Pallad

Pallad

rod ← pallad → srebro
Ni ↑ Pd ↓ Pt 46 Pd
Wygląd
srebrzysty
Widmo emisyjne palladu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	pallad, Pd, 46 (łac. palladium)
Grupa, okres, blok	10 (VIIIB), 5, d
Stopień utlenienia	0, I, II, IV
Właściwości metaliczne	metal przejściowy
Właściwości tlenków	średnio zasadowe
Masa atomowa	106,42 ± 0,01
Stan skupienia	stały
Gęstość	12023 kg/m³
Temperatura topnienia	1554,8 °C
Temperatura wrzenia	2963 °C
Numer CAS	7440-05-3
PubChem	23938
Właściwości atomowe Promień • atomowy • walencyjny • van der Waalsa 140 (obl. 169) pm 131 pm 163 pm Konfiguracja elektronowa [Kr]4d10 Zapełnienie powłok 2, 8, 18, 18 (wizualizacja powłok) Elektroujemność • w skali Paulinga • w skali Allreda 2,20 1,35 Potencjały jonizacyjne I 804,4 kJ/mol II 1870 kJ/mol III 3177 kJ/mol
Właściwości fizyczne Ciepło parowania 357 kJ/mol Ciepło topnienia 17,6 kJ/mol Ciśnienie pary nasyconej 1,33 Pa (1825 K) Konduktywność 9,5×106 S/m Ciepło właściwe 244 J/(kg·K) Przewodność cieplna 71,8 W/(m·K) Układ krystalograficzny regularny ściennie centrowany Twardość • w skali Mohsa 4,75 Prędkość dźwięku 3070 m/s (293,15 K) Objętość molowa 8,56×10−6 m³/mol
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 102Pd 1,02% stabilny izotop z 56 neutronami 103Pd {syn.} 16,97 dni w.e. 103Rh 104Pd 11,14% stabilny izotop z 58 neutronami 105Pd 22,33% stabilny izotop z 59 neutronami 106Pd 27,33% stabilny izotop z 60 neutronami 107Pd ślady 6,7×106 lat β− 0,033 107Ag 108Pd 26,46% stabilny izotop z 62 neutronami 110Pd 11,72% stabilny izotop z 64 neutronami
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-10-05] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H228, H315, H319, H335 Zwroty P P210, P261, P305+P351+P338 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 3 2 3
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Pallad (Pd, łac. palladium) – pierwiastek chemiczny z grupy niklowców w układzie okresowym, należący do triady platynowców lekkich.

Występowanie

Pallad występuje w skorupie ziemskiej w ilości 150 ppb głównie jako zanieczyszczenie rud miedzi i cynku. Posiada 25 znanych izotopów z przedziału mas 96–116, z czego trwałe są izotopy ¹⁰²Pd, ¹⁰⁴Pd, ¹⁰⁵Pd, ¹⁰⁶Pd, ¹⁰⁸Pd i ¹¹⁰Pd, tworzące naturalny skład izotopowy tego pierwiastka.

Odkrycie i nazwa

Został odkryty w 1803 roku przez Williama Hyde'a Wollastona w Londynie. Nazwa pochodzi od greckiej bogini Pallas, czyli Ateny, i została nadana w związku z niedawnym (1802) odkryciem planetoidy Pallas. Jako pierwszy polską nazwę pallad zaproponował Filip Walter.

Właściwości

W stanie podstawowym ma on nietypową konfigurację elektronową – jako jedyny pierwiastek z 5 okresu nie posiada elektronów na 5 powłoce elektronowej, ze względu na podwójną promocję.

W postaci czystej jest to lśniący, srebrzystoszary metal, kowalny i ciągliwy. Swoim wyglądem do złudzenia przypomina platynę. Nie reaguje z wodą i powietrzem. Roztwarza się w silnych kwasach i zasadach. Silnie absorbuje gazowy wodór, w stosunku objętościowym 1:850. Z tego względu jest stosowany jako tzw. gąbka wodorowa. Właściwość ta miała także kluczową rolę w eksperymencie Ponsa–Fleischmanna w roku 1989. Wodór zaabsorbowany w palladzie jest w postaci atomowej, a nie cząsteczkowej. Zjawisko absorpcji gazów znajduje wykorzystanie w katalizatorach spalin pojazdów z silnikami benzynowymi, a także hybrydowymi.

W roku 1939 pallad został uznany za metal szlachetny.

Nie ma istotnego znaczenia biologicznego.

Zastosowanie

Większość wydobywanego na świecie palladu pochłania przemysł samochodowy, który wykorzystuje ten metal do produkcji katalizatorów. Oprócz tego palladu używa się w przemyśle elektrotechnicznym i elektronicznym do produkcji paneli fotowoltaicznych, układów scalonych i elektrod.

Od lat 30. XX w. pallad znajduje zastosowanie w jubilerstwie jako surowiec do wyrobu biżuterii. Był też wykorzystywany do wytwarzania białego złota.

Pallad traktowany jest także jako metal inwestycyjny, z którego wybija się monety bulionowe oraz sztabki. Palladowi nadany został międzynarodowy kod walutowy ISO 4217 – XPD.

Związki

Tworzy związki na stopniach utlenienia 0, I, II i IV, wśród nich liczne związki kompleksowe, m.in. tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0), [Pd(PPh₃)₄], często stosowany jako katalizator różnych reakcji sprzęgania.