空气

空气 (język chiński standardowy)

zapis:

uproszcz. 空气, trad. 空氣

wymowa:

pinyin kōngqì (kong1qi4); zhuyin ㄎㄨㄥㄑㄧˋ

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) powietrze

(1.2) przen. atmosfera

odmiana:

przykłady:

(1.1) 尘埃漂浮在空气中。(chén'āi piāofú zài kōngqì zhòng) → W powietrzu unosi się kurz.

(1.1) 由强力风机把空气吸出去。(yóu qiánglì fēngjī bǎ kōngqì xī chūqù) → Powietrze jest wysysane przez potężny wentylator.

(1.2) 在办公室里摆些植物可以改善空气。(zài bàngōngshì lǐ bǎi xiē zhíwù kěyǐ gǎishàn kōngqì) → Umieszczenie roślin w biurze może poprawić (jego) atmosferę.

(1.2) 但是近来的妥协空气，反共声浪，忽又甚嚣尘上。(dànshì jìnlái de tuǒxié kōngqì fǎngòng shēnglàng hū yòu shènxiāochénshàng) → Jednak niedawna atmosfera kompromisu i głosy antykomunistyczne nagle stały się bardziej powszechne.

składnia:

(1.1) klasyfikator: brak (niepoliczalny), rzadziej 阵 (zhèn) lub 口 (kǒu); 一阵空气 → jeden powiew powietrza, 一口空气 → jeden oddech powietrza

(1.2) klasyfikator: brak

kolokacje:

(1.1) 压缩空气 → sprężone powietrze • 空气传染 → zakażenie w powietrzu (=choroba przenoszona w popwietrzu) • 空气动力学 → dynamika powietrza (=aerodynamika) • 空气污染 → zanieczyszczenie powietrza • 空气净化器 → oczyszczacz powietrza • 空气清新剂 → dezodorant powietrza (=odświeżacz) • 空气枪 → pistolet na powietrze (=pneumatyczny)

(1.2) 放空气 → dawać atmosferę (=robić wrażenie)

synonimy:

(1.1) 气•空•神气

(1.2) 氛围•气氛

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

chiń. 空 + 气 → pusty + gaz

uwagi:

HSK: 2

źródła: