Przejdź do zawartości

Kantiemir Bałagow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kantiemir Bałagow
Prawdziwe imię i nazwisko

Кантемир Артурович Балагов

Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1991
Nalczyk

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

od 2014

Kantiemir Arturowicz Bałagow, ros. Кантемир Артурович Балагов (ur. 28 lipca 1991 w Nalczyku) – rosyjski reżyser i scenarzysta filmowy. Uczeń Aleksandra Sokurowa. W swojej twórczości, z zaskakującą jak na swój wiek dojrzałością, ukazuje istotne wydarzenia z dziejów najnowszych Rosji z perspektywy klaustrofobicznie osamotnionych i straumatyzowanych bohaterów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kabardo-Bałkarii na północnym Kaukazie w rodzinie niezwiązanej z branżą filmową. Jego matka uczy chemii i biologii w miejscowej szkole, gdzie jest również dyrektorem. Ojciec jest lokalnym przedsiębiorcą.

Bałagow początkowo studiował ekonomię w Stawropolu. Jego pasją była fotografia, nakręcił też z przyjaciółmi amatorski serial internetowy. Rozpoczął trzyletnie studia na założonym przez reżysera Aleksandra Sokurowa Wydziale Filmowym na Kabardyjsko-Bałkarskim Uniwersytecie Państwowym im. Ch.M. Bierbiekowa w Nalczyku[1]. Tam właśnie, pod jego kierunkiem, nakręcił swoje trzy pierwsze filmy krótkometrażowe.

Jego pełnometrażowy debiut Bliskość (2017) miał swoją premierę w sekcji "Un Certain Regard" na 70. MFF w Cannes, gdzie zdobył Nagrodę FIPRESCI[2]. Obraz ukazywał mozaikę narodowościową żyjącą na Kaukazie w czasie trwającej w latach 90. XX w. wojny w Czeczenii. Sytuację tę poznajemy przez pryzmat żydowskiej rodziny. Musi ona stawić czoła niespodziewanemu wydarzeniu, które wstrząsa całą lokalną diasporą.

Nagroda FIPRESCI przypadła Bałagowowi ponownie w udziale już dwa lata później, gdy prezentował na 72. MFF w Cannes swój kolejny film Wysoka dziewczyna (2019), inspirowany reportażem białoruskiej noblistki Swiatłany Aleksijewicz Wojna nie ma w sobie nic z kobiety[3]. Obraz opisywał rodzące się uczucie pomiędzy dwiema kobietami w zrujnowanym przez wojnę Leningradzie. Film przyniósł młodemu twórcy nagrodę za najlepszą reżyserię w sekcji "Un Certain Regard"[4]. Stał się także oficjalnym kandydatem Rosji do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Chociaż znalazł się na skróconej liście dziesięciu pretendentów do nominacji w tej kategorii, ostatecznie jej nie otrzymał.

Bałagow zasiadał w jury sekcji "Un Certain Regard" na 71. MFF w Cannes (2018)[5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy krótkometrażowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 2014: Pierwszy ja (Первый я)
  • 2015: Andriucha (Андрюха)
  • 2015: Jeszcze młody (Молодой ещё)[6][7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kantemir Balagov at IFFR. IFFR. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  2. Leo Barraclough: Filmmaker Kantemir Balagov Talks About His Drama ‘Beanpole’. Variety, 2019-08-19. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  3. Owen Myers: The film director polarising Russian audiences. The Face, 2020-01-06. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  4. Piotr Grylak, Wojna nie ma w sobie nic z człowieka. „Wysoka dziewczyna” – recenzja [online], arytmia.eu, 20 października 2019 [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  5. Kate Erbland: Cannes 2018: Ali Abbasi’s Off-Kilter Fairy Tale ‘Border’ Wins Un Certain Regard Prize. IndieWire, 2018-05-18. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  6. Kantemir Balagov. IMDb. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  7. Kantemir Balagov. Filmweb. [dostęp 2020-01-28]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy