Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1925)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Polski 1925
1923
(1924)
1926
Szczegóły
Państwo

 Polska

Organizator

PZPN

Poziom ligowy

Pierwszy

Edycja

5

Liczba zespołów

9

Termin

29 marca 1925 –
30 sierpnia 1925

Liczba meczów

25

Liczba stadionów

9 (w 9 miejscowościach)

Liczba bramek

90

Zwycięzca

Pogoń Lwów (3. tytuł)

Król strzelców

Henryk Reyman (11 goli[1])

Okręgi piłkarskie biorące udział w MP 1925.
Lokalizacja siedzib klubów, grających w fazie finałowej mistrzostw Polski 1925.

Mistrzostwa Polski w piłce nożnej 1925 – 5. edycja oficjalnych mistrzostw Polski w piłce nożnej mężczyzn (rozegrana po rocznej przerwie, spowodowanej odwołaniem mistrzostw Polski 1924), a czwarta dokończona oraz zakończona wyłonieniem zwycięzcy (mistrzostwa Polski 1920 zostały bowiem przerwane na skutek trwającej wojny polsko-bolszewickiej). Organizatorem rozgrywek był Polski Związek Piłki Nożnej (PZPN). Całą rywalizację przeprowadzono systemem mieszanym (quasi ligowym), po raz pierwszy w historii na przełomie dwóch lat kalendarzowych 1924 i 1925, jako sezonie (tzw. cyklem „jesień-wiosna”). Latem i jesienią 1924 odbyły się mistrzostwa poszczególnych okręgów, które wyłoniły uczestników fazy finałowej mistrzostw Polski 1925.

Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1925
Rozgrywki P Nazwa
Centralne I Mistrzostwa Polski
Okręgowe
(9 okręgów)
II A Klasa
III B klasa
IV C klasa

Zmagania decydującej fazy mistrzostw (fazy finałowej) trwały 154 dni – od 29 marca 1925 do 30 sierpnia 1925. W 25 meczach (24 rozstrzygniętych i 1 remisowym) – rozegranych w jej ramach – formalnie uzyskano 90 bramek, co daje średnią 3,60 gola na mecz. Faktycznie strzelono co prawda 98 goli (średnio: 3,92 gola na mecz), jednak trzy spotkania grupy południowej z udziałem Amatorskiego KS Królewska Huta (AKS–Wisła 4:3, Wisła–AKS 5:2, ŁKS–AKS 2:1) zweryfikowano jako walkowery 3:0 dla rywali, z powodu „braku potwierdzenia statusu narodowościowego” (tzw. kwestia optantów[2], czyli zawodników drużyn górnośląskich przyznających się do narodowości i obywatelstwa niemieckiego, którzy nie mogli zostać członkami PZPN, jako obcokrajowcy)[3]. Tytuł mistrza Polski po raz trzeci z rzędu wywalczyła Pogoń Lwów, a koronę króla strzelców zawodnik Wisły KrakówHenryk Reyman, zdobywca 11 trafień[2].

Podczas 6. Walnego Zgromadzenia PZPN, zorganizowanego w dniach 28 lutego–1 marca 1925 w Krakowie zatwierdzono regulamin fazy finałowej mistrzostw Polski[3]. Po raz pierwszy w historii wzięło w niej udział dziewięć drużyn. Rywalizację przeprowadzono w dwóch etapach: najpierw uczestników podzielono na trzy trój-zespołowe równorzędne grupy (południową, północną i wschodnią), a ich zwycięzcy stworzyli w drugim etapie kolejną grupę (finałową), której triumfator zostawał mistrzem Polski. W obydwu fazach grano systemem ligowym – „każdy z każdym, mecz i rewanż”. Wywalczenie tytułu mistrza Polski nie dawało gwarancji występu w fazie finałowej następnej edycji.

Faza eliminacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W związku z odwołaniem fazy finałowej mistrzostw Polski 1924, fazę eliminacyjną mistrzostw Polski 1925 przeprowadzono latem i jesienią 1924. Doprowadziło to zmiany, obowiązującego w latach 1920–1923, systemu „wiosna-jesień” na cykl „jesień-wiosna” (po raz pierwszy w historii rozgrywek o mistrzostwo Polski). Zmiana miała charakter tymczasowy, a jej celem było płynne przejście do poprzednio obowiązującego systemu („wiosna-jesień”), począwszy od sezonu 1926. Dlatego w 1925 mistrzostw okręgowych nie organizowano.

Faza finałowa

[edytuj | edytuj kod]

Etap pierwszy

[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa grupy południowej

[edytuj | edytuj kod]
M Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki
1 Wisła Kraków 4 6 10:3
2 ŁKS Łódź 4 6 9:4
3 Amatorski KS Królewska Huta 4 1 4:14

Dodatkowe spotkanie o awans do grupy finałowej, rozegrane 11 czerwca 1925, na neutralnym boisku (stadionie Czarnych Lwów)[4]:
ŁKS ŁódźWisła Kraków 3:6 (2:2)
Awans: Wisła Kraków

Tabela końcowa grupy północnej

[edytuj | edytuj kod]
M Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki
1 Warta Poznań 4 6 11:6
2 TKS Toruń 4 4 7:7
3 Polonia Warszawa 4 2 5:10

Tabela końcowa grupy wschodniej

[edytuj | edytuj kod]
M Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki
1 Pogoń Lwów 4 8 12:1
2 Pogoń Wilno 4 2 5:11
3 KS Lublinianka 4 2 3:8

Legenda:


Awans do grupy finałowej mistrzostw Polski.

Grupa finałowa

[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa

[edytuj | edytuj kod]
M Nazwa klubu Mecze Punkty Bramki
1 Pogoń Lwów złoto 4 7 8:3
2 Warta Poznań 4 3 5:12
3 Wisła Kraków 4 2 6:4

Legenda:


Mistrz Polski

Najlepsi strzelcy

[edytuj | edytuj kod]
Bramki Zawodnik Drużyna
11 Henryk Reyman Wisła Kraków
7 Mieczysław Batsch Pogoń Lwów
6 Stefan Schmidt Warta Poznań

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]
  • Pierwszy etap rozgrywek fazy finałowej mistrzostw Polski (trzy grupy po trzy drużyny w każdej) nieco żartobliwie określano systemem „trzy po trzy”[5];
  • Zgodnie z regulaminem, Pogoń Lwów zostając mistrzem Polski po raz trzeci w historii zdobyła na własność przechodnie trofeum przyznawane najlepszej drużynie w kraju (puhar wędrowny, ufundowany przez Ministerstwo Zdrowia Publicznego przed rozpoczęciem mistrzostw 1921). Ciekawostkę stanowi fakt, że z chwilą trzeciego triumfu „Pogoniarzy” (formalnie 30 sierpnia 1925, faktycznie tytuł został przez nich wywalczony już 12 lipca 1925[3]) Ministerstwo Zdrowia Publicznego już nie istniało[2];
  • Faktycznie, w fazie finałowej mistrzostw Polski 1925 zdobyto 98 goli. Jednak 17 z nich padło w trzech spotkaniach zweryfikowanych później, jako walkowery (3:0). Stąd wzięła się różnica 8 bramek, pomiędzy oficjalnymi statystykami, a rzeczywistą liczbą trafień[2];
  • Za sprawą przyznania walkowerów przeciwko Amatorskiemu KS Królewska Huta stali działacze Wisły Kraków, którzy złożyli stosowny protest do Wydziału Gier i Dyscypliny PZPN. Miało to związek z faktem zajęcia przez „Białą Gwiazdę” zaledwie 2. miejsca w tabeli grupy południowej. Po zweryfikowaniu wyników trzech meczów z udziałem AKS-u okazało się, że Wisła wyprzedziła ŁKS Łódź. Dlatego postanowiono zorganizować dodatkowy mecz o awans do grupy finałowej, pomiędzy ŁKS-em i Wisłą[6];
  • Po wywalczeniu trzeciego z rzędu tytułu mistrzowskiego i czterech latach pracy w Pogoni Lwów, austriacki trener tego klubu – Karl Fischer odszedł do włoskiego drugoligowca AS Edera Triest. W grudniu 1925 – dzięki jego namowom – do tej drużyny trafili dwaj zawodnicy „Pogoniarzy”: bramkarz Emil Görlitz i napastnik Józef Słonecki. Stali się oni wówczas pierwszymi polskimi piłkarzami zawodowymi[3].

Klasyfikacja medalowa po MP 1925

[edytuj | edytuj kod]
Klub
1. Pogoń Lwów 3 0 0
2. Cracovia 1 0 1
3. Warta Poznań 0 2 2
4. Polonia Warszawa 0 1 1
Wisła Kraków 0 1 1
6. ŁKS Łódź 0 0 1

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Królowie Strzelców Mistrzostw Polski [online], 90minut.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  2. a b c d Gowarzewski A. i inni: Liga Polska (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 25). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000, s. 20–21. ISBN 83-88232-02-9.
  3. a b c d Gowarzewski A. i inni: 75 lat PZPN Księga jubileuszowa (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 12). Katowice: Wydawnictwo GiA, 1994, s. 26–27. ISBN 83-902751-1-2.
  4. 1925.06.11 ŁKS Łódź – Wisła Kraków 3:6. historiawisly.pl. [dostęp 2015-01-02]. (pol.).
  5. Pierwszy etap systemu „trzy po trzy” ukończony. Kurjer Sportowy Nr 12. Środa, 27 maja 1925. [dostęp 2015-02-02]. (pol.).
  6. Tygodnik Sportowy; O walkowerach. Tygodnik Sportowy, KRAKÓW DNIA 26 MAJA 1925 ROKU. NR 22; KRAKÓW DNIA 3 CZERWCA 1925 ROKU. NR 23. [dostęp 2015-05-05]. (pol.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy