Metoda Clebscha
Wygląd
Metoda Clebscha, właśc. sposób Clebscha, służy do obliczania linii ugięcia belki. Opracowana przez Alfreda Clebscha w 1862 r. Jest to udoskonalenie metody analitycznej liczenia linii ugięcia.
Sposób ten pozwala znacznie uprościć proces postępowania przy obliczaniu ugięcia i kąta ugięcia dla belek prostych o stałej sztywności na zginanie poprzez zmniejszenie liczby stałych całkowania do dwóch bez względu na ilość badanych przedziałów.
Etapy postępowania
[edytuj | edytuj kod]- Jeżeli występuje obciążenie ciągłe, to przedłużamy je do końca belki i równoważymy, w nowo powstałych miejscach, obciążeniem ciągłym o przeciwnym zwrocie.
- Tworzymy jedno równanie ugięcia belki = wszystkie wyrazy wynikłe z założenia 1.
- Dwukrotnie całkujemy przestrzegając założenia 2.
- Ustalamy warunki początkowe i wyznaczamy stałe całkowania.
Założenia
[edytuj | edytuj kod]- Zaczynamy od jednego krańca belki i po kolei wypisujemy wszystko co działa na tę belkę w postaci: gdzie:
- – wartość oddziaływania (wartość obciążenia ciągłego pomniejszyć o połowę),
- – odległość oddziaływania od końca belki,
- – potęga zależna od rodzaju oddziaływania (0 dla momentów gnących, 1 dla sił, 2 dla obciążeń ciągłych).
Rodzaj | Wartość (P) | Potęga (b) | Zapis w metodzie Clebscha |
---|---|---|---|
Moment | M | 0 | |
Siła | P | 1 | |
Obciążenie ciągłe | q | 2 |
2. Przy całkowaniu nie rozwijamy wyrazów w nawiasach odpowiedzialnych za położenie. np.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Działanie momentu zginającego. W: Andrzej Gawęcki: Mechanika materiałów i konstrukcji prętowych. T. 2. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2003.