Przejdź do zawartości

Wojciech Lemański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Lemański
Wojciech Michał Lemański
Ilustracja
Ksiądz Wojciech Lemański w trakcie wykładu w Centrum Kultury Żydowskiej przy ul. Rabina Meiselsa w Krakowie
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

22 września 1960
Legionowo

Proboszcz parafii Narodzenia Pańskiego w Jasienicy
Okres sprawowania

2006–2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

Archidiecezja łódzka

Prezbiterat

1987

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wojciech Michał Lemański (ur. 22 września 1960 w Legionowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, publicysta, działacz na rzecz upamiętnienia historii Żydów polskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 września 1960 w Legionowie. Młodość spędził w Chotomowie. Ukończył tamtejszą szkołę podstawową. W 1981 ukończył technikum gastronomiczne i wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. W 1987 obronił pracę magisterską Chrześcijanin wobec zagrożeń współczesnego świata w świetle nauczania Soboru Watykańskiego II i uzyskał tytuł magistra teologii moralnej[1].

Święcenia kapłańskie przyjął w 1987[2] z rąk kardynała Józefa Glempa[1] w archidiecezji warszawskiej, zaś po jej podziale przeprowadzonym na mocy bulli Totus Tuus Poloniae populus został inkardynowany do nowo powołanej diecezji warszawsko-praskiej. W 1987 został wikariuszem w Rzeczycy[1]. W latach 1988–1989 był wikariuszem w Milanówku[1]. W latach 1990–1997 był proboszczem w czterech parafiach (w Świrze, Zaświrzu, Niestaniszkach i Szemietowie) w archidiecezji mińsko-mohylewskiej na Białorusi[1].

Po powrocie do Polski w 1997 decyzją biskupa Kazimierza Romaniuka został mianowany proboszczem parafii Miłosierdzia Bożego w Otwocku. W 2006 abp Sławoj Leszek Głódź przeniósł go na stanowisko proboszcza wiejskiej parafii Narodzenia Pańskiego w Jasienicy (dekanat Tłuszcz) w powiecie wołomińskim. W latach 2010–2013 biskup diecezji warszawsko-praskiej, Henryk Hoser, nałożył na Lemańskiego kilka kar, w tym zakaz wypowiadania się w mediach (maj 2013), zarzucając mu brak posłuszeństwa i głoszenie poglądów szkodzących wspólnocie Kościoła[1]. W lipcu 2013 arcybiskup Hoser odwołał Lemańskiego z funkcji proboszcza w Jasienicy.

Pod koniec czerwca 2014 abp Henryk Hoser powierzył Lemańskiemu stanowisko kapelana Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii Dzieci i Młodzieży w Zagórzu[3], największego w Polsce szpitala psychiatrycznego dla dzieci i młodzieży[4].

Zaangażowanie w działalność społeczną

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 przygotowany przez niego Grób Pański zawierał odniesienia do dyskutowanego wówczas szeroko pogromu w Jedwabnem, co odbiło się szerokim echem w mediach[5]. Był współzałożycielem Społecznego Komitetu Pamięci Żydów Otwockich i Karczewskich, przystąpił także do Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. W czasie sprawowania funkcji proboszcza w tej parafii doprowadził do powstania instalacji ku pamięci żydowskich dzieci pomordowanych na tamtym terenie[6]. Ponadto wniósł oskarżenie prywatne przeciwko dyrektorowi miejscowej szkoły i dwóm nauczycielom, naruszając regulacje diecezji warszawsko-praskiej, które stanowią, że kapłani bez zgody biskupa nie mogą wnosić spraw do sądu świeckiego[6].

W 2011 skierował list otwarty do biskupa włocławskiego Wiesława Meringa[7], w którym polemizował z opublikowanym wcześniej listem Meringa, stanowczo krytykującym redakcję Tygodnika Powszechnego, a w szczególności ks. Adama Bonieckiego MIC[8].

