Wierni świeccy
Wierni świeccy (laikat) – wszyscy wierni, którzy nie są kapłanami bądź zakonnikami.
W Kościele katolickim
[edytuj | edytuj kod]Jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego: „Właściwością stanu ludzi świeckich jest życie wśród świata i spraw doczesnych”[1].
Stan świeckich, przez wieki traktowany jako drugorzędny w Kościele, doczekał się odpowiedniego uznania dopiero podczas Soboru Watykańskiego II. Obecnie mówi się o powołaniu świeckich. Jest nim „szukanie Królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej... Szczególnym więc ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne”[2].
Wierni świeccy, jak wszyscy wierni Kościoła katolickiego, mają na mocy chrztu obowiązek apostolstwa oraz dążenia do świętości[3]. Papież Jan Paweł II w kwestii katechumenatu pisał: „Zadać katechumenowi pytanie: «Czy chcesz przyjąć chrzest?» znaczy zapytać go zarazem: «Czy chcesz zostać świętym?»”[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Apostolstwo świeckich
- Świeckość (sekularyzm)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ KKK, 940
- ↑ Lumen gentium, 31
- ↑ Adhortacja apostolska 'Christifideles laici'. [dostęp 2009-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].
- ↑ [1] Novo millennio ineunte, 31