Przejdź do zawartości

Kodeks Assemaniego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karta z Kodeksu Assemaniego

Kodeks Assemaniego (łac. Codex Assemanius) – pochodzący z przełomu X i XI wieku pergaminowy manuskrypt pisany głagolicą, zawierający zbiór czytań ewangelicznych na niedziele i święta w języku staro-cerkiewno-słowiańskim. Liczy 158 kart, końcowe karty nie zachowały się^[1].

Jest odpisem najstarszego słowiańskiego lekcjonarza, tłumaczonego przez Cyryla i Metodego. Odnaleziony i nabyty w 1736 roku w Jerozolimie przez jezuitę Giuseppe Assemaniego, został umieszczony później w zbiorach Biblioteki Watykańskiej. Po raz pierwszy wydał go Franjo Rački (Zagreb 1865), zaś w transkrypcji na alfabet łaciński Ivan Črnčić(inne języki) (Roma 1878). Najważniejsze, dwutomowe wydanie opublikowali Josef Vajs(inne języki) i Josef Kurz(inne języki). Tom I (Praha 1929) zawiera fotograficzną odbitkę tekstu, zaś wydany przez samego Kurza tom II (Praha 1955) jest jego transkrypcją na cyrylicę^[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 142.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Słownik starożytności słowiańskich. T. 1, cz. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1961.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kodeks_Assemaniego&oldid=70459555”

Ukryte kategorie:

pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.

Alternative Proxies:

Alternative Proxy