Przejdź do zawartości

Sobór św. Jerzego w Jurjewie-Polskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór św. Jerzego
собор Георгиевский
Zabytek: nr rej. 3310181000[1] z dnia 30.08.1960
sobór
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 włodzimierski

Miejscowość

Jurjew-Polskij

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

włodzimierska

Wezwanie

św. Jerzego

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia/6 maja

Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego
Mapa konturowa obwodu włodzimierskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jurjew-Polskij, sobór św. Jerzego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jurjew-Polskij, sobór św. Jerzego”
Ziemia56°29′47,5″N 39°40′48,1″E/56,496528 39,680028

Sobór św. Jerzegoprawosławny sobór w Jurjewie-Polskim.

Przez dłuższy czas historycy byli zdania, że sobór znajduje się na miejscu wcześniejszej drewnianej cerkwi św. Jerzego, wzniesionej w 1152 przez Jerzego Dołgorukiego, rozebranej w 1230 z powodu bardzo złego stanu technicznego. Obecnie badania archeologiczne dowiodły jednak, że świątynia ta znajdowała się w innym miejscu[2]. Sobór został zbudowany w latach 1230–1234[3]. Obiekt wzniesiono na tradycyjnym planie czworoboku, z jedną usytuowaną centralnie kopułą, bogato dekorując jego ściany zewnętrzne rzeźbami z motywami roślinnymi i zwierzęcymi[4] oraz scenami biblijnymi[5]. Była to ostatnia świątynia na ziemi włodzimierskiej wzniesiona przed najazdem mongolskim[6].

W 1460 doszło do zawalenia się dachu świątyni. Do Jurjewa-Polskiego przybył wówczas architekt Wasilij Jermolin, który przeprowadził odbudowę obiektu w formie możliwie zbliżonej do jego pierwotnego wyglądu[4]. Doszło jednak do zmiany proporcji świątyni i utraty przez nią wrażenia wyższej i lżejszej, jakie pierwotnie cechowało jej architekturę (analogicznie jak w przypadku np. cerkwi Opieki Matki Bożej na Nerli[7]. W kolejnych stuleciach część płaskorzeźb, które nie zostały odtworzone przez Jermolina, została zrekonstruowana[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Strona rejestru. [dostęp 2016-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
  2. a b Георгиевский собор. [dostęp 2010-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-11)].
  3. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.144
  4. a b A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.146
  5. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.147
  6. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.148
  7. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.146–147

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy