Swen Knutsson
| król Norwegii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
prawdopodobnie na początku 1014 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Swen Knutsson (ur. prawdopodobnie na początku 1014[1], zm. 1035) – król Norwegii w latach 1030-1035, syn Kanuta Wielkiego z nieprawego łoża, ze związku z Elgifu z Northampton.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po pokonaniu króla norweskiego Olafa II Haraldssona przez króla Anglii Kanuta Wielkiego, Swen został przez swego ojca osadzony jako władca w Norwegii. Z powodu młodego wieku Swena faktyczne rządy w kraju sprawowała jego matka, Elgifu z Northampton[2].
Według przekazu pochodzącej z ok. 1031/1032 Glælognskvidy Swen i jego otoczenie kontrolowali rozprzestrzenianie się kultu poprzedniego władcy Olafa na terenie Norwegii[3]. Za jego panowania miała miejsce translacja Olafa Haraldssona do kościoła św. Klemensa w Nidaros i ogłoszenie go świętym[4]. W czasie swego panowania Swen odparł atak na Norwegię przeprowadzony przez syna Olafa I Tryggvasona, Tryggve Olafssona (pretendenta do tronu)[5]. Nie zdołał jednak powstrzymać innego pretendenta do tronu, Magnusa (syna Olafa II Haraldssona). Po wkroczeniu Magnusa Olafssona do Norwegii Swen Knutsson wycofał się wraz z matką do Danii, gdzie wkrótce zmarł bezżennie i bezpotomnie[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 91.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 288.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 296–299.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 299.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 292.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 293.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Morawiec J., Knut Wielki. Król Anglii, Danii i Norwegii (ok. 995–1035), Wydawnictwo Avalon, Kraków 2013, ISBN 978-83-7730-070-1, s. 91, 288–301.
