Przejdź do zawartości

Mieczysław Glanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Glanowski
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1929
Zebrzydowice

Data śmierci

16 stycznia 1983

Minister górnictwa
Okres

od 8 października 1980
do 3 lipca 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Włodzimierz Lejczak

Następca

Czesław Piotrowski[1]

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy

Mieczysław Józef Glanowski (ur. 11 marca 1929 w Zebrzydowicach, zm. 16 stycznia 1983) – polski inżynier górnik i polityk, minister górnictwa w latach 1980–1981.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Heleny. W 1953 ukończył studia inżynierskie na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie pracował na macierzystej uczelni do 1954 jako pracownik techniczny, a do 1955 był zastępcą kierownika Zakładu Badawczego przy Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczych AGH. Następnie przeszedł do pracy w Kopalni Węgla Kamiennego „Sosnowiec” na stanowisko nadsztygara, a od 1957 do 1958 nalczelnego inżyniera. Przeszedł na stanowisko dyrektorskie w KWK „Niwka-Modrzejów”, które piastował do 1964.

W okresie 1948–1953 należał do Związku Młodzieży Polskiej, a od 1955 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1961 do 1965 wchodził w skład plenum komitetu miejskiego partii w Sosnowcu. W 1965 został dyrektorem departamentu inwerstycji w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki, po czym do 1970 był dyrektorem generalnym resortu. Został wtedy również pełnomocnikiem rządu ds. Rybnickiego Okręgu Węglowego, które to stanowisko pełnił do 1980. W okresie 1971–1976 i 1981–1983 podsekretarz stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki (od 1981 do 1983 I zastępca ministra), a w latach 1976–1980 w Ministerstwie Górnictwa. 8 października został ministrem tego resortu, urząd pełnił do 3 lipca 1981 w rządzie Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. Następnie powrócił na stanowisko wiceministra - I zastępcy ministra górnictwa i energetyki.

Pochowany z honorami państwowymi i górniczymi 19 stycznia 1983 roku na Cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach. W pogrzebie udział wzięli m.in. członkowie Biura Politycznego KC PZPR wicepremier Zbigniew Messner oraz Jerzy Romanik, wicepremier Zbigniew Szałajda, minister górnictwa i energetyki gen. dyw. Czesław Piotrowski oraz wojewoda katowicki gen. dyw. pil. Roman Paszkowski. Trumnę udekorowano przyznanym Mieczysławowi Glanowskiemu pośmiertnie przez Radę Państwa Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2]

Grób Mieczysława Glanowskiego na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach

Odznaczenia[3]

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czesław Piotrowski objął urząd ministra górnictwa i energetyki.
  2. "Ostatnia droga Mieczysława Glanowskiego" [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 16 (12.869), 20 stycznia 1983, s. 1-2
  3. "Trybuna Robotnicza", nr 15 (12.868), 19 stycznia 1983, s. 2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy