Przejdź do zawartości

Ken Griffey Jr.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ken Griffey Jr.
Ilustracja
środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

George Kenneth Griffey Jr.

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1969
Donora

Odbijał

lewą

Rzucał

lewą

Debiut

3 kwietnia 1989

Ostatni występ

31 maja 2010

Statystyki
Średnia uderzeń

0,284

Home runy

630

Uderzenia

2781

RBI

1836

Kariera klubowa
Lata Kluby
1989–1999 Seattle Mariners
2000–2008 Cincinnati Reds
2008 Chicago White Sox
2009–2010 Seattle Mariners
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

2016

Głosów

99,3% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

George Kenneth Griffey Jr. (ur. 21 listopada 1969) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego przez 22 sezony w Major League Baseball. Jest synem Kena Griffeya, Sr.[1].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Ken Griffey Jr. dorastał w Cincinnati, gdzie uczęszczał na mecze Reds, w którym grał jego ojciec[1]. W 1987 roku został wybrany w drafcie w 1. rundzie z numerem pierwszym przez Seattle Mariners, jednak początkowo występował w NAPBL[1][2]. W MLB zadebiutował 3 kwietnia 1989 w wieku 19 lat w meczu przeciwko Oakland Athletics[3][4]. W sezonie 1990 wystąpił po raz pierwszy (z trzynastu w karierze) w Meczu Gwiazd[5]. W 1992 został wybrany MVP All-Star Game[1]. Pięć lat później zwyciężając w American League między innymi w klasyfikacji zdobytych home runów (56), zaliczonych RBI (147) oraz slugging percentage (0,646), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem sezonu[3][6].

W latach 1998 i 1999 ponownie zwyciężał w klasyfikacji zdobytych home runów (odpowiednio 54 i 48)[3]. Rok do końca kontraktu, a także sposobność bycia razem z żoną Mellisą, synem i córką, którzy mieszkali w Orlando, spowodowały jednak, iż Griffey zażądał transferu, a tak zwana klauzula Ten And Five Rights (10 lat w jednym klubie i rozegrane w nim 5 sezonów z rzędu) pozwalała mu na odrzucenie każdej oferty[1][7][8]. Według czasopisma Sports Illustrated Griffey Jr. miał przedstawić generalnemu menadżerowi Mariners Patowi Gillickowi listę czterech klubów, do których chciałby odejść (Atlanta Braves, Houston Astros, New York Mets oraz Cincinnati Reds[8]. Ostatecznie doszło do porozumienia z klubem z Cincinnati[1].

W lutym 2000 roku przeszedł w ramach wymiany do klubu ze swojego rodzinnego miasta Cincinnati Reds, z którym podpisał dziewięcioletni kontrakt wart 116 milionów dolarów[1][2]. 22 czerwca 2007 roku przed rozpoczęciem pierwszego meczu między ligowego pomiędzy Reds a Mariners rozgrywanym w Seattle, Griffey Jr. został przywitany przez kibiców Mariners brawami[9]. W czerwcu 2008 w wyjazdowym meczu przeciwko Florida Marlins zdobył 600. home runa w karierze[10]. Pod koniec lipca 2008 roku przeszedł do Chicago White Sox[2]. W latach 2009–2010 występował ponownie w Seattle Mariners, gdzie zakończył karierę[3].

Uhonorowanie

[edytuj | edytuj kod]

6 stycznia 2016 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame, otrzymując największy procent głosów w historii (99,3%). Ponadto został pierwszym zawodnikiem, wybranym z numerem pierwszym w drafcie, który został wprowadzony do Galerii Sław Baseballu[11]. 6 sierpnia 2016 przed meczem z Los Angeles Angels of Anaheim na Safeco Field wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 24, z którym występował podczas gry w Seattle Mariners[12].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnienie Lata Źródło
MVP American League 1997 [6]
13× All-Star 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999,
2000, 2004, 2007
[3]
All-Star Game MVP 1992 [13]
10× Gold Glove Award 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999 [14]
Silver Slugger Award 1991, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999 [15]
Major League Baseball All-Century Team wprowadzony w 1999 [16]
Baseball Hall of Fame od 2016 [11]
# 24 zastrzeżony przez Mariners 2016 [12]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Ken Griffey Jr.. sabr.org. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  2. a b c Ken Griffey Jr. Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  3. a b c d e Ken Griffey Jr. Statistics. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  4. Mariners 2 Athletics 3. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  5. Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-26]. (ang.).
  6. a b Baseball Awards Voting for 1997. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  7. Trades Of The Decade: Griffey To The Reds. mlbtraderumors.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  8. a b Ten And Five Rights. mlbtraderumors.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  9. Griffey's emotional return to Seattle ends with blowout win. espn.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  10. Griffey Hits 600th Career Home Run. foxnews.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  11. a b HOF Class of '16 makes history. mlb.com. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
  12. a b 'Unbelievable ride': Seattle retires Griffey's 24. mariners.mlb.com. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
  13. MLB All-Star Game History. espn.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  14. National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  15. Silver Slugger winners. mlb.com. [dostęp 2012-09-29]. (ang.).
  16. All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy