Przejdź do zawartości

Pieniądz elektroniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pieniądz elektroniczny – elektroniczny zasób wartości pieniężnych w urządzeniu technicznym, w tym z góry opłaconych kartach, który może być wykorzystywany do dokonywania płatności na rzecz podmiotów innych niż emitent bez konieczności angażowania w transakcję rachunków bankowych, lecz funkcjonujący jednocześnie jako z góry opłacony instrument na okaziciela[1].

Ustawodawstwo polskie

[edytuj | edytuj kod]

Pieniądz elektroniczny to pojęcie prawne wprowadzone do ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych[2] w wyniku jej nowelizacji z dnia 12 lipca 2013 r.[3].

Zgodnie z art. 2 pkt 21a ustawy o usługach płatniczych pieniądz elektroniczny oznacza:

wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

Wydawanie pieniądza elektronicznego, podobnie jak świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. KNF sprawuje także nadzór nad działalnością w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.

Ustawodawstwo unijne

[edytuj | edytuj kod]

W prawie Unii Europejskiej pieniądza elektronicznego dotyczy dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE.

Zarówno w ustawodawstwie polskim, jak i unijnym, pieniądz elektroniczny inkorporuje prawo do roszczenia wobec emitenta o wydanie odpowiedniej kwoty pieniężnej. Rozwój nowych sposobów płatności wymyka się nierzadko regulacjom prawnym, co prowadzi do trudności w ich kwalifikowaniu, dotyczy to zwłaszcza takich sposobów płatności jak: płatności za pomocą wirtualnych kart przedpłaconych, płatności internetowe czy płatności za dobra i usługi dokonywane za pomocą telefonów komórkowych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny. (CELEX: 31998R2533)
  2. Dz.U. z 2024 r. poz. 30.
  3. Dz.U. z 2013 r. poz. 1036.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy