Przejdź do zawartości

Order Czerwonej Gwiazdy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Order Czerwonej Gwiazdy
Орден Краснoй Звезды
Awers
Awers
Rewers
Rewers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

6 kwietnia 1930

Wielkość

47 x 50 mm

Kruszec

srebro

Wydano

ok. 3 800 000

Powyżej

Order Przyjaźni Narodów

Poniżej

Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR”

Order Czerwonej Gwiazdy (ros. Орден Краснoй Звезды) – radzieckie odznaczenie wojskowe ustanowione Uchwałą Prezydium Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR z 6 kwietnia 1930 roku.

5 maja 1930 roku został zatwierdzony statut orderu. W późniejszym czasie kilkakrotnie były wprowadzane zmiany i uściślenia do statutu, ostatnia zmiana miała miejsce w dniu 28 marca 1980 roku, gdy zatwierdzono nową redakcję statutu.

Order Czerwonej Gwiazdy ustanowiony został dla nagradzania za bojowe zasługi w dziele obrony ZSRR oraz zapewnienia bezpieczeństwa publicznego zarówno w czasie wojny, jak i podczas pokoju.

Zasady nadawania

[edytuj | edytuj kod]

Orderem nagradzani byli żołnierze Armii Czerwonej (od 1946 roku Armii Radzieckiej) i Floty Wojennej, wojsk ochrony pogranicza oraz wojsk wewnętrznych, pracownicy organów NKGB, a także funkcjonariusze organów spraw wewnętrznych (NKWD). Orderem mogli być również nagradzani żołnierze państw obcych.

Zgodnie ze statutem Orderem Czerwonej Gwiazdy nagradzano:

  • za osobiste męstwo i odwagę na polu walki, wspaniałą organizację i umiejętne dowodzenie w czasie działań bojowych,
  • za zadanie przeciwnikowi poważnych strat w wyniku pomyślnych działań bojowych jednostek wojskowych i związków taktycznych,
  • za zasługi w umacnianiu bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności granicy państwowej,
  • za męstwo i odwagę wykazane podczas wypełniania – w warunkach zagrożenia życia – wojskowych lub służbowych obowiązków,
  • za wzorowe wykonywanie zadań specjalnych oraz inne czyny bohaterskie dokonane w czasie pokoju,
  • za duże zasługi w utrzymaniu wysokiej gotowości bojowej wojsk, poważne osiągnięcia w bojowym i politycznym przygotowaniu wojsk, opanowaniu nowej techniki bojowej oraz za inne zasługi w umacnianiu siły obronnej ZSRR,
  • za zasługi w rozwoju nauki i techniki wojskowej, za zasługi w przygotowaniu kadr dla Sił Zbrojnych ZSRR,
  • za zasługi w umacnianiu gotowości obronnej państw wspólnoty socjalistycznej.

Order Czerwonej Gwiazdy był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR na wniosek ministra obrony narodowej, ministra spraw wewnętrznych lub Komitetu ds. Bezpieczeństwa Państwowego.

Osoby i podmioty odznaczone orderem

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym kawalerem orderu Czerwonej Gwiazdy został w 1930 roku dowódca i późniejszy marszałek Związku Radzieckiego Wasilij Blücher, nagrodzony za wybitne kierowanie operacją przeciwko wojskom chińskim w czasie konfliktu radziecko-chińskiego w 1929 roku. W 1933 roku za wybitne osiągnięcia w dziele umacniania gotowości bojowej i politycznej Armii Czerwonej orderem została nagrodzona gazeta „Krasnaja Zwiezda” (ros. Краснaя Звезда).

Do czerwca 1941 roku nadano ponad 21 500 orderów Czerwonej Gwiazdy. Za zasługi i bohaterstwo w latach wielkiej wojny ojczyźnianej nadano ponad 2 860 000 orderów, a do 1983 roku ponad 3 800 000. Wśród wyróżnionych orderem Czerwonej Gwiazdy znajdują się setki jednostek wojskowych i związków taktycznych Armii Czerwonej, również jednostki ludowego Wojska Polskiego otrzymywały ten order.

Wykaz jednostek Wojska Polskiego które otrzymały order Czerwonej Gwiazdy

Opis odznaki

[edytuj | edytuj kod]

Odznaka orderu została wykonana ze srebra i przedstawia wypukłą, pięcioramienną gwiazdę pokrytą ciemnoczerwoną emalią. W centrum gwiazdy umieszczono srebrną tarczę z wyobrażeniem postaci czerwonoarmisty w płaszczu i z karabinem w ręku. Dookoła tarczy umieszczony jest napis Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!” (ros. Пролетарии всех стран соединяйтесь), a w dolnej części ZSRR (ros. CCCP). Poniżej tarczy znajduje się sierp i młot. Na odwrotnej stronie kolejny numer.

Baretka orderu ma kolor bordowy z szerokim, szarym paskiem pośrodku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918 – 1991. Ворон, 1996. (ros.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy