Valetudinarium
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Waletudinaria (dyskusja).
- Uzasadnienie: to samo pojęcie
Valetudinarium – wczesna forma obiektów szpitalnych budowanych w obrębie obozów i twierdz rzymskich.
Valetudinaria powstawały od czasów Oktawiana Augusta w miejscach największych zgrupowań wojsk rzymskich na granicach imperium[1]. Miały zwykle formę czworobocznego budynku, w którym biegł korytarz z umieszczonymi po bokach salami dla chorych, zaś środkowa część (dziedziniec) służyła do spacerów[1]. Największe obiekty tego rodzaju składały się z około 60 pomieszczeń dla chorych, kwater personelu, sal do kąpieli i pomieszczeń do składowania narzędzi[1].
Jednym z ważniejszych zabytków tego rodzaju budownictwa szpitalnego są ruiny valetudinarium w Novae, odkryte w 1981 przez polskich archeologów[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kucharzewski i in. 2014 ↓, s. 87.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Kucharzewski, Robert Kokot, Katarzyna Wilemska-Kucharzewska, Andrzej Kuropatnicki. Szpitale i lekarze armii Cesarstwa Rzymskiego. „Leczenie Ran”. 11 (2), s. 85-90, 2014. DOI: 10.15374/LR2014012.