Kościół św. Polikarpa w Izmirze
 Kościół św. Polikarpa w 2016 roku | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Turcji  | |||||||||||||||||
 38°25′32,2″N 27°08′08,5″E/38,425611 27,135694
| |||||||||||||||||
Kościół św. Polikarpa w Izmirze[1] (tur. Aziz Polikarp Kilisesi) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w mieście Izmir (dawniej Smyrna), w prowincji Izmir, w zachodniej Turcji.
Patronem kościoła jest żyjący na przełomie I i II wieku n.e. biskup Smyrny, św. Polikarp.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Kościół św. Polikarpa jest najstarszym zachowanym kościołem[2] w Izmirze i jednym z najstarszych budynków w mieście[3]. Znajduje się w dzielnicy Konak, u zbiegu ulic: Akdeniz Mahallesi, Gazi Osman Paşa Bulvarı, Necatibey Bulvarı i Kazım Dirik Caddesi[3]. Został zbudowany w 1625 roku na prośbę króla Francji Ludwika XIII, za zgodą sułtana Sulejmana[2][3]. Przekazany został zakonowi kapucynów; w późniejszym okresie dobudowano do niego klasztor[2]. W 1688 roku zespół budynków został zniszczony w wyniku trzęsienia ziemi i będącego jego następstwem pożaru, po czym w latach 1690–1691 został odnowiony i przebudowany[2][4].
Podczas pożaru miasta w 1742 roku ani kościół, ani otaczająca go dzielnica francuska nie zostały uszkodzone, co przypisuje się wstawiennictwu św. Polikarpa[2]. Jednak już w kolejnym pożarze, w 1763 roku, klasztor doszczętnie spłonął, a kościół został poważnie uszkodzony[4][2]. W latach 1774–1775 za zgodą władz osmańskich i przy wparciu króla Ludwika XVI świątynię odbudowano i przekształcono w trójnawową bazylikę[3][2][4]. W 1820 roku w jej wnętrzu zawieszono marmurową tablicę w podzięce dla króla Ludwika[2][4].
W latach 1892–1898 kościół został rozbudowany (dobudowano do niego kaplice) oraz ozdobiony polichromiami wykonanymi przez Raymonda Charlesa Péré’ego, który był mieszkającym w Smyrnie francuskim artystą, architektem i malarzem, autorem m.in. projektu smyrneńskiej wieży zegarowej[2][3][5]. Polichromie przedstawiają sceny z życia Polikarpa. Na jednej z nich Péré sportretował samego siebie – jako postać ze związanymi rękami znajdującą się po lewej stronie malowidła przedstawiającego męczeństwo świętego[2][5].
W 1922 roku budynek spłonął podczas wielkiego pożaru Smyrny. Odbudowany w obecnym kształcie w 1929 roku[2][4].
W 2020 roku kolejne trzęsienie ziemi częściowo uszkodziło wnętrze i przylegającą do kościoła dzwonnicę[4].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Świątynia w układzie bazylikowym, wybudowana z kamienia oraz cegły na rzucie prostokąta, trójnawowa, orientowana. W narożniku południowo-zachodnim kościoła znajduje się ośmioboczna dzwonnica kryta hełmem[3].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Ołtarz kościoła św. Polikarpa (2022) -
Dzwonnica (2016)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polski egzonim uchwalony na 109. posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP.
- ↑ a b c d e f g h i j k İzmir’in Koruyucu Aziz’i: Sen Polikarp – İzmir Dergisi – Yaşasın Dergicilik [online], İzmir Kültür ve Turizm Dergisi [dostęp 2023-04-23] (tur.).
- ↑ a b c d e f Saint Polycarpe Kilisesi [online], İzmir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü [dostęp 2023-04-23] (tur.).
- ↑ a b c d e f Deprem İzmir’in tarihi kilisesini de vurdu! [online], Gerçek İzmir, 12 listopada 2020 [dostęp 2023-04-23] (tur.).
- ↑ a b Atrakcje w Turcji – kościół św. Polikarpa w Izmirze [online], traveliger.pl [dostęp 2023-04-23] (pol.).