gjermundshaug Pedersen
2. 27 stycznia 2007 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 30:54,2 1.
3. 2 grudnia 2007 Finlandia Ruka 10 km stylem klasycznym 28:32,8 +23,6 3. Marit Bjørgen
4. 22 stycznia 2008 Kanada Canmore 15 km bieg łączony 42:30,3 1.
5. 23 stycznia 2008 Kanada Canmore Sprint stylem klasycznym 3:09,7 +1,8 3. Petra Majdič
6. 25 stycznia 2008 Kanada Canmore 10 km stylem dowolnym 26:46,7 +33,3 3. Wałentyna Szewczenko
7. 16 lutego 2008 Czechy Liberec 7,6 km stylem dowolnym 20:54,6 +0,4 2. Astrid Jacobsen
8. 14–16 marca 2008 Włochy Bormio Finał PŚ (22,5 km) 1:08:49,9 +0,3 2. Virpi Kuitunen
9. 29 listopada 2008 Finlandia Ruka Sprint stylem klasycznym 2:55,5 +0,8 3. Petra Majdič
10. 16 stycznia 2009 Kanada Whistler Sprint stylem klasycznym 3:14,1 +0,2 2. Alena Procházková
11. 17 stycznia 2009 Kanada Whistler 15 km bieg łączony 40:41,3 1.
12. 24 stycznia 2009 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 26:25,6 1.
13. 14 lutego 2009 Włochy Valdidentro 10 km stylem klasycznym 29:37,4 1.
14. 8 marca 2009 Finlandia Lahti 10 km stylem dowolnym 24:38,6 1.
15. 12 marca 2009 Norwegia Trondheim Sprint stylem klasycznym 3:09,1 +0,7 3. Petra Majdič
16. 14 marca 2009 Norwegia Trondheim 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:25:22,2 +11,7 2. Petra Majdič
17. 18-22 marca 2009 Szwecja Sztokholm, Falun Finał PŚ (25 km) 1:06:06,8 1.
18. 28 listopada 2009 Finlandia Ruka Sprint stylem klasycznym 3:00,5 1.
19. 19 grudnia 2009 Słowenia Rogla Sprint stylem klasycznym 4:28,8 +0,4 2. Marit Bjørgen
20. 20 grudnia 2009 Słowenia Rogla 15 km stylem klasycznym (start masowy) 45:01,9 1.
21. 1–10 stycznia 2010 Niemcy/Czechy/Włochy Tour de Ski 60 km 2:37:49,5 1.
22. 16 stycznia 2010 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 26:52,7 1.
23. 22 stycznia 2010 Rosja Rybińsk Sprint stylem dowolnym 2:54,3 +1,4 3. Vesna Fabjan
24. 23 stycznia 2010 Rosja Rybińsk 15 km bieg łączony 41:50,8 1.
25. 5 lutego 2010 Kanada Canmore 10 km stylem dowolnym 25:00,6 +9,7 2. Charlotte Kalla
26. 6 lutego 2010 Kanada Canmore Sprint stylem klasycznym 3:28,7 1.
27. 6 marca 2010 Finlandia Lahti 15 km bieg łączony 40:10,8 +11,1 2. Marit Bjørgen
28. 17–21 marca 2010 Szwecja Sztokholm, Falun Finał PŚ (25 km) 1:13:17,9 +51,9 2. Marit Bjørgen
29. 26–28 listopada 2010 Finlandia Ruka Ruka Triple (16 km) 44:34,3 +33,6 2. Marit Bjørgen
30. 11 grudnia 2010 Szwajcaria Davos 10 km stylem klasycznym 29:31,6 +29,3 2. Marit Bjørgen
31. 18 grudnia 2010 Francja La Clusaz 15 km stylem dowolnym (start masowy) 42:29,6 +1,0 2. Marit Bjørgen
32. 31 grudnia–9 stycznia 2011 Niemcy/Włochy Tour de Ski 60 km 2:47,31,0 1.
33. 22 stycznia 2011 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 27:02,1 +32,0 2. Marit Bjørgen
34. 4 lutego 2011 Rosja Rybińsk 10 km bieg łączony 27:04,2 1.
35. 5 lutego 2011 Rosja Rybińsk Sprint stylem dowolnym 2:54,3 +0,7 3. Vesna Fabjan
36. 19 lutego 2011 Norwegia Drammen 10 km stylem klasycznym 27:31,9 +17,3 2. Marit Bjørgen
37. 12 marca 2011 Finlandia Lahti 10 km bieg łączony 25:43,9 +0,1 2. Therese Johaug
38. 17–20 marca 2011 Szwecja Sztokholm, Falun Finał PŚ (25 km) 1:08:48,7 +1:58,0 2. Marit Bjørgen
39. 17 grudnia 2011 Słowenia Rogla 10 km stylem klasycznym (start masowy) 32:49,7 1.
40. 29 grudnia-8 stycznia 2012 Niemcy/Włochy Tour de Ski 63 km 2:52,45,0 1.
41. 21 stycznia 2012 Estonia Otepää Sprint stylem klasycznym 3:18,4 1.
42. 22 stycznia 2012 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 29:44,8 1.
43. 2 lutego 2012 Rosja Moskwa Sprint stylem dowolnym 3:39,9 1.
44. 5 lutego 2012 Rosja Rybińsk 15 km bieg łączony 42:41,4 +26,9 2. Therese Johaug
45. 11 lutego 2012 Czechy Nové Město na Moravě 15 km stylem klasyczny (start masowy) 39:20,3 +4,0 2. Marit Bjørgen
46. 18 lutego 2012 Polska Szklarska Poręba 10 km stylem klasycznym 28:43,9 1.
47. 4 marca 2012 Finlandia Lahti Sprint stylem klasycznym 3:38,5 +5,3 3. Marit Bjørgen
48. 7 marca 2012 Norwegia Drammen Sprint stylem klasycznym 3:32,9 +7,5 3. Marit Bjørgen
49. 11 marca 2012 Norwegia Oslo 30 km stylem klasycznym (start masowy) 1:26:09,8 +51,9 2. Marit Bjørgen
50. 30 listopada–2 grudnia 2012 Finlandia Ruka Ruka Triple (16 km) 45:35,1 +1:21,4 2. Marit Bjørgen
51. 13 grudnia 2012 Kanada Canmore 10 km stylem klasycznym (start masowy) 28:58,4 1.
52. 16 grudnia 2012 Kanada Canmore 15 km bieg łączony 42:51,5 1.
53. 29 grudnia–6 stycznia 2013 Niemcy/Szwajcaria/Włochy Tour de Ski 50,4 km 2:25,21,6 1.
54. 12 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint stylem klasycznym 2:03,8 +1,7 2. Mona-Liisa Malvalehto
55. 19 stycznia 2013 Francja La Clusaz 10 km stylem klasycznym (start masowy) 27:04,6 +18,0 3. Marit Bjørgen
56. 16 lutego 2013 Szwajcaria Davos Sprint stylem klasycznym 3:56,1 1.
57. 17 lutego 2013 Szwajcaria Davos 10 km stylem dowolnym 26:16,7 +8,9 2. Therese Johaug
58. 10 marca 2013 Finlandia Lahti 10 km stylem klasycznym 25:38,9 1.
59. 13 marca 2013 Norwegia Drammen Sprint stylem klasycznym 3:14,3 1.
60. 17 marca 2013 Norwegia Oslo 30 km stylem dowolnym (start masowy) 1:21:17,7 +46,6 2. Therese Johaug
61. 7 grudnia 2013 Norwegia Lillehammer 10 km stylem klasycznym 24:59,4 1.
62. 21 grudnia 2013 Włochy Asiago Sprint stylem klasycznym 3:14,03 1.
63. 19 stycznia 2014 Polska Szklarska Poręba 10 km stylem klasycznym (start masowy) 34:34,2 1.
64. 4 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang 15 km bieg łączony 43:54,7 1.

Miejsca na podium w etapach zawodów Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Zawody Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni
1. 28 grudnia 2007 Czechy Nové Město na Moravě Tour de Ski 3,3 km stylem klasycznym 9:22,8 +1,9 3. Virpi Kuitunen
2. 4 stycznia 2008 Włochy Asiago Tour de Ski Sprint stylem dowolnym 2:51,0 +1,2 3. Charlotte Kalla
3. 27 grudnia 2008 Niemcy Oberhof Tour de Ski 2,8 km stylem dowolnym 6:17,2 +2,3 3. Claudia Nystad
4. 28 grudnia 2008 Niemcy Oberhof Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (bieg pościgowy) 30:22,7 +6,2 3. Virpi Kuitunen
5. 20 marca 2009 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 2,5 km stylem dowolnym 7:12,5 +3,0 3. Claudia Nystad
6. 21 marca 2009 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 10 km bieg łączony 29:24,7 +4,2 3. Riitta-Liisa Roponen
7. 1 stycznia 2010 Niemcy Oberhof Tour de Ski 2,8 km stylem dowolnym 6:35,3 +6,3 3. Petra Majdič
8. 2 stycznia 2010 Niemcy Oberhof Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (bieg pościgowy) 34:30,0 1.
9. 3 stycznia 2010 Niemcy Oberhof Tour de Ski Sprint stylem klasycznym 4:18,8 +2,1 2. Petra Majdič
10. 6 stycznia 2010 Włochy Toblach Tour de Ski 16 km stylem dowolnym (bieg pościgowy) 34:34,8 +4,1 3. Arianna Follis
11. 7 stycznia 2010 Włochy Toblach Tour de Ski 5 km stylem klasycznym 12:37,6 1.
12. 17 marca 2010 Szwecja Sztokholm Finał Pucharu Świata Sprint stylem klasycznym 2:37,7 +0,1 2. Anna Olsson
13. 19 marca 2010 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 2,5 km stylem klasycznym 8:07,9 1.
14. 27 listopada 2010 Finlandia Ruka Ruka Triple 5 km stylem klasycznym 12:51,9 +2,1 2. Marit Bjørgen
15. 28 listopada 2010 Finlandia Ruka Ruka Triple 10 km stylem dowolnym 29:24,2 +10,7 3. Therese Johaug
16. 31 grudnia 2010 Niemcy Oberhof Tour de Ski 2,8 km stylem dowolnym 6:39,0 1.
17. 1 stycznia 2011 Niemcy Oberhof Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (bieg pościgowy) 33:32,5 1.
18. 2 stycznia 2011 Niemcy Oberstdorf Tour de Ski Sprint stylem klasycznym 2:50,8 +4,3 2. Petra Majdič
19. 6 stycznia 2011 Włochy Toblach Tour de Ski 15 km stylem dowolnym (bieg pościgowy) 37:41,7 1.
20. 8 stycznia 2011 Włochy Val di Fiemme Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (start masowy) 30:27,6 1.
21. 18 marca 2011 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 2,5 km stylem klasycznym 9:01,6 +10,6 2. Marit Bjørgen
22. 19 marca 2011 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 10 km bieg łączony 31:14,4 +25,1 2. Marit Bjørgen
23. 29 grudnia 2011 Niemcy Oberhof Tour de Ski 3,1 km stylem dowolnym 7:03,7 1.
24. 30 grudnia 2011 Niemcy Oberhof Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (bieg pościgowy) 32:04,4 1.
25. 31 grudnia 2011 Niemcy Oberstdorf Tour de Ski Sprint stylem klasycznym 2:45,3 1.
26. 1 stycznia 2012 Niemcy Oberstdorf Tour de Ski 10 km bieg łączony 27:16,0 +1,6 2. Marit Bjørgen
27. 3 stycznia 2012 Włochy Toblach Tour de Ski 3,3 km stylem klasycznym 10:49,2 +3,9 2. Marit Bjørgen
28. 4 stycznia 2012 Włochy Toblach Tour de Ski Sprint stylem dowolnym 3:17,6 +2,3 3. Marit Bjørgen
29. 5 stycznia 2012 Włochy Toblach Tour de Ski 15 km stylem dowolnym (bieg pościgowy) 39:01,1 +2,0 2. Marit Bjørgen
30. 7 stycznia 2012 Włochy Val di Fiemme Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (start masowy) 25:49,8 1.
31. 8 stycznia 2012 Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis Tour de Ski 9 km stylem dowolnym 34:17,7 +51,3 2. Therese Johaug
32. 17 marca 2012 Szwecja Falun Finał Pucharu Świata 10 km stylem klasycznym (start masowy) 32:03,7 1.
33. 29 grudnia 2012 Niemcy Oberhof Tour de Ski 3,1 km stylem dowolnym 7:28,1 +4,7 3. Kikkan Randall
34. 30 grudnia 2012 Niemcy Oberhof Tour de Ski 9 km stylem klasycznym (bieg pościgowy) 25:01,4 1.
35. 3 stycznia 2013 Włochy Toblach Tour de Ski 15 km stylem dowolnym (bieg pościgowy) 37:15,1 1.
36. 4 stycznia 2013 Włochy Toblach Tour de Ski 3,3 km stylem klasycznym 10:08,1 1.
37. 5 stycznia 2013 Włochy Val di Fiemme Tour de Ski 10 km stylem klasycznym (start masowy) 28:12,9 1.
38. 20 marca 2013 Szwecja Sztokholm Finał Pucharu Świata Sprint stylem klasycznym 2:45,8 1.
39. 29 listopada 2013 Finlandia Ruka Ruka Triple Sprint stylem klasycznym 3:06,1 1.
40. 30 listopada 2013 Finlandia Ruka Ruka Triple 5 km stylem klasycznym 13:33,7 1.

Miejsca na podium w zawodach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwycięzca
1. 18 stycznia 2015 Estonia Otepää Sprint drużynowy stylem dowolnym[k] 16:11,1 +0,9 3.  Szwecja

Miejsca w poszczególnych zawodach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2017/2018

Sezon 2001/2002
Kuopio 24.11 (10 km C) Kuopio 25.11 (5 km F) Cogne 8.12 (5 km C) Cogne 9.12 (SP F) Brusson 12.12 (10 km F) Davos 15.12 (10 km C) Asiago 19.12 (SP C) Ramsau 22.12 (15 km F) Garmisch-Partenkirchen 27.12 (SP F) Salzburg 29.12 (SP C) Val di Fiemme 5.01 (2×5 km) Val di Fiemme 6.01 (SP F) Val di Fiemme 8.01 (15 km C) Nové Město na Moravě 12.01 (5 km F) Lahti 2.03 (10 km F) Sztokholm 5.03 (SP C) Falun 9.03 (2×5 km) Oslo 13.03 (SP C) Oslo 16.03 (30 km F) Lillehammer 23.03 (58 km C) punkty
- - - 64 - - 30 DNF - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2002/2003
Düsseldorf 26.10 (SP F) Kiruna 23.11 (5 km F) Ruka 30.11 (10 km C) Davos 7.12 (10 km F) Clusone 11.12 (SP F) Cogne 14.12 (15 km C) Cogne 15.12 (SP C) Linz 19.12 (SP F) Ramsau 21.12 (2×5 km) Kawgołowo 4.01 (5 km F) Otepää 12.01 (15 km C) Nové Město na Moravě 18.01 (10 km F) Oberhof 25.01 (10 km C) Reit im Winkl 12.02 (SP F) Asiago 15.02 (5 km C) Oslo 6.03 (SP F) Oslo 8.03 (30 km C) Drammen 11.03 (SP C) Lahti 16.03 (10 km F) Borlänge 20.03 (SP F) Falun 22.03 (2×5 km) punkty
- 57 - 66 38 - 31 29 41 47 50 - - - - 34 - 25 - - - 8
Sezon 2003/2004
Düsseldorf 25.10 (SP F) Beitostølen 22.11 (10 km F) Ruka 28.11 (10 km C) Ruka 29.11 (2×7,5 km) Toblach 6.12 (15 km F) Davos 13.12 (10 km C) Val di Fiemme 16.12 (SP C) Ramsau 20.12 (10 km F) Ramsau 21.12 (2×7,5 km) Falun 6.01 (2×7,5 km) Otepää 10.01 (15 km C) Nové Město na Moravě 17.01 (10 km C) Nové Město na Moravě 18.01 (SP F) Val di Fiemme 25.01 (70 km C) La Clusaz 6.02 (10 km F) Oberstdorf 14.02 (2×7,5 km) Sztokholm 18.02 (SP C) Umeå 21.02 (10 km C) Trondheim 24.02 (SP F) Drammen 26.02 (SP C) Oslo 28.02 (30 km F) Lahti 5.03 (SP F) Lahti 7.03 (10 km C) Pragelato 12.03 (SP F) Pragelato 13.03 (15 km F) punkty
- - 33 41 - 24 15 53 28 - - 15 16 - - - 43 12 30 29 - 31 28 28 - 88
Sezon 2004/2005
Düsseldorf 23.10 (SP F) Gällivare 20.11 (10 km C) Ruka 26.11 (10 km F) Ruka 28.11 (10 km C) Berno 4.12 (SP F) Val di Fiemme 11.12 (2×7,5 km) Asiago 14.12 (SP C) Ramsau 18.12 (15 km F) Otepää 8.01 (10 km C) Nové Město na Moravě 15.01 (10 km F) Nové Město na Moravě 16.01 (SP F) Pragelato 22.01 (2×7,5 km) Reit im Winkl 12.02 (10 km F) Reit im Winkl 13.02 (SP C) Lahti 5.03 (SP C) Lahti 6.03 (10 km F) Drammen 9.03 (SP C) Oslo 12.03 (30 km C) Göteborg 16.03 (SP F) Falun 19.03 (2×7,5 km) punkty
36 21 17 18 34 16 12 34 11 - - - - - - - - - - - 98
Sezon 2005/2006
Düsseldorf 22.10 (SP F) Beitostølen 19.11 (10 km C) Ruka 26.11 (10 km C) Ruka 27.11 (10 km F) Vernon 10.12 (2×7,5 km) Vernon 11.12 (SP F) Canmore 15.12 (10 km F) Canmore 17.12 (15 km C) Nové Město na Moravě 30.12 (SP F) Nové Město na Moravě 31.12 (10 km F) Otepää 7.01 (10 km C) Otepää 8.01 (SP C) Val di Fiemme 14.01 (15 km F) Oberstdorf 21.01 (2×7,5 km) Oberstdorf 22.01 (SP C) Davos 4.02 (SP F) Davos 5.02 (10 km C) Bieg Wazów-Mora 4.03 (45 km C) Borlänge 7.03 (SP F) Falun 8.03 (2×5 km) Drammen 9.03 (SP C) Oslo 11.03 (30 km F) Changchun 15.03 (SP F) Sapporo 19.03 (2×7,5 km) punkty
- - - - - - - - 6 11 3 17 24 14 4 - - 13 - 4 4 13 18 10 392
Sezon 2006/2007
Düsseldorf 28.10 (SP F) Gällivare 18.11 (10 km F) Ruka 25.11 (SP C) Ruka 26.11 (10 km C) Cogne 13.12 (10 km C) La Clusaz 16.12 (15 km F) Monachium 31.12 (SP F) Oberstdorf 2.01 (2×5 km) Oberstdorf 3.01 (10 km C) Asiago 5.01 (SP F) Val di Fiemme 6.01 (15 km C) Val di Fiemme 7.01 (10 km F) TdS Rybińsk 20.01 (15 km F) Rybińsk 21.01 (SP F) Otepää 27.01 (10 km C) Otepää 28.01 (SP C) Davos 3.02 (10 km F) Changchun 15.02 (SP C) Changchun 16.02 (10 km F) Lahti 10.03 (SP F) Lahti 11.03 (10 km C) Drammen 14.03 (SP C) Oslo 17.03 (30 km C) Sztokholm 21.03 (SP C) Falun 24.03 (2×7,5 km) punkty
- 18 32 27 4 27 53 19 12 23 5 13 11 - - 1 7 5 - - 11 10 7 DNF 6 21 484
Sezon 2007/2008
Düsseldorf 27.10 (SP F) Beitostølen 24.11 (10 km F) Ruka 1.12 (SP C) Ruka 2.12 (10 km C) Davos 8.12 (10 km C) Rybińsk 15.12 (15 km F) Rybińsk 16.12 (SP F) Nové Město na Moravě 28.12 (3,3 km C) Nové Město na Moravě 29.12 (10 km F) Praga 30.12 (SP F) Nové Město na Moravě 1.01 (10 km F) Nové Město na Moravě 2.01 (10 km C) Asiago 4.01 (SP F) Val di Fiemme 5.01 (10 km C) Val di Fiemme 6.01 (9 km F) TdS Canmore 22.01 (2×7,5 km) Canmore 23.01 (SP C) Canmore 25.01 (10 km F) Canmore 26.01 (SP F) Otepää 9.02 (10 km C) Otepää 10.02 (SP C) Liberec 16.02 (7,6 km F) Falun 23.02 (2×7,5 km) Sztokholm 27.02 (SP C) Lahti 1.03 (SP F) Lahti 2.03 (10 km C) Drammen 5.03 (SP C) Oslo 8.03 (30 km F) Bormio 14.03 (2,5 km F) Bormio 15-16.03 (10 km C + 10 km F) punkty
- 7 7 3 11 - - 3 15 6 9 8 3 26 18 7 1 3 3 21 5 7 2 8 36 9 10 8 DNF 14 2 1096
Sezon 2008/2009
Gällivare 22.11 (10 km F) Ruka 29.11 (SP C) Ruka 30.11 (10 km C) La Clusaz 6.12 (15 km F) Davos 13.12 (10 km C) Davos 14.12 (SP F) Düsseldorf 20.12 (SP F) Oberhof 27.12 (2,8 km F) Oberhof 28.12 (10 km C) Praga 29.12 (SP F) Nové Město na Moravě 31.12 (9 km C) Nové Město na Moravě 1.01 (SP F) Val di Fiemme 3.01 (10 km C) Val di Fiemme 4.01 (9 km F) TdS Whistler 16.01 (SP C) Whistler 17.01 (2×7,5 km) Otepää 24.01 (10 km C) Otepää 25.01 (SP C) Rybińsk 30.01 (10 km F) Rybińsk 31.01 (SP F) Valdidentro 13.02 (SP F) Valdidentro 14.02 (10 km C) Lahti 07.03 (SP F) Lahti 08.03 (10 km F) Trondheim 12.03 (SP C) Trondheim 14.03 (30 km C) Sztokholm 18.03 (SP C) Falun 20.03 (2,5 km F) Falun 21.03 (2×5 km) Falun 22.03 (10 km F) FPŚ punkty
7 3 5 7 4 7 - 3 3 11 4 26 15 4 4 2 1 1 7 12 5 21 1 11 1 3 2 10 3 3 12 1 1810
Sezon 2009/2010
Beitostølen 21.11 (10 km F) Ruka 28.11 (SP C) Ruka 29.11 (10 km C) Düsseldorf 5.12 (SP F) Davos 12.12 (10 km F) Davos 13.12 (SP F) Rogla 19.12 (SP C) Rogla 20.12 (15 km C) Oberhof 1.01 (2,8 km F) Oberhof 2.01 (10 km C) Oberhof 3.01 (SP C) Praga 4.01 (SP F) Toblach 6.01 (16 km F) Toblach 7.01 (5 km C) Val di Fiemme 9.01 (10 km C) Val di Fiemme 10.01 (9 km F) TdS Otepää 16.01 (10 km C) Otepää 17.01 (SP C) Rybińsk 22.01 (SP F) Rybińsk 23.01 (2×7,5 km) Canmore 5.02 (10 km F) Canmore 6.02 (SP C) Lahti 6.03 (2×7,5 km) Drammen 11.03 (SP C) Oslo 13.03 (30 km F) Oslo 14.03 (SP F) Sztokholm 17.03 (SP C) Falun 19.03 (2,5 km C) Falun 20.03 (2×5 km) FPŚ punkty
12 1 7 - 9 26 2 1 3 1 2 19 3 1 23 4 1 1 7 3 1 2 1 2 6 - 4 2 1 12 2 2064
Sezon 2010/2011
Gällivare 20.11 (10 km F) Ruka 26.11 (SP C) Ruka 27.11 (5 km C) Ruka 28.11 (10 km F) RT Düsseldorf 4.12 (SP F) Davos 11.12 (10 km C) Davos 12.12 (SP F) La Clusaz 18.12 (15 km F) Oberhof 31.12 (2,5 km F) Oberhof 1.01 (10 km C) Oberstdorf 2.01 (SP C) Oberstdorf 3.01 (2×5 km) Toblach 5.01 (SP F) Toblach 6.01 (15 km F) Val di Fiemme 8.01 (10 km C) Val di Fiemme 9.01 (9 km F) TdS Liberec 15.01 (SP F) Otepää 22.01 (10 km C) Otepää 23.01 (SP C) Rybińsk 4.02 (2×5 km) Rybińsk 5.02 (SP F) Drammen 19.02 (10 km C) Drammen 20.02 (SP F) Lahti 12.03 (2×5 km) Lahti 13.03 (SP C) Sztokholm 16.03 (SP C) Falun 18.03 (2,5 km C) Falun 19.03 (2×5 km) FPŚ punkty
7 11 2 3 2 - 2 6 2 1 1 2 5 22 1 1 4 1 - 2 4 1 3 2 28 2 4 7 2 2 2 2073
Sezon 2011/2012
Sjusjøen 19.11 (10 km F) Ruka 25.11 (SP C) Ruka 26.11 (5 km F) Ruka 27.11 (10 km C) RT Düsseldorf 3.12 (SP F) Davos 10.12 (15 km F) Davos 11.12 (SP F) Rogla 17.12 (10 km C) Rogla 18.12 (SP F) Oberhof 29.12 (3,1 km F) Oberhof 30.12 (10 km C) Oberstdorf 31.12 (SP C) Oberstdorf 1.01 (2×5 km) Toblach 3.01 (3,3 km C) Toblach 4.01 (SP F) Toblach 5.01 (15 km F) Val di Fiemme 7.01 (10 km C) Val di Fiemme 8.01 (9 km F) TdS Mediolan 14.01 (SP F) Otepää 21.01 (SP C) Otepää 22.01 (10 km C) Moskwa 2.02 (SP F) Rybińsk 4.02 (10 km F) Rybińsk 5.02 (2×7,5 km) Nové Město na Moravě 11.02 (15 km C) Szklarska Poręba 17.02 (SP F) Szklarska Poręba 18.02 (10 km C) Lahti 3.03 (2×7,5 km) Lahti 4.03 (SP C) Drammen 7.03 (SP C) Oslo 11.03 (30 km C) Sztokholm 14.03 (SP C) Falun 16.03 (2,5 km F) Falun 17.03 (10 km C) FPŚ punkty
10 13 5 9 5 - 5 8 1 24 1 1 1 2 2 3 2 1 2 1 - 1 1 1 7 2 2 16 1 8 3 3 2 9 4 1 5 2419
Sezon 2012/2013
Gällivare 24.11 (10 km F) Ruka 30.11 (SP C) Ruka 1.12 (5 km F) Ruka 2.12 (10 km C) RT Quebec 8.12 (SP F) Canmore 13.12 (10 km C) Canmore 15.12 (SP F) Canmore 16.12 (2×7,5 km) Oberhof 29.12 (3,1 km F) Oberhof 30.12 (9 km C) Val Müstair 1.01 (SP F) Toblach 3.01 (15 km F) Toblach 4.01 (3,3 km C) Val di Fiemme 5.01 (10 km C) Val di Fiemme 6.01 (9 km F) TdS Liberec 12.01 (SP C) La Clusaz 19.01 (10 km C) Krasnaja Polana 1.02 (SP F) Krasnaja Polana 2.02 (2×7,5 km) Davos 16.02 (SP C) Davos 17.02 (10 km F) Lahti 9.03 (SP F) Lahti 10.03 (10 km C) Drammen 13.03 (SP C) Oslo 17.03 (30 km F) Sztokholm 20.03 (SP C) Falun 22.03 (2,5 km F) Falun 23.03 (10 km C) FPŚ punkty
27 7 11 4 2 - 1 21 1 3 1 7 1 1 1 7 1 2 3 43 DNF 1 2 10 1 1 2 1 5 4 - 2017
Sezon 2013/2014
Ruka 29.11 (SP C) Ruka 30.11 (5 km C) Ruka 1.12 (10 km F) RT Lillehammer 7.12 (10 km C) Davos 14.12 (15 km F) Davos 15.12 (SP F) Asiago 21.12 (SP C) Oberhof 28.12 (3 km F) Oberhof 29.12 (SP F) Lenzerheide 31.12 (SP F) Lenzerheide 1.01 (10 km C) Toblach 3.01 (15 km F) Val di Fiemme 4.01 (5 km C) Val di Fiemme 5.01 (9 km F) TdS Nové Město na Moravě 11.01 (SP F) Szklarska Poręba 18.01 (SP F) Szklarska Poręba 19.01 (10 km C) Toblach 1.02 (10 km C) Toblach 2.02 (SP F) Lahti 1.03 (SP F) Lahti 2.03 (10 km F) Drammen 5.03 (SP C) Oslo 9.03 (30 km C) Falun 14.03 (SP C) Falun 15.03 (2×7,5 km) FPŚ punkty
1 1 17 4 1 11 25 1 - - - - - - - - 34 17 1 5 - - - - - - - - 618
Sezon 2014/2015
Ruka 29.11 (SP C) Ruka 30.11 (10 km C) Lillehammer 5.12 (SP F) Lillehammer 6.12 (5 km F) Lillehammer 7.12 (10 km C) LT Davos 13.12 (10 km C) Davos 14.12 (SP F) Davos 20.12 (10 km F) Davos 21.12 (SP F) Oberstdorf 3.01 (3,2 km F) Oberstdorf 4.01 (10 km C) Val Müstair 6.01 (SP F) Toblach 7.01 (5 km C) Toblach 8.01 (15 km F) Val di Fiemme 10.01 (10 km C) Val di Fiemme 11.01 (9 km F) TdS Otepää 17.01 (SP C) Rybińsk 23.01 (10 km F) Rybińsk 24.01 (SP F) Rybińsk 25.01 (2×7,5 km) Östersund 14.02 (SP C) Östersund 15.02 (10 km F) Lahti 7.03 (SP F) Lahti 8.03 (10 km C) Drammen 11.03 (SP C) Oslo 15.03 (30 km F) punkty
7 4 37 28 4 10 7 53 - - 10 6 15 5 6 7 DNF - 16 36 - - - - - - 31 - 411
Sezon 2015/2016
Ruka 27.11 (SP C) Ruka 28.11 (5 km F) Ruka 29.11 (10 km C) RT Lillehammer 5.12 (2×7,5 km) Davos 12.12 (15 km F) Davos 13.12 (SP F) Toblach 19.12 (SP F) Toblach 20.12 (10 km C) Lenzerheide 1.01 (SP F) Lenzerheide 2.01 (15 km C) Lenzerheide 3.01 (5 km F) Oberstdorf 5.01 (SP C) Oberstdorf 6.01 (10 km C) Toblach 8.01 (5 km F) Val di Fiemme 9.01 (10 km C) Val di Fiemme 10.01 (9 km F) TdS Planica 16.01 (SP F) Nové Město na Moravě 23.01 (10 km F) Drammen 3.02 (SP C) Oslo 7.02 (30 km C) Sztokholm 11.02 (SP C) Falun 13.02 (5 km C) Falun 14.02 (10 km F) Lahti 20.02 (SP F) Lahti 21.02 (2×7,5 km) Gatineau 1.03 (SP F) Montreal 2.03 (10,5 km C) Quebec 4.03 (SP F) Quebec 5.03 (10 km F) Canmore 8.03 (SP C) Canmore 9.03 (2×7,5 km) Canmore 11.03 (10 km F) Canmore 12.03 (10 km C) STK punkty
29 29 8 11 32 - - - 8 59 19 21 14 17 18 23 29 23 - - 48 10 34 6 - - 14 51 5 31 17 7 13 15 6 9 598
Sezon 2016/2017
Ruka 26.11 (SP C) Ruka 27.11 (10 km C) Lillehammer 2.12 (SP C) Lillehammer 3.12 (5 km F) Lillehammer 4.12 (10 km C) LT Davos 10.12 (15 km F) Davos 11.12 (SP F) La Clusaz 17.12 (10 km F) Val Müstair 31.12 (SP F) Val Müstair 1.01 (5 km C) Oberstdorf 3.01 (2×5 km) Oberstdorf 4.01 (10 km F) Toblach 6.01 (5 km F) Val di Fiemme 7.01 (10 km C) Val di Fiemme 8.01 (9 km F) TdS Toblach 14.01 (SP F) Ulricehamn 21.01 (10 km F) Falun 28.01 (SP F) Falun 29.01 (15 km C) Pjongczang 3.02 (SP C) Pjongczang 4.02 (2×7,5 km) Otepää 18.02 (SP F) Otepää 19.02 (10 km C) Drammen 8.03 (SP C) Oslo 12.03 (30 km C) Quebec 17.03 (SP F) Quebec 18.03 (10 km C) Quebec 19.03 (10 km F) FPŚ punkty
16 9 16 53 9 19 - - - - - - - - - - - - - - - 4 1 - 5 - 6 - - - - 404
Sezon 2017/2018
Ruka 24.11 (SP C) Ruka 25.11 (10 km C) Ruka 26.11 (10 km F) RT Lillehammer 2.12 (SP C) Lillehammer 3.12 (2×7,5 km) Davos 9.12 (SP F) Davos 10.12 (10 km F) Toblach 16.12 (10 km F) Toblach 17.12 (10 km C) Lenzerheide 30.12 (SP F) Lenzerheide 31.12 (10 km C) Lenzerheide 1.01 (10 km F) Oberstdorf 4.01 (10 km F) Val di Fiemme 6.01 (10 km C) Val di Fiemme 7.01 (9 km F) TdS Drezno 13.01 (SP F) Planica 20.01 (SP C) Planica 21.01 (10 km C) Seefeld 27.01 (SP F) Seefeld 28.01 (10 km F) Lahti 3.03 (SP F) Lahti 4.03 (10 km C) Drammen 7.03 (SP C) Oslo 11.03 (30 km F) Falun 16.03 (SP F) Falun 17.03 (10 km C) Falun 18.03 (10 km F) FPŚ punkty
20 18 40 24 7 DNF - - 50 37 - - - - - - - - 35 8 - - - - - - - - - - 106
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 31-100 wyniki anulowane

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
– zawodnik nie wystartował
TdS – Tour de Ski FPŚ – Finał Pucharu Świata RT – Ruka Triple LT – Lillehammer Tour STK – Ski Tour Kanada

2006/2007 (11. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 53. miejsce Niemcy Monachium (31 grudnia 2006) – Sprint s.dowolny
  • 19. miejsce Niemcy Oberstdorf (2 stycznia 2007) – 10 km bieg łączony
  • 12. miejsce Niemcy Oberstdorf (3 stycznia 2007) – 10 km s.klasyczny
  • 23. miejsce Włochy Asiago (5 stycznia 2007) – Sprint s.dowolny
  • 5. miejsce Włochy Val di Fiemme (6 stycznia 2007) – 15 km s.klasyczny (start masowy)
  • 13. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (7 stycznia 2007) – 10 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2007/2008 (7. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]

2008/2009 (4. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 3. miejsce Niemcy Oberhof (27 grudnia 2008) – 2,8 km s.dowolny (prolog)
  • 3. miejsce Niemcy Oberhof (28 grudnia 2008) – 10 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 11. miejsce Czechy Praga (29 grudnia 2008) – Sprint s.dowolny
  • 4. miejsce Czechy Nové Město na Moravě (31 grudnia 2008) – 9 km s.klasyczny
  • 26. miejsce Czechy Nové Město na Moravě (1 stycznia 2008) – Sprint s.dowolny
  • 15. miejsce Włochy Val di Fiemme (3 stycznia 2009) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 4. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (4 stycznia 2009) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2009/2010 (1. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 3. miejsce Niemcy Oberhof (1 stycznia 2010) – 2,8 km s.dowolny (prolog)
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (2 stycznia 2010) – 10 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 2. miejsce Niemcy Oberhof (3 stycznia 2010) – Sprint s.klasyczny
  • 19. miejsce Czechy Praga (4 stycznia 2010) – Sprint s.dowolny
  • 3. miejsce Włochy Toblach (6 stycznia 2010) – 16 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 1. miejsce Włochy Toblach (7 stycznia 2010) – 5 km s.klasyczny
  • 23. miejsce Włochy Val di Fiemme (9 stycznia 2010) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 4. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (10 stycznia 2010) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2010/2011 (1. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (31 grudnia 2010) – 2,5 km s.dowolny (prolog)
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (1 stycznia 2011) – 10 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 2. miejsce Niemcy Oberstdorf (2 stycznia 2011) – Sprint s.klasyczny
  • 5. miejsce Niemcy Oberstdorf (3 stycznia 2011) – 10 km bieg łączony
  • 22. miejsce Włochy Toblach (5 stycznia 2011) – Sprint s.dowolny
  • 1. miejsce Włochy Toblach (6 stycznia 2011) – 15 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 1. miejsce Włochy Val di Fiemme (8 stycznia 2011) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 4. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (9 stycznia 2011) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2011/2012 (1. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (29 grudnia 2011) – 3,1 km s.dowolny (prolog)
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (30 grudnia 2011) – 10 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 1. miejsce Niemcy Oberstdorf (31 grudnia 2011) – Sprint s.klasyczny
  • 2. miejsce Niemcy Oberstdorf (1 stycznia 2012) – 10 km bieg łączony
  • 2. miejsce Włochy Toblach (3 stycznia 2012) – 3,3 km s.klasyczny
  • 3. miejsce Włochy Toblach (4 stycznia 2012) – Sprint s.dowolny
  • 2. miejsce Włochy Toblach (5 stycznia 2012) – 15 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 1. miejsce Włochy Val di Fiemme (7 stycznia 2012) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 2. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (8 stycznia 2012) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2012/2013 (1. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 3. miejsce Niemcy Oberhof (29 grudnia 2012) – 3,1 km s.dowolny (prolog)
  • 1. miejsce Niemcy Oberhof (30 grudnia 2012) – 9 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 7. miejsce Szwajcaria Val Müstair (1 stycznia 2013) – Sprint s.dowolny
  • 1. miejsce Włochy Toblach (3 stycznia 2013) – 15 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 1. miejsce Włochy Toblach (4 stycznia 2013) – 3,3 km s.klasyczny
  • 1. miejsce Włochy Val di Fiemme (5 stycznia 2013) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 7. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (6 stycznia 2013) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2013/2014 (Wycofała się)

[edytuj | edytuj kod]

Justyna Kowalczyk wycofała się z zawodów w proteście przeciwko zmianom jakie wprowadzono w układzie biegów (5 stylem dowolnym i 2 stylem klasycznym)[364].

2015 (Nie ukończyła)

[edytuj | edytuj kod]
  • 10. miejsce Niemcy Oberstdorf (3 stycznia 2015) – 3,2 km s.dowolny (prolog)
  • 6. miejsce Niemcy Oberstdorf (4 stycznia 2015) – 10 km s.klasyczny (bieg pościgowy)
  • 15. miejsce Szwajcaria Val Müstair (6 stycznia 2015) – Sprint s.dowolny
  • 5. miejsce Włochy Toblach (7 stycznia 2015) – 5 km s.klasyczny
  • 6. miejsce Włochy Toblach (8 stycznia 2015) – 15 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 7. miejsce Włochy Val di Fiemme (10 stycznia 2015) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • DNF Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (11 stycznia 2015) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

2016 (23. miejsce)

[edytuj | edytuj kod]
  • 59. miejsce Szwajcaria Lenzerheide (1 stycznia 2016) – Sprint s.dowolny
  • 19. miejsce Szwajcaria Lenzerheide (2 stycznia 2016) – 15 km s.klasyczny (start masowy)
  • 21. miejsce Szwajcaria Lenzerheide (3 stycznia 2016) – 5 km s.dowolny (bieg pościgowy)
  • 14. miejsce Niemcy Oberstdorf (5 stycznia 2016) – Sprint s.klasyczny
  • 17. miejsce Niemcy Oberstdorf (6 stycznia 2016) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 18. miejsce Włochy Toblach (8 stycznia 2016) – 5 km s.dowolny
  • 23. miejsce Włochy Val di Fiemme (9 stycznia 2016) – 10 km s.klasyczny (start masowy)
  • 29. miejsce Włochy Val di Fiemme/Alpe Cermis (10 stycznia 2016) – 9 km s.dowolny (bieg pościgowy)

Maratony narciarskie

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej cyklu Visma Ski Classics

[edytuj | edytuj kod]
  • sezon 2014/2015: 17.
  • sezon 2015/2016: 9.
  • sezon 2016/2017: 10.
  • sezon 2017/2018: 11.
  • sezon 2018/2019: 8.
  • sezon 2019/2020: 54.

