Przejdź do zawartości

Punkty antropometryczne na głowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Punkty antropometryczne lub wzorowane na antropometrycznych służą określaniu położenia poszczególnych struktur ciała ludzkiego względem innych oraz do pomiarów antropometrycznych, kraniometrycznych, cefalometrycznych (kefalometrycznych), gnatometrycznych, np. w ortodoncji (w diagnostyce i badaniach szczękowoortopedycznych)[1], anatomii opisowej[2], topograficznej[2] i plastycznej[2] oraz w antropologii[2].

Na głowie wyróżniamy punkty skórne i kostne oraz punkty nieparzyste, leżące na linii pośrodkowej głowy (ciała), i parzyste, znajdujące się symetrycznie po obu jej stronach[1].

Punkty antropometryczne na głowie
w nawiasach podano skrótowe oznaczenia punktów
parzyste
skórne kostne położenie
Alare (Al) najbardziej do boku na skrzydełkach nosa[1][2][3]
Cheilon (Ch) w kącikach ust[1][2][3]
Tragion (T) na górnych krawędziach skrawkach uszu[1][2][3]
Retrotragiale (Rt) najbardziej do tyłu na skrawkach uszu[2]
Auriculare (Au)[a] w środkach otworów słuchowych zewnętrznych[2][3]
Porion (Po) na górnych brzegach otworów słuchowych zewnętrznych[2][3]
Euryon (Eu) Euryon (Eu) najbardziej do boku na poprzecznej przekątnej czaszki[2]
Orbitale (Or) Orbitale (Or) najniżej na brzegach podoczodołowych[1], w miejscu przecięcia się linii źrenicznej (pionowej linii przebiegającej przez środek źrenicy) przy patrzeniu w dal z dolnym brzegiem oczodołu[2][3]
Zygion (Zy) Zygion (Zy) najbardziej do boku na łukach jarzmowych[1][2][3]
Gonion (Go) Gonion (Go) na przejściu trzonu żuchwy w jej gałęzie[1][2], najbardziej ku tyłowi i dołowi na kątach żuchwy (w zasadzie punkty przecięcia stycznych do dolnego brzegu trzonu żuchwy po obu stronach ze stycznymi do tylnych krawędzi gałęzi żuchwy tej samej strony)[3]
nieparzyste
skórne kostne położenie
Trichion (Tr) na górnej granicy czoła, na przejściu skóry głowy owłosionej w nieowłosionej[1][2][3]
Ophryon (Op) (Ophryon (Op))[b] na poziomie linii łączącej górne granice łuków brwiowych[1][2][3]
często glabella i ophryon pokrywają się ze sobą[2][3]
Glabella (G) Glabella (G) najbardziej do przodu w dolnej części czoła między łukami brwiowymi[1][2]
często glabella i ophryon pokrywają się ze sobą[2][3]
Nasion (N) Nasion (N) (skórny:) w najgłębszym zagłębieniu nosowo-czołowym[1][2][3]
(kostny:) na szwie nosowo-czołowym[1][2][3]
Pronasale (Prn[4]) najbardziej wysunięty do przodu punkt na czubku nosa[5][4][6]
Columella (ctg) przejście dolnego prostego odcinka skóry przegrody nosa w wypukłość czubka nosa[3][6]
Spina nasalis anterior (Sp) na wierzchołku kolca nosowego przedniego (łac. spina nasalis anterior)[2][3]
Subspinale (Ss),
punkt A Downsa[2][3]
w największym zagłębieniu wyrostka zębodołowego szczęki pod kolcem nosowym przednim[2][3]
Subnasale (Sn) na przejściu skórnej przegrody nosa w wargę górną[1][2][3]
Labrale superius (Ls) na przejściu skóry wargi górnej w jej czerwień[1][2][3]
Prosthion (Pr) Prosthion (Pr) (dziąsłowy:) najniżej na brzegu dziąsłowym wyrostka zębodołowego szczęki między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
(kostny:) najniżej na brzegu kostnym wyrostka zębodołowego szczęki między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
Incision superius (Is) (zębowy:) na wysokości brzegów siecznych siekaczy górnych przyśrodkowych[3]
Stomion (St)[c] w miejscu zetknięcia się czerwieni obu warg[1][2][3] (w rozluźnieniu)
Incision inferius (Ii) (zębowy:) na wysokości brzegów siecznych siekaczy dolnych przyśrodkowych[3]
Infradentale (Id) Infradentale (Id) (dziąsłowy:) najwyżej na brzegu dziąsłowym części zębodołowej żuchwy między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
(kostny:) najwyżej na brzegu kostnym części zębodołowej żuchwy między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
Labrale inferius (Li) przejście skóry wargi dolnej w jej czerwień[1][2][3]
Supramentale (Sm)[d] Supramentale (Sm)[d],
punkt B Downsa[1][2][3]
(skórny:) w najgłębszym zagłębieniu bruzdy wargowo-bródkowej[1][2][e]
(kostny:) w najgłębszym miejscu przejścia części zębodołowej żuchwy w bródkę[1][2][3][f]
w przypadku braku wklęsłości profilu bródki ten punkt kostny oznacza się jako punkt styczny do linii poprowadzonej z punktu Nasion[3]
Pogonion (Pg) Pogonion (Pg) najbardziej doprzednio na szczycie guzowatości bródkowej[1][2][3]
Gnathion (Gn) Gnathion (Gn) najbardziej ku dołowi i do przodu na dolnym zarysie bródki[1][2][3]
Menton (Me) Menton (Me) na dolnej krawędzi bródki[3], najbardziej ku dołowi i tyłowi na bródce
Opisthocranion (Op) Opisthocranion (Op) najbardziej tyłowi i dołowi na czaszce[2] (na kości potylicznej[3])
Dodatkowe punkty wyznaczane na zdjęciach cefalometrycznych
parzyste
skórne kostne położenie
Lateroorbitale (Lo) punkt przecięcia się krawędzi oczodołu i zarysu skrzydła większego kości klinowej[6]
Endocanthion (En[potrzebny przypis]) Endocantion (En) (skórny:) wewnętrzny kąt oka[7]

(kostny:) najbardziej przyśrodkowy punkt krawędzi oczodołu[potrzebny przypis]

Exocanthion (Ex) Exocantion (Ex) (skórny:) zewnętrzny kąt oka[8][9][10]

(kostny:) najbardziej boczny punkt krawędzi oczodołu[8][11]

Maxillare (Mx) największe wgłębienie wyrostka zębodołowego szczęki[6]
Mastoidale (Ms) najniższy punkt zarysu wyrostka sutkowatego[12]
nieparzyste
skórne kostne położenie
Basion (B) najbardziej dotylnie i do dołu położony punkt stoku[3]
Sella (S) geometryczny środek siodła tureckiego, środek największej średnicy siodła tureckiego[3]
Sella turcica (Se) środek linii łączącej przedni guzek siodła tureckiego z górna krawędzią grzbietu[3]
Pterygomaxillare (Pm) punkt przecięcia się tylnego zarysu szczęki (=przednie ograniczenie dołu skrzydłowo-podniebiennego) z zarysem podniebienia twardego[3]
articulare (a, Ar) w miejscu przecięcia się podstawy kości klinowej z tylnym zarysem głowy lub szyjki żuchwy[3]
  1. Ani Karłowska, ani Łabiszewska-Jaruzelska (wymieniające ten punkt) nie określiły, czy auriculare jest punktem skórnym czy kostnym; trudno jest to określić, skoro punkt nie znajduje się ani na kości, ani na skórze, tylko w powietrzu.
  2. Według Pisulskiej-Otremby Ophryon jest też punktem kostnym.
  3. Według Pisulskiej-Otremby: (Sto).
  4. a b Według Pisulskiej-Otremby: (Sn).
  5. Według Karłowksiej Supramentale jest tylko punktem kostnym.
  6. Według Łabiszewskiej-Jaruzelskiej Supramentale jest tylko punktem skórnym; punktem kostnym jest tylko punkt B Downsa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Pisulska-Otremba 1988 ↓.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al Łabiszewska-Jaruzelska 1995 ↓.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an Karłowska 2008 ↓.
  4. a b 32935-9: Nasion-glabella line to nasion-pronasale line [Angle] Skull CT measured.
  5. Stephan, Carl N., Henneberg, Maciej, Sampson, Wayne. Predicting nose projection and pronasale position in facial approximation: A test of published methods and proposal of new guidelines. „American Journal of Physical Anthropology”. 122 (3), s. 240–250, 2003. DOI: 10.1002/ajpa.10300. (ang.). 
  6. a b c d Anil Govindrao Ghom: Textbook Of Oral Radiology. Elsevier, 2008, s. 261–262. ISBN 978-81-312-1148-9. (ang.).
  7. SpringerImages – The three horizontal facial proportion canons.. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  8. a b Swennen, G.R.J., Schutyser, F.A.C., Hausamen, J.E.: Three-Dimensional Cephalometry: A Color Atlas and Manual. Springer, 2005, s. 192. ISBN 978-3-540-25440-9. (ang.).
  9. Kevin M. Kelly, Ph.D.: Craniofacial Anthropometry. [dostęp 2013-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  10. Rosalío Ávila Chaurand, Lilia R. Prado León, Elvia L. González Muñoz: Dimensiones antropométricas de población latinoamericana. Wyd. 2. Universidad de Guadalajara, Centro Universitario de Arte, Arquitectura y Diseño, 2007, s. 27. ISBN 978-970-27-1193-3. (hiszp.).
  11. Du Plessis, M.; Navsa, Nadia; Bosman, M.C: A study of the pterygopalatine fossa and it’s ganglion in a South African skeletal and cadaver population. 2008-09-29. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  12. Mastoidale – Medical Definition and More from Merriam-Webster. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Agnieszka Pisulska-Otremba: Wprowadzenie do ćwiczeń z ortopedii szczękowej (ortodoncji). Katowice: ŚAM, 1988, s. 61–63.
  • Florentyna Łabiszewska-Jaruzelska: Ortodoncja: zasady i praktyka. Warszawa: PZWL, 1995, s. 54–56.
  • Irena Karłowska: Zarys współczesnej ortodoncji. Podręcznik dla studentów i lekarzy dentystów. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2008, s. 103–105, 176, 184–185, 196. ISBN 978-83-200-3687-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy