Spadkodawca
Spadkodawca (łac. testator, de cuius) jest osobą fizyczną, której prawa i obowiązki majątkowe o charakterze cywilnoprawnym stają się z chwilą śmierci tej osoby spadkiem, a więc wyodrębnioną masą majątkową, poddaną przepisom prawa spadkowego, która przechodzi z tą chwilą na jedną lub kilka osób, zwanych spadkobiercami[1]. Ustanie osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych określają właściwe przepisy[2].
Spadkodawca może wyrazić swoją wolę przez testament. Jeśli nie pozostawi testamentu, krąg spadkobierców zostanie ustalony na podstawie ustawy (dziedziczenie ustawowe).
Spadkodawca może zawrzeć z przyszłym spadkobiercą ustawowym umowę w formie aktu notarialnego, w której tenże spadkobierca zrzeknie się dziedziczenia po nim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ E. Skowrońska-Bocian, Komentarz do art. 924, w: E. Skowrońska-Bocian, Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga czwarta. Spadki, Warszawa 2011.
- ↑ Art. 35 i art. 33(1) § 1 Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Encyklopedie internetowe (rola):