Sejm pacyfikacyjny 1698
Sejm pacyfikacyjny 1698 – I Rzeczypospolitej został zwołany 3 lutego 1698 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się w kwietniu 1698 roku. Marszałkiem sejmu starej laski był Krzysztof Stanisław Zawisza, starosta miński. Obrady sejmu trwały od 16 do 28 kwietnia 1698 roku[1].
Miał zapewnić pokój w kraju, gdyż legalność obioru Augusta Mocnego kwestionował rokosz łowicki.
Na sejm przybyło tylko 15 posłów, z których 6 wyszło z protestacją: „Nie zaczynaj, mości panie marszałku, sejmu, nie podnoś laski, bo ten akt jest nullitatis [nicością] i mamy przysięgą stwierdzone instrukcje, żebyśmy ten sejm zaraz zatłumili w kolebce, i na żaden, tylko konny sejm, nie pozwolemy"[2]
Pozorne uspokojenie przyniósł sejm zwyczajny pacyfikacyjny 1699.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Konopczyński. Chronologia sejmów polskich 1493-1793 (str. 159) [dostęp 2019-11-26]
- ↑ W. Konopczyński, Liberum Veto s. 324. Sejmem konnym nazywano sejm, w którym szlachta przybyła na koniach uczestniczyła osobiście (łac. viritim), nie tylko przez posłów. (Juliusz Bardach, Sejm szlachecki doby oligarchii s. 369)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U. Augustyniak, Historia Polski 1572–1795, Warszawa 2008, s. 762.
- W. Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493 – 1793, Kraków 1948, s. 159.
- M. Markiewicz, Historia Polski 1492 – 1795, Kraków 2004, s. 591.
- H. Olszewski, O skutecznym rad sposobie, Kraków 1989, s. 80.
- „Seym ten bez początku zaczął się, bez końca kończy się”. Sejm pacyfikacyjny z 1698 roku i jego znaczenie w kontekście ewolucji liberum veto