Przejdź do zawartości

Sefardyjczycy i Orientalne Społeczności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sefardyjczycy i Orientalne Społeczności (hebr.: ספרדים ועדות מזרח, Sfaradim VeEdot Mizrah) − izraelska partia polityczna, jedna z poprzedniczek Likudu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Bechor-Szalom Szitrit (1895−1967), jeden z liderów partii

Partia o nazwie Sefardyjczycy i Orientalne Społeczności reprezentowała Żydów sefardyjskich i orientalnych, którzy zamieszkiwali Palestynę jeszcze przed ogłoszeniem niepodległości Izraela. Ugrupowanie wchodziło w skład prowizorycznego rządu w latach 1948−1949.

Pod pełną nazwą „Lista Narodowej Jedności Sefardyjczyków i Społeczności Orientalnych”, partia uzyskała 3,5% głosów, co dało jej 4 miejsca w Knesecie w wyniku wyborów w 1949 roku[1]. Ugrupowanie było reprezentowane w izbie przez deputowanych: Moszego Ben–Ammiego, Elijjahu Eljaszara, Awrahama Elmalicha i Bechora-Szaloma Szitrita. Partia ta weszła w skład rządu Dawida Ben Guriona, lidera Mapai, a Sheetrit został ministrem policji[2].

Przed wyborami w 1951 roku ugrupowanie zmieniło nazwę, na „Lista Sefardyjczyków i Społeczności Orientalnych, Wiekowych i Imigrantów”. Partia straciła połowię miejsc w izbie, w porównaniu z poprzednimi wyborami, uzyskując jedynie 1,8% głosów, co dało jej tylko dwóch deputowanych. Swe miejsce w Knesecie zachował Eliashar, drugie miejsce obsadził Binjamin Sason. Tym razem jednak nie weszli oni w skład koalicji rządowej.

W czasie kadencji drugiego Knesetu, partia została wchłonięta przez Ogólnych Syjonistów, ówczesne drugie pod względem wielkości ugrupowanie w parlamencie. Było ono częścią koalicji tworzącej czwarty i piąty rząd. Niektórzy byli członkowie partii Sefardyjczycy i Orientalne Społeczności nie byli zadowoleni z tego połączenia. Z tego powodu doszło do rozłamu. Ci, którzy odeszli, startowali samodzielnie w wyborach w 1955 i 1959 roku, jednak bez powodzenia.

Nieco później Ogólni Syjoniści połączyli się z Partią Progresywną, tworząc Partię Liberalną, która przez krótki czas była „trzecią siłą” w izraelskim parlamencie. Następnie połączyła się z Herutem, tworząc Gahal, który ostatecznie przekształcił się w Likud.

Politycy

[edytuj | edytuj kod]

Posłowie wybrani w wyborach w 1949[3]: Mosze Ben–Ammi, Elijjahu Eljaszar, Awraham Elmalich, Bechor-Szalom Szitrit

Posłowie wybrani w wyborach w 1951[4]: Binjamin Sason, Elijjahu Eljaszar

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Constituent Assembly (which later turned into the First Knesset). [dostęp 2008-04-24]. (ang.).
  2. First Knesset: Government 1. [dostęp 2008-04-24]. (ang.).
  3. Members of the First Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2015-12-22].
  4. Members of the Second Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy