Mistrz międzynarodowy – tytuł nadawany dożywotnio wyróżniającym się szachistom przez Międzynarodową Federację Szachową (FIDE), niższy od tytułu arcymistrza, natomiast wyższy od mistrza FIDE. Na oznaczenie tytułu używa się skrótu polskiego mm lub międzynarodowego IM (ang.International Master). Tytuł może być dzierżony zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, o ile spełnią wymagania określone dla zdobycia tegoż tytułu. Jeśli tytuł ten dzierży kobieta, to określa się ją mianem mistrza międzynarodowego dla odróżnienia od tytułu mistrzyni międzynarodowej, który przeznaczony jest tylko dla kobiet. Na oznaczenie z kolei tego tytułu używa się skrótu polskiego mmk lub międzynarodowego WIM (ang.Woman International Master). Także i w tym przypadku, aby zdobyć ten tytuł, należy spełnić określone wymagania, które są niższe niż w przypadku tytułu mistrza międzynarodowego.
Reguły przyznawania tytułu zostały ustalone przez FIDE w 1950 roku. W tym samym roku przyznano również grupie szachistów pierwsze oficjalne tytuły mistrza międzynarodowego za wcześniejsze osiągnięcia. Obecnie tytuł jest nadawany, gdy szachista w określonym czasie zdobędzie trzy wartościowe rezultaty (tzw. normy) w turniejach międzynarodowych z udziałem mistrzów międzynarodowych i arcymistrzów oraz osiągnie ranking szachowy co najmniej 2400 FIDE (2200 FIDE w przypadku tytułu mistrzyni międzynarodowej). Tytuł może być także przyznany za inne osiągnięcia.
Według ewidencji FIDE w lipcu 2005 roku tytuł mistrza międzynarodowego posiadało ponad 2500 szachistów, co stanowiło około 0,25% liczby wszystkich szachistów uczestniczących w oficjalnych rozgrywkach FIDE.
