Wenera 12

Wenera 12

Inne nazwy	4V-1 No. 361
Zaangażowani	ZSRR
Indeks COSPAR	1978-086A
Rakieta nośna	Proton K / D-1
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachska SRR
Cel misji	Wenus
Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji	14 września 1978 (02:25:13 UTC)
Data lądowania	21 grudnia 1978
Koniec misji	kwiecień 1980
Wymiary
Masa całkowita	4715 kg

Wenera-12 – radziecka automatyczna sonda międzyplanetarna programu Wenera, przeznaczona do badania Wenus.

Start Wenery 12 miał miejsce 14 września 1978 roku o godzinie 02:25:13 UTC z kosmodromu Bajkonur, za pomocą rakiety Proton K. Celem misji było wspólne radziecko-francuskie badanie planety Wenus w ramach misji SIGNE 2. W misji tej udział brała również sonda Wenera 11 oraz Prognoz 7. Siostrzana Wenera 11 została wysłana 5 dni wcześniej. Jednak u celu pierwsza znalazła się Wenera 12, która do Wenus dotarła już 21 grudnia 1978, czyli w 98 dniu licząc od daty startu. Dwa dni wcześniej odłączył się od niej lądownik z aparaturą naukową, który wszedł w atmosferę planety. Informacje przekazywał nie tylko podczas opadania, ale jeszcze w ciągu 110 minut po wylądowaniu na powierzchni planety. Każda z sond składała się z platformy przelotowej i lądownika. Oba statki miały taki sam zestaw instrumentów. Platforma miała urządzenia pozwalające na badania składu wiatru słonecznego, błysków gamma, promieniowania UV i gęstości elektronów w jonosferze Wenus. Po oddzieleniu się lądownika Wenera 12 minęła Wenus i weszła na orbitę heliocentryczną. Przekazywała na Ziemię dane zbierane przez lądownik dopóki nie wyszła z zasięgu, a potem kontynuowała badania przestrzeni międzyplanetarnej. Misja sondy zakończyła się w kwietniu 1980.

Bibliografia

• Venera 11 & Venera 12. NASA's HEASARC. [dostęp 2013-07-18]. (ang.).