Mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka
Mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka (łac. musculus extensor carpi radialis brevis) – mięsień występujący w kończynie piersiowej niektórych ssaków. Powstał w wyniku podziału mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka na dwie samodzielne jednostki (drugą jest mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka). Unerwiony jest nerwem promieniowym[1].
U kota mięsień ten zaczyna się nieco niżej i bocznie w stosunku do mięśnia prostownika promieniowego długiego nadgarstka, a kończy na drugiej kości śródręcza[2].
Człowiek
[edytuj | edytuj kod]U człowieka jest to mięsień należący do grupy bocznej mięśni przedramienia. Przyczep proksymalny ma na nadkłykciu bocznym kości ramiennej oraz na powięzi przedramienia. Dodatkowo zrasta się z sąsiadującymi mięśniami. W połowie długości przedramienia przechodzi w długie płaskie ścięgno, przebiegające przez drugi przedział troczka prostowników, wraz ze ścięgnem mięśnia prostownika promieniowego długiego nadgarstka. Przyczep dystalny zlokalizowany jest na grzbietowej powierzchni podstaw II i III kości śródręcza[3][4].
Unaczyniony jest przez tętnicę poboczną promieniową od tętnicy głębokiej ramienia i tętnicę wsteczną promieniową od tętnicy promieniowej[3], a unerwiony przez nerw promieniowy[3][4].
Jego funkcją jest prostowanie ręki i odwodzenie jej w stawie promieniowo-nadgarstkowym[3][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 379.
- ↑ Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 388.
- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 818, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 311–312, ISBN 978-83-66548-14-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-16822-3.
