Przejdź do zawartości

Transport publiczny w Lublanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ljubljanski potniški promet
autobus
Ilustracja
Autobus w malowaniu LPP
Państwo

 Słowenia

Lokalizacja

Lublana

Operator

Ljubljanski potniški promet

Lata funkcjonowania

od 1958

Strona internetowa

Transport publiczny w Lublanie tworzy obecnie sieć autobusów miejskich i podmiejskich.

Operator

[edytuj | edytuj kod]

Ljubljanski potniški promet (skrót LPP) to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, działająca jako część firmy Javni holding Ljubljana i zajmująca się organizacją autobusowego miejskiego i międzymiastowego transportu publicznego w Ljubljanie i okolicach.

Oprócz tego firma oferuje przewozy autobusowe na żądanie, naprawę pojazdów, techniczne przeglądy pojazdów oraz homologację i rejestrację pojazdów.

Historia firmy

[edytuj | edytuj kod]

Doba tramwajów (1901 - 1958)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Tramwaje w Lublanie.

Kiedy w Ljubljanie pod koniec XIX wieku żyło około 40 000 mieszkańców, władze miasta zdecydowały się wprowadzić publiczne środki transportu. W związku z tym, została oficjalnie założona w 1900 roku firma Splošna malo železniška družba, która miała być odpowiedzialna za transport publiczny w mieście. Bez żadnych uroczystości uruchomiono w Ljubljanie tramwaj 6 września 1901. W pierwszy dzień działania sprzedano aż 6400 biletów. W 1901 roku przedsiębiorstwo posiadało 13 wozów silnikowych, 1 doczepny i jedną solarkę, firma zatrudniała 64 osoby. Każdy wagon silnikowy był trzydziestomiejscowy (16 miejsc siedzących i 14 stojących), tramwaje rozwijały prędkość do 30 km/h. Do końca 1901 r. Ljubljańskie tramwaje przejechały około 136 000 km i przewiozły 330 000 pasażerów. Splošna malo železniška družba, która zarządzała tramwajami w Lublanie, była austriacką spółką z ograniczoną odpowiedzialnością pod wodzą zagranicznego inwestora, firmy Siemens & Halske. Po upływie dwudziestu pięciu lat eksploatacji tramwajów, miasto miało prawo do nabycia spółki tramwajowej.

Dlatego w 1929 Splošna malo železniška družba została przemianowana na Električno cestno železnico, a po roku 1930, miasto rozpoczęło modernizację taboru i tras. Zakupiono nowe i używane pojazdy, w 1940 r. posiadano 52 wagony.

W czasie II wojny światowej kursowanie tramwajów funkcjonowało normalnie. Pojazdy zostały wyposażone w dwujęzyczne napisy, rozkłady jazdy zostały skorygowane z powodu wprowadzenia godziny policyjnej, ale brak było części zamiennych. Tramwajami bezpłatnie mogli być przewożeni włoscy żołnierze.

Sieć tramwajowa została ostatecznie zamknięta w 1958 roku z powodu zakłócania ruchu samochodowego. Stopniowo, od 1951 roku tramwaje zastępowały trolejbusy.

Doba trolejbusów (1951 - 1971)

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie bardzo szybko postępował rozwój miasta i tramwaj nie był już w stanie zapewnić dogodnej komunikacji publicznej. Gdy wzrosła liczba samochodów znaleziono kolejny argument dla usunięcia tramwajów z miejskich ulic. W maju 1951 roku powołano komisję która przygotowała wniosek w sprawie przejścia z transportu tramwajowego na trolejbusowy. Przejście było stopniowe. W połowie lat pięćdziesiątych, na ulicach regularnie pojawiały się trolejbusy, pierwszy regularny kurs miał miejsce w 1958 roku, czyli tym samym roku, w którym zamknięto sieć tramwajową. Električno cestno železnico przemianowano na Ljubljana-Transport. Istniały następujące linie trolejbusowe:

  • 1 Vič – Vižmarje
  • 6 Vič – Ježica
  • 7 Litostroj – Ajdovščina
  • 8 Litostroj – Črnuče

Doświadczenia z eksploatacji trolejbusów nie były najlepsze. Zimą były problemy ze śniegiem i piaskowaniem dróg solą. Roztopiony lód z solą stykają się z przewodów elektrycznymi trolejbusów i powodował zwarcie. Sieć trolejbusową zamknięto 4 września 1971 r. i zastąpiono autobusami.

Doba autobusów (1950 - dziś)

[edytuj | edytuj kod]

Tabor autobusowy

[edytuj | edytuj kod]

Autobusy midi

[edytuj | edytuj kod]
liczba model typ - midi 9m rok produkcji i numery zdjęcie
10 Feniksbus FBI 83 M / CNG niskopodłogowy (ostatnie drzwi) 2012: 066 (1)
2013: 067 / CNG (1)
2014: 068 / CNG (1)
2015: 069, 071, 072 (3)
2016: 073 - 074 / CNG (2)
2018: 075 - 076 / CNG (2)
4 Otokar Vectio C niskopodłogowy 2015: 080 - 083
2 Otokar Vectio U wysokopodłogowy 2018: 084 - 085

Autobusy solo

[edytuj | edytuj kod]
liczba model typ - solowe rok produkcji i numery zdjęcie
6 MAN NL 223 (A21) niskopodłogowy 2003: 137 - 142
1 Mercedes-Benz Citaro FL (O530) niskopodłogowy 2007: 162
6 Mercedes-Benz Conecto (O345) niskopodłogowy 164
165–169
2007: 164º (1)
2009: 165 (1)
2010: 166 - 169 (4)
23 Irisbus IVECO Citelis 12m CNG niskopodłogowy 2011: 100 - 119

2013: 120 - 122

5 IVECO Crossway LE 12m niskopodłogowy 2016: 190 - 194

Autobusy przegubowe

[edytuj | edytuj kod]
liczba model typ - przegubowe rok produkcji i numery zdjęcie
24 MAN NG 312 (A11) niskopodłogowy 381 - 408
409 - 419
1996: 381, 382 (2)
1997: 385, 389 (2)
1998: 391 - 394, 396, 399, 400, 402, 405, 406, 408 (11)
2000: 409 - 411, 413, 414, 416 - 419 (9)
1 Mercedes-Benz O405GN2* niskopodłogowy 1998: 206
11 MAN NG 313 (A23) niskopodłogowy 2003: 420 - 428, 430, 432
11 Mercedes-Benz Citaro G (O530G) niskopodłogowy 2006: 208 - 218
16 MAN Lion's City G (NG 313, A23) niskopodłogowy 2008: 434 - 449
29 Mercedes-Benz Conecto G (O345G) niskopodłogowy 2009: 219 - 222 (4)
2010: 223 - 247 (25)
1 Irisbus IVECO Citelis 18m CNG niskopodłogowy 2013: 450
40 MAN Lion's City G CNG niskopodłogowy 2014: 451 - 460 (10)

2016: 461 - 490 (30)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy