Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie

Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie

Megaregion	Niż Wschodnioeuropejski
Prowincja	Niż Wschodniobałtycko-Białoruski
Podprowincja	Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska − woj. podlaskie − woj. mazowieckie Białoruś − obwód grodzieński − obwód witebski − obwód miński − obwód brzeski Litwa − okręg olicki − okręg wileński

Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie (843) – podprowincja fizycznogeograficzna w północno-wschodniej Polsce, południowo-wschodniej Litwie i zachodniej Białorusi, stanowiąca południowo-zachodnią część Niżu Wschodniobałtycko-Białoruskiego. W Polsce położona jest głównie na terenie województwa podlaskiego. Region stanowi pas wysoczyzn (do 300 m) ciągnący się od Mińska na Białorusi po środkowy Bug.

Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie leżą w zasięgu zlodowacenia warciańskiego i cechują się brakiem jezior i obecnością zabagnionych rozległych obniżeń.

Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie dzielą się na 4 makroregiony, z których tylko jeden (Nizina Północnopodlaska) leży na terytorium Polski.

843.1 Wysoczyzna Mińska

843.2 Poniemnie

843.3 Nizina Północnopodlaska

843.31 Wysoczyzna Kolneńska

843.32 Kotlina Biebrzańska

843.33 Wysoczyzna Białostocka

843.34 Wzgórza Sokólskie

843.35 Wysoczyzna Wysokomazowiecka

843.36 Dolina Górnej Narwi

843.37 Równina Bielska

843.38 Wysoczyzna Drohiczyńska

843.4 Przedpolesie Zachodnie