Latady Island
Na mapach: 
70°45′S 74°35′W/-70,750000 -74,583333
70°45′S 74°35′W/-70,750000 -74,583333 Latady Island (w dolnej lewej części) i Wyspa Charcota (u góry) były do 2009 roku połączone przez fragment Lodowca Szelfowego Wilkinsa (po lewej) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Akwen | |
| Powierzchnia |
3300 km² |
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 70°45′S 74°35′W/-70,750000 -74,583333
| |
Latady Island – płaska, pokryta lodem wyspa antarktyczna, do której prawa roszczą sobie Chile i Wielka Brytania. Długość ok. 115 km, szerokość ok. 48 km. Leży na południe od Wyspy Charcota i na zachód od Wyspy Aleksandra.
Zarys wyspy odkrył w 1929 George Hubert Wilkins, lecz ze względu na połączenie lodowe z głównym lądem nie potraktowano tego obszaru jako wyspę. Została sfotografowana z powietrza na przełomie 1947–48, a naniesiona na mapy dopiero w 1960. Nazwana przez Brytyjski Komitet Nazw Antarktycznych na cześć Williama R. Latady'ego, fotografa lotniczego i nawigatora.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]