Przejdź do zawartości

Menno Oosting

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Menno Oosting
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1964
Son en Breugel

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1999
Turnhout

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1983

Zakończenie kariery

22 lutego 1999

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

72 (4 lipca 1988)

Australian Open

4R (1988)

Roland Garros

1R (1986, 1988)

Wimbledon

3R (1988)

US Open

2R (1988)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

20 (13 lutego 1995)

Australian Open

QF (1991)

Roland Garros

3R (1997)

Wimbledon

3R (1995)

US Open

3R (1996)

Menno Oosting (ur. 17 maja 1964 w Son en Breugel, zm. 22 lutego 1999 w Turnhout) – holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1994 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Dnia 22 lutego 1999 roku wracając z turnieju ATP Challenger Tour w Cherbourgu, zginął w wypadku samochodowym. Zaprzyjaźniony z Oostingiem Richard Krajicek, jego wielokrotny partner deblowy, dedykował zmarłemu swoje zwycięstwo turniejowe w Londynie.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Praworęczny tenisista, karierę zawodową rozpoczął w 1983 roku.

W karierze singlowej nie dotarł nigdy do finału ATP World Tour, był natomiast m.in. w 4 rundzie Australian Open w 1988 roku (przegrał z Toddem Witskenem) i 3 rundzie Wimbledonu, także w 1988 (przegrał z Matsem Wilanderem).

Większe sukcesy odnosił jako deblista. 18–krotnie dochodził do finałów turniejowych, z czego 7 wygrał.

W 1994 roku w parze z Kristie Boogert odniósł swoje jedyne wielkoszlemowego zwycięstwo, pokonując w finale gry mieszanej French Open Łarysę Sawczenko-Neiland i Andrieja Olchowskiego.

Oosting występował w latach 1983–1988 w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Holandia grała w tym czasie poza najwyższą klasą rozgrywkową. Oosting występował w singlu i deblu, wygrał 7 pojedynków, a 4 przegrał.

W rankingu gry pojedynczej Oosting najwyżej był na 72. miejscu (4 lipca 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 20. pozycji (13 lutego 1995).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 4 czerwca 1994 French Open, Paryż Ceglana Holandia Kristie Boogert Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland
Rosja Andriej Olchowski
7:5, 3:6, 7:5

Gra podwójna (7–11)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 6 października 1991 Ateny Ceglana Finlandia Olli Rahnasto Holandia Jacco Eltingh
Holandia Mark Koevermans
7:5, 6:7, 5:7
Zwycięzca 1. 3 maja 1992 Monachium Ceglana Południowa Afryka David Adams Australia Carl Limberger
Czechy Tomáš Anzari
3:6, 7:5, 6:3
Finalista 2. 4 kwietnia 1993 Estoril Ceglana Niemcy Udo Riglewski Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
3:6, 5:7
Zwycięzca 2. 19 września 1993 Bukareszt Ceglana Belgia Libor Pimek Rumunia George Cosac
Rumunia Ciprian Porumb
7:6, 7:6
Zwycięzca 3. 20 marca 1994 Casablanca Ceglana Południowa Afryka David Adams Włochy Cristian Brandi
Włochy Federico Mordegan
6:3, 6:4
Finalista 3. 4 kwietnia 1994 Estoril Ceglana Holandia Richard Krajicek Włochy Cristian Brandi
Włochy Federico Mordegan
walkower
Zwycięzca 4. 1 maja 1994 Madryt Ceglana Szwecja Rikard Bergh Francja Jean-Philippe Fleurian
Szwajcaria Jakob Hlasek
6:3, 6:4
Finalista 4. 10 lipca 1994 Gstaad Ceglana Czechy Daniel Vacek Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:7, 4:6
Zwycięzca 5. 9 października 1994 Tuluza Twarda (hala) Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
Stany Zjednoczone Jared Palmer
7:6, 6:7, 6:3
Zwycięzca 6. 4 lutego 1996 Zagrzeb Dywanowa (hala) Belgia Libor Pimek Czechy Martin Damm
Holandia Hendrik Jan Davids
6:3, 7:6
Finalista 5. 25 lutego 1996 Antwerpia Dywanowa (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Nicklas Kulti
4:6, 4:6
Finalista 6. 26 maja 1996 Sankt Pölten Ceglana Południowa Afryka David Adams Czechy Ctislav Doseděl
Czechy Pavel Vízner
7:6, 4:6, 3:6
Finalista 7. 28 lipca 1996 Kitzbühel Ceglana Południowa Afryka David Adams Belgia Libor Pimek
Południowa Afryka Byron Talbot
6:7, 3:6
Finalista 8. 15 września 1996 Bukareszt Ceglana Południowa Afryka David Adams Szwecja David Ekerot
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:7, 6:7
Finalista 9. 29 września 1996 Bazylea Twarda (hala) Południowa Afryka David Adams Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
3:6, 4:6
Finalista 10. 13 października 1996 Wiedeń Dywanowa (hala) Czechy Pavel Vízner Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy Daniel Vacek
6:7, 4:6
Zwycięzca 7. 15 marca 1998 Kopenhaga Dywanowa (hala) Holandia Tom Kempers Holandia Jan Siemerink
Nowa Zelandia Brett Steven
6:4, 7:6
Finalista 11. 14 lutego 1999 Petersburg Dywanowa (hala) Rumunia Andrei Pavel Stany Zjednoczone Jeff Tarango
Czechy Daniel Vacek
6:3, 3:6, 5:7

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy