Przejdź do zawartości

Linia Hajnala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przybliżony przebieg linii Hajnala (czerwona linia). Linie niebieskie zaznaczają pozostałe obszary z niskim udziałem osób bez małżonka

Linia Hajnala – koncepcja historycznej odrębności zachodnio- i wschodnioeuropejskiego modelu rodziny opisana przez Johna Hajnala[1]. Obszary dominacji obu modeli miała w przybliżeniu rozdzielać linia prowadząca od dzisiejszego Petersburga po Triest[1].

Zgodnie z koncepcją, na typowy wzorzec zachodnioeuropejski składa się późne zawieranie małżeństw, wysoki udział osób bez małżonka oraz niższy współczynnik urodzeń. We wzorcu wschodnioeuropejskim wiek zawierania małżeństw jest niski, a udział osób nie wstępujących w związki małżeńskie bardzo niski[1]. Różnica dotyczyć ma zwłaszcza kobiet[1]. Według Hajnala ów wzorzec wykazuje historyczną trwałość, sięgając przynamniej XVIII w.[1] Sugerował on również związaną z tym odrębność ekonomiczną i kulturową Europy Zachodniej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Idea różnicy między zachodnią i wschodnią Europą pod względem modelu rodziny i małżeństw była wielokrotnie formułowana już w XIX w., w szczególności w pracach Frédérica Le Play’a[2]. Według francuskiego uczonego wschodni Europejczycy wyróżniali się patriarchalnymi, patrylokalnymi i wielopokoleniowymi gospodarstwami domowymi[2]. Granica zachodnia tego wzorca rodzinnego przebiegać miała od Petersburga po Triest i półwysep Apeniński[2].

Koncepcja linii Hajnala weszła po 1965 do obiegu naukowego, chociaż przebieg granicy między wschodem i zachodem był w różnych pracach przesuwany lub rozszerzany o „strefę przejściową”[2][3].

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Podział Europy na wschodnią i zachodnią pod względem wzorców małżeństw i rodziny jest krytykowany za zbyt uproszczony – tak wzorce zachodnio- jak i wschodnioeuropejskie wykazują znaczne zróżnicowanie[2]. Uogólnienia dokonywane przez zachodnich badaczy oparte były często na niedostatecznej bazie źródłowej i z pominięciem wyników badaczy wschodnioeuropejskich[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f J. Hajnal, European marriage patterns in perspective, [w:] D.V. Glass, D.E.C. Eversley, Population in History. Essays in Historical Demography, Londyn: Edward Arnold, 1965, s. 449–494 (ang.).
  2. a b c d e f Mikołaj Szołtysek, Spatial construction of European family and household systems: A promising path or a blind alley? An Eastern European perspective, „Continuity and Change”, 27 (1), Cambridge University Press, 2012, s. 11–52, DOI10.1017/S0268416012000057 (ang.).
  3. Mikołaj Szołtysek, Barbara Zuber-Goldstein, Historical family systems and the great European divide: the invention of the Slavic East, „Demográfia”, 52 (5), 2009, s. 5–47 (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy