Przejdź do zawartości

Schronisko Bilíka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko Bilíka
Ilustracja
Schronisko Bilíka pod Siodełkiem
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1255 m n.p.m.

Data otwarcia

1934

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Bilíka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko Bilíka”
Ziemia49°09′36″N 20°13′28″E/49,160000 20,224444
Strona internetowa

Schronisko pod Siodełkiem (słow. Bilíkova chata, Bilíčka; dawniej Guhrova chata) – schronisko na Smokowieckiej Kazalnicy w słowackiej części Tatr Wysokich, położone na wysokości 1255 m n.p.m., 5 minut poniżej górnej stacji kolejki terenowej na Smokowieckie Siodełko (słow. Hrebienok).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W miejscu dzisiejszej Bilíkovej chaty od roku 1875 stała Ruženina chata (po polsku Chata Róży lub potocznie Różanka, węg. Róza-menedékház, niem. Rosenhütte), postawiona tam przez MKE. Było to pierwsze schronisko MKE w Tatrach. Nazwa pochodziła od węgierskiej śpiewaczki Rózy Graefl-Győrffy, która przyczyniła się do gromadzenia funduszy na budowę schroniska. W roku 1894 dobudowano hotel górski – Hotel Kolbach, a Różankę zamieniono na sklepik z pamiątkami. Po tym jak spłonęła w 1893 r., na jej miejscu w roku 1895 miasto Spiska Sobota postawiło drugi hotel, Hotel Rosa (który przejął nazwę Różanki), wraz z niewielkim budynkiem kąpielowym. Wspólnie nosiły nazwę Studenopotocké kúpele (węg. Tarpatak-Fürednek, niem. Kühlbachtaler Bad), jednak i one spłonęły w roku 1927.

22 grudnia 1934 w tym samym miejscu otwarto piętrową Guhrovą chatę (Dr. Guhr Jugendheim und Turistenhaus, od nazwiska dr. Michaela Guhra, prezesa KV, który podarował grunt pod budowę), powiększoną jeszcze w roku 1936. Obiekt był wówczas w rękach Karpathenverein (KV). Po II wojnie światowej, w roku 1946 przejęte przez KSTL schronisko zostało przemianowane na Schronisko Bilíka na pamiątkę narciarza i pogranicznika Pavla Bilíka (1916–1944) – uczestnika słowackiego powstania narodowego, którego Niemcy schwytali w Starym Smokowcu i stracili 7 września 1944 na zamku w Kieżmarku.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
Szlak zielony – zielony ze Starego Smokowca wzdłuż kolejki na Siodełko, a stamtąd obok schroniska do Wodospadów Zimnej Wody i Rainerowej Chatki.
  • Czas przejścia ze Starego Smokowca do schroniska: 1:05 h, ↓ 35 min
  • Czas przejścia ze schroniska do Rainerowej Chatki: 30 min w obie strony[1]

Kontakt

[edytuj | edytuj kod]
  • adres: Bilíkova chata, 062 01 Starý Smokovec

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy