Peter Gojowczyk
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1989 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2006 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Kristoffer Schimpf |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
39 (25 czerwca 2018) |
| Australian Open |
2R (2018, 2020) |
| Roland Garros |
1R (2018, 2019, 2021, 2022) |
| Wimbledon |
2R (2017) |
| US Open |
4R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
348 (1 kwietnia 2019) |
| Australian Open |
1R (2015, 2018, 2019) |
| Wimbledon |
1R (2018) |
| US Open |
1R (2018) |
Peter Gojowczyk (ur. 15 lipca 1989 w Monachium) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową rozpoczął w 2006 roku.
Wielokrotnie w swojej karierze wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour. W cyklu ATP Tour zwyciężył w jednych zawodach, we wrześniu 2017 w Metzu. Awansując najpierw z eliminacji, pokonał w drabince głównej w finale Benoît Paire’a[1]. W lutym 2018 awansował do finału w Delray Beach, ponosząc porażkę z Francesem Tiafoe’em[2], a maju został finalistą w Genewie po przegranej z Mártonem Fucsovicsem[3].
W zawodach wielkoszlemowych zadebiutował podczas Australian Open 2012, przechodząc najpierw przez eliminacje. W 1. rundzie turnieju głównego przegrał z Donaldem Youngiem.
W kwietniu 2014 roku zadebiutował w reprezentacji Niemiec w Pucharze Davisa.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 39. miejscu (25 czerwca 2018).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 24 września 2017 | Metz | Twarda (hala) |  Benoît Paire
|
7:5, 6:2 |
| Finalista | 1. | 25 lutego 2018 | Delray Beach | Twarda |  Frances Tiafoe
|
1:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana |  Márton Fucsovics
|
2:6, 2:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Metz: Benoit Paire zawiódł oczekiwania. Peter Gojowczyk z pierwszym tytułem – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 24 września 2017 [dostęp 2017-09-26] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Delray Beach: Frances Tiafoe pierwszym mistrzem nowej amerykańskiej generacji – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 25 lutego 2018 [dostęp 2018-02-26] (pol.).
- ↑ Fucsovics Claims Hungary’s First Title In 36 Years | ATP World Tour | Tennis, „ATP World Tour” [dostęp 2018-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-26] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-09-23] (ang.).