Miejsca w poszczególnych maratonach

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Cykl Start Meta Dystans Styl Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni Nr startowy
1. kwiecień 2010 Avacha Marathon Rosja Pietropawłowsk Kamczacki Rosja Pietropawłowsk Kamczacki 60 km Dowolny bd. 1.
2. 17 kwietnia 2011 Avacha Marathon Rosja Pietropawłowsk Kamczacki Rosja Pietropawłowsk Kamczacki 60 km Dowolny bd. 1.
3. sierpień 2011 Merino Muster Nowa Zelandia Wanaka Nowa Zelandia Wanaka 42 km Dowolny bd. 1.
4. 18 sierpnia 2012 Merino Muster Nowa Zelandia Wanaka Nowa Zelandia Wanaka 42 km Dowolny bd. 1.
5. 17 sierpnia 2013 Merino Muster Nowa Zelandia Wanaka Nowa Zelandia Wanaka 42 km Dowolny 1:45:48 1.
6. 16 sierpnia 2014 Merino Muster Worldloppet Nowa Zelandia Wanaka Nowa Zelandia Wanaka 42 km Dowolny 2:00:31 1.
7. 8 marca 2015 Bieg Wazów Ski Classics Szwecja Sälen Szwecja Mora 90 km Klasyczny 4:41:02,0 1. 513.
8. 8 sierpnia 2015 Ushuaia Loppet Worldloppet Argentyna Tierra Mayor Argentyna Tierra Mayor 42 km Dowolny 1:51:56 1. 002.
9. 16 sierpnia 2015 Ushuaia Loppet Worldloppet Argentyna Tierra Mayor Argentyna Tierra Mayor 21 km Klasyczny 1:17:10 1.
10. 6 grudnia 2015 La Sgambeda Ski Classics Włochy Livigno Włochy Livigno 24 km Klasyczny 1:01:48 +0,8 3. Kateřina Smutná 513.
11. 23 stycznia 2016 La Diagonela Ski Classics Szwajcaria Zuoz Szwajcaria Zuoz 55 km Klasyczny 2:48:19,8 +7:13,4 9. Britta Norgren 8.
12. 31 stycznia 2016 Marcialonga Ski Classics Włochy Moena Włochy Cavalese 70 km Klasyczny 3:21:33,2 +7:42,5 6. Britta Norgren 193.
13. 19 marca 2016 Birkebeinerrennet Ski Classics Norwegia Rena Norwegia Lillehammer 54 km Klasyczny 2:55:14,7 +10,4 2. Seraina Boner 313.
14. 2 kwietnia 2016 Årefjällsloppet Ski Classics Szwecja Vålådalen Szwecja Edsåsdalen 63 km Klasyczny 3:02:01,5 1. 524.
15. 23 kwietnia 2016 BaikalSki Marathon Rosja Maksimikha/Bajkał Rosja Maksimikha/Bajkał 50 km Dowolny 1:55:28 1. 201.
16. 28 kwietnia 2016 Fossavatn Ski Marathon Worldloppet Islandia Ísafjörður Islandia Ísafjörður 25 km Dowolny 1:09:29 1. 120.
17. 30 kwietnia 2016 Fossavatn Ski Marathon Worldloppet Islandia Ísafjörður Islandia Ísafjörður 50 km Klasyczny 2:40:41 1.
18. 4 marca 2017 Bieg Piastów Worldloppet Polska Polana Jakuszycka Polska Polana Jakuszycka 50 km Klasyczny 2:34:12 1. 1.
19. 18 marca 2017 Birkebeinerrennet Ski Classics Norwegia Rena Norwegia Lillehammer 54 km Klasyczny 2:46:42,2 1. 368.
20. 25 marca 2017 Årefjällsloppet Ski Classics Szwecja Vålådalen Szwecja Edsåsdalen 55 km Klasyczny 2:40:53.9 +33,1 4. Britta Norgren 509.
21. 1 kwietnia 2017 Reistadløpet Ski Classics Norwegia Setermoen Norwegia Rustahøgda 50 km Klasyczny 2:53:23.9 1. 9.
22. 8 kwietnia 2017 Ylläs-Levi Ski Classics Finlandia Ylläs Finlandia Levi 67 km Klasyczny 3:20:32.1 +6:38.6 3. Kateřina Smutná 508.
23. 17 marca 2018 Birkebeinerrennet Ski Classics Norwegia Rena Norwegia Lillehammer 54 km Klasyczny 3:06:10,7 1. 509.
24. 7 kwietnia 2018 Reistadløpet Ski Classics Norwegia Setermoen Norwegia Rustahøgda 50 km Klasyczny 2:32:07 +12 2. Masako Ishida 9.
25. 14 kwietnia 2018 Ylläs-Levi Ski Classics Finlandia Ylläs Finlandia Levi 70 km Klasyczny 3:32:23.2 +1:00.1 4. Astrid Øyre Slind 509.
26. 2 grudnia 2018 Ski Classics Włochy Livigno Włochy Livigno 28 km Klasyczny 1:18:27.8 +12,6 3. Britta Norgren
27. 12 stycznia 2019 Kaiser Maximilian Lauf Ski Classics Austria Seefeld in Tirol Austria Seefeld in Tirol 40 km Klasyczny 2:06:52.0 +1:20.6 3. Britta Norgren
28. 27 stycznia 2019 Marcialonga Ski Classics Włochy Moena Włochy Cavalese 70 km Klasyczny 3:20:55,7 +9:37,8 5. Britta Norgren 20009.
29. 16 lutego 2019 Gsieser Tal-Lauf Włochy San Martino di Castrozza Włochy San Martino di Castrozza 42 km Klasyczny 2:04.09,4 1. 3404.
30. 2 marca 2019 Bieg Piastów Worldloppet Polska Polana Jakuszycka Polska Polana Jakuszycka 50 km Klasyczny 02:19:03 1. 1.
31. 16 marca 2019 Birkebeinerrennet Ski Classics Norwegia Rena Norwegia Lillehammer 54 km Klasyczny 2:51:31,6 1. 506
32. 13 kwietnia 2019 Ylläs-Levi Ski Classics Finlandia Ylläs Finlandia Levi 70 km Klasyczny 3:33:48,7 +5:47,1 8. Astrid Øyre Slind
33. 14 grudnia 2019 La Venosta Ski Classics Włochy Val Venosta Włochy Val Venosta 34 km Klasyczny 1:37:10 +9:48 12. Astrid Øyre Slind 509.
34. 7 lutego 2020 Moonlight Classic Włochy Compatsch Włochy Compatsch 30 km Klasyczny 1:31:09,2 1.
35. 1 marca 2020 Bieg Piastów Worldloppet Polska Polana Jakuszycka Polska Polana Jakuszycka 25 km Klasyczny 1:25:06 +33 2. Zuzana Kocumová
36. 5 marca 2022 Bieg Piastów Worldloppet Polska Polana Jakuszycka Polska Polana Jakuszycka 50 km Klasyczny 02:47:25 +7:46 2. Adéla Boudíková 1.
37. 18 grudnia 2022 La Sgambeda Włochy Livigno Włochy Livigno 30 km Dowolny 1:26:03 1.
38. 5 marca 2023 Bieg Piastów Worldloppet Polska Polana Jakuszycka Polska Polana Jakuszycka 25 km Klasyczny 1:17:17 1.
39. 17 grudnia 2023 La Sgambeda Włochy Livigno Włochy Livigno 30 km Dowolny 1:14:12 1.
40. 15 grudnia 2024 La Sgambeda Włochy Livigno Włochy Livigno 30 km Dowolny 1:09:24 1.
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
58. 25 stycznia 2000 Słowacja Szczyrbskie Jezioro 5 km stylem dowolnym 14:35,3 +2:59,9 Rosja Jekatierina Sczastliwa
41. 29 stycznia 2000 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Sprint stylem dowolnym Finlandia Pirjo Manninen
48. 1 lutego 2001 Polska Karpacz 5 km stylem klasycznym 15:42,6 +2:11,8 Szwecja Lina Andersson
30. 3 lutego 2001 Polska Karpacz Sprint stylem dowolnym Finlandia Pirjo Manninen
16. 22 stycznia 2002 Niemcy Schonach 15 km stylem klasycznym (start masowy) 44:00,0 +2:09,5 Rosja Jewgienija Krawcowa
36. 24 stycznia 2002 Niemcy Schonach 5 km stylem dowolnym 16:15,1 +1:22,5 Francja Élodie Bourgeois-Pin
14. 26 stycznia 2002 Niemcy Schonach Sprint stylem dowolnym Finlandia Mona-Liisa Nousiainen
5. 6 lutego 2003 Szwecja Sollefteå 5 km stylem klasycznym 15:23,5 +35,5 Finlandia Mona-Liisa Nousiainen
2. 8 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Sprint stylem dowolnym Niemcy Nicole Fessel
8. 9 lutego 2003 Szwecja Sollefteå bieg sztafetowy 4×5 km[q] 58:51,3 +2:55,1  Rosja
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
1. 2 lutego 2006 Słowenia Kranj 10 km stylem klasycznym 28:07,0
1. 4 lutego 2006 Słowenia Kranj 15 km bieg łączony 44:14,7
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
10. 18 stycznia 2003 Włochy Tarvisio 5 km stylem klasycznym 14:14,4 +42,7 Kazachstan Swietłana Małachowa-Szyszkina
10. 20 stycznia 2003 Włochy Tarvisio Sprint stylem dowolnym Finlandia Kirsi Perälä
10. 23 stycznia 2003 Włochy Tarvisio bieg sztafetowy 3×5 km[r] 42:38,5 +3:46,3  Włochy
5. 14 stycznia 2005 Austria Seefeld Sprint stylem dowolnym Słowenia Vesna Fabjan
2. 16 stycznia 2005 Austria Seefeld 5 km stylem dowolnym 12:56,2 +3,2 Kazachstan Swietłana Małachowa-Szyszkina
11. 19 stycznia 2005 Austria Seefeld bieg sztafetowy 3×5 km[s] 40:02,8 +3:33,5  Kazachstan
1. 22 stycznia 2005 Austria Seefeld 15 km stylem klasycznym (start masowy) 50:12,7
1. 18 stycznia 2007 Włochy Pragelato 5 km stylem dowolnym 14:33,0
1. 20 stycznia 2007 Włochy Pragelato Sprint stylem dowolnym
3. 22 stycznia 2007 Włochy Pragelato bieg sztafetowy 3×5 km[t] 34:39,9 +8,1  Białoruś
1. 24 stycznia 2007 Włochy Pragelato 10 km bieg łączony 25:57,7

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 11 lutego 2004 Stany Zjednoczone Soldier Hollow 15 km stylem dowolnym (start masowy) 46:19,4 1.
2. 12 lutego 2004 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Sprint stylem dowolnym 3:08,9 3. +3,7 Włochy Christina Kelder
3. 15 lutego 2004 Stany Zjednoczone Soldier Hollow 10 km bieg łączony 32:52,9 1.
4. 23 stycznia 2005 Niemcy Oberstdorf[365] 10 km stylem dowolnym 27:58,7 min DSQ[366]
5. 17 grudnia 2005 Czechy Horní Mísečky[367] 5 km stylem klasycznym 14:37,2 min 1.
6. 18 grudnia 2005 Czechy Horní Mísečky[367] 10 km stylem dowolnym 28:08,9 min 1.
7. 21 grudnia 2007 Czechy Horní Mísečky[367] 5 km stylem klasycznym 13:14,3 min 1.
8. 22 grudnia 2007 Czechy Horní Mísečky[367] 10 km stylem dowolnym 24:33,6 min 1.
9. 19 marca 2008 Słowacja Kremnica-Skalka[367] 5 km stylem klasycznym 14:12,3 min 1.
10. 20 marca 2008 Słowacja Kremnica-Skalka[367] 7,5 km stylem dowolnym 20:10,1 min 1.
11. 13 sierpnia 2011 Nowa Zelandia Snow Farm[368] 10 km stylem klasycznym 30:35,0 min 1.
12. 14 sierpnia 2011 Nowa Zelandia Snow Farm[368] Sprint stylem dowolnym 1.
13. 9 sierpnia 2012 Nowa Zelandia Snow Farm[368] 10 km stylem klasycznym 27:25,5 min 1.
14. 11 sierpnia 2012 Nowa Zelandia Snow Farm[368] Sprint stylem dowolnym 1.
15. 12 sierpnia 2012 Nowa Zelandia Snow Farm[368] 5 km stylem dowolnym 12:20,0 min 1.
16. 10 sierpnia 2013 Nowa Zelandia Snow Farm[368] 10 km stylem klasycznym 29:30,2 min 1.
17. 11 sierpnia 2013 Nowa Zelandia Snow Farm[368] 5 km stylem dowolnym 11:33,2 min 1.
18. 15 sierpnia 2013 Nowa Zelandia Snow Farm[368] Sprint stylem dowolnym 1.
19. 19 grudnia 2014 Austria Hochfilzen[365] Sprint stylem klasycznym 1.
20. 20 grudnia 2014 Austria Hochfilzen[365] 5 km stylem klasycznym 13:46,7 min 1.
21. 10 grudnia 2016 Włochy Valdidentro[365] 10 km stylem klasycznym 26:51,1 min 1.
22. 17 grudnia 2016 Szwajcaria Goms[365] 10 km stylem klasycznym 28:10,8 min 3. +7,8 s Włochy Caterina Ganz
23. 8 stycznia 2017 Finlandia Lahti[369] 10 km stylem klasycznym 26:07,37 min 1.
24. 12 stycznia 2017 Białoruś Raubiczy/ Mińsk[370] 10 km stylem klasycznym 28:22,0 min 1.
25. 29 grudnia 2017 Słowacja Szczyrbskie Jezioro[367] Sprint stylem dowolnym 1.
26. 30 grudnia 2017 Słowacja Szczyrbskie Jezioro[367] 10 km stylem klasycznym 28:26,5 min 1.
27. 15 grudnia 2018 Słowacja Szczyrbskie Jezioro[367] 7,5 km stylem klasycznym 18:57,8 min 1.
28. 30 grudnia 2018 Słowacja Szczyrbskie Jezioro[367] 5 km stylem klasycznym 13:50,3 min 1.
29. 2 lutego 2019 Polska Zakopane[367] 5 km stylem klasycznym 13:03,1 min 1.
30. 23 marca 2019 Słowacja Kremnica Skalka[367] 5 km stylem klasycznym 14:23,5 min 1.


Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca Źródła
? 2001 Zakopane Sprint [371]
? 2001 Zakopane Bieg łączony Eliza Surdyka
? 2002 Jakuszyce Sprint
? 2002 Jakuszyce Bieg łączony
? 2002 Jakuszyce 10 km stylem klasycznym
? 2002 Jakuszyce 15 km stylem dowolnym
12 marca 2003 Jakuszyce Sprint stylem klasycznym
14 marca 2003 Jakuszyce 5 km stylem klasycznym
16 marca 2003 Jakuszyce 15 km stylem dowolnym
19 marca 2004 Zakopane Sprint stylem dowolnym
20 marca 2004 Zakopane 5 km stylem klasycznym
? 2004 Zakopane 15 km stylem dowolnym
2 lutego 2005 Kubalonka Sprint stylem klasycznym [371][372]
3 lutego 2005 Kubalonka 5 km stylem klasycznym 15:25,8
5 lutego 2005 Kubalonka bieg sztafetowy 4×5 km[u] 1:08:03,2 AZS-AWF Katowice
18 stycznia 2006 Kubalonka Sprint
7 lutego 2007 Kubalonka Sprint stylem dowolnym
8 lutego 2007 Kubalonka bieg sztafetowy 4×5 km[v] 1:05:09,0 AZS-AWF Katowice
10 lutego 2007 Kubalonka 5 km stylem klasycznym
27 marca 2008 Jakuszyce 15 km stylem dowolnym 41:44,7
29 marca 2008 Jakuszyce 5 km stylem klasycznym 14:00,4
30 marca 2008 Jakuszyce bieg sztafetowy 4×5 km[w] 59:59,0 AZS-AWF Katowice
25 marca 2009 Jakuszyce 15 km stylem klasycznym 46:37,0
27 marca 2009 Jakuszyce Sprint
28 marca 2009 Jakuszyce 5 km stylem dowolnym 12:45,0
30 marca 2009 Jakuszyce bieg sztafetowy 4×5 km[x] AZS-AWF Katowice
1 kwietnia 2009 Jakuszyce 30 km stylem dowolnym 1:22:34,8
24 marca 2011 Jakuszyce 5 km stylem dowolnym 13:48,3
26 marca 2011 Jakuszyce 15 km stylem dowolnym 45:10,8
27 marca 2011 Jakuszyce bieg sztafetowy 4×5 km[y] 55:35,30 AZS-AWF Katowice
23 marca 2016 Jakuszyce 5 km stylem klasycznym 15:24,4
23 marca 2018 Jakuszyce 15 km stylem klasycznym 40:01,3
24 marca 2018 Jakuszyce Sprint drużynowy stylem dowolnym[z] 21:55,8 +22,1 LKS Markam Wiśniowa Osieczany
25 marca 2018 Jakuszyce Sprint drużynowy stylem dowolnym[aa] 1:03:09,98 AZS-AWF Katowice
31 marca 2019 Jakuszyce 15 km stylem klasycznym 43:16,3
1 marca 2020 Jakuszyce 25 km stylem klasycznym 1:25:39,5 h
  1. Skład drużyny: Kornelia Marek, Justyna Kowalczyk, Paulina Maciuszek, Sylwia Jaśkowiec.
  2. Polska sztafeta zajęła 6 miejsca, jednak ze względu na wykrycie w organizmie Kornelii Marek niedozwolonej substancji dopingującej wynik został anulowany.
  3. Skład drużyny: Kornelia Kubińska, Justyna Kowalczyk, Sylwia Jaśkowiec, Paulina Maciuszek.
  4. Skład drużyny: Sylwia Jaśkowiec, Justyna Kowalczyk
  5. Skład drużyny: Ewelina Marcisz, Justyna Kowalczyk, Martyna Galewicz, Sylwia Jaśkowiec.
  6. Skład drużyny: Justyna Kowalczyk, Sylwia Jaśkowiec
  7. a b c d Dyskwalifikacja, która była efektem wzięcia przez Kowalczyk w dniu zawodów deksametazonu Krzysztof Chrostowski: Warunki użycia substancji znajdującej się na liście dopingowej WADA w leczeniu sportowca. [w:] „Sport wyczynowy” [on-line]. 2005 nr 7-8. [dostęp 2016-10-21]. (pol.).
  8. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Kornelia Marek, Sylwia Jaśkowiec, Paulina Maciuszek.
  9. Skład zespołu: Ewelina Marcisz, Justyna Kowalczyk, Paulina Maciuszek, Agnieszka Szymańczak.
  10. Skład zespołu: Kornelia Kubińska, Justyna Kowalczyk, Paulina Maciuszek, Agnieszka Szymańczak.
  11. a b Skład drużyny: Justyna Kowalczyk, Sylwia Jaśkowiec
  12. Skład zespołu: Kornelia Kubińska, Justyna Kowalczyk, Ewelina Marcisz, Sylwia Jaśkowiec
  13. Skład drużyny: Ewelina Marcisz, Justyna Kowalczyk
  14. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Ewelina Marcisz, Kornelia Kubińska, Martyna Galewicz
  15. Skład drużyny: Justyna Kowalczyk, Monika Skinder
  16. Skład zespołu: Monika Skinder, Justyna Kowalczyk, Izabela Marcisz, Urszula Łętocha
  17. Skład drużyny: Justyna Kowalczyk, Sylwia Jaśkowiec, Kornelia Marek, Anna Kohut.
  18. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Eliza Średniawa, Monika Legierska.
  19. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Kornelia Marek, Weronika Przyczynek.
  20. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Kornelia Marek, Sylwia Jaśkowiec.
  21. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Agnieszka Szymańczak, Weronika Przyczynek, Kornelia Marek.
  22. Skład zespołu: Kornelia Marek, Aleksandra Prekurat, Sylwia Jaśkowiec, Justyna Kowalczyk.
  23. Skład zespołu: Kornelia Marek, Agnieszka Szymańczak, Kinga Bieszczad, Justyna Kowalczyk.
  24. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Agnieszka Szymańczak, Aleksandra Prekurat, Kornelia Marek.
  25. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Natalia Grzebisz, Agnieszka Szymańczak i Justyna Mordarska.
  26. Skład zespołu: Justyna Kowalczyk, Katarzyna Stokfisz.
  27. Skład zespołu: Magdalena Czusz, Justyna Kowalczyk, Katarzyna Stokfisz, Martyna Galewicz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O mnie – Justyna Kowalczyk – Oficjalna strona, justyna-kowalczyk.pl [zarchiwizowane 2016-12-28].
  2. a b c JUSTYNA KOWALCZYK Medals, olympic.org [zarchiwizowane 2016-04-10].
  3. Nowa rola Justyny Kowalczyk. Zmienia dyscyplinę!. [w:] TVP Sport [on-line]. 26 marca 2021. [dostęp 2021-03-27].
  4. Justyna Kowalczyk-Tekieli odchodzi z Polskiego Związku Biathlonu. „Dziękuję za wsparcie”. [w:] Polskie Radio [on-line]. 12 października 2022. [dostęp 2022-10-15].
  5. PAP, Justyna Kowalczyk druga w Falun, 20 marca 2011 [zarchiwizowane 2017-03-01].
  6. Statistics – Ranks & Positions [online], www.fis-ski.com [dostęp 2019-11-08].
  7. a b Justyna Kowalczyk najszybsza w Biegu Wazów”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-03-08]. (pol.).
  8. a b c d Justyna Kowalczyk z tytułem doktora”. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-09-24]. (pol.).
  9. A.J., Jubileuszowe zwycięstwo Justyny Kowalczyk!, polsatsport.pl, 4 lutego 2017 [zarchiwizowane 2017-02-26].
  10. Tomasz Kowalczyk o sławnej siostrze. przegladsportowy.pl, 2013-01-07. [dostęp 2013-01-07]. (pol.).
  11. Seweryn Czernek: Pierwsza żona pożegnała Tekielego. Poruszające słowa pisarki. "Puściliśmy siebie wolno". gazeta.pl, 2023-05-18. [dostęp 2023-05-23].
  12. Michał Lao, Nie żyje Kacper Tekieli, prywatnie mąż Justyny Kowalczyk [online], interia.pl, 18 maja 2023 [dostęp 2023-05-18].
  13. Justyna Kowalczyk wzięła ślub! Pochwaliła się nowym nazwiskiem. sport.pl. [dostęp 2020-09-26]. (pol.).
  14. Justyna Kowalczyk i Kacper Tekieli zostali rodzicami [online], sport.fakt.pl [dostęp 2021-09-05] (pol.).
  15. sport.pl: Depresja Justyny Kowalczyk. „Trzy ostatnie lata mojego życia okazały się kłamstwem” [WYWIAD]. [dostęp 2014-06-04]. (pol.).
  16. M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 527
  17. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 571 – pkt 1.
  18. Justyna Kowalczyk sportsmenką dwudziestolecia”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-04-13]. (pol.).
  19. Wielka Honorowa Nagroda Sportowa 2014. olimpijski.pl. [dostęp 2015-01-11]. (pol.).
  20. Kowalczyk wygrała plebiscyt w 2009 roku!, sport.tvp.pl, 9 stycznia 2010 [zarchiwizowane 2016-12-25].
  21. Justyna Kowalczyk najlepszym polskim sportowcem. sportowefakty.pl, 2011-01-08. [dostęp 2011-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-11)].
  22. Justyna Kowalczyk Sportowcem Roku 2011!, sport.tvp.pl, 7 stycznia 2012 [zarchiwizowane 2016-12-25].
  23. Kowalczyk po raz czwarty Sportowcem Roku!, sport.tvp.pl, 5 stycznia 2013 [zarchiwizowane 2016-12-25].
  24. a b szus, Sportowcy roku – żołnierze poza podium, polska-zbrojna.pl, 12 stycznia 2014 [zarchiwizowane 2017-03-14].
  25. Wyjątkowy „chłopek” do kolekcji. Kowalczyk z Superczempionem!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2021-01-09]. (pol.).
  26. Wiktory 2009: Justyna Kowalczyk – najpopularniejszy sportowiec, tvp.pl [zarchiwizowane 2016-12-25].
  27. kapi, pszl, Wiktory dla dziennikarzy TVP, tvp.info, 14 kwietnia 2012 [zarchiwizowane 2015-12-08].
  28. Wiktory 2012 rozdane!, tvp.pl, 7 kwietnia 2013 [zarchiwizowane 2016-03-04].
  29. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02].
  30. Kobieta Roku 2011.
  31. Henryka Krzywonos i Justyna Kowalczyk Ludźmi Roku 2010 WPROST. media.point-group.pl, 2011-03-21. [dostęp 2011-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-03)].
  32. Justyna Kowalczyk i Filip Bobek najpiękniejsi. plejada.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-08)]..
  33. Justyna Kowalczyk - Kobieta Roku Glamour - Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  34. Honorowi Obywatele Miasta, katowice.eu [zarchiwizowane 2016-11-25].
  35. Edyta Kwapich, Justyna Kowalczyk Honorowym Ambasadorem Ziem Górskich [relacja], ngo.pl, 23 marca 2009 [zarchiwizowane 2016-12-27].
  36. 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu [online], forbes.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-19].
  37. Justyna Kowalczyk twarzą Polbank EFG – Bankier.pl.
  38. Justyna Kowalczyk w kampanii Mercedesa.
  39. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)].
  40. Sprint Qualification WC – Ladies' SP 1.5 km F Qual. fis-ski.com, b.r.. [dostęp 2010-02-25]. (ang.).
  41. Sprint Qualification WC – Ladies' SP 1.5 km C Qual, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-11-30].
  42. Krzysztof Chrostowski: Warunki użycia substancji znajdującej się na liście dopingowej WADA w leczeniu sportowca. [w:] „Sport wyczynowy” [on-line]. 2005 nr 7-8, 2005. [dostęp 2010-01-22].
  43. Starty 2010/11 – Zawody Pucharu Świata Otepaeae (Estonia). justyna-kowalczyk.pl. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
  44. Kowalczyk: Czułam, że dobrze lecę [online], sport.interia.pl, 6 stycznia 2006.
  45. 9th World Cup Competition – Oberstdorf (GER) – 22 JAN 2006 – Women 0.9 km Sprint C – Results, data.fis-ski.com, 22 stycznia 2006 [zarchiwizowane 2017-03-03].
  46. Polska Reprezentacja Olimpijska – Turyn 2006 [online], olimpijski.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-22].
  47. Brązowy medal Justyny Kowalczyk!. wiadomosci.gazeta.pl, 2006-02-24. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
  48. Polski dorobek na olimpiadzie w Turynie, rmf24.pl, 26 lutego 2006 [zarchiwizowane 2017-03-03].
  49. Kowalczyk tuż za podium w Falun, sport.interia.pl, 8 marca 2006 [zarchiwizowane 2017-03-04].
  50. a b Kolejny dobry start Kowalczyk, sport.interia.pl, 9 marca 2006 [zarchiwizowane 2017-03-04].
  51. Kowalczyk 13. w Oslo, sport.interia.pl, 11 marca 2006 [zarchiwizowane 2017-03-04].
  52. Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale sprintu, sport.interia.pl, 15 marca 2006 [zarchiwizowane 2017-03-04].
  53. a b PŚ: Kowalczyk 10. w Sapporo [online], sport.interia.pl, 19 marca 2006 [zarchiwizowane z adresu 2017-03-04].
  54. Stage World Cup – Ladies' SP 1.1 km F Final, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-12-27].
  55. Stage World Cup – Ladies' 5+5 km M Pursuit, fis-ski.com [zarchiwizowane 2015-11-08].
  56. Stage World Cup – Ladies' 10 km C, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-12-27].
  57. a b c PAP, Otepaeae: PS w biegach – Kowalczyk 7, Kreżęlok 9 [online], pzn.pl, 29 stycznia 2007 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-16].
  58. Klasyfikacja końcowa zawodów. fis-ski.com. [dostęp 2010-02-25].
  59. 12th World Cup Competition – Otepää (EST) – 28 JAN 2007 – Ladies 1.0 km Classical Sprint – Results, data.fis-ski.com, 28 stycznia 2007 [zarchiwizowane 2017-03-04].
  60. MP w biegach – Kowalczyk i Krężelok mistrzami w sprincie, pzn.pl, 8 lutego 2007 [zarchiwizowane 2015-04-16].
  61. Wisła: MP w biegach – AZS AWF wygrywa sztafety, pzn.pl, 9 lutego 2007 [zarchiwizowane 2007-12-13].
  62. Klasyfikacja końcowa zawodów. fis-ski.com. [dostęp 2010-02-25].
  63. Robert Błoński, Justyna Kowalczyk na podium PŚ! Co jest jej tajemnicą? [online], gazeta.pl, 2 grudnia 2007 [dostęp 2016-12-24].
  64. lørdag, Skofterud og Steira på pallen, dagbladet.no, 8 grudnia 2007 [zarchiwizowane 2015-05-02].
  65. Barbara Stawarz, Tour de Ski – Justyna Kowalczyk trzecia w Novym Meście, rp.pl, 28 grudnia 2007 [zarchiwizowane 2016-12-24].
  66. Stage World Cup – Ladies' 10 km F Pursuit, fis-ski.com [zarchiwizowane 2015-11-20].
  67. Stage World Cup – Ladies' SP 1 km F Final, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-12-24].
  68. Stage World Cup – Ladies' 10 km F Pursuit, fis-ski.com [zarchiwizowane 2015-11-08].
  69. Stage World Cup – Ladies' 10 km C, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-12-24].
  70. Zwycięska Kowalczyk. wprost.pl, 2008-01-22. [dostęp 2013-12-01]. (pol.).
  71. Kowalczyk trzecia w Canmore. wprost.pl, 2008-01-23. [dostęp 2013-12-01]. (pol.).
  72. PŚ w biegach: Kowalczyk trzecia w Canmore. sport.wp.pl, 2008-01-25. [dostęp 2013-12-01]. (pol.).
  73. Tour de Ski: Kowalczyk rozpoczyna od podium!. imprezysportowe.pl, 2008-12-27. [dostęp 2013-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)]. (pol.).
  74. Drugi etap Tour de Ski dla Kuitunen, Kowalczyk znów trzecia!. sportowefakty.pl, 2008-12-28. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  75. Justyna Kowalczyk jedenasta w Pradze, wygrane Follis i Hetlanda. sportowefakty.pl, 2008-12-29. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  76. Rewelacyjna forma Virpi Kuitunen, Justyna Kowalczyk czwarta. sportowefakty.pl, 2008-12-31. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  77. Justyna Kowalczyk: Walczę o podium w każdym biegu. sportowefakty.pl, 2009-01-02. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  78. Virpi Kuitunen nie do pokonania w stylu klasycznym, Justyna Kowalczyk piętnasta w Val di Fiemme. sportowefakty.pl, 2009-01-08. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  79. Virpi Kuitunen najlepsza w Tour de Ski, czwarte miejsce Justyny Kowalczyk. sportowefakty.pl, 2009-01-04. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  80. Justyna Kowalczyk: Cały rok myślę o tym podbiegu. sportowefakty.pl, 2009-01-05. [dostęp 2013-12-07]. (pol.).
  81. a b c PZN, Triumf Kowalczyk, pzn.pl, 17 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2009-01-21].
  82. PZN, Wysoka forma Kowalczyk, pzn.pl, 16 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2009-06-21].
  83. a b Triumf Kowalczyk! Wierietielny o sukcesie Justyny Kowalczyk, pzn.pl, 24 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  84. a b PZN, Siódme miejsce Kowalczyk, pzn.pl, 25 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  85. a b PZN, Dwunaste miejsce Justyny Kowalczyk [online], pzn.pl, 30 stycznia 2009 [zarchiwizowane z adresu 2017-03-06].
  86. mh, PŚ: Kowalczyk wygrywa kwalifikacje, eurosport.onet.pl, 31 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2015-04-25].
  87. a b PZN, Piąte miejsce Kowalczyk, pzn.pl, 31 stycznia 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  88. PZN, Przegrały z mrozem, pzn.pl, 1 lutego 2009 [zarchiwizowane 2009-02-11].
  89. PZN, Justyna Kowalczyk trenuje we Włoszech, pzn.pl, 5 lutego 2009 [zarchiwizowane 2009-04-29].
  90. PZN, Znana kadra biegaczy na Mistrzostwa Świata w Libercu, pzn.pl, 10 lutego 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  91. a b c PZN, Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale, pzn.pl, 13 lutego 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  92. a b c PZN, Kowalczyk najlepsza w Valdidentro, pzn.pl, 4 lutego 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  93. 13th World Cup Competition – Valdidentro (ITA) – 13 FEB 2009 – Ladies 1.4 km Free Sprint – Results, data.fis-ski.com, 13 lutego 2009 [zarchiwizowane 2014-03-06].
  94. Brąz Justyny Kowalczyk w Libercu! Polka trzecia na dystansie 10 kilometrów!. sportowefakty.pl, 2009-02-19. [dostęp 2013-12-13]. (pol.).
  95. MŚ w narciarstwie klasycznym: 15 medali Polaków. sportowefakty.pl, 2009-02-19. [dostęp 2013-12-13]. (pol.).
  96. Złoty medal Justyny Kowalczyk w biegu łączonym! Polka mistrzynią świata!. sportowefakty.pl, 2009-02-21. [dostęp 2013-12-13]. (pol.).
  97. Ladies’ Relay 4x5 km Classic/Free Results. liberec2009.com, 2009-02-26. [dostęp 2013-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]. (ang.).
  98. MŚ w Libercu: Polska sztafeta walczyła, dobiegła szósta. sport.pl, 2009-02-26. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
  99. a b Justyna Kowalczyk pierwsza w biegu na 30 kilometrów! Drugie złoto Polki w Libercu!. sportowefakty.pl, 2009-02-28. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
  100. a b c PZN, Pech Kowalczyk, pzn.pl, 7 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  101. 14th World Cup Competition – Lahti (FIN) – 7 MAR 2009 – Ladies 1.35 km Free Sprint – Results, data.fis-ski.com, 7 marca 2009 [zarchiwizowane 2014-03-06].
  102. a b PZN, Kowalczyk nokautuje!, pzn.pl, 8 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  103. a b PZN, Trzecie miejsce Kowalczyk, pzn.pl, 12 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  104. a b c d e PZN, Kolejny sukces Kowalczyk, pzn.pl, 14 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  105. a b c PZN, Kowalczyk – 10., pzn.pl, 18 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-03-29].
  106. a b PZN, Kowalczyk odrabia straty, pzn.pl, 20 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  107. PZN, Justyna Kowalczyk blisko zdobycia Pucharu Świata!, pzn.pl, 21 marca 2009 [zarchiwizowane 2017-03-06].
  108. a b PZN, Justyna Kowalczyk z Pucharem Świata!, pzn.pl, 22 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-03-24].
  109. PZN, Kowalczyk z mistrzostwem Polski, pzn.pl, 25 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-11-27].
  110. Kowalczyk i Krężelok mistrzami Polski w sprincie, pzn.pl, 27 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-04-12].
  111. Kowalczyk po raz trzeci, pzn.pl, 28 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-04-12].
  112. AZS AWF Katowice mistrzami Polski w sztafetach, pzn.pl, 30 marca 2009 [zarchiwizowane 2009-04-12].
  113. a b Kowalczyk i Kreczmer mistrzami Polski na 30 km i 50 km, pzn.pl, 1 kwietnia 2009 [zarchiwizowane 2009-06-15].
  114. PZN, Kowalczyk w Hiszpanii, pzn.pl, 15 maja 2009 [zarchiwizowane 2009-07-04].
  115. a b PZN, Kowalczyk na lodowcu, pzn.pl, 15 czerwca 2009 [zarchiwizowane 2009-11-26].
  116. Małgorzata Ziemba PZN, Kowalczyk z Austrii na Białoruś, pzn.pl, 11 lipca 2009 [zarchiwizowane 2009-07-30].
  117. a b Wygrana Justyny Kowalczyk w Otepaeae, pzn.pl, 17 sierpnia 2009 [zarchiwizowane 2010-03-04].
  118. 21 listopada 2009: Beitostolen. biegi-narciarskie.przegladsportowy.pl, 2009-11-21. [dostęp 2013-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)]. (pol.).
  119. Justyna Kowalczyk wygrała sprint w fińskim Kuusamo. polskieradio.pl, 2009-11-28. [dostęp 2009-11-28]. (pol.).
  120. PŚ w biegach: Justyna Kowalczyk druga w Rogli. rmf24.pl, 2009-12-19. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  121. BIEGI NARCIARSKIE: Justyna Kowalczyk wygrała!. pomorska.pl, 2009-12-20. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  122. 4. edycja Tour de Ski: Justyna Kowalczyk trzecia na inauguracje. pomorska.pl, 2010-01-01. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  123. Oberhof: Justyna Kowalczyk liderką Tour de Ski. dziennikwschodni.pl, 2010-01-02. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  124. Kowalczyk druga w Oberhofie. sport.interia.pl, 2010-01-03. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  125. Kowalczyk nie jest już liderką Tour de Ski. sport.interia.pl, 2010-01-04. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  126. Kowalczyk trzecia w biegu na dochodzenie. sport.interia.pl, 2010-01-06. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  127. Triumf Kowalczyk! Polka liderką Tour de Ski. sport.interia.pl, 2010-01-07. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  128. Pech Kowalczyk w biegu masowym. sport.interia.pl, 2010-01-09. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  129. Fenomenalna forma Kowalczyk – Polka wygrała Tour de Ski. dziennik.com, 2010-01-10. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  130. a b Justyna Kowalczyk triumfatorką 4. edycji Tour de Ski. wiadomosci24.pl, 2010-01-10. [dostęp 2013-12-16]. (pol.).
  131. Justyna Kowalczyk wygrała w Estonii. wiadomosci.radiozet.pl, 2010-01-16. [dostęp 2013-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)]. (pol.).
  132. Justyna Kowalczyk wygrała w Rybińsku bieg łączony. sport.interia.pl, 2010-01-13. [dostęp 2013-12-17]. (pol.).
  133. Kowalczyk: to inna zabawa, sport.tvp.pl, 12 lutego 2010 [zarchiwizowane 2016-12-30].
  134. Złoto Charlotte Kalli na 10 kilometrów stylem dowolnym, Justyna Kowalczyk bez medalu!. sportowefakty.pl, 2010-02-15. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  135. Drugie srebro dla Polski – Kowalczyk druga w sprincie!. sportowefakty.pl, 2010-02-17. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  136. Cztery złamane żebra Petry Majdić – to koniec sezonu dla Słowenki. sportowefakty.pl, 2010-02-18. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  137. Drugi medal dla Justyny Kowalczyk! Polka trzecia w biegu łączonym w Whistler!. sportowefakty.pl, 2010-02-19. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  138. FIS MEDIA INFO: FIS sanctions Russian Ski Association and Kornelia Marek (POL). International Ski Federation. [dostęp 2010-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-24)]. (ang.).
  139. a b Fenomenalna Justyna Kowalczyk!. sportowefakty.pl, 2010-02-27. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  140. Justyna Kowalczyk zdobyła już Kryształową Kulę. dziennikwschodni.pl, 2010-03-06. [dostęp 2013-12-17]. (pol.).
  141. Justyna Kowalczyk druga w biegu na 30 km techniką dowolną w Oslo. sport.banzaj.pl, 2010-03-17. [dostęp 2013-12-17]. (pol.).
  142. Kowalczyk bierze wszystko! Mała Kryształowa Kula w rękach polskiej mistrzyni. sport.banzaj.pl, 2010-03-14. [dostęp 2013-12-17]. (pol.).
  143. Kibicujmy Justynie Kowalczyk!. prawy.pl, 2012-11-23. [dostęp 2013-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-18)]. (pol.).
  144. PŚ: Popis siły Bjoergen, 7. miejsce Kowalczyk. rmf24.pl, 2010-11-20. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  145. Sędziowie zdyskwalifikowali Kowalczyk!. rmf24.pl, 2010-11-26. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  146. Nareszcie podium – Kowalczyk druga w biegu na 5 km. dziennik.com, 2010-11-27. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  147. Biegi narciarskie. Justyna Kowalczyk goni Marit Bjoergen. nowiny24.pl, 2010-11-29. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  148. PŚ w biegach: zwycięstwo Follis pod nieobecność Kowalczyk. wiadomosci.radiozet.pl, 2010-11-28. [dostęp 2013-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (pol.).
  149. PŚ w biegach: Kowalczyk miała wygrać z Bjoergen. Miała... sportfan.pl, 2010-12-11. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  150. PŚ: Kowalczyk zdyskwalifikowana! Na własne życzenie. Znowu... sportfan.pl, 2010-12-12. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  151. Kowalczyk znów przegrała tylko z Bjoergen. dziennik.com, 2010-12-18. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  152. Kowalczyk wygrywa prolog Tour de Ski. sport.interia.pl, 2010-12-31. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  153. TdS: Kowalczyk wygrała bieg na dochodzenie w Oberhofie. sport.interia.pl, 2011-01-01. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  154. TdS: Justyna Kowalczyk druga w Oberstdorfie. sport.interia.pl, 2011-01-02. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  155. Kowalczyk zabrakło sił. Polka poza podium. sport.interia.pl, 2011-01-03. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  156. TdS: Rewelacyjna Majdic, Kowalczyk dopiero 22. sport.interia.pl, 2011-01-05. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  157. Tour de Ski: Kowalczyk wygrała szósty etap. sport.interia.pl, 2011-01-06. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  158. Kowalczyk zdeklasowała rywalki na 10 km. sport.interia.pl, 2011-01-08. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  159. a b Wielki sukces Justyny Kowalczyk!. sport.interia.pl, 2011-01-09. [dostęp 2013-12-20]. (pol.).
  160. Bjoergen wraca do Pucharu Świata. rp.pl, 2011-01-12. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  161. Kowalczyk pokonana. sport.fakt.pl, 2011-01-22. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)]. (pol.).
  162. Justyna Kowalczyk czwarta w finale w Otepaeae. pomorska.pl, 2011-01-23. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)]. (pol.).
  163. Justyna Kowalczyk zwyciężyła w Pucharze Świata w Rybińsku. wiadomosci24.pl, 2011-02-04. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  164. Kowalczyk trzecia, za Słowenkami. dziennik.com, 2011-02-05. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  165. Biegi narciarskie: Justyna Kowalczyk w Drammen. pomorska.pl, 2011-02-17. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  166. a b Kowalczyk piąta w finale, wygrała Bjoergen!. sport.interia.pl, 2011-02-24. [dostęp 2013-12-24]. (pol.).
  167. Bieg łączony na 15 km: Srebro dla Justyny Kowalczyk. sport.interia.pl, 2011-02-25. [dostęp 2013-12-24]. (pol.).
  168. MŚ 2011 – wyniki biegu na 10 km kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  169. MŚ 2011 – wyniki sztafety kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  170. MŚ 2011 – wyniki biegu na 30 km kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  171. PŚ w biegach narciarskich. Justyna Kowalczyk dziesiąta na inaugurację. gwizdek24.se.pl, 2011-11-19. [dostęp 2013-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (pol.).
  172. Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale. Bjoergen wygrywa. wprost.pl, 2011-11-25. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  173. Kowalczyk piąta, wygrała Bjoergen. sport.interia.pl, 2011-11-26. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  174. PŚ w biegach – norweskie podium, Kowalczyk piąta. sport.interia.pl, 2011-11-27. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  175. Na piątej pozycji Justyna Kowalczyk zakończyła Ruka Triple. biznesnafali.pl, 2011-11-27. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  176. PŚ w biegach – Randall przed Matwiejewą w sprincie. sport.interia.pl, 2011-12-03. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  177. Kowalczyk w Davos nie dogoniła Bjoergen. sport.interia.pl, 2011-12-10. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  178. Kowalczyk potknęła się i zabrakło jej w finale. Bjoergen też. sport.interia.pl, 2011-12-11. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  179. Niesamowita runda Kowalczyk. Polka gromi rywalki. sport.interia.pl, 2011-12-17. [dostęp 2013-12-25]. (pol.).
  180. Kowalczyk rozpoczyna TdS od mocnego uderzenia. polskieradio.pl, 2011-12-29. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  181. TdS: druga wygrana Kowalczyk. Na finiszu pokonała Norweżkę!. sportfan.pl, 2011-12-30. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  182. Kowalczyk zmiażdżyła Bjoergen i zdobyła trzeci, norweski skalp. polskieradio.pl, 2011-12-31. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  183. Tour de Ski – Kowalczyk druga w biegu łączonym. sport.newsweek.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-28)]. (pol.).
  184. Kowalczyk znów tylko za Bjoergen. dziennik.com, 2012-01-03. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  185. TdS: Bjoergen wygrała, Justyna Kowalczyk trzecia. biegi-narciarskie.przegladsportowy.pl, 2012-01-04. [dostęp 2013-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-28)]. (pol.).
  186. Współpraca Kowalczyk z Bjoergen opłaciła się Norweżcea. polskieradio.pl, 2012-01-05. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  187. Kowalczyk wskazała Bjoergen, gdzie jest jej miejsce. polskieradio.pl, 2012-01-07. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  188. a b Justyna Kowalczyk wygrała 6. edycję Tour de Ski!. sport.interia.pl, 2012-01-08. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
  189. Ida Ingemarsdotter i Eirik Brandsdall najlepsi w sprincie w Mediolanie. sportowefakty.pl, 2012-01-14. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  190. Biegi narciarskie. Zwycięstwo Justyny Kowalczyk w PŚ w Otepää. pomorska.pl, 2012-01-21. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  191. PŚ w biegach: Justyna Kowalczyk wygrała sprint. dziennikwschodni.pl, 2012-01-21. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)]. (pol.).
  192. Kowalczyk deklasuje Bjoergen i wygrywa w Estonii. wprost.pl, 2012-01-22. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  193. Justyna Kowalczyk wygrywa sprint w Moskwie. gs24.pl, 2012-02-02. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  194. Bjoergen wygrała w Rybińsku. Kowalczyk siódma. dziennikwschodni.pl, 2012-04-02. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)]. (pol.).
  195. PAP, Justyna Kowalczyk po artroskopii kolana, sport.wp.pl, 20 marca 2012 [zarchiwizowane 2016-12-28].
  196. Justyna Kowalczyk 27. na inaugurację sezonu Pucharu Świata. sport.interia.pl, 2012-11-24. [dostęp 2013-11-29]. (pol.).
  197. Alicja Kosman, Sztafeta polskich biegaczek na 12. miejscu w Gaellivare, pzn.pl, 25 listopada 2012 [zarchiwizowane 2017-03-05].
  198. a b c Alicja Kosman, Justyna Kowalczyk o włos od finału sprintu w Kuusamo!, pzn.pl, 30 listopada 2012 [zarchiwizowane 2012-12-12].
  199. Alicja Kosman, Justyna Kowalczyk awansowała na 4. miejsce w Ruka Triple!, pzn.pl, 1 grudnia 2012 [zarchiwizowane 2017-03-05].
  200. a b c d e Alicja Kosman, Kowalczyk druga w Ruka Triple, pierwsze podium w tym sezonie!, pzn.pl, 2 grudnia 2012 [zarchiwizowane 2017-03-05].
  201. Ruka Triple: Kowalczyk 2. w fińskim cyklu!. igrzyska24.pl, 2012-12-02. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (pol.).
  202. Justyna Kowalczyk wygrała po raz pierwszy w tym sezonie. rmf24.pl, 2012-12-13. [dostęp 2013-11-29]. (pol.).
  203. MŚ 2013 – wyniki biegu sprinterskiego kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-28)]. (ang.).
  204. MŚ 2013 – wyniki biegu łączonego kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-28)]. (ang.).
  205. MŚ 2013 – wyniki sztafety kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  206. MŚ 2013 – wyniki biegu na 30 km kobiet. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  207. Alpe Cermis: Kowalczyk czwarta. przegladsportowy.pl. [dostęp 2014-01-05]. (pol.).
  208. PŚ w Novym Meście. Kowalczyk i Szymańczak opadły w eliminacjach sprintu. sport.pl. [dostęp 2014-01-11]. (pol.).
  209. Były kwiaty, tort i zwycięstwo – tak Justyna Kowalczyk świętowała urodziny. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-01-19]. (pol.).
  210. Kowalczyk u Lisa: koniec kariery? Mało prawdopodobne. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-03-10]. (pol.).
  211. Kowalczyk: Nie ma że boli. sport.pl. [dostęp 2014-01-31]. (pol.).
  212. RP, Soczi: 27 olimpijczyków złożyło ślubowanie, sport.tvp.pl, 2 lutego 2014 [zarchiwizowane 2016-12-30].
  213. a b c Skandynawska dominacja. Kowalczyk bez medalu!, sport.tvp.pl, 8 lutego 2014 [zarchiwizowane 2014-04-05].
  214. a b Sochi 2014 – Cross Country Skiing – Skiathlon 7.5km + 7.5 km women – Ranking, olympic.org [zarchiwizowane 2016-12-30].
  215. a b Daniel Ludwiński, Lewa stopa Justyny Kowalczyk jednak złamana! Polka będzie biegła dalej, sportowefakty.wp.pl, 9 lutego 2014 [zarchiwizowane 2016-12-30].
  216. a b Sochi 2014 – Cross Country Skiing – 10km women – Ranking, olympic.org [zarchiwizowane 2016-12-30].
  217. a b c Fenomenalny bieg. Justyna Kowalczyk mistrzynią olimpijską!. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).
  218. MJ, Cudowny rok polskiego sportu, panoramasilesia.pl, 2 lutego 2015 [zarchiwizowane 2016-08-06].
  219. a b c Sochi 2014 – Cross-Country – Ladies' 4 x 5km Relay – Ranking, fis-ski.com, 15 lutego 2014 [zarchiwizowane 2016-03-03].
  220. a b Kowalczyk pomogła sztafecie. Złoto dla Szwedek!. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).
  221. a b c Sochi 2014 – Cross-Country – Ladies' Team Sprint Classic – Ranking, fis-ski.com [zarchiwizowane 2016-03-04].
  222. a b Piąte miejsce Polek w sprincie drużynowym. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-26)]. (pol.).
  223. a b Mateusz Gruszeczka, Justyna Kowalczyk zeszła z trasy, olimpijski.pl, 22 lutego 2014 [zarchiwizowane 2016-03-29].
  224. Kowalczyk: najlepsze IO, na jakich startowałam, sport.tvp.pl, 25 lutego 2014 [zarchiwizowane 2014-03-06].
  225. Koniec sezonu dla Kowalczyk. „Dość faszerowania się chemią”. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-02-27]. (pol.).
  226. Nowa zawodniczka w zespole Justyny Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-04-09]. (pol.).
  227. PŚ w Kuusamo: dramatyczny bieg i pechowy upadek Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2014-11-29]. (pol.).
  228. PŚ: ostatni start Kowalczyk w tym roku. Transmisja od 14:15". sport.tvp.pl. [dostęp 2014-12-14]. (pol.).
  229. Tour de Ski: Kowalczyk przegrała z Alpe Cermis”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-11]. (pol.).
  230. Góra górą”. justyna-kowalczyk.pl. [dostęp 2015-01-11]. (pol.).
  231. Awans Jaśkowiec. Kowalczyk „odpuściła”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-24]. (pol.).
  232. Czas odpoczynku. justyna-kowalczyk.pl. [dostęp 2015-01-23]. (pol.).
  233. Na końcu drogi. justyna-kowalczyk.pl. [dostęp 2015-01-29]. (pol.).
  234. Kowalczyk nie zmienia decyzji. MŚ priorytetem. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  235. Historyczny bieg Polek! Zdobyły brąz MŚ”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-02-22]. (pol.).
  236. MŚ w Falun: biegi narciarskie – 10 km kobiet stylem dowolnym”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-02-24]. (pol.).
  237. Zaskakująca decyzja. Kowalczyk w... rosyjskim zespole”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  238. Media chwalą Kowalczyk: nieosiągalny wyczyn”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-03-08]. (pol.).
  239. kawi, kaien, Justyna Kowalczyk już po operacji kolana. „Połowa sztafety narciarskiej się remontuje” [online], www.tvp.info, 20 marca 2015 [dostęp 2021-09-22] (pol.).
  240. Paweł Wilkowicz: Biegi narciarskie. Operacja Justyny Kowalczyk. sport.pl, 19-03-2015. [dostęp 2015-03-19]. (pol.).
  241. Jaśkowiec odchodzi z teamu Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-04-29]. (pol.).
  242. JACA, Koniec urlopu dla Justyny Kowalczyk. Początek przygotowań., limanowa.in, 2 maja 2015 [zarchiwizowane 2016-12-28].
  243. a b c LEL, Kowalczyk wygrała zawody w... Argentynie, sport.tvp.pl, 8 sierpnia 2015 [zarchiwizowane 2015-10-10].
  244. Przemek Sibera, 40. Bieg Piastów bez Justyny Kowalczyk, sportowefakty.wp.pl, 22 sierpnia 2015 [zarchiwizowane 2015-09-18].
  245. a b LEL, Kalendarz biegów. Debiut Ski Tour Canada, sport.tvp.pl, 8 czerwca 2015 [zarchiwizowane 2016-12-28].
  246. Treningi Kowalczyk, czyli w pół roku dookoła świata, sport.tvp.pl, 29 października 2015 [zarchiwizowane 2015-10-30].
  247. Justyna Kowalczyk oficjalnie w norweskim Team Santander”. przegladsportowy.pl. [dostęp 2015-10-30]. (pol.).
  248. Daniel Ludwiński, Justyna Kowalczyk rozpoczyna sezon. W piątek pierwsze zawody Pucharu Świata, sportowefakty.wp.pl, 27 listopada 2015 [zarchiwizowane 2015-11-30].
  249. a b c PŚ: Kowalczyk poza czołówką. Triumf Falli”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-11-27]. (pol.).
  250. PŚ: pokaz mocy Johaug. Kowalczyk daleko”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-11-28]. (pol.).
  251. Ruka Triple: dobry bieg i wielki awans Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-11-29]. (pol.).
  252. PŚ: pewny triumf Johaug. Nieudany bieg Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-12-05]. (pol.).
  253. a b c d e Ski Classics: Kowalczyk trzecia w Livigno”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-12-06]. (pol.).
  254. Karol Borawski, Davos bez Kowalczyk. Polka szykuje się na PŚ w Toblach, sportowefakty.wp.pl, 11 grudnia 2015 [zarchiwizowane 2016-03-22].
  255. PŚ w Dobbiaco: powrót Justyny Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  256. a b Daniel Ludwiński, Therese Johaug znów zwycięska, Justyna Kowalczyk ósma w Toblach, sportowefakty.wp.pl, 20 grudnia 2015 [zarchiwizowane 2016-03-05].
  257. Daniel Ludwiński, Justyna Kowalczyk nie wystartuje w sprincie w Toblach, sportowefakty.wp.pl, 18 grudnia 2015 [zarchiwizowane 2016-03-05].
  258. TdS: dobre wiadomości dla Justyny Kowalczyk, sport.tvp.pl, 27 grudnia 2015 [zarchiwizowane 2015-12-29].
  259. a b TdS: Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  260. Daniel Ludwiński, Justyna Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach. Polka pięćdziesiąta dziewiąta w Lenzerheide, sportowefakty.wp.pl, 2016 [zarchiwizowane 2016-05-13].
  261. a b c Daniel Ludwiński, Zwycięstwo Therese Johaug na drugim etapie Tour de Ski, Justyna Kowalczyk dziewiętnasta, sportowefakty.wp.pl, 2 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-01-03].
  262. TdS: Johaug poza zasięgiem. Kowalczyk daleko”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-02]. (pol.).
  263. a b Daniel Ludwiński, Trudny etap przed Justyną Kowalczyk. Bieg na dochodzenie na pożegnanie Lenzerheide, sportowefakty.wp.pl, 3 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-04-06].
  264. TdS: Kowalczyk utrzymała pozycję. Nowa liderka, sport.tvp.pl, 3 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-01-04].
  265. a b c TdS: Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale, wygrana Caldwell”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-05]. (pol.).
  266. Daniel Ludwiński, Niezłe kwalifikacje Justyny Kowalczyk. Polka awansowała do ćwierćfinału sprintu, sportowefakty.wp.pl, 5 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-05-13].
  267. Daniel Ludwiński, Tour de Ski: Justyna Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale sprintu w Oberstdorfie, sportowefakty.wp.pl, 5 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-03-06].
  268. Daniel Ludwiński, Therese Johaug najlepsza w Oberstdorfie. Upadek odebrał szanse Justynie Kowalczyk, sportowefakty.wp.pl, 6 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-05-12].
