Nikifor Maruszeczko
Maruszeczko podczas procesu, 1938 | |
Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1913 |
---|---|
Data śmierci |
8 sierpnia 1938 |
Zawód, zajęcie |
Nikifor Maruszeczko (ur. 15 marca 1913 w Korzenicy[1], zm. 8 sierpnia 1938) – jeden z najgroźniejszych polskich przestępców międzywojennych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się na Podkarpaciu; ojca nigdy nie poznał, był wychowywany przez matkę-alkoholiczkę. Jako dziecko wędrował po okolicznych wsiach z kapelą podwórkową, lecz szybko wszedł na drogę przestępstwa. Po raz pierwszy został aresztowany za kradzież portfela w wieku 14 lat, za co trafił do domu poprawczego.
Na początku lat trzydziestych XX wieku wyjechał na Górny Śląsk, gdzie szybko zyskał sławę brutalnego i bezwzględnego przestępcy. Dokonał kilku morderstw, głównie na tle rabunkowym. Trafił na listę najbardziej poszukiwanych osób w kraju, lecz kilkakrotnie uchodził obławom policyjnym. Ukrywał się m.in. w Berlinie, gdzie kontynuował przestępczą działalność.
Znany ze skłonności do nadużywania alkoholu. Wielokrotnie dokonywał przestępstw w stanie nietrzeźwym. Nałóg alkoholowy przyczynił się do spektakularnego końca jego działalności. 8 stycznia 1938 roku Maruszeczko wszczął awanturę w restauracji Hotelu „Pod Orłem” w Białej Krakowskiej. Rozpoznany przez klientów (w gazetach drukowano jego portrety pamięciowe) próbował ucieczki, lecz został schwytany i oddany w ręce policjantów.
Od października do grudnia 1937 roku zamordował cztery osoby, w tym dwóch policjantów. W trakcie procesu był sądzony tylko za zabicie jednego policjanta i ciężkie zranienie innego. 24 lutego 1938 roku został skazany na karę śmierci przez powieszenie[2]. Wyrok wykonano 8 sierpnia 1938 roku.
Ofiary
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Ofiara | Data | Miejsce |
---|---|---|---|
1. | Jerzy Rother | 23 października 1937 | Katowice |
2. | Władysław Junk | 5 listopada 1937 | Kraków |
3. | Wiktoria Gałuszko | 5 grudnia 1937 | Katowice |
4. | Henryk Bąk | 16 grudnia 1937 | Warszawa |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ focus.pl
- ↑ Drugi wyrok śmierci na Maruszeczkę. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 45 z 26 lutego 1938.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Na podstawie książki Miłość, pieniądze i śmierć: Pitaval rzeszowski Ryszarda Dzieszyńskiego.