Przejdź do zawartości

Konflikt w Tetowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konflikt w Tetowie
Ilustracja
Terytoria objęte konfliktem
Czas

2 stycznia13 sierpnia 2001

Miejsce

północna i zachodnia Macedonia

Terytorium

Macedonia

Przyczyna

albańskie ambicje terytorialne

Wynik

porozumienie pokojowe z Ochrydy

Strony konfliktu
 Macedonia Albania separatyści albańscy
Dowódcy
Boris Trajkowski
Jowan Andrewski
Pande Petrowski
Ali Ahmeti
Fadil Nimani
Siły
15 000 6 000
Straty
75 zabitych 86 zabitych
brak współrzędnych

Konflikt w Tetowiekonflikt zbrojny z 2001 roku między rządem macedońskim i albańską mniejszością[1].

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]

Podłożem konfliktu w Tetowie był rozpad Jugosławii, który spowodował napływ dużej liczby Albańczyków z Kosowa i Albanii do Macedonii. Na przyczyny tej migracji złożyły się zarówno trudne warunki bytowe panujące na terytorium byłej federacji, jak i obawa przed prześladowaniami. Pierwsze oznaki późniejszego konfliktu pojawiły się w lutym 1992 roku, kiedy to grupa albańskich nacjonalistów podjęła próbę utworzenia Autonomicznej Republiki Ilirii. Kolejnymi były incydenty w Gostiwarze i Tetowie, związane z wywieszaniem albańskiej flagi. W odpowiedzi Wyzwoleńcza Armia Kosowa (UÇK) w 1997 roku nasiliła działania terrorystyczne w Kosowie i Macedonii. Po rozpoczęciu nalotów na Jugosławię przez granicę przedostało się do Macedonii wielu kolejnych bojowników tej formacji. Łącznie do 1999 roku Macedonia przyjęła 360 000 uciekinierów z Kosowa. Z kolei Macedończycy obawiali się uznania niepodległości Kosowa, uważając to za zagrożenie dla ich własnej państwowości[1].

Po wyborach parlamentarnych z 1998 roku w Macedonii powstała koalicja partii WMRO-DPMNE, Demokratycznej Alternatywy i Demokratycznej Partii Albańczyków. Umiarkowana polityka albańskiej DPA szybko stała się obiektem krytyki Albańczyków, ponieważ DPA dążyła do kompromisów, podczas gdy w kraju trwała dyskryminacja społeczności albańskiej. Sytuacja społeczności albańskiej i brak realizacji jej postulatów spowodowały na początku 2001 roku wybuch działań zbrojnych. Bezpośrednią przyczyną konfliktu było prawdopodobnie podpisanie na początku 2001 roku umowy o granicy państwowej między Macedonią i Jugosławią, co utrudniło Albańczykom poruszanie się pomiędzy Kosowem i Macedonią[1].

2 stycznia Albańczycy zaatakowali posterunek policji we wsi Tearka w pobliżu Tetowa – zginął policjant, a trzech innych zostało rannych. Walki pomiędzy siłami rządowymi i Armią Wyzwolenia Narodowego (następczynią Armii Wyzwolenia Kosowa) rozpoczęły się 12 lutego. Liczące około 5 tysięcy ludzi oddziały UÇK rozpoczęły napady zbrojne na posterunki policji, jednostki wojskowe, szlaki komunikacyjne, ujęcia wody i na ludność cywilną, zmuszając Macedończyków do ucieczki z terenów zasiedlonych przez większość albańską. Pomimo że Albańczycy zdecydowali się na konfrontację zbrojną, ich celem była jedynie poprawa ich sytuacji bytowej w Macedonii, a nie secesja. Do 14 marca rebelianci opanowali rejon Tetowa; 17 marca rząd macedoński ogłosił mobilizację, jednak nie wprowadzono stanu wojennego[1].

Zakończenie walk

[edytuj | edytuj kod]

3 maja rozpoczęła się operacja wojskowa przeciwko UÇK w rejonie Kumanowa, która zakończyła się niepowodzeniem. Ostatecznie pod wpływem NATO i Unii Europejskiej wstrzymano ofensywę, a 13 maja władzę objął tymczasowy rząd jedności narodowej, utworzony przez partie macedońskie i albańskie. Pierwsze negocjacje podjęto dopiero pomiędzy 15–20 czerwca, jednak nie osiągnięto wówczas porozumienia. 24 czerwca Javier Solana (hiszpański polityk i przedstawiciel Unii Europejskiej ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa) wynegocjował zawieszenie broni. Kolejny rozejm ogłoszono 5 lipca. Negocjacje w Ochrydzie rozpoczęły się 28 lipca i zakończyły 13 sierpnia podpisaniem porozumienia. Dopiero po zawarciu pokoju ostatecznie wygasły walki[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Aleksandra Tarnawczyk: Droga do i przez konflikt albańsko-macedoński w 2001 roku. slawistykalodzka.sns.pl. [dostęp 2020-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-26)].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy