Karel Kovařovic

Karel Kovařovic
	; Portret Karela Kovařovica, mal. Jan Vilímek
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1862 ; Praga
Pochodzenie	czeskie
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1920 ; Praga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karel Kovařovic (ur. 9 grudnia 1862 w Pradze, zm. 6 grudnia 1920 tamże^[1]^[2]) – czeski kompozytor i dyrygent.

Życiorys

W latach 1873–1879 studiował w Konserwatorium Praskim, gdzie uczył się gry na klarnecie, harfie i fortepianie^[1]^[2]. Pobierał także lekcje śpiewu i prywatnie uczył się kompozycji u Zdenka Fibicha^[1]. Od 1879 do 1885 roku był harfistą Teatru Narodowego w Pradze^[2]. Był kapelmistrzem orkiestry teatru czeskiego w Brnie (1885–1886) i dyrygentem teatru w Pilźnie (1886–1887)^[1]. Od 1890 roku uczył w szkole muzycznej Františka Pivody, po jego śmierci pełnił natomiast do 1900 roku funkcję jej dyrektora^[1].

W 1895 roku założył własną 63-osobową orkiestrę, z którą wykonywał dzieła młodych kompozytorów takich jak Vítězslav Novák czy Josef Suk, a także dzieła dawnych czeskich twórców, m.in. Josefa Myslivečka^[1]. Od 1900 roku do swojej śmierci w 1920 roku pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Teatru Narodowego w Pradze^[1]^[2]. Dał koncerty w Wiedniu (1918) oraz Paryżu i Londynie (1919)^[1].

Twórczość

Zarówno jako kompozytor, jak i dyrygent, skupiony był na twórczości operowej, której przypisywał szczególną rolę w kształtowaniu uczuć narodowych wśród narodu czeskiego^[1]. Pełniąc przez dwie dekady funkcję pierwszego dyrygenta Teatru Narodowego w Pradze przygotował liczne przedstawienia, w tym ponad sto premier operowych, operetkowych i baletowych, propagował twórczość Bedřicha Smetany i Antonína Dvořáka^[1]. Poprowadził prapremiery oper Rusałka Dvořáka (1901), Vlasty skon Otakara Ostrčila (1904), Jessika Josefa Bohuslava Foerstera (1905) i Karlštejn Vítězslava Nováka (1916)^[1]. Krytycznie oceniał natomiast Jenůfę Leoša Janáčka i wielokrotnie między 1904 a 1916 rokiem odrzucał jej partyturę, zanim w końcu po wymuszonych na kompozytorze zmianach zgodził się ją wykonać^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[2]

Utwory orkiestrowe

uwertura Veseloherní (1880)
poemat symfoniczny Únos Persefony (1887)
uwertura Dramatická (1891)
Koncert fortepianowy (1894)
Symfonické intermezzo (1896)

Utwory kameralne

3 kwartety smyczkowe (I D-Dur 1878, II a-moll 1887, III G-Dur 1894)

Opery

Ženichové (wyst. Praga 1884)
Cesta oknem (wyst. Praga 1886)
Noc Šimona a Judy (wyst. Praga 1892)
Psohlavci (wyst. Praga 1898)
Na starém bělidle (wyst. Praga 1901)

Operetka

Edip král (wyst. Praga 1894)

Balety

Hašiš (wyst. Praga 1884)
Pohádka o nalezeném štěstí (wyst. Praga 1886)
Na zaletech (wyst. Praga 1909)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 179–180. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1946–1947. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

Karel Kovařovic – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 179–180. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1946–1947. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]