Przejdź do zawartości

Wasilij Sokołow (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilij Sokołow
Pełne imię i nazwisko

Wasilij Nikołajewicz Sokołow

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia?/12 lutego 1912
Jarcewo

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1981
Moskwa

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1929–1931 Żeldor Jarcewo ? (?)
1932–1933 Z-d mechaniczny Jarcewo ? (?)
1934–1936 DKA Smoleńsk ? (?)
1936 CDKA Moskwa 1 (0)
1937 DKA Smoleńsk 11 (0)
1938–1941 Spartak Moskwa 69 (0)
1941 Krylja Sowietow Moskwa ? (?)
1942–1951 Spartak Moskwa 183 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1952–1954 Spartak Moskwa
1954 ZSRR
1957 Spartak Mińsk
1958 Dinamo Tbilisi
1960 Szachtar Stalino
1960–1963 Moldova Kiszyniów
1964 ZSRR U-21
1964–1965 Kongo
1965–1966 Neftyanık Baku
1969–1970 Czad
1970–1971 Moldova/Nistru Kiszyniów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Wasilij Nikołajewicz Sokołow, ros. Василий Николаевич Соколов (ur. 30 stycznia?/12 lutego 1912 w Jarcewo, w guberni smoleńskiej, Imperium Rosyjskie, zm. 3 lipca 1981 w Moskwie, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1929 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Żeldor Jarcewo. Później grał w zespole Zakładu Mechanicznego w Jarcewo (1932-33) i DKA Smoleńsk (1934-36). W październiku 1936 rozegrał jeden mecz w składzie CDKA Moskwa, po czym następnego roku powrócił do DKA Smoleńsk. W 1938 roku przeniósł się do Spartaka Moskwa, w którym osiągnął największe sukcesy. Po ataku Niemiec na ZSRR został piłkarzem Krylja Sowietow Moskwa, ale już w 1942 powrócił do Spartaka, w którym pełnił funkcję kapitana. W 1951 zakończył swoją karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę szkoleniowca. Pracował na stanowisku głównego trenera w klubach Spartaka Moskwa (1952-54), Spartak Mińsk (sierpień 1957), Dinamo Tbilisi - 1958, dyrektora (od początku do lipca 1960) i trenera Szachtara Stalino (lipiec-sierpień 1960), dyrektora i trenera Moldovy Kiszyniów (od października 1960 do października 1963 oraz od sierpnia 1970 do końca 1971), dyrektora i trenera Neftyanıka Baku (od sierpnia 1965 do lipca 1966). W 1954 prowadził narodową reprezentację ZSRR, a od początku do czerwca 1964 młodzieżową reprezentację ZSRR. Również trenował narodową reprezentację Konga (od lipca 1964 do lipca 1965) oraz narodową reprezentację Czadu (od 1969 do maja 1970). W 1942 opiekował się stadionem Spartaka Moskwa. Zmarł 3 lipca 1981 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Kuncewskim[1].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz ZSRR: 1938, 1939
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1940, 1948, 1949
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1938, 1939, 1946, 1947, 1950
  • finalista Pucharu ZSRR: 1948

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz ZSRR: 1952, 1953
  • wicemistrz ZSRR: 1954
  • finalista Pucharu ZSRR: 1952
  • mistrz I Igrzysk Afrykańskich: 1965 (z Kongiem)

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy