Wiaczesław Starszynow

Wiaczesław Starszynow

Вячеслав Старшинов

Wiaczesław Starszynow (2011)
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1940 Moskwa
Obywatelstwo	Rosja
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik (center)
Uchwyt	prawy
Dorobek medalowy
Reprezentacja ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Innsbruck 1964 hokej na lodzie złoto Grenoble 1968 hokej na lodzie
Odznaczenia

Wiaczesław Iwanowicz Starszynow, ros. Вячеслав Иванович Старшинов (ur. 6 maja 1940 w Moskwie) – radziecki i rosyjski hokeista, reprezentant ZSRR, dwukrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy, wykładowca.

Kariera

Wiaczesław Starszynow (1970)

Boris Majorow, Władimir Putin i Wiaczesław Starszynow po dekoracji Orderem Zasług dla Ojczyzny (2000)

• Spartak Moskwa (1957-1971, 1974-1975)
• Oji Eagles (1975-1978)
• Spartak Moskwa (1978-1979)

Był wieloletnim zawodnikiem Spartaka. Przez trzy sezony grał także w Japonii w drużynie z Tomakomai. W wieku 38 lat w 1978 powrócił do Spartaka (został wówczas pracownikiem naukowym w Moskwie) z zamiarem przekroczenia granicy 400 goli w lidze radzieckiej, mając wówczas na koncie 393 trafienia. Ostatecznie w lidze radzieckiej zdobył 405 goli w 540 meczach.

Był reprezentantem ZSRR. W kadrze kraju zdobył 149 goli w 182 meczach. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1961, 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971, zimowych igrzysk olimpijskich 1964, 1968 oraz turnieju Summit Series 1973.

Zarówno w klubie Spartak, jak i w reprezentacji ZSRR ze Starszynowem tercet napastników tworzyli bracia bliźniacy: Jewgienij i Boris Majorow.

Kariera trenerska i działacza

Jeszcze w trakcie kariery zawodniczej został trenerem Spartaka Moskwa (1972-1974). Później był grającym trenerem podczas występów w zespole Oji Eagles w Japonii. Został także działaczem hokejowym. Od 1987 do 1991 był przewodniczący prezydium Federacji Hokeja RFSRR. Od 1999 do 2003 wiceprezes klubu Spartak Moskwa, w 2002 prezes. Pełnił funkcję szkoleniowca Spartaka w sezonie KHL (2010/2011). Został prezydentem Spartaka Moskwa.

Wydano książki jego autorstwa: Ja – środkowy napastnik (1971) i Hokejowa szkoła (1974).

Inna działalność

W 1964 ukończył Moskiewski Instytut Lotniczo-Technologiczny. W 1975 otrzymał tytuł kandydata nauk. W 1979 kierował Katedrą Wychowania Fizycznego na Moskiewskim Instytucie Fizyki (Moskiewski Instytut Fizyczno-Techniczny) z tytułem profesora.

Sukcesy i osiągnięcia

Reprezentacyjne zawodnicze

• Brązowy medal mistrzostw świata: 1961
• Złoty medal mistrzostw świata: 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971
• Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1964, 1968

Klubowe zawodnicze

• Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1962, 1967, 1969 ze Spartakiem Moskwa
• Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1965, 1966, 1968, 1970 ze Spartakiem Moskwa
• Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1963, 1964, 1972, 1975
• Puchar ZSRR: 1970, 1971
• Finalista Pucharu ZSRR: 1967

Klubowe szkoleniowe

• Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1973 ze Spartakiem Moskwa

Indywidualne zawodnicze

• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1965:
  • Najlepszy napastnik turnieju
• Liga radziecka 1966/1967:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 47 goli
• Liga radziecka 1966/1967:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 46 goli
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej

Wyróżnienia

• Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1963
• Galeria Sławy IIHF: 2007
• Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014

Odznaczenia

• Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1965
• Order „Znak Honoru”: 1968
• Order Przyjaźni: 1995
• Order Olimpijski: 2000
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy: 26 stycznia 2023
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy: 26 kwietnia 2000
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy: 18 stycznia 2007
• Order Honoru: 2010

Bibliografia

• Wiaczesław Starszynow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Wiaczesław Starszynow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)