Przejdź do zawartości

Odcień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odcienie czystych i nasyconych kolorów

Odcień – w teorii koloru jedna z głównych cech koloru, obok jasności i nasycenia, zdefiniowana technicznie (przez CIECAM02) jako „stopień, w którym bodziec może być opisany jako podobny lub różny od bodźców opisanych jako czerwony, zielony, niebieski i żółty[1]. W malarskiej teorii koloru odpowiada ona czystym i nasyconym kolorom – bez domieszek szarości, przyciemniania lub rozjaśniania. Jest to jeden z elementów koła barw.

Wyznaczanie wartości

[edytuj | edytuj kod]
Odcień przesuwany w czasie na ilustracji łuszczyka wielobarwnego

W przypadku przestrzeni barw ortogonalnych względem jasności takich jak CIE 1976 (L*, a*, b*) i 1976 (L*, u*, v*) odcień może być wyznaczony jako współrzędna kątowa po konwersji ze współrzędnych kartezjańskich do współrzędnych biegunowych[2].

CIELab

[edytuj | edytuj kod]
[3]

CIELUV

[edytuj | edytuj kod]
[3]
Stożek przestrzeni barw HSV
Relacja pomiędzy odcieniem w przestrzeniach HSV i HSL, a jego odpowiednimi współrzędnymi w przestrzeni RGB

Preucil[4] opisuje kolorowy sześciokąt, podobny do trójliniowego wykresu opisanego przez Evansa, Hansona i Brewera[5], który może być użyty do obliczenia współczynnika barwy z RGB, umieszczając czerwony w 0°, zielony w 120° i niebieski w 240°.

[3]

Mając dane wartości R (czerwony), G (zielony) i B (niebieski), wartość odcienia można wyznaczyć przy pomocy następującej tabelki:

Kolejność Obszar odcienia Wzór
czerwono-żółty
żółto-zielony
zielono-błękitny
błękitno-niebieski
niebiesko-karmazynowy[6]
karmazynowo[6]-czerwony

Należy zauważyć, że w każdym przypadku we wzorze znajduje się ułamek gdzie W to największa wartość z R, G, B; M to najmniejsza, a S to wartość między dwiema pierwszymi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mark Fairchild, „Color Appearance Models: CIECAM02 and Beyond.” Tutorial slides for IS&T/SID 12th Color Imaging Conference.
  2. Colorimetry, second edition: CIE Publication 15.2. Vienna: Bureau Central of the CIE, 1986.
  3. a b c atan2(y,x) – wariant funkcji arcus tangens dostępny w różnych językach programowania.
    Z matematycznego punktu widzenia atan2 oblicza wartość argumentu głównego liczby zespolonej:
  4. Frank Preucil, „Color Hue and Ink Transfer … Their Relation to Perfect Reproduction, TAGA Proceedings, p 102–110 (1953).
  5. Ralph Merrill Evans, W T Hanson, and W Lyle Brewer, Principles of Color Photography. New York: Wiley, 1953.
  6. a b Tłumaczenie oryginalnej nazwy magenta (ang.) na podstawie Michał Jankowski: Elementy grafiki komputerowej. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, s. 228–230. ISBN 83-204-1326-5.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy