Olaf Ludwig
Olaf Ludwig (2002) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1960 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olaf Ludwig (ur. 13 kwietnia 1960 w Gerze[1]) – niemiecki kolarz szosowy i torowy, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista szosowych i srebrny medalista torowych mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zapisał się do SG Gera Mitte w 1972 roku[2]. Przed zjednoczeniem Niemiec reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Wyścigu Pokoju, a wspólnie z Falkiem Bodenem, Berndem Droganem i Hansem-Joachimem Hartnickiem był drugi w drużynowej jeździe na czas na igrzyskach olimpijskich w Moskwie. Na mistrzostwach świata w Pradze w 1981 roku razem z Droganem i Mario Kummerem zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał Amstel Gold Race. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów RFN: Bernda Gröne i Christiana Henna. Ostatni medal zdobył podczas szosowych mistrzostw świata w Oslo w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie Lance’owi Armstrongowi z USA i Hiszpanowi Miguelowi Indurainowi. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na mistrzostwach świata w Colorado Springs. Startując sześciokrotnie w Tour de France wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów (zielona koszulka 1990), a w sezonie 1992 zdobył ponadto Puchar Świata w kolarstwie szosowym UCI. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym, jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Olaf Ludwig - Profil zawodnika [online], eurosport.com [dostęp 2023-06-15] .
- ↑ Bartek Kozyra , Olaf Ludwig – legendarny amator, który stał się świetnym zawodowcem [online], 3 maja 2020 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na cyclingarchives (ang.)
- Profil na sports-reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)]. (ang.).
- Kolarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980
- Kolarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988
- Kolarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996
- Ludzie urodzeni w Gerze
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1988
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1980
- Niemieccy kolarze szosowi
- Niemieccy kolarze torowi
- Niemieccy medaliści olimpijscy
- Odznaczeni Orderem Zasługi dla Ojczyzny (NRD)
- Turyńczycy
- Urodzeni w 1960
- Zwycięzcy Amstel Gold Race
- Zwycięzcy Dwars door Vlaanderen
- Zwycięzcy E3 Harelbeke
- Zwycięzcy wyścigu Eschborn-Frankfurt
- Zwycięzcy Wyścigu Pokoju