Konflikt z przełożonymi kościelnymi

[edytuj | edytuj kod]

W 2012 biskup diecezjalny warszawsko-praski, abp Henryk Hoser SAC ukarał Lemańskiego upomnieniem kanonicznym. Decyzja ta była reakcją na „konfliktowanie lokalnej społeczności”, „deprecjonowanie osób i posługi biskupów i kapłanów”, „naruszenie dóbr osobistych i dobrego imienia”, „podejmowanie decyzji dotyczących parafii bez zgody kompetentnej władzy kościelnej” oraz „brak współpracy z władzami oświatowymi i samorządowymi”, jakich rzekomo miał dopuścić się duchowny[9]. W odpowiedzi Lemański rozpoczął procedurę odwołania się od decyzji swego biskupa do Kongregacji ds. Duchowieństwa Stolicy Apostolskiej, szeroko informując o tym opinię publiczną[6]. Wkrótce potem abp Hoser pozbawił ks. Lemańskiego misji kanonicznej, czyli prawa nauczania w imieniu Kościoła katolickiego, w tym przypadku prowadzenia lekcji religii w szkole[10] (a tym samym dodatkowych dochodów związanych z pracą dydaktyczną w szkole). Kongregacja odrzuciła odwołanie Lemańskiego, nieskuteczne było również jego kolejne odwołanie do Sygnatury Apostolskiej, która wskazała, iż w przypadku tego rodzaju kar kościelnych „nie jest wymagana moralna pewność występku, którego należy się obawiać, ale wystarczy w umyśle upominającego trwałe przekonanie o bliskiej okazji do występku”[9]. 24 maja 2013 ks. Lemański otrzymał od abp. Hosera powtórne upomnienie kanoniczne oraz zakaz występów w mediach. Decyzja weszła w życie po wyczerpaniu drogi odwoławczej, na którą wszedł ks. Lemański[9].

Odwołanie

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2013 abp Hoser udzielił Lemańskiemu tzw. „ojcowskiej rady”, aby ten dobrowolnie zrezygnował z funkcji proboszcza[11]. 5 lipca 2013 arcybiskup wydał dekret odwołujący ks. Lemańskiego z tego urzędu. W uzasadnieniu biskup diecezjalny warszawsko-praski napisał, iż dalszą posługę Lemańskiego w parafii uniemożliwiają jego brak posłuszeństwa i szacunku wobec biskupa diecezjalnego, niezgodne z prawem kanonicznym publicznie głoszone poglądy, a także brak szacunku i posłuszeństwa wobec nauczania polskich biskupów w kwestiach bioetycznych (zob. zasada podwójnego skutku i ogólniej „życie i godność ludzka” w katolickiej nauce społecznej). Wszystko to powoduje – według dekretu – poważną szkodę i zamieszanie we wspólnocie Kościoła. Jako nowe miejsce zamieszkania Lemańskiego biskup wyznaczył Dom Księży Emerytów diecezji warszawsko-praskiej w Otwocku, gdzie ma mu zostać zapewnione utrzymanie ze środków diecezjalnych. Jednocześnie abp Hoser wyraził gotowość mianowania Lemańskiego rezydentem jednej z podległych sobie parafii, o ile znajdzie się proboszcz gotowy przyjąć go do siebie[12]. 8 lipca ks. Lemański wydał oświadczenie, prezentujące jego spojrzenie na konflikt z przełożonym kościelnym[13]. Tego samego dnia zapowiedział, iż nie zamierza zastosować się do biskupiego nakazu opuszczenia parafii w Jasienicy do czasu zakończenia drogi odwoławczej od decyzji o usunięciu go z probostwa[14]. W wywiadzie radiowym udzielonym 11 lipca Wojciech Lemański jako zarzewie konfliktu z Henrykiem Hoserem wskazał ich rozmowę z 2010 roku, dotyczącą zaangażowania proboszcza w dialog chrześcijańsko-żydowski, w której arcybiskup miał zapytać: Niech ksiądz powie, czy ksiądz jest obrzezany?[15].

15 lipca 2013 w godzinach porannych ks. Lemański odmówił przekazania zarządu nad parafią wyznaczonemu przez abp. Hosera administratorowi, któremu towarzyszyli kanclerz kurii diecezjalnej ks. Wojciech Lipka i dziekan dekanatu Tłuszcz ks. Władysław Trojanowski. Kilka godzin później Lemański wydał jednak oświadczenie, w którym ogłosił, iż podporządkuje się woli zwierzchnika i opuści parafię[16]. 17 lipca, po przeprowadzonych poprzedniego dnia rozmowach z przedstawicielami kurii, Lemański poinformował, iż na czas trwania procedury odwoławczej zamieszka u zaprzyjaźnionego księdza emeryta, zaś parafią zarządzać będzie administrator[17]. 13 sierpnia ks. Lemański ogłosił, iż abp Hoser odrzucił jego prośbę o zmianę decyzji, złożoną w trybie formalnego odwołania. Jednocześnie Lemański potwierdził, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, iż odwoła się do Dykasterii ds. Duchowieństwa[18].

Odrzucone rekursy

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: sąd kościelny.

21 października 2013 kuria warszawsko-praska powiadomiła, iż pierwsza z apelacji, tzw. rekursów, ks. Lemańskiego do Dykasterii ds. Duchowieństwa, dotyczący zakazu wypowiedzi w mediach, został przez watykańską dykasterię odrzucony. Kongregacja powołała się na kanon 831 kodeksu prawa kanonicznego[19]. Kanon ten stanowi, iż duchowni mogą wypowiadać się w mediach, które „wyraźnie atakują religię lub dobre obyczaje” tylko za zgodą swojego ordynariusza, a dodatkowo krajowe konferencje biskupów mają prawo tworzenia lokalnych przepisów dotyczących obecności duchownych w mediach[20]. Lemański zapowiedział odwołanie do Sygnatury Apostolskiej. Stwierdził również, iż do czasu jego rozpatrzenia nie zamierza podporządkowywać się zakazowi, gdyż nadal uważa go za nieprawomocny[21].

W dniu 18 grudnia 2013 kuria warszawsko-praska wydała komunikat o odrzuceniu przez Dykasterię ds. Duchowieństwa drugiego z rekursów ks. Lemańskiego, dotyczącego odwołania z urzędu proboszcza. Jak poinformowała, w uzasadnieniu dekretu dykasterii stwierdzono zasadność motywacji co do zastosowanej procedury odwoławczej, ponadto podzielono argumentację o braku szacunku i posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu (kan. 273 KPK) oraz nauczaniu biskupów w Polsce w kwestiach bioetycznych (kan. 753 KPK). Dykasteria uznała, że głoszone publicznie przez ks. Lemańskiego poglądy „przynoszą poważną szkodę i zamieszanie we wspólnocie Kościoła”. Usunięty z urzędu jest pozbawiony prawa wykonywania funkcji proboszczowskich oraz przebywania na terenie plebanii[22].

30 czerwca 2014 kuria poinformowała, iż Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej podtrzymał decyzję Dykasterii ds. Duchowieństwa o odrzuceniu rekursu ks. Lemańskiego w sprawie nałożonego na niego zakazu wypowiedzi w mediach[3].

Wojciech Lemański na Przystanku Woodstock w 2014 r.

Nałożenie kary suspensy i jej zawieszenie

[edytuj | edytuj kod]

22 sierpnia 2014 arcybiskup Henryk Hoser nałożył na niego karę suspensy, od której Lemański złożył apelację[23]. W styczniu 2015 Kongregacja ds. Duchowieństwa apelację odrzuciła[24][25].

W lipcu 2014 został kapelanem Mazowieckiego Centrum Neuropsychiatrii Dzieci i Młodzieży w Zagórzu[26].

11 lipca 2018 biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński zawiesił karę suspensy na terenie archidiecezji łódzkiej[27], a Lemański rozpoczął posługę w parafii św. Andrzeja Boboli w Łodzi[28].

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Anna Wacławik-Orpik: Z krwi, kości i wiary. Warszawa: Agora SA, 2013, s. 224. ISBN 978-83-268-1284-2.
  2. Katarzyna Wiśniewska: Wojciech Lemański. Wolny ksiądz. wyborcza.pl, 2012-03-29. [dostęp 2012-06-29].
  3. a b Mateusz Dzieduszycki: Komunikat ws. ks. Wojciecha Lemańskiego. Diecezja warszawsko-praska, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-24].
  4. Adam Szostkiewicz: Ofiara z własnej woli?. polityka.pl, 2014-07-22. [dostęp 2014-07-24].
  5. Zuzanna Radzik: Żydzi z mojej parafii. Tygodnik Powszechny, 2012-01-24. [dostęp 2012-06-29].
  6. a b c Andrzej Rafał Potocki. Ksiądz Lemański – dzieje grzechu. „W sieci”, s. 26, 19-25 sierpnia 2013. ISSN 2300-6315. 
  7. Wojciech Lemański: List otwarty ks. Lemańskiego do biskupa Meringa. „To niegodne biskupa i chrześcijanina”. wiadomosci.gazeta.pl, 2011-09-28. [dostęp 2012-06-29].
  8. Bp Mering atakuje Bonieckiego za obronę Nergala. „Wilk w owczarni”. wiadomosci.gazeta.pl, 2011-09-28. [dostęp 2012-06-29].
  9. a b c Zuzanna Radzik. Proboszcz przed prawem. „Tygodnik Powszechny”. 23/2013, 2013-06-09. 
  10. Michał Gąsior: Bronił Nergala, dostał zakaz nauczania religii. Biskup ucisza naszego księdza blogera. natemat.pl. [dostęp 2012-06-29].
  11. Ks. Lemański do Domu Księży Emerytów. Kościół usuwa z parafii niepokornego księdza. tokfm.pl, 2013-07-07. [dostęp 2013-07-07].
  12. Henryk Hoser: Dekret biskupa warszawsko-praskiego nr 1646/AP/2013. parafiajasienica.waw.pl. [dostęp 2013-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-12)].
  13. Wojciech Lemański: Oświadczenie. natemat.pl, 2013-07-08. [dostęp 2013-07-09].
  14. Ks. Lemański: Jestem osobą skrzywdzoną. Mam nadzieję, że abp Hoser przeprosi. tvn24.pl, 2013-07-08. [dostęp 2013-07-09].
  15. Anna Wacławik-Orpik: Ks. Lemański ujawnia przebieg rozmowy z abp. Hoserem. "Nagle abp zapytał: Niech ksiądz powie, czy jest obrzezany, czy należy do tego narodu?". Tok FM, 2013-07-11. [dostęp 2013-07-18]. (pol.).
  16. Ks. Lemański: Podporządkuję się woli biskupa. tokfm.pl, 2013-07-15. [dostęp 2013-07-15].
  17. Ks. Lemański: Nikt nie jest pokonany w tym sporze. Porozumienie po 5 godz. rozmów. tvn24.pl, 2013-07-17. [dostęp 2013-07-17].
  18. Abp Hoser odrzucił odwołanie księdza Lemańskiego. polskieradio.pl, 2013-08-13. [dostęp 2013-08-24].
  19. Dariusz Szczepaniuk: Komunikat Kurii Warszawsko-Praskiej. Diecezja warszawsko-praska, 2013-10-21. [dostęp 2013-10-21].
  20. Kodeks prawa kanonicznego. zaufaj.com. [dostęp 2013-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
  21. Watykan podtrzymał decyzję abp. Hosera. Ks. Lemański nie może wypowiadać się w mediach. tvn24.pl, 2013-10-21. [dostęp 2013-10-21].
  22. Dariusz Szczepaniuk: Komunikat Kurii Warszawsko-Praskiej. Dekret Kongregacji ds. Duchowieństwa w sprawie Ks. Wojciecha Lemańskiego. Diecezja warszawsko-praska, 2013-12-18. [dostęp 2013-12-23].
  23. Ksiądz Lemański suspendowany. Arcybiskup Hoser go ukarał. tvp.info. [dostęp 2014-08-22].
  24. Ks. Lemański nadal zawieszony w pełnieniu czynności kapłańskich. Watykan odrzucił odwołanie. Polskie Radio, 2015-01-20. [dostęp 2017-06-27]. (pol.).
  25. Mariusz Dzieduszycki: Komunikat Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej ws. Ks. Wojciecha Lemańskiego. Diecezja warszawsko-praska, 2015-01-20. [dostęp 2017-06-27]. (pol.).
  26. Ks. Lemański podjął obowiązki kapelana w ośrodku w Zagórzu. TVP Info, 2014-07-28. [dostęp 2019-05-21].
  27. Ks. Lemański przywrócony do posługi kapłańskiej. info.wiara.pl, 11 lipca 2018. [dostęp 2018-07-11].
  28. Tomasz Molga: Ks. Lemański o swojej nowej parafii. "Ambonka to coś innego niż rozważania facebookowe". wp.pl, 2018-09-08. [dostęp 2019-05-21].
  29. Ks. Wojciech Lemański wśród kustoszy pamięci odznaczonych przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. swidermajer.nazwa.pl. [dostęp 2012-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-07)].
  30. M.P. z 2008 r. nr 84, poz. 744 – pkt 20.
  31. Wykonuję małą część naszej powinności. prezydent.pl, 15 kwietnia 2008. [dostęp 2014-08-12].
  32. Minister Ewa Junczyk – Ziomecka została odznaczona medalem „Powstanie w Getcie Warszawskim”. prezydent.pl, 18 kwietnia 2006. [dostęp 2014-08-12].
  33. Ks. Lemański kawalerem medalu „Zasłużony dla Tolerancji”. Parafia Jasienica, 2012-11-23. [dostęp 2019-05-20].
  34. Nagroda im. Ks. Stanisława Musiała SJ (2013). Klub Chrześcijan i Żydów, 20 lutego 2013. [dostęp 2014-01-23].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy