Przejdź do zawartości

Nagroda Unii Europejskiej w konkursie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nagroda Unii Europejskiej w konkursie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohego
Nagroda za

znaczenie wkładu europejskich architektów w rozwój nowych idei i technologii we współczesnym rozwoju urbanistycznym

Przyznający

Komisja Europejska, Fundacja Miesa van der Rohego

Państwo

 Hiszpania

Lokalizacja

Barcelona

Pierwsze rozdanie

1987

Strona internetowa

Nagroda Unii Europejskiej w konkursie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohego[a] (ang. European Union Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award) – nagroda ufundowana przez Komisję Europejską i Fundację Miesa van der Rohego, mająca podkreślać znaczenie wkładu europejskich architektów w rozwój nowych idei i technologii we współczesnym rozwoju urbanistycznym, przyznawana od 1987 roku co dwa lata za realizację ukończoną w ciągu dwóch poprzednich lat. Współfinansowana przez UE i Fundację im. Miesa van der Rohe nagroda ma wartość 60 000 euro. Nominacje zgłaszają eksperci z Europy, krajowe stowarzyszenia architektów zrzeszone w ramach Rady Architektów Europy oraz komitet doradczy nagrody[1].

Nagroda nosi imię niemieckiego architekta Ludwiga Miesa van der Rohego, jednego z twórców stylu międzynarodowego.

Fundacja ma siedzibę w Barcelonie i zarządza odbudowanym przez siebie pawilonem niemieckim z wystawy światowej. Nagroda składa się z rzeźby nawiązującej kształtem do pawilonu oraz 50 000 euro. Przyznawane równolegle wyróżnienie obejmuje rzeźbę oraz 10 000 euro.

Laureaci nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zwycięski projekt Laureat Lokalizacja Polski finalista
1988 Banco Borges e Irmão Álvaro Siza Portugalia Vila do Conde
1990 Nowy terminal lotniska Stansted Norman Foster & Partners Wielka Brytania Londyn
1992 Stadion Badalona Esteve Bonell i Francesc Rius Hiszpania Badalona, Barcelona
1994 Waterloo Station Nicholas Grimshaw & Partners Wielka Brytania Londyn
1996 Biblioteka Narodowa Francji Dominique Perrault Francja Paryż
1998 Dom Sztuki w Bregencji Peter Zumthor Austria Bregencja
2001 kompleks Kursaal Rafael Moneo Hiszpania San Sebastián
2003 Parking i dworzec tramwajowy Hœnheim Nord Zaha Hadid Francja Hœnheim, Strasburg
2005 Ambasada Holandii w Niemczech Rem Koolhaas Niemcy Berlin
2007 MUSAC Emilio Tunon Álveres i Luis Moreno Mansilla Hiszpania León
2009 Opera w Oslo Snøhetta Norwegia Oslo
2011 Neues Museum David Chipperfield Niemcy Berlin Votum Aleksa Tarnów nad Wisłą
2013 Sala koncertowa Harpa Henning Larsen Architects i Studio Olafur Eliasson Islandia Reykjavík Centrum Informacji Naukowej i Biblioteka Akademicka Katowice
przystanek kolejowy Wrocław Stadion Wrocław
2015 Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie[2] Alberto Veiga & Fabrizio Barozzi Polska Szczecin Muzeum Historii Żydów Polskich Polin Warszawa
Muzeum Śląskie w Katowicach Katowice
2017 Projekt deFlatKleiburg – renowacja zespołu mieszkalnego[3] NL Architects i XVW architectuur Holandia Amsterdam Muzeum Katyńskie Warszawa
2019 Przekształcenie 530 mieszkań w kompleksie Grand Parc Bordeaux Lacaton & Vassal architects, Frédéric Druot Architecture and Christophe Hutin Architecture Francja Bordeaux Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego Katowice
2022[4] Town House – Kingston University Grafton Architects Wielka Brytania Londyn Park Pamięci Wielkiej Synagogi Oświęcim
Centrum Aktywności Lokalnych Rybnik
2024 wyniki nieogłoszone Targ Błonie[5] Błonie
  1. Także Nagroda Unii Europejskiej w dziedzinie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nagroda UE w konkursie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohe – znamy finalistów!. Komisja Europejska, 2013-01-31. [dostęp 2015-02-24].
  2. Szczecin Philharmonic Hall wins Mies van der Rohe Award 2015. [dostęp 2015-05-09]. (ang.).
  3. Projekt deFlatKleiburg zdobył nagrodę Miesa van der Rohe 2017 [online], elle.pl [dostęp 2017-06-28].
  4. EUMiesAward [online], miesarch.com [dostęp 2023-12-27].
  5. EUMiesAward [online], miesarch.com [dostęp 2024-02-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy