Michelangelo Antonioni
Michelangelo Antonioni | |
Data i miejsce urodzenia |
29 września 1912 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 lipca 2007 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Letizia Balboni (1942–1954; rozwód) |
Lata aktywności |
1942–2004 |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Michelangelo Antonioni, OMRI (ur. 29 września 1912 w Ferrarze, zm. 30 lipca 2007 w Rzymie)[1] – włoski reżyser filmowy, scenarzysta, montażysta i autor.
Początkowo niedoceniany, głównie za sprawą niewielkiego zainteresowania ze strony publiczności oraz nieprzychylnej krytyki, która zarzucała Antonioniemu odejście od zasad neorealizmu, z czasem zyskał rangę mistrza filmu psychologicznego[2]. Dziś uznawany jest za jednego z najwybitniejszych twórców kina autorskiego w historii[3].
Jego dzieła uchodzą za rewolucyjne w kwestii filmowej narracji oraz podejścia do realizmu w kinie[3]. Cechują je powolne ruchy kamery utrzymane w poetyce „slow cinema”, oszczędna gra aktorów i nieraz brak klasycznej linii fabularnej. Do jego najważniejszych filmów zalicza się Przygodę (1960), Noc (1961), Zaćmienie (1962) - nazwane „trylogią alienacji”, Czerwoną pustynię (1964), Powiększenie (1966) oraz Zawód: Reporter (1975).
Największe sukcesy artystyczne święcił w latach 60. XX wieku, niejednokrotnie wzbudzając kontrowersje śmiałością obyczajową swoich dzieł[4]. Antonioni (obok Henriego-Georgesa Clouzot oraz Roberta Altmana) jest jednym z trzech reżyserów w historii kina, którzy otrzymali główne nagrody na trzech najważniejszych festiwalach filmowych w Berlinie, Cannes i Wenecji – zdobył Złotego Niedźwiedzia za Noc (1961), Złotego Lwa za Czerwoną pustynię (1964) i Złotą Palmę za Powiększenie (1967). Co więcej, za Krzyk (1957) otrzymał także główną nagrodę Złotego Lamparta na MFF w Locarno. W 1995 roku podczas 67. ceremonii wręczenia Oscarów otrzymał nagrodę za całokształt twórczości.
Zarys kariery
[edytuj | edytuj kod]Początkowo zajmował się filmem dokumentalnym, by od początku lat 50. konsekwentnie tworzyć własny styl ekspresji filmowej w kinie fabularnym. W 1950 nakręcił swój debiutancki film Kronika pewnej miłości. Jednak prawdziwie wielkie sukcesy nadeszły w latach 60. Wtedy to powstała słynna trylogia o samotności, na którą złożyły się filmy: Przygoda (1960), Noc (1961) i Zaćmienie (1962). We wszystkich tych obrazach wystąpiła Monica Vitti, ulubiona aktorka i muza reżysera.
O sukcesie i renomie Antonioniego najlepiej świadczy nagrodzenie jego filmów głównymi nagrodami na wszystkich trzech wiodących światowych festiwalach filmowych. Zdobył Złotego Niedźwiedzia na 11. MFF w Berlinie za Noc, Złotego Lwa na 25. MFF w Wenecji za Czerwoną pustynię[5] oraz Złotą Palmę na 20. MFF w Cannes za swoje najsłynniejsze dzieło – Powiększenie (1966).
W latach 70. reżyser nakręcił głośny film Zawód: reporter (1975), w którym główną rolę zagrał Jack Nicholson. Później Antonioni tworzył jedynie sporadycznie, a jego filmy nie zyskiwały już takiego jak dawniej uznania. W 1995 otrzymał Oscara za całokształt twórczości.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1943 Ludzie znad Padu (Gente del Po)
- 1948 Oltre l'oblio
- Roma-Montevideo
- Nettezza urbana
- 1949 Ragazze in bianco
- Sette canne, un vestito
- Bomarzo
- Przesąd (Superstizione)
- L'amorosa menzogna
- 1950 La villa dei mostri
- La funivia del faloria
- Uomini in piú
- Kronika pewnej miłości (Cronaca di un amore)
- 1952 Zwyciężeni (I vinti)
- 1953 Miłość w mieście (L'amore in città)
- 1953 Dama bez kamelii (La signora senza camelie)
- 1955 Przyjaciółki (Le amiche)
- 1957 Krzyk (Il grido)
- 1959 Pod znakiem Rzymu (Nel segno di Roma)
- 1960 Przygoda (L'avventura)
- 1961 Noc (La notte)
- 1962 Zaćmienie (L'eclisse)
- 1964 Czerwona pustynia (Il deserto rosso)
- 1965 I tre volti
- 1966 Powiększenie (Blowup)
- 1970 Zabriskie Point
- 1972 Chung Kuo – Cina
- 1975 Zawód: Reporter (Professione: Reporter)
- 1980 Tajemnica Oberwaldu (Il mistero di Oberwald)
- 1982 Identyfikacja kobiety (Identificazione di una donna)
- 1989 Kumbha Mela
- 1989 Roma '90
- 12 registi per 12 città
- 1993 Noto, Mandorli, Vulcano, Stromboli, Carnevale
- 1995 Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole)
- 2001 Il filo pericoloso delle cose
- 2004 Spojrzenie Michelangelo (Lo sguardo di Michelangelo)
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]Nagroda | Rok | Kategoria | Nominowana praca | Wynik |
---|---|---|---|---|
16. MFF w Wenecji | 1955 | Srebrny Lew | Przyjaciółki | Wygrana |
MFF w Locarno | 1957 | Złoty Lampart | Krzyk | Wygrana |
13. MFF w Cannes | 1960 | Nagroda Jury | Przygoda | Wygrana |
11. MFF w Berlinie | 1961 | Złoty Niedźwiedź | Noc | Wygrana |
Nagroda FIPRESCI | Wygrana | |||
15. MFF w Cannes | 1962 | Nagroda Specjalna Jury | Zaćmienie | Wygrana |
25. MFF w Wenecji | 1964 | Złoty Lew | Czerwona pustynia | Wygrana |
20. MFF w Cannes | 1967 | Złota Palma | Powiększenie | Wygrana |
35. MFF w Cannes | 1982 | Nagroda z okazji 35-lecia festiwalu | Identyfikacja kobiety | Wygrana |
40. MFF w Wenecji | 1983 | Honorowy Złoty Lew | — | Wygrana |
Nagroda Akademii Filmowej | 1995 | Oscar za całokształt twórczości | — | Wygrana |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michelangelo Antonioni w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Kornatowska 1976 ↓, s. 6.
- ↑ a b Michelangelo Antonioni wielkim reżyserem był. 4 grudnia 2009. s. Newsweek. [dostęp 2017-11-20]. (pol.).
- ↑ Ale kino+ Michelangelo Antonioni w Ale kino+. 17 lipca 2017. s. Ale Kino+ na YouTube. [dostęp 2017-11-20]. (pol.).
- ↑ Lista nagrodzonych Złotym Lwem i innymi nagrodami głównymi na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji [2013-06-02]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maria Kornatowska: Wstęp do Scenariuszy Michelangelo Antonioniego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1976.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michelangelo Antonioni w bazie IMDb (ang.)
- Michelangelo Antonioni w bazie Filmweb
- senses of cinema – Michelangelo Antonioni
- ISNI: 0000000121475994
- VIAF: 110291829
- ULAN: 500261898
- LCCN: n79106426
- GND: 11864971X
- NDL: 00511741
- LIBRIS: 31fhk94m0s4wkg7
- BnF: 11888966p
- SUDOC: 026688530
- SBN: CFIV017310
- NLA: 36551307
- NKC: jn20000700064
- BNE: XX4578796
- NTA: 070236704
- BIBSYS: 90180936
- CiNii: DA0323127X
- Open Library: OL230576A
- PLWABN: 9810542960705606
- NUKAT: n93125325
- J9U: 987007524232305171
- PTBNP: 24940
- CANTIC: a11857626
- LNB: 000079210
- NSK: 000406896
- CONOR: 57180771
- ΕΒΕ: 75431
- BLBNB: 000599573
- KRNLK: KAC201104944
- LIH: LNB:trG;=B9
- Laureaci Europejskiej Nagrody Filmowej Za Osiągnięcia Życia
- Laureaci Nagrody David di Donatello
- Laureaci Oscara za całokształt twórczości
- Ludzie urodzeni w Ferrarze
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Urodzeni w 1912
- Włoscy reżyserzy filmowi
- Włoscy reżyserzy filmów dokumentalnych
- Włoscy scenarzyści XX wieku
- Włoscy scenarzyści XXI wieku
- Zmarli w 2007