  269. Tour de Ski: Johaug najlepsza w Obesrtdorfie. Upadek Kowalczyk”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-06]. (pol.).
  270. a b c TdS: Oestberg powiększa przewagę. Wygrana Diggins”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-08]. (pol.).
  271. Daniel Ludwiński, Heidi Weng wreszcie najlepsza. Justyna Kowalczyk 23. w Val di Fiemme, sportowefakty.wp.pl, 8 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-04-07].
  272. TdS: etap dla Weng. Oestberg bliżej zwycięstwa. Kowalczyk daleko”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
  273. a b TdS: Johaug dopadła Oestberg. Kapitalny bieg”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-10]. (pol.).
  274. Daniel Ludwiński, Pożegnanie z Alpe Cermis i Tour de Ski. Ostatnia wspinaczka Justyny Kowalczyk, sportowefakty.wp.pl, 10 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-05-06].
  275. A. Dzięciołowski, J. Kordel, Kowalczyk: czeka mnie płaczliwy wieczór, sport.tvp.pl, 10 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-08-06].
  276. AP, Przerwa Kowalczyk. „Nie ma sensu tam jechać”, sport.tvp.pl, 12 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-01-14].
  277. Kowalczyk pobiegnie w Sankt Moritz, sport.tvp.pl, 21 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-03-06].
  278. a b c PME, Kolejny maraton Kowalczyk. 55 kilometrów „pchania”, sport.tvp.pl, 22 stycznia 2016 [zarchiwizowane 2016-03-06].
  279. Daniel Ludwiński, Britta Johansson Norgren najlepsza w La Diagonela, Justyna Kowalczyk dziewiąta, sportowefakty.wp.pl [zarchiwizowane 2016-04-05].
  280. a b c d Marcialonga: Kowalczyk poza podium”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).
  281. a b KOL, Kowalczyk wraca do PŚ. Transmisja w TVP2, sport.tvp.pl, 3 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-03-10].
  282. PŚ w Drammen: Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-02-03]. (pol.).
  283. a b PŚ w Oslo: dominacja Johaug. Kowalczyk w „10"”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-02-07]. (pol.).
  284. a b PŚ w Sztokholmie: Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach”. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-02-11]. (pol.).
  285. PŚ w Falun: Kowalczyk pobiegnie „klasykiem”, sport.tvp.pl, 13 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-02-14].
  286. Daniel Ludwiński, Justyna Kowalczyk w końcu nie będzie sama. Trzy Polki na starcie w Falun, sportowefakty.wp.pl, 13 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-02-15].
  287. PŚ w Falun: triumf Johaug. Dobry wynik Kowalczyk!, sport.tvp.pl, 13 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-02-23].
  288. PŚ w Falun: wygrana Johaug, Kowalczyk nie startowała, sport.tvp.pl, 14 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-02-16].
  289. a b Daniel Ludwiński, Sprint w Lahti bez Justyny Kowalczyk. Marcela Marcisz jedyną Polką na starcie, sportowefakty.wp.pl, 19 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-10-11].
  290. a b c RAMA, Kowalczyk poza „10”. Johaug z innej planety, sport.tvp.pl, 21 lutego 2016 [zarchiwizowane 2016-03-25].
  291. Daniel Ludwiński, Pożegnanie ze szczęśliwą Kanadą. Osiem marcowych biegów Justyny Kowalczyk, sportowefakty.wp.pl, 1 marca 2016 [zarchiwizowane 2016-03-05].
  292. a b Ski Tour Canada: Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-01]. (pol.).
  293. Montreal: najlepszy start Justyny Kowalczyk w sezonie. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-02]. (pol.).
  294. PŚ w Quebec: Kowalczyk odpadła w kwalifikacjach. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  295. PŚ w Quebec City: 17. miejsce Kowalczyk. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-05]. (pol.).
  296. Ski Tour Canada: dobry występ Kowalczyk. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-08]. (pol.).
  297. Canmore: pojedynek Norweżek, Kowalczyk blisko „10". sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-09]. (pol.).
  298. Canmore: jubileusz Kowalczyk. Wygrana Oestberg. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-03-11]. (pol.).
  299. Muonio: Kowalczyk rozpoczęła sezon od zwycięstwa. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-11-11]. (pol.).
  300. Muonio: Justyna Kowalczyk znowu najlepsza. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-11-12]. (pol.).
  301. PŚ w Ruce: półfinał nie dla Kowalczyk. Triumf Nilsson. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  302. PŚ: Kowalczyk poza podium. Wielki powrót Bjoergen. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  303. PŚ: Dominacja Norweżek. Kowalczyk poza półfinałem. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-12-02]. (pol.).
  304. PŚ: Kowalczyk daleko... Pierwszy triumf Diggins. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-12-03]. (pol.).
  305. PŚ: duży awans Kowalczyk. Weng najlepsza. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-12-04]. (pol.).
  306. e, Kowalczyk znika z PŚ. Gdzie kolejne starty?, sport.tvp.pl, 6 grudnia 2016 [zarchiwizowane 2017-02-28].
  307. l, Kowalczyk najlepsza w biegu na 10 km na trasie mistrzostw świata, polsatsport.pl, 8 stycznia 2017 [zarchiwizowane 2017-02-28].
  308. Próba przedolimpijska bez gwiazd. Justyna Kowalczyk z szansą na świetny wynik [online], WP Sportowe Fakty [dostęp 2017-02-04] (pol.).
  309. PŚ: Kowalczyk poza podium w Pjongczang. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-02-03]. (pol.).
  310. PŚ: Justyna Kowalczyk najlepsza w Pjongczang. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-02-04]. (pol.).
  311. PŚ: Kowalczyk blisko czołówki. Świetna Bjoergen. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-02-19]. (pol.).
  312. MŚ w Lahti: dziewiąte miejsce Kowalczyk i Marcisz w finale. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-02-26]. (pol.).
  313. Kowalczyk daleko od podium. Triumf Bjoergen. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-02-28]. (pol.).
  314. MŚ: Norweżki ze złotym medalem, Polki ósme. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-03-02]. (pol.).
  315. Bieg Piastów: Justyna Kowalczyk najlepsza wśród kobiet. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-03-04]. (pol.).
  316. Oslo: kapitalny bieg Bjoergen. Kowalczyk szósta. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-03-12]. (pol.).
  317. Wygrana Kowalczyk. Trzeci triumf w Ski Classics. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-03-18]. (pol.).
  318. Ski Classics: Kowalczyk tuż za podium w Arefjaellsloppet. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-03-25]. (pol.).
  319. Ski Classics: pewne zwycięstwo Kowalczyk. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
  320. Ski Classics: Kowalczyk na podium w ostatnim starcie. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-04-08]. (pol.).
  321. Przenosiny Justyny Kowalczyk. Nowa grupa Polki”. przegladsportowy.pl. [dostęp 2017-09-19]. (pol.).
  322. PŚ w Ruce: Kowalczyk odpadła w ćwierćfinale. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
  323. Puchar Świata w Ruce: odległe miejsce Justyny Kowalczyk. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
  324. Puchar Świata w Ruce: triumf Kalli, Kowalczyk daleko. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-11-26]. (pol.).
  325. PŚ: moc na podbiegach. Kowalczyk blisko finału. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-12-02]. (pol.).
  326. PŚ: Kowalczyk zeszła z trasy. Kalla poza zasięgiem. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-12-03]. (pol.).
  327. PŚ: Kowalczyk bardzo daleko. Zwycięstwo Kalli. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-12-16]. (pol.).
  328. PŚ: duży awans Kowalczyk. Dominacja Norweżek. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
  329. Tour de Ski: 12. edycja bez Polaków. sport.tvp.pl. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
  330. PŚ w Planicy: Kowalczyk odpadła w eliminacjach sprintu. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-01-20]. (pol.).
  331. PŚ w biegach: triumf Finki. Dobry występ Kowalczyk. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-01-21]. (pol.).
  332. Justyna Kowalczyk złożyła ślubowanie. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-10)]. (pol.).
  333. Kalla pierwszą mistrzynią olimpijską w Pjongczangu!. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-10)]. (pol.).
  334. Medal nie dla Kowalczyk. Polka odpadła w ćwierćfinale sprintu. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-13)]. (pol.).
  335. Sztafeta dla Norweżek. Polki daleko. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-18)]. (pol.).
  336. Kowalczyk i Jaśkowiec w finale!. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-21)]. (pol.).
  337. 7. miejsce Jaśkowiec i Kowalczyk. Amerykanki ze złotem. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-21)]. (pol.).
  338. Bieg na 30 km: złoto Bjoergen, Kowalczyk – 14.. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-25)]. (pol.).
  339. Zwycięstwo Kowalczyk. Polka wygrała w Norwegii. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-17]. (pol.).
  340. MP: świetny start Justyny Kowalczyk w Jakuszycach. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-23]. (pol.).
  341. W Jakuszycach rozdano kolejne medale MP. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-24]. (pol.).
  342. MP: Justyna Kowalczyk ze złotem w sztafecie. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-25]. (pol.).
  343. Kowalczyk nie wystąpi już więcej w Pucharze Świata. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-23]. (pol.).
  344. Duet Wierietielny-Kowalczyk w innej roli!. pzn.pl. [dostęp 2018-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)]. (pol.).
  345. Nowa rola Justyny Kowalczyk. Dostała angaż w związku. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-03-29]. (pol.).
  346. Emocje na finiszu maratonu. Ishida sprytniejsza od Kowalczyk!. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-04-07]. (pol.).
  347. Kowalczyk zakończyła sezon tuż za podium. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-04-14]. (pol.).
  348. Justyna Kowalczyk zdobyła Kilimandżaro. sport.onet.pl. [dostęp 2018-06-28]. (pol.).
  349. Justyna Kowalczyk wróciła na podium. Dobry bieg w Ski Classics. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-12-02]. (pol.).
  350. Justyna Kowalczyk na trzecim stopniu podium w Biegu Cesarza Maksymiliana. sportowe.fakty.wp.pl. [dostęp 2019-01-16]. (pol.).
  351. Visma Ski Classics: Justyna Kowalczyk na podium Biegu Cesarza Maksymiliana, triumf Britty Johansson Norgren. sportsinwinter.pl. [dostęp 2019-01-12]. (pol.).
  352. Justyna Kowalczyk piąta w 70-kilometrowym biegu Marcialonga. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-01-27]. (pol.).
  353. MŚ: Kowalczyk i Skinder w finale sprintu drużynowego. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-02-24]. (pol.).
  354. MŚ: Kowalczyk i Skinder ostatnie w finale. Emocjonujący finisz. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-02-24]. (pol.).
  355. Pierwszy trener Justyny Kowalczyk: ewenement na skalę światową. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-02-24]. (pol.).
  356. Justyna Kowalczyk nie pomogła. Odległe miejsce Polek w sztafecie. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-02-28]. (pol.).
  357. Visma Ski Classics, Birkebeinerrennet: Justyna Kowalczyk zwyciężczynią. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-03-16]. (pol.).
  358. Kowalczyk powtórzyła sukces. Pierwszy triumf w sezonie. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-03-16]. (pol.).
  359. Justyna Kowalczyk mistrzynią Polski. Wyprzedziła swoje zawodniczki. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-03-31]. (pol.).
  360. Ski Classics: Justyna Kowalczyk tym razem poza podium. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-04-13]. (pol.).
  361. Polski Związek Narciarski zatwierdził trenerów reprezentacji. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-04-29]. (pol.).
  362. a b Justyna Kowalczyk-Tekieli w nowej dyscyplinie! Rewolucja w polskich sportach zimowych [online], Sport.pl [dostęp 2021-04-23] (pol.).
  363. Łukasz Głębocki, Justyna Kowalczyk i Kacper Antolec wygrali 47. Bieg Piastów [online], 6 marca 2023.
  364. Tour de Ski bez Justyny Kowalczyk!. sport.tvp.pl. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  365. a b c d e Alpen Cup
  366. 1.
  367. a b c d e f g h i j k l Slavic Cup
  368. a b c d e f g h Australia/New Zealand Cup
  369. Scandinavian Cup
  370. Eastern Europe Cup
  371. a b Kowalczyk Justyna – Gmina Mszana Dolna. mszana.pl. [dostęp 2018-11-04].
  372. Justyna Kowalczyk – Mistrzostwa Polski w biegach narciarskich. mp-biegi.ency.pl. [dostęp 2018-11-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy